..อิ่มอุ่น..ตอน ๔

ต้นฤดูหนาวที่สายฝนยังคงโปรยปราย


'คุณอยากได้ลูกผู้หญิงหรือผู้ชายค่ะ'

'จะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายไม่สำคัญหรอก ก็เขาเป็นลูกของเรา
ถ้าเป็นผู้หญิงผมจะจับแต่งตัวให้เหมือนตุ๊กตา เขาคงสวยเหมือนคุณ
ถ้าเป็นผู้ชายผมจะจับแต่งตัวเป็นทหาร เอ..หรือวิศวกรดี'

'ฉันจะภาวนาให้ลูกเป็นผู้หญิง ต่อไปเขาจะได้อยู่ดูแลคุณ'

'ทำไมพูดแปลกๆ'

'เปล่านี่ค่ะ คิดดูสิ ลูกผู้ชายน่ะ พอโตขึ้นเขาก็จะออกไปแสวงหาโลกของเขา
เหมือนคุณไงค่ะ ออกมาไกลเชียวนะ'

'แต่ตั้งแต่ผมมาเจอคุณ แต่งงานกับคุณ ใช้ชีวิตร่วมกับคุณ
ผมบอกตัวเองได้เลยว่านี่คือโลกที่ผมต้องการ คุณคือทั้งหมดของชีวิตผมนะ'

'ขอบคุณนะค่ะ'
.
.
.
'ข้าวต้มปลาร้อนๆจ้ะ ทานให้หมดนะ ออ..ผมเก็บดอกไม้มาให้คุณแล้วนะ
อาการแพ้ท้องของคุณนี่ก็แปลกแฮะ อยากดมกลิ่นลีลาวดี'

'ก็มันหอมนี่ค่ะ กลิ่นมันอบอุ่นดี ท่าทางลูกเราก็คงชอบ
พอฉันดมกลิ่นนี้ทีไรเขาจะดิ้นทุกที'

'เขาอาจจะเหม็นก็ได้นะ'

'ฉันรู้นะ ว่าดิ้นแบบไหนชอบหรือไม่ชอบ เชื่อหรือเปล่า'

'เชื่อจ้ะ เขาอยู่ในตัวคุณนี่นา อืมม..นัดกับหมอคราวนี้
ถึงกำหนดที่จะบอกได้แล้วใช่ไหมว่าเขาเป็นเพศอะไร'

'ค่ะ แต่ว่า..คุณค่ะ รอลุ้นดีกว่าไหม ฉันว่าตื่นเต้นดีนะ'

'ก็ได้ งั้นพวกของใช้เราซื้อสีแบบกลางๆไว้ก่อนนะ
รู้ไหมว่าผมทำอะไรไม่ถูกเลย มันดูเล็กๆไปหมด
ผมกลัวว่าถ้าลูกเกิดมาแล้วผมจะไม่กล้าอุ้มเขา กลัวเขาเจ็บ'

'อย่ากังวลสิค่ะ เอางี้ วันที่ไปหาหมอ ระหว่างที่คุณรอฉัน
คุณให้พยาบาลแนะนำเกี่ยวกับเรื่องต่างๆ ดีไหม'

'อืมม..ดีเหมือนกัน'
.
.
.
‘รอนานไหมค่ะ วันนี้คุณหมอตรวจละเอียดน่ะ’

‘ไม่เลยจ้ะ.. ผมให้พยาบาลใจดีสอนวิธีการต่างๆเกี่ยวกับเจ้าตัวเล็กแล้วนะ
นี่แค่สมมุติเหตุการณ์ขึ้นมาผมยังตื่นเต้นจนทำผิดทำถูก’

‘ฉันเชื่อค่ะ เมื่อถึงเวลานั้น คุณจะดูแลเขาได้เป็นอย่างดี
เอาอย่างนี้ละกัน ฉันยกหน้าที่เลี้ยงลูกให้คุณ‘

‘ได้เลย ผมพร้อมแล้ว อยากรู้จังว่าตอนนี้ลูกจะตื่นเต้นเหมือนผมหรือเปล่า’

