เมื่อไม่นานมานี้ หลานผมอายุ 2 ขวบมาเที่ยวที่บ้าน แกเอามือชี้ไปทางป้ายโฆษณานอกหน้าต่างๆ แล้วพูดอวดกับผมว่า " ไอ้นั่นฮิตาชิ ไอ้นี่โตชิบา " ผมนึกดีใจอยู่ในใจว่าหลานผมฉลาดเหลือเกิน อายุแค่ 2 ขวบ อ่านคำว่า " ฮิตาชิ " กับ" โตชิบา " ออกแล้ว และหันไปถามแม่ของเด็กว่า " สอนให้ลูกอ่านหนังสือตังแต่เมื่อไหร่น่ะ "
แต่ปรากฎว่าความจริงหลานผมแกไม่ได้อ่านหนังสือออกหรอก แกจำเครื่องหมายการค้าของบริษัทพวกนั้นได้ ผมเลยโดนหัวเราะเอาว่าเป็น " คุณปู่เห่อหลาน " ประสบการณ์อย่างนี้คงไม่มีเฉพาะผมเพียงคนเดียวหรอกนะครับ
วันก่อนผมได้รับจดหมายจากคุณแม่อายุ 28 คนหนึ่ง ซึ่งเขียนมาเพราะได้อ่านข้อเขียนของผมในวารสารฉบับหนึ่ง เธอเล่าว่าลูกชายอายุ 2 ขวบครึ่งของเธอเริ่มจำลักษณะรถยนต์ยี่ห้อต่างๆได้ตั้งแต่อายุ 2 ขวบ ภายใน 2-3 เดือน แกก็บอกได้ว่ารถคันไหนเป็นรถอะไรเกือบ 40 ชนิด รถบางคันแม้แต่มีผ้าคลุมรถอยู่ แกก็ทายได้ว่าเป็นรถอะไร นอกจากนั้น แกยังสนใจธงชาติของประเทศต่างๆ ตั้งแต่มีการถ่ายทอดสดทีวีตอนที่มีการแสดงสินค้านานาชาติ และภายในไม่กี่เดือนแกก็บอกได้ถูกต้องว่า ธงไหนเป็นของประเทศอะไรได้ถึง 30 ประเทศ รวมทั้งของมองโกเลีย ปานามา และเลบานอน ซึ่งผู้ใหญ่อย่างเรายังไม่ค่อยจะรู้เลย
เรื่องเช่นนี้แสดงให้เห็นว่าเด็กเล็กๆ มีความแยกแยะสิ่งต่างๆได้เกินกว่าที่ผู้ใหญ่คิดกันเสียอีก เด็กมีความสามารถจดจำรูปแบบของสิ่งใดสิ่งหนึ่งโดยไม่ต้องอาศัยเหตุผล เด็กทารกส่วนใหญ่จะร้องไห้เมื่อถูกคนอื่นอุ้ม แต่พอแม่อุ้มกลับหยุดร้องและยิ้มแย้มแจ่มใส เด็กคงเข้าใจในความรักของผู้เป็นแม่และจดจำรูปแบบของหน้าตารวมทั้งวิธีการอุ้มของแม่เอาไว้ได้ด้วย
ครูสอนอักษรจีนชื่อ อิชิอิ อิซาโอะ บอกผมว่า เด็กอายุ 3 ขวบ สามารถจำตัวอักษรยากๆได้อย่างสบาย เด็กอ่อนยังรู้จักแยกแยะรูปแบบต่างๆของหน้าคน ซึ่งยากกว่าตัวอักษรเป็นไหนๆ ทำไมแกจะจำอักษรยากๆไม่ได้เล่า เวลาผู้ใหญ่เล่นแข่งหยิบไพ่รูปภาพกับเด็ก ผู้ใหญ่มักจะแพ้ เพราะผู้ใหญ่พยายามจำในเรื่องตัวอักษรหรือตัวเลขและสถานที่วางไพ่ แต่เด็กเล็กแกมีความสามารถเป็นเยี่ยมในการจดจำสิ่งเหล่านี้รวมกันเป็นรูปแบบหนึ่งขึ้นมา
|