เม้าท์แตก.....แหกอก คนเล่นบอร์ด

ขออภัยหากข้อความข้างล่างนี้จะไปตรงกับชีวิตใครเค้า ทุกคำพูดมันมาจากมุมมองและความรู้สึกของผมเอง



คำแนะนำ
เพื่อความอร่อย กรุณาเปลี่ยนสรรพนามเป็นสมัยพ่อขุนราม ตามเนื้อความ

บางตอนด้วยนะครับ




หลากหลายเรื่องราวจากร้อยพ่อ พันแม่ ในชุมชนหนึ่งซึ่งน้อยนักที่จะได้เห็นหน้าค่าตากัน



....................ถูกต้องแล้วครับ....... ชุมชมคนเล่นบอร์ด




สถานที่ที่รวมคนหลากหลายอาชีพ แตกต่างทางฐานะและการศึกษา

........แต่ไม่ยากเกินกว่าจะพูดคุยกันได้




ที่นี่ ที่ๆต้นทุนทุกคนเท่ากับศูนย์ ที่ๆมีเรื่องราวมากมายมาแบ่งปันกันแบบนันสต๊อป เสพเท่าไหร่ก็ไม่รู้จักหมด....




และเพราะไอ้การที่มีคนมากมายมารวมตัวกันนี้แหละ ทำให้เราได้เจอคนหลากหลายประเภท ที่ในชีวิตประจำวันน้อยนักมักจะเจอ




.....หลายท่านอาจสงสัยว่า เอ๊ะ!......แล้วทำไมถึงหาไม่ได้ในชีวิตประจำวันละ




เพื่อความกระจ่าง ลองมาดูกันดีกว่าครับ ว่าทำไมเราถึงหาบุคคลเหล่านี้ยากในชีวิตประจำวัน..........




อย่างที่เกริ่นไว้แต่ต้นว่า ชุมชนคนเล่นบอร์ดนั้น มีหลากหลายสถานะ ล้วนแล้วแต่ยากที่จะเจอกัน



และด้วยความยากนี่ละ หลายๆท่านจึงกล้าปล่อยของอย่างเต็มที่ โดยไม่เกรงกลัวอะไรทั้งสิ้น



.............................จะกลัวไปทำไม ในเมื่อไม่มีใครรู้จักกรูนี่หว่า 55555 สะใจ





ผมเองในฐานะคนเล่นบอร์ดคนหนึ่ง ถือว่าเล่นมานานพอสมควร เจอมาเยอะครับ



หลากหลายสายพันธุ์จริงๆ ไม่เชื่อตามมาดูซิครับ




ประเภทแรกเลยที่อยากนำเสนอ เอาแบบใกล้ๆตัวเลยนะครับ



พวกลูกอีช่างถาม อันนี้ขอลบออก หลายท่านบอกไม่เหมาะสม

เพื่อความเหมาะสบ ขอลบครับ




ประเภทที่ 2 ขอให้ชื่อว่า "โรคจิต"



อันนี้เด็ด ทำเอาผมแทบตาย ขอเรียกเธอว่าน้องปลาย



เกิดจากการพูดคุยกันปกติในบอร์ด แต่ไม่รู้ว่าด้วยความมองโลกในแง่ดีของผม




หรือเพราะผมอ่อนต่อโลกก็ไม่รู้ได้ .......ผมให้เบอร์โทรแก่เธอครับ เพียงแค่เธอขอมาสองครั้งเท่านัน (โคตรแมนเลยว่ะ) ผมก็รีบบอกไปทันทีโดนไม่รู้ว่า 5555ยะนะกำลังจะมาเยือนแล้ว





วันแรกที่ได้เบอร์น้องเค้าก็โทรมาหาผมในทันที่....รู้ไหมคำแรกที่คุยกันต่อจากคำทักทาย คือคำว่าอะไร




.......น้องเค้าถามผมว่า...."พี่กลัวที่จะนอนคนเดียวมั๊ยค่ะ"