'ท่าทางจะตื้นเต้นน่าดู แกดิ้นแรงจังเลยค่ะ หวังว่าเขาจะไม่ซนเหมือนคุณนะ'

'เขาว่าเด็กซน ฉลาดนะ เหมือนผมไง'

'ค่ะ ฉันเชื่อ..คุณค่ะ ลูกคงหิวแล้วละ'

'ลูกหรือคุณ ฮาๆ ไปครับ ผมจะพาไปทานอาหารอร่อยๆ'
.
.
.
'นึกแล้วเชียว คุณต้องพามาร้านนี้'

'ผมไม่มีเบื่อเลยนะ ถ้าทำอะไรซ้ำๆ โดยที่มีคุณอยู่ข้างๆน่ะ
ไม่ว่าจะร้านอาหารร้านเดิม กับข้าวแบบเดิม หรือแม้แต่โต๊ะตัวเดิม'

'ถ้าไม่มีฉัน..คุณจะอยู่ได้ไหม'

'ลลิล ทำไมคุณพูดอย่างนั้น ไม่เอานะ ไม่เอา
ผมใช้ชีวิตทุกวันนี้ก็เพื่อคุณ เราจะจูงมือกันไปจนแก่เฒ่า'

'ทินภัทร..ฉันรักคุณเหลือเกิน คุณทำให้ฉันมีความสุขมากนะ'

'ผมก็เหมือนกันครับ'




โปรดติดตามตอนต่อไป

ปั้นทราย
27-11-06



Create Date : 08 ธันวาคม 2549
Last Update : 8 ธันวาคม 2549 0:50:13 น. 3 comments
Counter : 324 Pageviews.

 
คนคนหนึ่งได้เปลี่ยนแปลงทุกๆอย่างไปคนที่ทำให้ยิ้มได้ไม่ว่าเราจะเศร้าเพียงไหน....



สวัสดียามเช้า ดา...............


โดย: พล IP: 124.121.16.84 วันที่: 8 ธันวาคม 2549 เวลา:9:16:34 น.  

 
เย้!

อยู่ดีๆก็จะได้เป็นป้าคนแล้ว...ดูแลตัวเองนะลลิล

เด้วจะช่วยเลี้ยงเจ้าตัวน้อยนะ

'พี่วาด'

*****
น้องสาวจ๋า...
เคยได้ยินอะไรที่เข้าใจยากแบบนี้มั้ยคะ

คนบางคนปรับตัวเองตามโลก
แต่คนบางคนปรับโลกให้เข้ากับตัวเอง…
และโลกก็หมุนได้ด้วยคนอย่างหลัง
(beyond word-พี่หิ่งห้อย)

เพลง...ปล่อยให้ฉันร้องไห้(ลานนา)
....
..
.
พรุ่งนี้ยังมีดวงตะวัน
ดอกไม้ก็ยังจะบาน
และฉันก็เป็นแค่คนใหม่....ไม่มีความหมาย
ถึงจะทำอย่างไร..............เค้าก็ยังจะไป...อย่าไปโทษใคร....อย่าเลย
.....
..
.
.

คิดถึงค่ะ


โดย: พี่สาว (nena-m ) วันที่: 8 ธันวาคม 2549 เวลา:11:31:13 น.  

 
ผมเป็นนักศึกษาปริญญาโท กำลังทำงานวิจัยเกี่ยวกับเว็บบล็อกอยู่
จึงใคร่ขอความร่วมมือจากท่านเจ้าของเว็บบล็อกนี้ ถ้าไม่เป็นการรบกวนกรุณาติดต่อกลับมาที่ greentea_sp@hotmail.com
ถ้าขอความนี้เป็นการรบกวนท่าน ผมก็ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะครับ และก็ต้องขอขอบคุณล่วงหน้าสำหรับท่านที่ให้ความร่วมมือครับ


โดย: greentea IP: 125.24.180.122 วันที่: 8 ธันวาคม 2549 เวลา:17:12:33 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

tanada-จัง
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ผู้หญิงที่หลงรักฤดูฝน
Group Blog
 
<<
ธันวาคม 2549
 
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
 
8 ธันวาคม 2549
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add tanada-จัง's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.