เหลือเวลาอีกกี่วันที่จะได้ดูแลพ่อ กลับมาอัพเรื่องอาการป่วยของคุณพ่อต่อค่ะ หลังจากที่เขียนไว้นานแล้ว ต้องบอกว่าหายไปนานมากๆเลยที่ไม่ได้เข้าบล็อก ช่วงที่คุณพ่อป่วย เพราะหลังจากที่ทราบข่าวร้ายจากคุณหมอล่าสุดระยะเวลาแค่ 1-2 เดือนเท่านั้นที่คุณพ่อจะมีชีวิตอยู่ มันช่างสั้นนักกับการทำใจ แต่ก็ไม่มีเวลาเขียนได้เท่าที่ควร พอดีกับวันเกิดน้องแปงแปงเมื่อวันที่ 2 มีนาคม ที่ผ่านมา ก็เลยขออัพบล็อกวันเกิดให้น้องแปงแปงก่อน ตอนนี้ก็กลับมาอัพเรื่องอาการของคุณตาน้องแปงแปงกันต่อ นี่ก็เพิ่งจะกลับมาบ้านเมื่อวานนี้เอง หลังจากน้องแปงแปงป่วยไปนอนร.พ.มา 4 คืน 4 วัน ไข้สูงวันปิดภาคเรียนพอดี ไปรับกลับมาตัวร้อนจี๋เลย เอาไว้บล็อกหน้าจะมาเล่าให้ฟังค่ะ ช่วงระยะเวลาที่หายไปก็ได้ดูแลพ่อใกล้ชิดนาทีต่อนาทีกันเลย จากครั้งที่แล้วที่ไปพบคุณหมอมา ประมาณต้นเดือนกุมภาพันธ์ คุณหมอบอกว่าอาทิตย์ต่อไปพ่อก็จะเหนื่อยหอบมากต้องให้อ๊อกซิเจน และอาจจะต้องเจาะคอช่วยหายใจ อาจจะต้องอยู่ร.พ.ยาวจนกระทั่งเสียไปเลย อาทิตย์ถัดมาประมาณอาทิตย์ที่ 2 ของเดือน พ่อมีอาการหนักมากหายใจเหนื่อยหอบมาก เหมือนจะขาดใจ พูดแต่ละทีขาดเป็นห้วงๆ แต่พ่อก็พยายามที่จะพูดกับลูก ก็รู้ว่าพ่อก็ฝืน ทั้งๆทีให้อ๊อกซิเจนแล้วตลอด 24 ช.ม.ก็ดูเหมือนไม่ได้ช่วยอะไร จนเข้าวันที่ 3 ที่พ่อเหนื่อยก็เลยตัดสินใจพาไปหาหมอ ทีแรกพ่อบอกว่าถึงไปหมอก็คงช่วยอะไรไม่ได้ คงจะไล่กลับบ้านเหมือนเดิม ขนาดคนไข้หนักก็ยังคิดเแบบนี้เลย แต่ยังไงก็น่าจะดีกว่าที่บ้าน ดีกว่าดูพ่อจากไปด้วยอาการเหนื่อยหอบทรมานโดยไม่ได้ช่วยอะไรเลย ก็เลยตัดสินใจพาพ่อส่งร.พ.ห้องฉุกเฉิน ปรากฎว่าหมอบอกว่าน้ำท่วมปอด มีอาการเท้าบวมมาก่อนหน้านั้นอยู่หลายวัน และไม่ค่อยจะฉี่ แต่พวกเราก็ไม่รู้ว่าเป็นอาการของน้ำท่วมปอด คิดว่าพ่อไม่ได้ยกเท้าสูงเลยไม่ได้เอะใจอะไร หลังจากหมอให้ยาเข้าใจว่าเป็นยาขับน้ำออกจากปอด เพราะพ่อจะฉี่บ่อยขึ้น ก็ดูพ่ออาการดีขึ้น เหนื่อยน้อยลงไปมาก วันนั้นก่อนจะไปจขบ.ก็ได้ไปเจอผลิตภัณฑ์สกัดจากเปลือกมังคุดอีกตัวหนึ่ง อ่านเจอในเนตแล้วก็รีบไปซื้อของเลย ( จขบ.ไม่หยุดที่จะหาอาหารเสริมดีๆที่จะทำให้คุณพ่อได้มีชีวิตที่ยืนยาวขึ้น อาการดีขึ้นกว่าที่เป็น คอยหาในเนตอยู่ตลอด ) พอไปถึงที่ร้านได้แป๊บเดียวน้องสาวก็โทรมาบอกว่าจะพาพ่อไปร.พ.แล้ว พ่อท่าทางจะไม่ไหวให้รีบกลับบ้าน จขบ.เองก็ตกใจแต่ก็ถามพ่อก่อนออกมาซื้อของแล้วว่า พ่อน่าจะไปร.พ.