ขอบคุณก๋า ที่นำความสว่างมาสู่ใจดวงนี้
บางเวลาคนเราก็สับสนเกินกว่าจะหาคำตอบให้ตัวเองได้
ปกติจะเป็นคนที่ไม่ถามหาคำตอบจากใคร..นอกจากตัวเอง
แต่เพราะได้อ่านงานของคุณก๋า ความคิด มุมมองในหลายๆด้าน
ทำให้เกิดอยากรู้ว่า คุณก๋า คิดเช่นไรกับคำถามนี้ ...???
จึงเป็นที่มาของ คำถาม และ คำตอบ
ปกติจะเป็นคนไม่อะไรกับใคร จะดีจะร้ายยังไงก็ช่าง
ปล่อยๆมันไป เพราะไม่ได้ทำให้เราเดือดร้อนอะไร
แค่บางครั้งมันติดอยู่ในใจ ไม่นานก็ลืมๆไป มีเรื่องโน่นนี่ใหม่ๆมาแทน 555
แต่บางที มันซ้ำๆ บ่อยๆ ก็ทำให้คิดว่า...เอ๊ะ! นี่มันจะอะไรนักหนากับชีวิตนะ
เจอแบบซ้ำๆซากๆเกินไปรึป่าว เวรกรรมอะไรต้องมาเจอคนแบบนี้ ซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า
ทั้งๆที่เราก็ไม่เคยไปอวดเก่ง อวดมั่ง อวดมี กับใคร อยู่ในแบบของเรา ที่เห็น ที่เป็น
ที่จับต้องได้ ไม่ได้เติม ไม่ได้แต่งอะไรเลยสักนิด
แต่ทำไม..คนชอบมาอวดมั่ง อวดมี อวดเก่ง กับเราจัง
อาจเพราะชาติที่แล้ว เราไปทำแบบนี้กับพวกเขารึป่าว นี่ยังคาใจอยู่น๊าาา ???
แต่ก็นะ ถ้าชาติที่แล้วเราทำกับพวกเขาแบบนี้ เราก็ขออโหสิกรรมด้วยล่ะกันนะ
ชาตินี้ก็เอาคืนให้จบๆกันไปเลย อย่า มีเวรและกรรมต่อกันอีกเลยนะ .....
ขอบคุณเพื่อนๆที่มาทักทาย มาให้กำลังใจทุกๆคนนะคะ
ขอบคุณภาพจากเว้บด้วยค่ะ...
ในการเดินเรือทางทะเล
สิ่งที่น่ากลัวที่สุดคือการพุ่งชน หินโสโครก
แล้วหินโสโครกเหล่านั้น
มักโผล่ส่วนที่อยู่เหนือน้ำให้เห็นเพียงเล็กน้อย
คนจึงมองเห็นเป็นเพียง โขดหินเล็กๆ
โดยไม่รู้ว่าใต้ผิวน้ำลงไปนั้น
โขดหินเล็กๆกลับกลายเป็นภูผาหินขนาดใหญ่
จนสามารถจมเรือเดินสมุทรขนาดใหญ่ได้ด้วยซ้ำ.....
-2-
ผมทำงานอยู่กับแวดวงของการสร้างภาพ
ต้องสร้างความหรูหราให้กับความรู้สึกของผู้ใช้
ต้องทำงานกับผู้หลักผู้ใหญ่ ข้าราชการชั้นผู้ใหญ่
ภาพที่เห็นกับตัวตนที่เป็นช่างแตกต่าง
สิ่งที่เห็นกับเรื่องราวที่ได้ยินมา
เหมือนหนังคนละม้วน
ต่อหน้า....ทุกคนต่างดูดี พูดถึงสิ่งที่ตนเองมี
ผมนึกถึงคำว่า จำอวด
แต่ไม่ใช่ในความหมายของการจดจำแล้วนำไปอวดแสดง
ในความหมายของตลกชั้นครู
แต่ จำอวด ของผม
หมายถึง การจำเป็นต้องอวด
เพื่อให้ได้รับการยอมรับจากสังคม
-3-
ในสายตาของใครหลายคน
ผมเป็นพ่อที่ใจดีมาก ตามใจลูก
ซื้อของเล่นให้ลูกเสมอ และ มีเวลามากพอที่จะดูแลลูกด้วยตนเอง
แต่สิ่งที่คนไม่เห็นคือความเข้มงวดในการเลี้ยงลูก
คนไม่เคยเห็นผมในภาพคุณพ่อใจร้าย
