อัพบล็อกคราวนี้ ก็เรื่องป่วยของน้องแปงแปงอีกแล้วค่ะพี่น้อง แปงแปงมีไข้สูงเมื่อวันอาทิตย์ที่ 22 มีนา ถึง 39 องศา จริงๆมาหาคุณหมอเมื่อวันเสาร์เอง คุณหมอให้ยาแก้อาเจียนมา แต่แปงแปงกินยาแก้อาเจียนก็อาเจียนออกมาหมด กินยาลดไข้ก็ไม่ได้ เลยต้องพาไปหาหมอใหม่ คราวนี้ก็เตรียมตัวไปนอนร.พ.เหมือนเดิม

หมอสั่งให้ admit หลังจากดูอาการ และให้น้ำเกลือ เจาะเลือดไปตรวจ เวลาแปงแปงโดนเจาะเลือดให้น้ำเกลือทีไร แม่น้ำตาไหลทุกที เวลาแปงแปงร้องเรียกแม่ แม่ แล้วสายตาที่มองมาทางแม่ เหมือนอยากจะให้แม่ช่วย แม่ก็ได้แต่เช็ดน้ำตาให้ลูก ทำได้แค่นั้นเอง บางทีน้ำตาแม่ก็หยดลงหน้าลูก น้ำตาไหลปนกันไป เห็นลูกเจ็บตัวทีไร แม่ก็อดจะร้องไห้ไม่ได้ แต่คราวนี้หลังจากให้น้ำเกลือเรียบร้อยแล้ว กลับไปที่ห้อง แปงแปงไม่ค่อยงอแงมากเท่าไหร่ ไม่ดึงสายน้ำเกลือออกเหมือนแต่ก่อนโน้น ร้องบอกแม่ว่า เจ็บ เจ็บ จับข้อมือที่ให้น้ำเกลือแม่ได้แต่ปลอบว่า เดี๋ยวพรุ่งนี้ หมอก็ให้เอาออก แปงแปงก็ดูเหมือนจะรู้เรื่อง ไม่ได้สนใจอีก แต่นานๆทีพอนึกขึ้นได้มั้ง ก็จะเอามือแกะอีก แต่ยังดีกว่าแต่ก่อนเยอะเลย

รุ่งขึ้นวันจันทร์หมอประจำเจ้าของไข้มาตรวจ ก็บอกว่าผลการเจาะเลือด เม็ดเลือดขาวสูงถึง 19000 ปกติเค้าจะประมาณ 10000 แค่นั้น คุณหมอสั่งให้ยาฆ่าเชื้อ สรุปแล้วแปงแปงเป็นโรคกระเพาะลำไส้อักเสบ แล้วคุณหมอก็ให้พยาบาลป้อนยาให้ แต่แปงแปงไม่ยักกะอาเจียน เฮ้อ ให้มันได้อย่างนี้ซิลูกแม่ พอแม่ป้อน มานจะอ๊อกทู๊กที ทีพยาบาลสวยๆป้อน ไม่ยักกะอ๊อก หมอก็หัวเราะ ว่าเค้าต่อต้านแม่ ชอบจะเค้นออกมา แต่พยาบาลบอกว่า นี่ยังป้อนง่ายนะ ไม่ต่อต้านเท่าไหร่ เด็กบางคนอมเอาไว้ก็มีไม่ยอมกลืน ของแปงแปงนี่ยังยอมกลืนให้ เหมือนที่ nursery ก็บอกว่าป้อนง่าย แต่แม่มานป้อนทีไร ดิ้นสุดฤทธิ์สุดเดช ไม่ยอมท่าเดียว แถมชอบทำท่าจะเอาออกมาอยู่เรื่อยเลย แปงแปงมาที่นี่จนพยาบาลรู้ชื่อแปงแปง จำได้หมดแล้ว