แต่ก็อยากไปซื้อของมาให้พ่อก่อน พอเอาของเสร็จก็รีบกลับบ้านชงชาเปลือกมังคุดกับน้ำร้อนให้พ่อกินก่อนไปร.พ. แล้วก็บอกให้น้องสาวถือติดกระเป๋าไปชงให้พ่อกินก่อนนอนด้วยคิดว่าพ่อคงต้องอยู่ค้างคืนแน่ๆ หลังจากนั้นก็ไปรับน้องแปงแปงไปหาพ่อช่วงบ่ายๆ ตอนนั้นคิดว่าคุณพ่ออาการหนักเกินจะเยียวยาแล้ว น้องแปงแปงทีแรกเห็นตามีสายใส่จมูกอยู่ก็คงตกใจ ถอยหนีตา บอกกลัวๆ ซักพักแม่เข้าไปกอดตา ดึงน้องแปงแปงเข้ามากอดตาด้วย แปงแปงก็เลยไม่กลัว แล้วก็ปีนขึ้นไปหาตาบนเตียงเป็นระยะ แต่จขบ.ก็ให้อยู่เป็นพักๆ เพราะไม่อยากให้เด็กเล็กอยู่นาน เจ้าหน้าที่ก็คอยมาบอกว่ามีเชื้อโรคเยอะ ให้พาเด็กออกไป ก็รู้แหล่ะว่าไม่ควรพามาร.พ. แต่วินาทีที่ตาจะได้อยู่กับหลานมันก็มีไม่มากนัก ก็ต้องฝืนเหมือนกัน ถ้าลูกจะได้รับเชื้อโรคมาเป็นไข้ แต่กับการที่จะไม่ได้เห็นหน้าตาแล้วตลอดชีวิต ก็ขอเลือกที่จะเอาลูกมาหาตาอยู่ดี ก่อนที่จะไม่ได้เจอหน้าตาชั่วชีวิต วันนั้นพ่อดูดีขึ้นมาก บอกว่าไม่ค่อยเหนื่อยแล้ว ก็มาจากที่น้ำท่วมปอดที่ทำให้หายใจลำบาก พ่อได้นอนที่ร.พ. 1 คืนหมอก็ให้กลับบ้าน หมอเรียกน้องสาวไปคุยให้ดูฟิล์มเอ็กซเรย์ บอกว่าอาการของพ่อหนักมากแล้ว ไม่มีประโยชน์อะไรที่จะนอนร.พ. ให้ไปพักที่บ้านอยู่กับลูกหลานดีกว่า แต่ให้ญาติไปคุยกันว่าถ้าพ่ออาการหนัก แล้วจะเจาะคอช่วยหายใจหรือจะปล่อยพ่อไป แล้วให้คุยกับพ่อว่าอาการพ่อหนักแล้ว พ่ออยากจะทำอะไร จะพูดอะไรก็ให้คุยกับพ่อไปแบบนี้ น้องสาวมาเล่าให้ฟังหลังจากกลับมาบ้านแล้ว พูดไม่ออกเหมือนกันน้ำตาร่วงพรู เหมือนมีอะไรมันมาจุกอยู่ที่คอหอย แล้วน้องสาวก็บอกว่า อาหารเสริมอะไรนั่นไม่ต้องกินแล้ว พ่อกลืนไม่ค่อยลงแล้ว ปล่อยพ่อไปเถอะพ่อเหนื่อยมากแล้ว แต่จขบ.ก็ยังค้านอยู่ในใจว่าอยากจะให้พ่อกินจนวินาทีสุดท้าย หวังว่าพ่อคงจะถูกกับยาซักตัวหนึ่ง แต่อาจจะเห็นผลช้าเพราะอาการหนัก อาจจะต้องใช้เวลาก็เลยบอกน้องสาวไปว่างั้นขอให้พ่อกินชาเปลือกมังคุดแล้วกัน เพราะชงกินกับน้ำร้อน กลืนง่ายกว่ายาเม็ดกับเอโดซี ให้หยดใส่น้ำ น้องสาวก็บอกตามใจ พอตกกลางคืนพ่อมีอาการกระสับกระส่ายนอนไม่หลับ หมอบอกพ่อมีอาการของโรคหัวใจด้วยเต้นผิดปกติ อาจจะมีโอกาสหัวใจวายจากโรคได้ทุกเมื่อ ทั้งๆที่พ่อไม่เคยมีประวัติโรคหัวใจมาก่อนเลย คืนนั้นพ่อบอกว่าหัวใจเต้นเร็วมากจนนอนไม่หลับ จขบ.เองก็เลยไปค้นยามาได้ตอนเที่ยงคืน ก็เลยให้พ่อกิน พ่อก็นอนหลับได้ยาวเงียบไปเลย วันนั้นน้องสาวก็ไม่ได้บอกจขบ.