ที่สั่งสอนลูกอย่างดุดันและจริงจัง
เหมือนกับชายคนหนึ่งที่ผมรู้จัก
เขาเป็นคนที่เห็นแก่ตัว ฉกฉวย ไม่มีน้ำใจ โลภมาก
ยึดฉวยแต่ผลประโยชน์ในขณะทำงาน
เจ้าชู้และไม่เคยจริงใจกับใคร
นี่คือ ภาพที่เราเห็น
แต่ในอีกแง่มุมหนึ่ง
เขากลับเป็นลูกชายของแม่วัยชราที่ดูแลแม่อย่างกตัญญูที่สุด
ไม่ว่าแม่จะไปที่ไหน เขาพร้อมไปส่งในทันที
เมื่อแม่ป่วย เขาพาไปโรงพยาบาลให้การรักษาที่ดีที่สุด
แม่อยากทานอะไร แพงแค่ไหน รีบขวนขวายไปหามาให้กิน
สร้างบ้านให้แม่อยู่หลังละหลายล้านบาท
ในขณะที่ตนเองกินอยู่อย่างจำกัดจำเขี่ย
และไม่ยอมแต่งงานกับใคร
เพราะคิดเสมอว่ายังไม่มีใครรักแม่ได้มากเหมือนที่เขารัก
นี่คือ ภาพที่เขาเป็น
ชายคนหนึ่งจึงมีทั้งด้านลบและบวก
มีทั้ง โขดหินเล็กๆ ที่โผล่อยู่เหนือน้ำ
และมี ภูเขาใต้น้ำขนาดมหึมาที่เรามองไม่เห็น
-4-
ผมเคยตั้งคำถามกับตัวเอง
ในเรื่องของ หน้ากาก ที่คนส่วนใหญ่หรือแม้แต่ตัวเราเองก็มี
บางเวลาเราสวมหน้ากากของความเป็นลูก เป็นพ่อ
เป็นกษัตริย์ เป็นคนจน เป็นข้าราชการ เป็นสรรพากร เป็นพ่อแม่
เป็นพ่อค้าวาณิชย์ เป็นศิลปิน เป็นนักร้อง เป็นพระ เป็นโจร ฯลฯ
ในตัวคนๆหนึ่งจึงเป็นได้ทุกอย่าง
ทั้งความดี ความเลว ความเหงา ความเศร้า
ความโหดร้าย ความรัก ความเกลียดชัง ฯลฯ
มันจึงไม่สำคัญเลยว่าเขาจะเป็นอย่างไร
เรามองเห็นอะไรในตัวเขาต่างหาก
ที่เป็น ตัวตัดสิน ว่า
เรารู้สึกกับคนๆหนึ่งอย่างไร ?
ผมเคยทำงานกับผู้ใหญ่ท่านหนึ่ง
ซึ่งมีชื่อเสียงเรื่องการเป็นคนเจ้าอารมณ์และทำงานด้วยยากมากที่สุด
คนรอบข้างเกลียดกลัวแต่ก็ต้องคบหาสมาคมกับท่าน
เพราะโดยตำแหน่งหน้าที่ทางสังคมที่ท่านเป็น
สามารถให้คุณให้โทษและให้ผลประโยชน์กับคนที่คบหาท่านได้
ผมเป็นคนหนึ่งที่เคยถูกท่านด่าทอและตำหนิอย่างรุนแรง
ด้วยข้อหาเป็นเด็กที่ไม่มีสัมมาคารวะต่อผู้ใหญ่
แต่สุดท้ายผมกลับเป็นคนท้ายๆที่อยู่ทำงานและเคียงข้างกับท่าน
ในวันที่ท่านป่วยเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย
ผมกลับเป็นคนที่ท่านบอกว่าทำงานด้วยแล้วสบายใจที่สุด
เป็นเพียงไม่กี่คนที่ยังแวะเวียนมาเยี่ยมหา
ในวันที่ท่านไร้ซึ่งตำแหน่งใหญ่โตทางสังคม
ก่อนวันที่ท่านจะจากไป ได้สั่งลูกหลานไว้ว่า
ให้เชิญผมเป็นหนึ่งในสามคนที่ต้องเชิญไปร่วมในงานศพของท่านให้ได้
ตลอดเวลาท่านไม่ได้ เปลี่ยนตัวตน ของท่านเลยนะครับ
นับตั้งแต่ท่านยังมีตำแหน่งแห่งหนที่ใหญ่โต
จนวันที่ท่านเสียชีวิต
