ถ้าปล่อยให้ความรู้สึก " รัก " หนักเมื่อไร... ชีวิตก็จะหนักไปด้วย....

ในวันที่ " โด้ " จากไป



เราอยู่หน้าบ้าน ประมาณสัก 10 โมงกว่าๆ นั่งพักอยู่
ได้ยินเสียงหมาร้อง ก็เลยบอกน้องว่า สังสัยนังโด้ร้องแน่ๆ
น่าจะร้อนมั้ง แล้วลุกไม่ไหว  แม่บอกคงร้อนเพราะนอนนานแล้ว 


เราก็เลยเดินไปเรียก โด้ๆ ร้อนไง ลุกไหวไหม มันก็พยายามลุก
แต่ก็ได้แค่ยืน แล้วล้มลงไปนั่ง เราบอกรอแปปนึงนะ ...



เราเดินไปหยิบถุงมือหลังบ้าน แล้วมาอุ้มมันแบบทุลักทุเลที่เดียว
กึ่งอุ้มกึ่งลากว่างั้นล่ะ พากันมาในร่มที่โรงรถ เราเอาน้ำให้มันกิน 
มันก็ไม่กิน เลยนั่งลงลูบหัวลูบตัวมัน แล้วบอกว่า โด้ อยากไปก็ไปนะ
อยู่แล้วมันทรมานก็ไปเหอะ ( โด้ แก่มากแล้ว อายุ เกือบ 20 ปีล่ะ)
ที่บอกให้ไปเหอะเพราะดูจากอาการแล้ว กินข้าวน้อย ไม่มีแรงเหนื่อย
เราก็บอกโด้ไป สัก 10 นาที โด้มันก็ฉี่ก็อึออกมา แล้วสะอึก เราก็ร้องไห้สิที่นี้
ร้องไปพูดไป โด้ไปเหอะนะ หลับให้สบาย ไปหา โกเบิร์ก พ้อย โอเว่น เถอะนะ
พูดภาษาพ่อขุนรามเลยค่ะ ร้องไห้ด้วย กูรักมึงนะโด้ ถึงจะดุมั่งว่ามั่ง ยังไงก็รักมึงนะ
หลับให้สบาย ไปเกิดใหม่ในภพภูมิที่ดีกว่านี้นะ แล้วโด้ก็จากไปอย่างสงบค่ะ 



โด้ เป็นหมาไทยหลังอานหางดาบ สีขาวนวล มีลูกมา 2 คอก 
น้องชายรักมากนังโด้เนี่ย สุดสวยของน้องชายเลยค่ะ 
พ่อเองก็รักนังโด้มากเลย รักชนิดว่าใครห้ามแตะเลยค่ะ
เรากับนังโด้เนี่ยส่วนมากจะเป็นไม้เบื่อไม้เมากันค่ะ 
เพราะนังโด้ชอบเข้าบ้าน คิดดูนะคะเข้าบ้านนอน 
แล้วใครทำความสะอาดล่ะคะ ก็เรา จะไม่ให้บ่นก็ไม่ใช่เรื่องเนอะ
ทะเลาะกับหมาบ้าง ทะเลาะกับพ่อเรื่องหมาบ้าง มีให้เห็นเป็นประจำ
เหนื่อยและเพลียมากๆค่ะเรื่องหมาเนี่ย ... 
แต่มันก็แค่เรื่องเดียวล่ะค่ะ เรื่องเข้าบ้าน เรื่องๆอื่นๆนังโด้ไม่เคยมีปัญหาเลย
โด้จะอยู่แบบเงียบๆ นอนเฉยๆ พูดอะไรรู้หมด เสียเรื่องเดียว จะเข้าบ้านนอนตะพึดตะพือ
โด้กลัวเสียงดังทุกชนิด พอมีเสียงอะไร แม่มวิ่งเข้าบ้านอย่างเดียวเลย ...



หลังๆพอมันแก่ลง เราเริ่มปลง เรื่องมันจะเข้าบ้านนอน 
คิดซะว่า ทำอะไรไม่ได้ อย่างมากก็ต้องตายกันไปข้างนึงล่ะเนอะ 
สุดท้าย ก็เป็นแบบนั้นล่ะค่ะ โด้ จากไปแล้ว ... 
ทิ้งลูกไว้ อีก 3 ตัว ก็ดูแลกันต่อไปเนอะ เขาก็มีชีวิตเหมือนเรานี่แหละ 



สุดท้าย เราก็ไปขุดดินฝังโด้ไว้หลังบ้านเหมือนกับทุกตัวที่จกไปก่อน
ช่วยกันขุด 3 คน เรา พ่อและหลานชาย  ดินแข็งปานหิน คนละจึกๆ 
ที่ปวดหลังอยู่ เสร็จจากขุดดิน ปวดหนักไปอีก เอา ฮึบๆ อดทนไว้ 











ตอนนี้โด้ คลอดลูกคอกที่ 2 หลังปีน้ำท่วมค่ะ 
ปกติ หมาที่บ้านไม่เคยได้ออกไปเผชิญโลกภายนอกรั้วบ้านเลยค่ะ 
แต่แห๊มๆๆๆ ตอนน้ำท่วม ไม่รู้ตัวผู้ย่องมาตอนไหน
คอกก่อนหน้าก็เพราะน้ำท่วมเหมือนกัน 5555 
ตอนนี้เหลือลูกในคอกนี้ 3 ตัวค่ะ ....