ว่าหมอให้ยามาตัวนึงเป็นยาคลายเครียดหรือยานอนหลับนั่นเอง ว่าจะทำให้คนไข้หลับสบายไม่ปวดไม่ทรมาน ให้นอนหลับไปเลย คืนนั้นจขบ.เฝ้าพ่ออยู่คนเดียว แล้วเจอยาก็เข้าใจว่าเป็นยาแก้โรคหัวใจ เลยเอาให้พ่อกินไป หลังจากพ่อกินยาไปได้ซัก 15 นาทีพ่อก็เงียบหลับไป ไม่กระสับกระส่ายอีกเลย นอนยาวอีก 4 ชั่วโมงได้ แต่มารู้รุ่งเช้าอีกวันว่าเป็นยานอนหลับ พ่อก็ไม่ตื่นเลย จขบ.กับน้องสาวก็ตกใจคิดว่าพ่อไปแน่แล้ว น้องสาวบอกให้พูดกับพ่อซะข้างๆหูพ่อก็ได้ พ่อคงจะไปแล้วแหล่ะ แล้วบอกว่าให้ทำใจ พ่อหมดอายุขัยแล้ว จขบ.เองก็น้ำตาร่วงบอกน้องสาวว่าพูดไม่ออกหรอก ซักพักน้องสาวเลยเข้าไปจับมือพ่อ เอามือพ่อขึ้นมาจูบ เรียกพ่อขึ้นมาพ่อก็เหมือนพยายามลืมตาขึ้นมามองแบบเบลอๆ ลืมตาไม่ค่อยขึ้น น้องสาวบอกว่าพ่อตอนนี้อาการพ่อหนักแล้วนะ พ่ออยากจะพูดอะไรกับน้องมั้ย (น้องสาวจะเรียกแทนตัวเองว่าน้องกับพ่อแทนชื่อเล่น) พ่อไม่ต้องเป็นห่วงลูกๆนะ พ่ออยากได้อะไร อยากทำอะไรพ่อบอกมาเลยนะ น้องกลัวว่าจะไม่ได้คุยได้พูดกับพ่อ กลัวว่าพ่อจะหลับไปเลยไม่ได้คุยกับลูกๆ จขบ.เองก็สุดจะกลั้นได้ยินน้องสาวพูดแบบนั้น ปล่อยโฮโถมเข้าหาพ่อ กอดพ่อไว้แน่น ที่บอกว่าอย่าให้น้ำตาหยดบนตัวพ่อ เดี๋ยวพ่อจะเป็นห่วง มันทำไม่ได้จริงๆ (นึกถึงวันนั้นทีไรก็น้ำตาไหลทุกที) พอน้องสาวพูดพ่อก็พยายามลืมตาขึ้นมา พยายามลุกขึ้นมานั่ง พ่อส่ายหน้าบอกว่าไม่มีอะไรจะพูด แต่พ่อห่วงแปง จขบ.เองได้ยินพ่อบอกเท่านั้นก็ยิ่งสะอื้นไม่หยุด บอกพ่อว่าพ่อไม่ต้องเป็นห่วงแปง แป๊วจะดูแล ส่งเสียแปงเรียนหนังสือให้ดีที่สุด สูงที่สุด จขบ.กับน้องสาวนั่งซบที่ไหล่พ่อกันคนละข้าง จับมือพ่อกอดพ่อร้องไห้กันไปคุยกับพ่อไป ตอนนั้นรู้สึกเวลาทำไมมันช่างเดินเร็วนัก นี่พ่อจะต้องไปแล้วจริงๆหรือหลังจากร้องห่มร้องไห้กันพักใหญ่ น้องสาวก็ถามพ่อว่าพ่อจะให้ทำพิธีแบบไหน ต้องทำอะไร ยังไงกันบ้าง เรียกว่าพวกเราแม้ว่าอายุเข้าเลข 4 กันหมดแล้ว แต่ที่ผ่านมาพ่อเตรียมการไว้หมดเลย คราวที่แม่เสีย พวกเราก็ทำอะไรกันไม่ถูก นี่มาถึงคราวพ่อก็ไม่รู้ว่าจะต้องจัดการอะไรยังไง พ่อเป็นข้าราชการบำนาญอีก มีเรื่องต้องไปติดต่อสถานที่ราชการ ก็ยังจับต้นชนปลายกันไม่ถูก พ่อก็บอกว่าต้องทำอะไร ยังไงกันบ้าง พ่อบอกว่า ไม่ต้องไปบริจาคศพพ่อก็ได้ มันยุ่งยาก เป็นภาระให้พวกเรา เพราะอีกหลายปีกว่าเค้าจะคืนศพ น้องสาวก็เลยบอกพ่อว่า ไปติดต่อมาแล้ว เค้าไม่รับคนบริจาคที่มีโรคมะเร็ง ตอนที่พ่อไปบริจาค พ่อคงคิดว่าตัวเองหายจากโรคมะเร็งมาแล้วหลายปี จขบ.บอกพ่อว่า จะขอพระราชทานเพลิงศพให้พ่อนะ พ่อพยักหน้า บอกว่าทำเหมือนที่ทำกับแม่แล้วกัน แล้วพ่อก็บอกให้จขบ.ไปหยิบเอาประวัิติ เอาเรื่องที่จะลงให้หนังสือมาให้ดู บอกให้ดูว่าอะไรอยู่ตรงไหน พ่อเตรียมไว้หมดเรียบร้อยแล้ว พ่อบอกว่าอันนี้เป็นประวัติของพ่อๆเขียนไว้ให้พวกเราอ่าน พ่อบอกว่าพ่อเตรียมไว้หลังจากแม่เสียไม่นาน ความรู้สึกตอนนั้นมันบอกไม่ถูกว่าต้องมาคุยว่าจะทำอะไร ยังไงกับพ่อที่จะต้องจากไปในไม่ช้ามันช่างเป็นอะไรที่ฝืนใจตัวเองมากๆ คุยกับพ่อไปก็ร้องไห้ไป จขบ.เองมาเขียนเรื่องข้างบนไว้หลายวันแล้ว แต่ไม่ได้เขียนต่อ เพราะต้องดูแลพ่ออยู่ข้างล่าง ไม่ได้เข้าเนตเลย จากวันที่คุณพ่ออาการหนักในอาทิตย์นั้นที่น้ำท่วมปอดหลังจากหมอให้กลับมาอยู่ที่บ้าน อาทิตย์ถัดมา พ่อดูดีขึ้น เริ่มที่จะทานข้าวบดได้มากขึ้น จากที่ร่างกายจะปฏิเสธ เหม็นอาหารอย่างหนัก แค่ได้กลิ่นก็อาเจียนแล้ว และมีเสมหะมากๆ ตลอดเวลา ต้องกินยาละลายเสมหะตลอดเวลาเป็นโหลๆก็ไม่หมด (เพิ่งมารู้ทีหลังว่าเป็นจากโรคที่มีเสมหะในปอด ทำให้พ่อหายใจไม่สะดวกเหนื่อยหอบ) แต่หลังจากพ่อกินชาเปลือกมังคุดแล้ว พ่อจะมีอาการอาเจียนเอาเสมหะออกมา จขบ.เองสังเกตว่าถ้าพ่อกินก่อนอาหาร แล้วกินอาหารตาม พ่อจะอาเจียนอาหารออกมาหมดเลย ทีแรกพ่อบอกว่าไม่ถูกกับชาเปลือกมังคุดรึเปล่า กินแล้วก็อาเจียน แต่จขบ.เองคิดว่าน่าจะเป็นเพราะชาที่ขับเสมหะ ก็เลยลองถามพ่อดู หลังๆก็เลยให้กินชาหลังจากกินข้าวแล้ว ทีนี้พ่อก็เลยอาเจียนแต่เฉพาะชากับเสมหะเท่านั้น พ่อบอกว่ารู้สึกโล่งขึ้น พ่อกินได้ประมาณอาทิตย์นึง ก็รู้สึกว่าพ่อไม่ค่อยไอ ไม่ค่อยมีเสมหะ เหมือนจะแห้งไป อีกอย่างที่เห็นได้ชัดเลยคือเท้าพ่อที่บวมกลับหายบวมไปเลย เหลือเชื่อจริงๆ หมอเองกลับจากห้องฉุกเฉินยังไม่ได้ให้ยาลดบวมมาเลย พี่สาวที่เป็นพยาบาลยังถามว่าหมอไม่ได้ให้ยาลดบวมมาเหรอ และหลังจากกินชาเปลือกมังคุด คุณพ่อก็ดูไม่เหนื่อยเหมือนก่อนๆมา จากที่กินอะไรไม่ได้เลย ก็กลับมากินข้าวบด 5 มื้อ ช่วงกลางคืนก็หิวต้องตื่นขึ้นมากินนมเอนชัวล์ 2-3 ชั่วโมงกินที น่าจะซักประมาณ 5 แก้ว/คืน ตอนนี้พ่อดูดีขึ้นมาได้ 3-4 อาทิตย์ จากที่หมอบอกว่าพ่อจะอาการหนักขึ้น เหนื่อยหอบมากขึ้น ซึ่งตอนนี้ไม่รู้ว่าดีขึ้นเพราะอะไร หลายคนบอกว่าเป็นสัญญาณของการลาจาก แต่จขบ.เองคิดว่าน่าจะมาจากอาหารเสริมตัวใดตัวนึง ซึ่งอาจจะเพิ่งแสดงผลออกมา คิดว่าคนจะไปเท่าที่เคยได้ยินมาหรือจากแม่ของจขบ.เองคือ ไม่รู้สึกตัวมาเป็นอาทิตย์อยู่ดีๆก็ลืมตาขึ้นมามองพวกเราทุกคน แล้วก็จากไปในวันรุ่งขึ้น แต่กรณีของพ่อนี่ก็ดีขึ้นมาเป็นอาทิตย์แล้ว พี่สาวลูกพี่ลูกน้องเคยมาเยี่ยมก็เลียบๆเคียงถามว่าพ่อเคยฝันเห็นใครมั้ย หมายถึงญาติที่เสียไปแล้ว พ่อบอกไม่เคยฝันเห็นใครเลย ไม่เคยนึกอยากกินอะไรเลย บางคนบอกคนจะไปอยู่ดีๆก็นึกอยากกินโน่นกินนี่จากที่กินไม่ได้เลย แล้วก็ไป บางคนก็บอกไปทำบุญให้ที่วัด กลับมายังไม่ถึงบ้านเลยก้ไปซะแล้ว กรณีของพ่อก็ทำบุญให้หลายครั้งแล้ว ก็ยังไม่มีอะไรเิกิดขึ้น ก็เลยคิดเข้าข้างตัวเองว่าพ่อน่าจะมีอาการดีขึ้น แต่ก็ยังไม่มีเรี่ยวแรงเดินได้เอง ได้แต่ลุกขึ้นนั่งเองได้ แล้วก็ต้องช่วยพยุงเวลาไปเข้าห้องน้ำแค่นั้น ตอนนี้พ่อก็หายใจเองได้มากขึ้นกว่าแต่ก่อนที่ต้องให้ออกซิเจนตลอด 24 ชั่วโมง พ่อหายใจได้เองในช่วงกลางวัน บอกไม่เหนื่อยเท่าไหร่และให้ออกซิเจนช่วงกลางคืน พ่อบอกว่าไม่แน่ใจในช่วงกลางคืน แต่พ่ออยากนอนหลับสบายก็เลยขอออกซิเจนตอนกลางคืน อาการของเสมหะที่มีตลอดเวลาก็หายไปเลย ก็รู้สึกดีใจกันมากกับอาการของพ่อที่เป็นอยู่นี้ มาอาิทิตย์นี้น้องสาวบอกว่าพ่อเริ่มจะมีอาเจียนอีก พอดีจขบ.เองก็ไปนอนร.พ.กับน้องแปงแปงก็เลยไม่ค่อยรู้ ก็เลยไม่แน่ใจว่ากลับมามีเสมหะอีกหรือยังไง แต่ก็ยังกินข้าวได้อยู่ จากที่กินนมตอนกลางคืนบ่อยก็กินน้อยลง พ่อบอกว่าทนได้ แต่เมื่อก่อนหิวแบบทนไม่ได้ต้องกิน ล่าสุดน้องสาวไปหาหมอมาเมื่ออาทิตย์ก่อนแทนพ่อ ไปขอยามอร์ฟีนและยาบำรุงเลือด หมอบอกจะเอาไปทำไม บอกว่าอาการพ่อหนักแล้ว แต่น้องสาวไม่ได้เล่าละเอียดว่าคุยอะไรกับหมอบ้าง ได้แต่เล่าให้ฟังว่าหมอไม่เชื่อว่าอาการจะดีขึ้น คือน้องสาวบอกว่าอาการพ่อดีขึ้น ไม่ค่อยเหนื่อย กินข้าวได้ หมอบอกว่าผลเอ๊กซเรย์ก็ออกมาขนาดนี้แล้ว จะเอ๊กซเรย์ไปทำไม ยังไงก็อยู่ไม่ถึงเดือน แล้วที่กินข้าวเยอะขนาดนั้นมันก็ผิดปกติ บอกอีกว่าเป็นอาการหลอกตา แต่จขบ.กลับคิดว่า พ่อกินได้แต่อาหารบดเหมือนบดข้าวให้เด็กอ่อนเป็นน้ำเลย แล้วมันจะอยู่ท้องยังไง เค้าหิวบ่อยก้ไม่น่าจะแปลก หมอยังย้ำอีกว่า ยังไงๆก็อยู่ไม่ถึงเดือน น้องสาวก็เลยพูดอะไรไม่ออก ตอนนี้พวกเราก็คงมานั่งลุ้นกันอีกว่าจะเป็นอย่างที่หมอว่าอยู่ได้ไม่เกินเดือน หรือเพราะอาการพ่อดีขึ้นจริงๆเรียกว่านั่งนับวันกันเลยทีเดียวตอนนี้   Create Date : 23 กุมภาพันธ์ 2553 64 comments Last Update : 15 มีนาคม 2553 15:59:03 น. Counter : 1129 Pageviews. Share Tweet

