ฉันโดนย้าย..

วันนี้ฉันโดนย้าย..

ถ้าคุณๆเคยอ่านที่ฉันบ่นๆไว้ จำได้ไหมเรื่องที่ทำงานใหม่
นั่งคนเดียว ผนังข้างหน้าสีส้ม เยื้องหน้าไปข้างบนเล็กน้อยจะมีพระ

เขาให้ฉันไปนั่งที่ไหนนะเหรอ..ห้องภรรยาเจ้าของบริษัท

บรรยากาศในห้องอย่างที่เห็น (ความจริงฉันไม่เคยเข้ามาในห้องนี้ด้วยซ้ำ)
และดูเหมือนสิ่งที่ทำให้ฉันสะดุด คือภาพลั่นทมภาพนั้น

บอกตามตรง สงบแบบบอกไม่ถูก สงบกว่าตอนที่นั่งหน้าพระ
อาจเพราะฉันชอบดอกไม้ชนิดนี้เอามากๆ

ทุกครั้งที่มีโอกาสเจอดอกลั่นทมร่วงอยู่ ฉันจะเก็บมันขึ้นมาดม
แต่ไม่มีเลยสักครั้งที่เอื้อมมือไปเด็ดมาจากต้น

เพราะ..บางอย่างเราครอบครองมันได้แค่ดวงตา สัมผัสได้แค่อารมณ์

ห้องนี้เล็กเท่ากับ 1 ใน 3 ของห้องเก่าที่ฉันเคยนั่ง
ด้านหลังก็จะเป็นดังภาพ เหนื่อยๆก็เดินไปยืนมองต้นไม้ ได้อารมณ์ไปอีกแบบ
ห้องที่แคบลง พอดีกับการทำงาน ก็น่าจะเป็นที่มาอีกอย่างที่ทำให้ฉันรู้สึกสงบ

สงบ..ในที่นี่หมายถึง ใจ นะ เพราะเพียงแค่ฝากั้นห้องคือห้องบัญชี
ที่วันๆมีแต่เสียงโทรศัพท์ เสียงผู้รับเหมา เสียงโฟร์แมน
เหมารวมว่า ทุกเสียงมันเสียงดังนันละ..

เพื่อนบอกว่า ต่อไปฉันจะไม่มีสมาธิและอารมณ์ในการทำงาน
เขาบอกว่าฉันจะทำงานไปได้อย่างไรในเมื่อเสียงดังออกจะขนาดนั้น

ไม่รู้สิ..ต้องลองดู

ย้ายห้องเสร็จ..มีเสียงแซวปนเสียงหัวเราะว่า
ทำงานไม่ถึงเดือนได้เลื่อนขั้นแล้ว ฉันอดยิ้มกับเสียงหัวเราะของพวกเขาไม่ได้

ออ..สำหรับที่มาที่ฉันโดนย้ายห้องนะเหรอ คนที่นี่เขารู้กันดี
ไม่ได้มีนอกมีในอะไรหรอก..




เพราะ เปลืองค่าแอร์




ฮ่าๆๆ เค็มโคตรพี่น้อง มานั่งห้องนี้ใช้แอร์ตัวเล็กตัวเดียว
ฝาที่กั้นเป็นฝาไม้ข้างบนเป็นกระจก ก็เอากระจกออกเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
เพื่อให้แอร์จากห้องที่ฉันนั่ง ส่งไปถึงฝ่ายบัญชี ละมันจะถึงไหมนั่น..

เกือบ 1 เดือนแล้วกับการทำงานที่นี่ ถ้าไม่นับความจู้จี้จุกจิกของคุณนายเกลือ
ก็สบายใจเอามากๆเลยนะ ส่วนงานก็เหนื่อยเอามากๆ วันๆแทบคลานกลับบ้าน
ออ..คุณผู้นายเกลือน่ะ เขาจะไม่มาอะไรกับฉัน ส่วนใหญ่จะฝากเลขามาบอก

สงสัยฉันโหด..ฉันกับคุณผู้นายเกลือไม่เคยพูดกันเลยแม้เพียงคำเดียว

แปลกดีไหมละ..คำสั่งแต่ละคำสั่งจะถูกส่งผ่านมากับสามสาวที่คอยเป็นที่
รองรับอารมณ์ของคุณนายเกลือ อืมม..สามสาวที่นี่ ดีเอามากๆเลยนะ

ที่นี่ฉันเป็นตัวของตัวเองได้แบบร้อยเปอร์เซนต์ วันไหนอยากทาตาสีดำก็ทา
ทาเล็บดำก็ทา วันไหนอยากเป็นพจมานก็ถักเปียมา เพื่อนจะเรียกฉันว่า..

คุณยายวรนาถ..เขาบอกว่าน่ากลัว ฉันเลยบอกเหตุผลง่ายๆ
แต่ไม่รู้ว่าเขาจะเข้าใจหรือเปล่าว่า..ที่ทำแบบนี้ก็เพื่อปลดปล่อยความเครียด

เครียด..อืมม เครียดมากเอาการอยู่นะ เหนื่อยด้วย
แต่ก็ยังมีความสุขกับการทำงาน..อยู่ในระดับหนึ่ง..

บ่นมาซะยาว..เบื่อกันหรือยัง

ส่วนอิ่มอุ่น ถ้ายังจำกันได้ ที่ฉันเขียนอยู่ตอนนึงว่า
ชื่อของ ลลิล ทำให้นึกถึง ลีลาวดี ความจริงอยากจะเขียนว่า ลั่นทม
แต่พอดูชื่อ..อยากให้พ้องเสียงกันก็เลยใช้ ลีลาวดี

อืมม..อยากเปลี่ยนเป็นลั่นทมอ่ะ
ลูกค้าร้านอิ่มอุ่นคงไม่ว่ากันเนาะ หรือว่าไง
อยากให้ร้านนี้เป็นส่วนหนึ่งของลูกค้าด้วย

ถ้าถามฉัน ชอบชื่อ ลั่นทม มากกว่านะ โศกดี
คงต้องฝากคำถามไว้กับคนอ่านว่า จะสะดุดไหม
ลลิล กับ ลีลาวดี
ลลิล กับ ลั่นทม
ทำไมฉันคิดมากจังนะ ในเมื่อดอกไม้ก็ชนิดเดียวกัน
ความหมายที่ฉันให้ก็เหมือนกัน คือดอกไม้แห่งการพลัดพราก


ส่วนเนื้อเรื่องยังเขียนไม่ออก..แต่จะพยายามเขียนต่อไป
(คงอีกนาน -_-")









ขอให้มีความสุขกับทุกวันนะ แม้จะเล็กน้อยก็ตาม

28-11-2006

Create Date : 29 พฤศจิกายน 2549		4 comments
Last Update : 29 พฤศจิกายน 2549 21:46:14 น.
Counter : 824 Pageviews.
Share Tweet