"ตอนนี้น้องปลายต้องนอนเปิดไฟทุกคืนเลย ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะได้ปิดมันลงซะที กลัวมากจนไม่กล้าปิดไฟนอน"
(อืม น่าสงสาร )




ยังครับน้องเค้าพูดแบบนี้แล้ว ผมยังโง่ บื้อ ไม่คิดอะไรก็ยังคุยกันต่อไปเรื่อย ส่วนใหญ่ก็จะเป็นเรื่องส่วนตัวของเค้าและตระกูลเค้าซะมากกว่า



.....แนะ อย่ามาว่าผมสอดรู้สอดเห็นทีเดียวเชียว ผ๊มไม่ได้ถาม เค้าเล่าเองทั้งน้านนนนนนนน.......



เล่าตั้งแต่เป็นต่อเริ่มเล่น จนเป็นต่อได้พี่หมอนเป็นเมีย เอ้ย...จนเป็นต่อจบ ยังไม่มีทีท่าว่าจะเลิก ( เอาไงดีฟระกรู )




....เริ่มแผน ตัดสายทิ้งแล้วปิดเครื่องหนี(แมนอีกแระ เค้านี่).....ก็ไปอาบน้ำ ลัลล้า ปาจิงโก๊ะไปเรื่อยเปื่อย ประมาณซัก ตี 1 ก็เปิดเครื่อง แนะมีสายเข้ามาสามสาย เฮ้อ ช่างพยายามจริงแม่คู๊ณณณณณ



เธอเห็นท้องฟ้านั้นไหม(เสียงโทรศัพท์เค้าเอง...เพราะมั๊ย)


.....สายเข้าว่ะ เอาไงดีฟระ ไม่รับแล้วกัน แกล้งตายมันไปเลย



แล้วผมก็ได้หลับสมใจ




ประมาณเที่ยง....เธอเห็นท้องฟ้านั้นไหม



ปลาย.....สวสัดีดีค่ะพี่ ทานข้าวยังค่ะ เมื่อคืนเป็นอะไรไป ปลายโทรตั้งหลายครั้งไม่มีสัญญานเลย พอโทรติดก็ไม่รับ เป็นห่วงแทบแย่




เค้าเอง.....สัญญาณหายครับ ตอนโทรมาสงสัยผมหลับแล้ว



คุยกันไปซัก 5 นาที



เค้าเอง......อืม ผมขอตัวนะ พอดีมีงานค้างอยู่เยอะ ไว้ค่อยโทรกลับนะครับ




17.00 เธอเห็นท้องฟ้านั้นไหม



ปลาย.....พี่เหรอค่ะ ไหนบอกว่าจะโทรกลับ รอตั้งนาน



( เฮ้ย กรูเผลอพูดไปจริงๆด้วย นึกว่าคุยกับแฟน )



ก็คุยกันเป็นพิธี แล้ววางสาย



นี่กรูเป็นหนี้มันตอนไหนฟระ โทรเช้า โทรเย็นเลย



วันรุ่งขึ้น


10.00 เธอเห็นท้องฟ้านั้นไหมๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ


.......เค้าไม่รับหรอก ไม่มีอารมณ์




อุแว้ๆๆๆๆ(เสียงข้อความจากโทรศัพท์เค้าเองแหละ......เท่ห์ม่ะ)

โทรไปทำไมไม่รับสายค่ะ น้องปลายทำอะไรให้ไม่พอใจเหรอ

(โธ๋ คุณน้องช่างไม่รู้สำนึกบ้างเลย)


ผมยังคงเงียบๆ



น้องปลายเจ้าก็ส่งแมสเสจ ทั้งมือถือ และข้อความหลังไมค์ถึงเรื่องที่ไม่เข้าใจว่าทำไมพี่สุดหล่อไม่คุยกับเค้า



บางข้อความออกแนวเป็นห่วง กลัวว่าเค้าจะเป็นอะไร (แนะ มาแช่งกันอีก มันน่านัก)



ตลอดเวลาสามวัน มีข้อความและ โทรหาตลอด ทำให้แทบเป็นบ้า ผวาทุกทีที่ได้ยินเสียง




ผ่านไปสามวัน


อุแว้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ(เสียงข้องความดังแบบนั้นจริงๆ )


มีแมสเสจเข้าเครื่องผมมาสองข้อความ ข้อความแรก 14 หน้า(ไม่ผิด สิบสี่หน้า)


ข้อความที่ 2 10 หน้า (ถูกต้อง สิบหน้า)



ข้อความกล่าวประมาณว่า


..............พี่รู้ป่าวว่า วันนี้น้องปลายไปไหนมา ( เค้าจะไปรู้เหรอ ก็ตัวไม่ได้บอก และก็ไม่สนใจด้วย) น้องปลายไปหาหมอมาค่ะ หมอบอกว่าชีวิตน้องปลายตอนนี้ 50:50 น้องปลายเป็นมะเร็งระยะสุดท้ายค่ะ มีชีวิตอยู่ได้อีกไม่เกิน 6 เดือน แต่ถ้าได้รับการผ่าตัด อาจจะอยู่ได้ยายกว่านั้น แต่แค่ 50 เปอร์เซ็นต์เท่านั้นนะค่ะ และ......




อ่านได้เท่านี้ก็ไม่อ่านต่อแล้วครับ โรคจิตชัดๆเลย ทางใครทางมันเถอะฟระ



ผมยกเลิกเบอร์ทันทีโดยไม่รีรอ ไม่อยากรับรู้อะไรอีก หลังไมค์ก็ไม่เช็ค




ผ่านไปหลายวันจำไม่ได้ว่าเท่าไหร่แน่ ผมก็เข้าเช็คหลังไมค์




แจ็คพอต ฮั่นแน่ มีจริงๆด้วย.....



แต่คราวนี้มาแปลกฟร่ะ....ลองอ่านดูนะ คัดมาให้เลย....




สวัสดีค่ะ
ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ คุณ... เรารู้จักกันมาก่อนหรือเปล่าคะ งงค่ะ ขอโทษนะคะเพิ่งจะกลับมาจากต่างประเทศค่ะเลยเพิ่งจะได้เข้าอ่านข้อความหลังบ้านเยอะแยะเต็มไปหมดเลย เอาไว้ถ้าจะไปเกาะเต่าแล้วเดี๋ยวจะสอบถามไปนะขอบคุณมากๆค่ะที่มีน้ำใจ


เอ่อ!!แล้วทราบได้ยังไงค่ะว่าชื่อ.......
ไม่ทราบว่าทราบมาจากไหนเหรอคะแล้วทำไมถึงทราบว่าเป็นสมาชิกใหม่อ่ะคะ ขอบคุณนะคะที่ชอบชื่อล็อกอิน แล้วทำไมถึงทราบว่าไปภูเก็ตคะ งงมากเลยนะคะเนี่ย


เอ่อแล้วหนังสืออะไรกันคะที่บอกว่าอยากได้
คุณช่วยอธิบายหน่อยได้มั้ยคะเพิ่งจะกลับถึงบ้านมึนทีสนามบินยังไม่หายเลยกลับมาบ้านงงเข้าไปใหญ่ เกิดอะไรขึ้นรึเปล่าคะเนี่ยน่าจะเกิดเหตุการณ์เขาใจผิดอะไรรึเปล่าคะ แต่ก็ต้องขอขอบคุณนะคะสำหรับความปรารถนาดีและเบอร์ที่ให้มา




สวัสดีนะคะ
ก่อนอื่นต้องขอโทษด้วยจริงๆนะคะ แต่อยากจะอธิบายให้คุณทราบว่า ไม่ได้ตอบข้อความหลังไมค์กับคุณเลยสักครั้งเดียวเลยนะคะเป็นความจริง รวมถึงการโทรหาคุณหรือการส่งข้อความทางโทรศัพท์ เพราะเดินทางไปต่างประเทศจริงๆคะ เพิ่งจะกลับมาได้2-3วันนี้เองพอมาเปิดดูหลังไมค์ก็จากการออนเอ็มคุยกับเพื่อนถึงได้รู้ว่าคุณส่งหลังไคมาและมีการโต้ตอบกัน จึงอยากจะอธิบายว่าไม่ได้เป็นคนทำ เพราะล็อกอินนี้มีน้องสาวรู้ด้วยอีกคน เพราะเคยให้เค้ารีวิวทริปเกาะลันตาให้แป๊ปนึงประมาณเดือนมีนาคม พอดีช่วงนั้นมีงานด่วนเข้ามาเลยให้เค้าทำต่อให้ประมาณครึ่งชั่วโมง ลองเข้าไปดูก็ได้ค่ะถ้าไม่เชื่อ เค้าจึงรู้อกอินและรหัสผ่านซึ่งเป็นความไม่รอบคอบของตัวเองๆค่ะ แต่วันที่คุณส่งหลังไมค์ไปไม่ทราบเลยเพราะไม่ได้ดูมัวแต่ยุ่งๆอยู่กับการตอบเมล์และก็อ่านรีวิวของเพื่อนๆและตอบรีวิวเฉยๆ



จริงๆแล้วตามดูรีวิวเกาะเต่าของคุณอยู่3ครั้งแล้วถ้าจำไม่ผิดและก็ชอบมากด้วย เลยไม่อยากให้คุณเข้าใจผิดเพราะไม่ได้ทำจริงๆค่ะ เลยลองปรึกษาพี่นห้องบันทึกนักเดินทางดูเค้าแนะนำให้เปลี่ยนล็อกอิน แต่ไม่อยากเปลี่ยนเพราะเป็นชื่อของตัวเองด้วย และก็เพิ่งเข้ามาได้ไม่นานเองค่ะ




งง.....ครับท่าน กลายเป็นเรื่องโอละพ่อซะงั้น....



เล่นละครได้เก่งจริงๆ แต่ไม่เนียน.......ทิ้งทุ่นไว้เพียบเลยน้องเอ้ย




และทุกวันนี้น้องปลายก็ยังลอยหน้าลอยตาอยู่ในวงสังคมชาวบอร์ด และดูจะเป็นที่รักของใครหลายๆคน



.....ทำไมนะหรือ



........................ก็เพราะน้องปลายเจ้า ทำตัวน่ารัก สำเนียงน่าคบหา แถมกริยาน่าทะนุถนอม ขนาดกระทู้ผมเธอเจ้ายังเข้าไปตอบ ไปชม แบบเราไม่เคยมีความหลังกันมาก่อนอย่างงั้นละ




...... คนนี้ละผมให้ฉายาไปว่า ยาพิษอาบน้ำผึ้ง




เป็นไงครับท่าน ถ้าเจอแบบผมแล้ว ชีวิตน่าจะคึกคักขึ้นบ้างเนอะ....





คนที่ 2 ผมไม่เข้าใจจริงๆว่า คน ทะลึ่ง ตึงตัง อย่างผมนี้ มันไปถูกโฉลกกับริดสีดวงก้อนไหนของหล่อนเข้า



ขอให้ชื่อว่า น้องริสสี่



ริสสี่เป็นสาวประมาณ ยี่สิบปลายๆ (เจ้าตัวบอก)


เจ้าหล่อนคนนี้ไม่เคยเปิดเผยล๊อคอินต่อที่สาธารณะ .....