หวัดดีค่ะ พี่แป๊ว.. อ่านแล้วก้อใจหาย.ค่ะ.. จิ๊บกขอเอาใจช่วยให้คุณพ่อ.อาการดีขึ้นไวๆๆ นะค่ะ. ช่วงนี้จิ๊บติดขนมค่ะ..ไม่ค่อยได้ลดน้ำหนักเท่าไหร่.. รักษาสุขภาพค่ะ   โดย: จิ๊บ (คุณนายเยอรมัน ) 16 มีนาคม 2553 3:31:06 น.

แม่บุญธรรมออยไม่ค่อยดีเลยค่ะพี่แป๊ว วันนี้พาไปทานMKมา ทานได้น้อยมากๆ แกเบื่ออาหารกินอะไรไม่ลง แต่ก็พยายามฝืนกิน น้ำหนักแกลดลงไปมาก ตอนนี้เหลือแค่40โลเองค่ะ แต่ตัวก็เริ่มเหลืองแล้วด้วย ตอนนี้ออยก็ได้แต่ดูแลไปตามอาการ และให้กำลังใจค่ะ ขอให้พ่อพี่แป๊วดีขึ้นและหายไวๆนะคะ เป็นกำลังใจเหมือนเดิมค่ะ   โดย: jrom 16 มีนาคม 2553 5:53:13 น.