วันนี้เหนื่อยก็เหนื่อย แต่เรียกเจ้า 3 ตัวมาอาบน้ำ 
เดินเรียงหน้ากันมาเลยค่ะ ว่าง่ายแท้ ... 
ดูแลกันต่อไปค่ะ เท่าที่ทำได้และดีที่สุดนะคะ 


บันทึกไว้ว่าเราเคยเจอกันในชาตินี้เนอะโด้เนอะ 
หลับให้สบายนะโด้ ป่านนี้คงไปเจอเพื่อนๆในที่ใดที่นึงแล้วนะ
คงไม่เหงานะโด้นะ ....



ขอบคุณเพื่อนๆที่แวะมาทักทายนะคะ 
ขอบคุณเพื่อนๆในเฟซทุกท่านไว้ในบล็อกนี้ด้วยค่ะ 


 


Create Date : 02 กุมภาพันธ์ 2563
Last Update : 2 กุมภาพันธ์ 2563 15:21:06 น. 12 comments
Counter : 657 Pageviews.

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณเริงฤดีนะ, คุณกะว่าก๋า, คุณtoor36, คุณอุ้มสี, คุณสองแผ่นดิน, คุณภาวิดา คนบ้านป่า


 
เจิมๆๆๆ
มายืนไว้อาลัยให้เจ้า"โด้"ด้วยความอาลัยรักค่ะ




โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา:18:53:17 น.  

 
เสียใจด้วยอีกครั้งค่ะพี่ธัญ


โดย: JinnyTent วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา:19:26:03 น.  

 
เจ้าโด้โชคดีมากครับ
ทีเ่กิดในบ้านที่รักสุนัข
อยู่จนแก่เฒ่าและจากไปในที่สุด

เป็นสุนัทที่โชคดีมากๆครับ



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา:20:38:49 น.  

 
การจากลานั้นเศร้าเสมอ ขอแสดงความเสียใจด้วยครับ 20 ปีนี่ถือว่าแก่มากแล้วนะครับ


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา:21:58:24 น.  

 

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ตะลีกีปัส Travel Blog ดู Blog
สองแผ่นดิน Photo Blog ดู Blog
เกศสุริยง Education Blog ดู Blog
คนขับช้า Dharma Blog ดู Blog
Max Bulliboo Health Blog ดู Blog
tanjira Diarist ดู Blog

หลับให้สบายนะโด้


โดย: อุ้มสี วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา:23:24:37 น.  

 
เสียใจด้วยครับ พี่ธัญ
เลี้ยงแล้วก็รัก จากไปก็คิดถึง
ที่บ้านก็เลี้ยงน้องมะหมาไว้หลายรุ่น ถ้าไม่อุบัติหตุ
ก็อยู่ประมาณ 20 ปี
ตัวปัจจุบัน บีเกิล



โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา:23:28:13 น.  

 

สวัสดียามเช้าครับพี่ธัญ



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา:6:31:38 น.  

 
เหลือไม่กี่ตัวให้เลี้ยงต่างหน้านะคะ
มีวาสนาผูกพันโดยแท้
ไม่รักก็ต้องเมตตา



โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา:20:39:19 น.  

 
มอร์นิ่งค่ะคุณธัญฯ
บอกคุณมินฯว่าจะไปงานฌาปนิกิจศพคุณแม่
ที่วัดน้อยนางหงส์ บางยี่ขัน
ประชุมเพลิงเวลา 17.00 น.วันพฤหัสฯที่ 6 กพ.
พอดีคืนนี้ว่างจะมาสวดพระอภิธรรม
เวลาทุ่มนึง ..



โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา:7:45:24 น.  

 
คุณมินฯ เธอเกรงใจคนอยู่ ตจว.ค่ะ
พอดีตัวเอง สะดวกเข้ามาและอยู่ กทม.พอดี ช่วงนี้
อย่าซีเรียส..


โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา:8:54:16 น.  

 
ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับพี่ธัญ

ส่งกำลังใจให้นะครับพี่ธัญ
ขอให้เรื่องราวที่ทำให้ไม่สบายใจ
ค่อยๆผ่านพ้นไปได้ด้วยดีครับพี่



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา:10:48:40 น.  

 
เสียใจด้วยนะคะ


โดย: Sakormaree วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา:19:23:38 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

tanjira
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 17 คน [?]




บางเรื่องราว...
ผ่านเข้ามาให้เราแค่จำไว้เพียงสิ่งดีดี
อาจมีบางครั้งทำให้เราเสียน้ำตา...
แต่เชื่อเถอะว่า...
ไม่นานทุกอย่างก็ผ่านไป เป็นอดีต




Group Blog
 
 
กุมภาพันธ์ 2563
 
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
 
2 กุมภาพันธ์ 2563
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add tanjira's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.