แต่ การเปลี่ยนมุมมอง ที่ผมมีกับตัวท่านต่างหาก
ที่ทำให้เกิดความ เข้าใจ และ ยอมรับ
ในความคิดตลอดจนตัวตนของคนๆหนึ่ง
โดยไม่เข้าไปแทรกแซงหรือคิดเปลี่ยนแปลงตัวตนใดใดของเขา
ผมเปลี่ยน หน้ากาก ของใครไม่ได้
ให้เขาเลือกแต่หน้ากากที่ถูกใจเราไม่ได้
ให้เขากลายเป็นคนอย่างที่เราคิดไม่ได้
เช่นนั้นก็จำเป็นต้องเลือกแล้วล่ะครับ
ว่าเราจะเลือกมองเห็น โขดหินเล็กๆ ที่อยู่เหนือน้ำ
หรือจะดำดิ่งลึกลงไปใต้น้ำ
เพื่อมองให้เห็น ภูเขาหินทั้งลูก ที่จมอยู่ใต้ทะเล
-5-
หลายปีมานี้ผมรู้สึกถึงคำว่า คนดี มากเป็นพิเศษ
เวลารักใครชอบใคร
เราชอบตั้งมาตราฐานของความเป็นคนดีเอาไว้
หากใครทำตามหรือเป็นอย่างที่เราคิดเราเชื่อได้
เราก็แขวนป้าย คนดี ไว้ในความรู้สึก
พร้อมจะรัก เชิดชู ยกย่อง สรรเสริญ
ราวกับคนๆนั้นเป็นคนที่สมบูรณ์แบบและไม่มีวันทำอะไรผิดพลาด
แต่ คนดี ก็ต้องมีความไม่สมบูรณ์แบบในตน
เขาไม่อาจเป็นคนดีตลอดเวลาได้
เขาไม่อาจสมบูรณ์แบบเพื่อใครได้
พอ คนดี ไม่เป็นอย่างที่เราคาดหวัง
เราก็นำป้าย คนเลว ไปแขวนไว้ให้เขาแทน
ถ้าไม่ใช่อย่างที่เชื่อ ไม่เป็นอย่างที่ชอบ
ก็ต้องกลายเป็น คนเลว ไปในทันที
วิธีคิดแบบนี้ทำให้เราตัดสินคนอย่างมักง่าย
ตัดสินจากข้อมูลด้านเดียวที่เสพและรับรู้
เราพร้อมจะด่าใครอย่างสนุกปาก
หรือทำร้ายใครอย่างสนุกมือโดยไม่รู้สึกผิด
การเมืองจึงไม่ใช่เรื่องสกปรก
คนต่างหากที่ทำให้การเมืองสกปรก
เพียงเพราะใช้ความโกรธ ความเกลียดชัง
และข้อมูลด้านเดียวที่ตนเองเชื่อ
ไปตัดสินถูกผิดชั่วดีในความเป็นมนุษย์
-6-
ที่สุดแล้ว
เราเปลี่ยนใครไม่ได้
แต่เปลี่ยนมุมมองที่มีกับคนๆนั้นได้
ขอเพียงอย่าเชื่อในข้อมูลชุดเดียวที่เรามีอยู่
ลองมองตัวเขาอย่างรอบด้าน
มองให้เห็นความดี ความเลวในตัวเขา
เหมือนกับที่เราต้องย้อนมองส่องตน
ให้เห็นความดี ความเลวในตัวเราไปด้วยพร้อมๆกัน
ถ้าเราเองไม่สมบูรณ์แบบ
ยังจะเรียกร้องเอาความสมบูรณ์แบบจากคนอื่นได้อย่างไร ?
ทุกคนมีปมในใจที่สะสางไม่ได้
มีปัญหาชีวิตที่คุกคามและต้องเผชิญหน้ามากมาย
มีหน้ากากทางสังคมที่ต้องเลือกสวมใส่
มีวิธีแสดงออกและประกาศตนเพื่อให้คนอื่นยอมรับ
คนๆหนึ่งจะเป็นอย่างไร
ก็อยู่ที่เรามองเห็นสิ่งที่เขาเป็น
เขาไม่จำเป็นต้องเป็นอย่างที่เราเชื่อ
เพราะที่สุดแล้วสำหรับเรา...ใครคนหนึ่ง
จะเป็น หินโสโครก หรือเป็น เกาะสวรรค์
นั่นก็คงแล้วแต่ว่าเราจะมองเห็น โขดหินเล็กๆเหนือน้ำ
หรือมองเห็น ภูเขาหินใต้น้ำ ในตัวเขาก็เท่านั้นเอง