คือหล่อนไม่เคยโพสให้ชื่อล๊อคอินของหล่อนต้องผ่านสายตาชายใด ให้หมองมัวเสื่อมศักดิ์ศรีแก่วงศ์ตระกูล




....อ้าวแล้วทำไมเค้าถึงรู้จักกันเหรอ......ใจเย็นๆ รอแป๊ปนะ



โป๊ะเชะ มีข้อความจากคนแปลกชื่อ สาบานได้ไม่เคยยืมเงินคนในบอร์ดแน่ๆ เพราะฉะนั้นมั่นใจได้ไม่ใช่เจ้าหนี้....5555 บายใจ



ได้หลังไมค์แนะนำตัวมาว่า คุณเค้ารู้จัเรามานาน แต่ตอนนี้อยากรู้จักมากขึ้น ขอเป็นเพื่อนได้มั๊ย...



....อุ๊ว่ะ เอาแล้วไง รู้ได้ไงว่าเราหล่อฟร่ะ (สงสัยมีตาทิพย์ แหงๆเลย อิอิ)



ได้ซิ เต็มใจ ไม่ไก่กา ก็พูดคุยกันทางหลังไมค์เรื่อยเปื่อยเหมือนเพื่อนคนอื่นๆในบอร์ด



นานๆไปประมาณ 2 สัปดาห์ผมนะยังคงปกติ


แต่คุณเธอไม่ หลังๆมาชักข้ามเส้น มีอาการที่เรียกว่าหึง....(ผมคิดว่า
อย่างนั้นนะ)



หล่อนจะรู้หมดว่าผมไปลัลล้า ปาจิงโก๊ะ ที่กระทู้ไหน ถ้าเห็นแซวกับผู้หญิงเป็นอันว่า เตรียมตัวไว้เลย เอ็ง...ไอ้สุดหล่อ(ตายละ)



เอ็ง เตรียมเจอหลังไมค์มรณะได้เลย....เซ็งนะพี่น้องหากเจอแบบนี้


..........................................ไปกินก๋วยเตี๋ยวเรือดีกว่า....



เรื่องอะไรจะทน เรื่องอะไรจะให้เกียรติกับคนไม่มีเกียรติ บล๊อคหลังไมค์ซะเลย 5555 สมน้ำหน้า


เล่นกับใครไม่เล่น


บ้ามาก็บ้ากลับมากกว่าเว้ย


ทุกวันนี้ยังไม่รู้เลยว่าคุณคนนั้นเค้าเป็นใคร มีตัวตนอย่างไร ทุกอย่างแค่ลมพัดผ่าน ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป......





ประเภทที่ 3 ชอบอวด



เป็นกันเยอะครับ คนแบบนี้ มีทั้งอวดรวย อวดรู้ และอีกหลายอวดที่ผมไม่ได้ใส่ใจ



อย่างอวดรวยนี้มีไม่กี่คนร้อก...พอนับกบาลได้



ไม่เข้าใจจริงๆว่าจะอวดอะไรกันนักหนา




แบบว่าอาการอวดนี่มีไม่จำกัดเวลาและสถานการณ์ด้วยจิ



แรกๆก่อนหน้าก็ตั้งกระทู้อวด ทุกครั้งที่อยากอวดก็จะตั้ง ใครจะทำไมก็เค้ารวยนิตัวเอง



แต่หลังๆนี่ชักไม่ไหวเว้ย เริ่มมีคนหมั่นไส้




งั้นเอาใหม่ ทำเนียน อวดในกระทู้คนอื่นดีฝ่า......



อวดไงอะ.....อ๊ะ อย่าคิดว่าไม่กล้า ง่ายนิดเดียว



กฎเหล็ก ต้องเลือกเอากระทู้ที่คิดว่าคนต้องเข้าเยอะแน่ๆ


หมายความว่าคนรีวิวนั้นต้องมี แฟนคลับเยอะ หรือถ่ายรูปสวย อะไรประเภทนี้ละ คือเชื่อขนมกินได้เลยว่า คนตรึม



ก็จะออกมาแนวๆนี้ละครับลองดูนะ


ประเภทว่า เข้าไปในทู้แล้วก็พูด ๆๆๆ แต่เรื่องตัวเอง

ก็พล่ามไปเรื่อย ....ถึงสิ่งที่ตัวเองมี(แล้วจะบอกทำไม ไม่อยากรู้ บอกไปเพื่ออะไร กลัวชาวโลกไม่รู้รึไงเฮอะ .........)



เอ๊ะ แต่แปลกนะ คนแบบนี้กลับมีคนชอบเยอะ



อืม แสดงว่าเราผิดแผกแตกต่างอะดิ ไม่เป็นไรยอมแตกต่างหากได้แยกจากกลุ่มคนรวย.....



ยังๆไม่จบแค่นั้นสำหรับคนขี้อวด ยังมีอีกบางคนที่อวดได้แม้กระทั่งว่าตัวเองทำอะไร จะไปไหน

( แล้วทำไมต้องบอกฟระ เค้าไม่อยากรู้ จะเป็นจะตาย จะไปไหนก็ไปเหอะ )


ขอร้องละไปกันเงียบๆและขอให้มีความสุก


แต่ก็แปลกอีก ทู้แบบนี้ยังมีคนเข้าไปให้ความเห็นดีเห็นงามเยอะ....



ย่ามใจเค้าละ ต่อไปคงรายงานสดว่า อืม ตอนนี้ผมกำลังจะเข้าขี้ที่ส้วมทองคำ ลองดูรูปนี้ซิครับ เห็นมั๊ย พอขี้ปุ๊บ ขี้ก็จะตีหลังกาเกลียวสามรอบหล่นลงไปในโถอย่างสวยงาม ตุ๊บ



ดูซิ สีขี้กับสีโถเหลืองอร่าม เข้ากั้น เข้ากัน........




ยกย่องสรรเสริญกันไปเถ๊อะ เดี๋ยวจะรู้สึก....




พวกอวดอีกประเภท อันนี้ไม่ต้องทำไรมาก แค่เนียนๆตีซี้กับคนตั้งกระทู้ เมิงไปไหนกรูไปด้วย



ไม่ว่าคนรีวิวมีรูปอะไร กรูมีด้วย แถมหามาสวยกว่าของคนรีวิวอีกต่างหาก



ถามหน่อยเหอะ.....นี่เมิงกะฆ่าเค้าให้ตายเลยเหรอ กะไม่ให้มันผุดมาเลยใช่มั้ย


อันนี้เข้าขั้นโรคจิตด้วยนะเนี่ยะ ว่าม่ะ



เข้ามาไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับกระทู้ที่เค้ารีวิวหรอก .... พูดเรื่องตัวเองอย่างเดียว อวดสรรพคุณเสร็จ ลงรูป แล้วเปิดตรูดแนบ



.....บ้าป่าวเมิงอะ สงสัยชีวิตนี้คงขาดแคลนคนสนใจ ถึงต้องมาหาที่เรียกร้องความสนใจ ......เซ็งตุ้ยจริงๆ




ขอพักประเภทนี้ไว้ก่อน คุยเรื่องนี้มากๆของขึ้น



อีกประเภท พวกไม่ดูตาม้าตาเรือ


เข้ามาดูรีวิว คนรีวิวก็รายงานอย่างละเอียดถี่ยิบ แบบตัวอยากรู้อะไร เค้าจัดให้หมดเลย



.....ก็ยังไม่วายอีพวกไม่ดูตาม้าตาเรือ เข้ามาได้ถามเลย ....แล้วไปยังไง ราคาเท่าไหร่ อะไร ยังไง โอ้ย จิปาถะ ............




กรูอยากถาม แล้วทำไมเมิงไม่อ่าน เค้าก็เขียนไว้หมดแล้ว เอ๊ะ หรือ

อ่านไม่ออก โธ่ แล้วทำไมไม่บอกกกกกกกกกกกกก......




ยังไม่จบนะครับ รอเขียนตอนสองต่อไป

Create Date : 28 กันยายน 2552		12 comments
Last Update : 20 กรกฎาคม 2553 9:14:22 น.
Counter : 802 Pageviews.
Share Tweet