พอตกหัวค่ำวันจันทร์ แปงแปงก็มีเพื่อนมาใหม่ อ้อ ลืมบอกไปว่าเดี๋ยวนี้ต้องนอนห้องคู่ เพราะทำประกันไว้คืนละ 2000 ค่าห้องก็ 2000 แล้ว ไหนจะค่าพยาบาล ค่าอาหาร ต้องจ่ายเพิ่มทุกที เลยเดี๋ยวนี้เอาเป็นห้องคู่ไป ไม่ต้องจ่ายเลย ค่อยยังชั่วหน่อย นี่ขนาดคิดว่าทำประกันให้สูงแล้วนะ ปีละ 20,000 นี่ ยังนอนห้องเดี่ยวไม่ได้เลย เฮ้อ! มาเล่ากันต่อดีกว่า แปงแปงได้เพื่อนใหม่อายุ 2 ขวบ 3 เดือน เป็นพี่แปงแปง 3 เดือน ชื่อพี่พี ตอนพี่พีเข้ามา แปงแปงยังไม่นอนทั้งๆที่ปกติจะนอนตอน 2 ทุ่ม ตื่น ตี 5ครึ่ง - 6 โมงเช้าทุกวัน แต่นี่ยังไม่นอน พอเห็นพี่พีเข้ามาก็หน้ายิ้มแป้นเลย มองตามพี่พี คงดีใจได้เพื่อนใหม่ ฝ่ายพี่พีพอเข้าห้องมาได้ ไปเห็นกระเป๋าเป้เล็กๆที่ทางร.พ.จัดไว้ให้เด็กเล็ก ก็ให้แม่เอาเป้สะพายหลัง แล้วบอกว่าจะไปร.ร. แม่ก็พาเดินออกไปนอกห้อง แปงแปงได้ยินเท่านั้นแหล่ะ บอกแม่จะเอามั่ง ให้เอาเป้มาใส่ที่หลังเหมือนพี่พี ชี้ออกไปนอกห้อง ตามเค้าไปอีก เค้าทำอะไรก็ทำตามหมด สรุปแล้ววันนั้น 2 หนุ่มน้อย ได้นอนกัน 5 ทุ่มครึ่ง เหอเหอ แปงแปงก็น่าจะง่วงแหล่ะ งอแงเป็นพักๆ โวยวายขึ้นมาดื้อๆ เลยเวลานอนมานานแล้ว แต่ก็ยังห่วงเล่นอยู่

สรุปแล้วแปงแปงได้พี่พีเป็นเพื่อนเล่น พี่พีเป็นหัวโจก แปงแปงเป็นลูกน้อง หัวโจกไปไหน ลูกน้องตามต้อยๆเลย แม่มานก็ต้องตามหัวโจกไปด้วย อิอิ เดินกันซะรอบร.พ.เลย ใครเห็นเค้าก็อมยิ้ม ว่าไอ้ 2 หนุ่มน้อยหน้ามน มาเดินกันให้พล่านไปทั่วร.พ.เลย ไปถึงชั้นล่างเลย สะพายเป้กันคนละใบ น่ารักจริงๆ พอวันพุธ หมออนุญาตให้กลับบ้านได้ แปงแปงดีใจสุดฤทธิ์เลย กระโดดโลดเต้นบนเตียง พี่พีคราวนี้ทำตามแปงแปง สรุปแล้วหนนี้ แปงแปงนอนร.พ. 4 คืน ไม่ต้องจ่ายเงินเพิ่มเลย ค่อยยังชั่วหน่อย ข้างล่างเป็นรูปที่แม่ถ่ายแปงแปงตอนอารมณ์ดี จริงๆไม่อยากถ่ายตอนลูกเจ็บป่วยอยู่ร.พ.หรอก มันยังไงไม่รู้ รู้สึกว่าอารมณ์ที่ห่วงลูกเจ็บป่วย แม่จะมัวมาถ่ายเล่น มันก็แปลกๆเนอะ แต่เคยเห็นบล็อกคนอื่นเค้าถ่ายทุกช็อตเลย ก็เลยอยากถ่ายเก็บเอาไว้ประกอบการเขียนบล็อกมั่ง แต่ต้องถ่ายตอนลูกอารมณ์ดี ไม่อยากถ่ายตอนลูกนอนซมอยู่แต่กับเตียง จากภาพไม่มีคำบรรยายนะคะ ดูจากสีหน้าอารมณ์ของแปงแปงแทนละกันค่ะ

หมดเรื่องแปงแปงแล้วก็มาเรื่องแม่ซะเลย ตอนแม่ไปอยู่ร.พ.ไม่ค่อยจะได้ชั่งน้ำหนักเท่าไหร่ เพราะมัวแต่กกแปงแปงตลอดเลย กระดิกไปไหนไม่ค่อยจะได้ เข้าห้องน้ำก็ต้องกระเตงกันเข้าไป อ้อนแม่น่าดู เลยแว่บไม่ค่อยจะได้ บางที มีโอกาสลงมาชั่ง ก็ไม่เป็นเวลา เดี๋ยวกลางวัน เดี๋ยวเย็น ปกติจะชั่งตอนเช้า หลังจากเข้าห้องน้ำห้องท่าเสร็จสรรพ แต่ก็จดเมนูเอาไว้ด้วยช่วงที่อยู่ร.พ. แต่น่าโมโหเจ้าน้องสาว น้าของแปงแปง ตอนเก็บของกลับบ้าน ดันเอาโพยที่เราจดเมนูอาหารเปลี่ยนที่เก็บซะนี่ แถมเปลี่ยนแล้วก็จำไม่ได้ ว่าเอาไปไว้ไหน บอกแต่ไม่ได้ทิ้งๆ แล้วมันอยู่ที่ไหนล่ะฟ่ะ จนแล้วจนรอดก็หาไม่เจอ ก็เลยต้องนั่งญานเอาเอง นึกออกมั่ง ไม่ออกมั่ง แต่น้ำหนักนี่ จำได้ ไม่ตรงวัน คงจะมั่วๆซะหน่อยอาทิตย์นี้ หุหุ

My Weight Chart: