หลวงพ่อเทียน ๒

หลวงพ่อเทียน ๒

เคลื่อนไหวให้รู้สึก

เมื่อวานนี้ มีผู้อำนวยการ ข.ส.ม. หรืออะไรนี่ล่ะ เราก็ไม่รู้จักเขาให้ลูกน้องเขามา ๒ ครั้งแล้ว เขาว่าเขาได้อ่านหนังสือของพวกเราที่พิมพ์กันขึ้นมา แล้วมีข้อสงสัยเกี่ยวกับเรื่องการเจริญสติกับทำสมาธิ พวกเราก็จดจำไว้ให้ดีครับ อันนี้ มันเป็นเรื่องการตอบปัญหาของคน จะแก้ปัญหาของคน ต้องจำให้ดี
การเจริญสติ เจริญสมาธิ หรือทำสมาธินั้น ไม่ต้องไปทำมันครับ แต่ว่าให้เคลื่อนไหว ให้มันรู้สึก ที่ว่า "รู้สึก" นี่แหละครับ เป็น สติ เป็นสมาธิ คนเราถ้าเคลื่อน่ไหวโดยไม่รู้สึก จะไปทำสมาธิอยู่เท่าใด - ก็ไม่เป็นสมาธิ จะไปนั่งภาวนาอยู่เท่าใด ๆ ก็ตามที - จะไม่มีสติ เพราะว่ามันไม่รู้สึกตัวแล้วนี่ ภาษาธรรมะท่านเรียกลักษณะนี้ว่า "โมหะ" ภาษาบ้านเราเรียกว่า "หลงตัว - ลืมตัว - ไม่กำหนดตัวเอง"

มีสติก็มีมารยาท

ฉะนั้น คนมันจึงทำไปตามใจชอบ ชอบจะทำอย่างไรก็ทำไปนี่ล่ะ เราจึงเรียกว่า "คนไม่มีสติ" คนอย่างนี้ถึงจะว่าตนมีสติอยู่ก็ตามเถิด ก็เป็นคนไม่มีมารยาท คนมีสติมีมารยาทนั้น ต้องรู้สึกตัวในการทำ - การพูด - การคิด - การนั่ง - การนอน - การยืน - การเดิน ท่านว่า - อย่างนี้แหละ คือ สติ คนที่รู้สึกตัว อยู่อย่างนี้ล่ะ ท่านเรียกว่าคนมีสติ เมื่อมีสติเช่นนี้ การทำการพูดนั้นจึงว่าไม่ค่อยพลาดผิด จะมีความรักตัวเองอยู่เสมอ ชอบในการงานของตัวเองชอบในกิริยามารยาทของตัวเอง เพราะตัวเองฝึก(มา)อย่างนั้น

ทำงานเพื่องาน

แต่คนมักจะไม่ค่อยชอบฝึกตัวเอง คอย(ทำ)ตามนิสัยเดิมของตัวเอง เมื่อไปทำการทำงานสิ่งใดสิ่งหนึ่งเข้า เมื่อเกิดไม่พอใจก็เกิดความทุกข์ความเซ็ง สมัยนี้ท่านเรียกว่าความเซ็ง ส่วนบ้านผมเรียกว่า มีความทุกข์ความเดือดร้อนสับสนวุ่นวาย ทั้งนี้ก็เพราะไม่ฝึกหัดตัวเรา จะทำอะไรก็กลัวแต่จะเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้า เมื่อกลัวแล้วมันเหนื่อยครับ เข้าไปอยู่ในสังคมก็เดือดร้อน เพราะว่าเราเอาแต่ใจเรา ถ้าหากเราวางภาระ ทิ้งหมด ทำงานเพื่องานเฉย ๆ อย่างที่ผมว่านี่ "ทำงานเพื่องาน" ไม่ใช่ทำงานเพื่อตัวเรานะ ทำงานเพื่องานเท่านั้น แต่ผลก็จะเป็น "เพื่อตัวเรา" - ก็ถูก "เพื่อเพื่อนฝูงประเทศชาติบ้านเมื่อง" - ก็ถูก
"ทำซือ ๆ" นี้เป็นหน้าที่ของคน มันต้องทำงานทุกคนนี่เพราะคนมันต้องกินนี่ มันกิน มันนอน มันไปนั่นมานี่ มันเป็นหน้าที่นะ จึงบอกหลักไว้ให้ฝึกหัดทุก ๆ คน

[คำว่า "ซือ ๆ" ในภาษาถิ่นอิสานนี้มีหลายความหมาย "ตรง"(ไม่คดไม่งอ)ก็ได้ "เฉย ๆ" ก็ได้ "อย่างนั้นแหละ" "อย่างนั้นเอง" ก็ได้ หรืออาการของใจที่วางเฉยเป็นอุเบกขาก็ได้ ขึ้นอยู่กับรูปประโยคที่พูด ส่วนความหมายในที่นี้ ตรงกับคำว่า "อุเบกขา"มากที่สุด "ทำซือ ๆ" ก็หมายถึง ทำอะไรก็ทำไปโดยมีสติกำกับ ใจเป็นอุเบกขาอยู่ด้วยนั่นเอง ทำไปอย่างนั้นไม่หวังอะไร] สัจจพันธ์ อัตถากร

Create Date : 19 กรกฎาคม 2553		0 comments
Last Update : 20 กรกฎาคม 2553 5:34:06 น.
Counter : 543 Pageviews.
Share Tweet