สวัสดีค่ะพี่แป๊ว สิ่งสุดท้ายสำหรับคนที่เรารัก คือการทำทุกอย่างให้ดีที่สุด คุณตาเป็นคนที่เข้มแข็งและเข้าใจชีวิต พี่แป๊วและน้องสาวต้องเป็นเหมือนคุณตานะค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ   โดย: ดอกฝิ่นในสายลมหนาว 16 มีนาคม 2553 7:29:46 น.

น้องหนอนเป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ๆ นะคะ ของหนอนตอนคุณตาป่วยก็เครียดกันไปทั้งย้านเลยค่ะ เข้มแข็งนะคะ ทำวันนี้ให้ดีที่สุด เนอะ   โดย: nonnoiGiwGiw 16 มีนาคม 2553 10:32:45 น.

เป็นกำลังใจให้แป๊วจ้ะ มาถึงวันนี้ แป๊วก็ทำหน้าที่ได้อย่างสมบูรณ์แล้วละนะ สู้ๆ...ชีวิตย่อมต้องเจออะไรแบบนี้ ผ่านไปให้ได้น้า...   โดย: นักล่าน้ำตก IP: 58.8.89.238 16 มีนาคม 2553 12:01:59 น.

มาเป็นกำลังใจให้พี่แป๊วนะคะ รักษาสุขภาพด้วยคะ ขอให้ปาฏิหารย์มีจริงนะคะ ให้คุณพ่อพี่หายวัน หายคืน ปล.ฝากอวยพรน้องแปงแปงด้วยคับ ให้เป็นเด็กดีของคุณพ่อ คุณแม่นะคับ   โดย: ยัยลูกหมู 16 มีนาคม 2553 12:07:40 น.

ช่วงชีวิตหนึ่งของสรรพสัตว์ในโลกนี้...สั้นนัก ทุกสิ่งในโลก ล้วนเป็นสิ่งสมมติ...มาแล้วก็ไป ช้าหรือเร็ว ก็ต้องไป หนีไม่พ้น...กฏแห่งวัฏฏะ จงใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ด้วยความเข้าใจในธรรมชาติอย่างมีความสุขตลอดไป...นะคะ เมื่อวานเป็นวันพระ ปอป้า ปฏิบัติภาวนาตามปกติ ระลึกนึกถึงและส่งผลบุญมายังคุณพ่อและคุณแป๊วเช่นเคย...ค่ะ ไม่ได้เป็นการลำบากอะไรเลย กับการที่เราจะส่งความปรารถนาดีและห่วงใย ให้กับเพื่อนและครอบครัวของเพื่อน ขอเป็นกำลังใจให้คุณพ่อและคุณแป๊ว ตลอดไป..ค่ะ   โดย: พรหมญาณี 16 มีนาคม 2553 12:17:07 น.

สวัสดีค่ะพี่แป๊ว อ่านแล้วก็น้ำตาร่วงอีกตามเคย คิดถึงเมื่อคราวแม่่ของติ๊กหมอก็ให้มาอยู่บ้าน พอกลับไปเอายา หมอก็บอกว่ายังอยู่อีกรึ เราเป็นลูกฟังแล้วก็อดใจหายไม่ได้ และแม่ก็อยู่มาได้อีก 2 อาทิตย์ ก็จากไปจริงๆ พี่แป๊วอย่าคิดมากไปนะ คุณพ่อยังอาจจะมีบุญที่จะอยู่กับลูกหลานไปอีกนานก็ได้ ขอให้พี่แป๊วคิดบวกไว้ก่อนดีกว่านะ ต้องสู้นะคะ   โดย: ไผ่สวนตาล 16 มีนาคม 2553 13:43:30 น.

ขอแวะมาส่งกำลังใจสีขาวให้แม่น้องแปงแปงและก็คุณพ่อด้วยนะคะ :))   โดย: sierra whiskey charlie 16 มีนาคม 2553 14:17:15 น.

แวะมาทักทายกันวันอังคารแสนสุขใจจ้า เป็นกำลังใจให้คุณแป๊วอีกคนค่ะ   โดย: หอมกร 16 มีนาคม 2553 15:20:54 น.

ขอให้คุณพ่อสู้โรคภัยได้สำเร็จนะคะพี่แป๊ว   โดย: ญามี่ 16 มีนาคม 2553 16:47:36 น.

พี่แป๊วขา... พี่แป๊วเข้มแข็งไว้นะคะ การเกิด แก่ เจ็บ ตาย ไม่มีใครเลี่ยงได้พ้นค่ะ แต่พี่แป๊วได้ทำหน้าที่ของลูกที่ดีแล้วค่ะพี่แป๊ว ขอเป็นกำลังใจให้พี่แป๊วเสมอนะคะ   โดย: Suessapple 16 มีนาคม 2553 18:11:18 น.

มาวางกำลังใจไว้ที่บล๊อกนี้ค่ะ...ขอให้อภินิหารมีจริงให้คุณพ่อไม่ปวดและเจ็บให้ท่านมีสุขภาพสมบูรณ์แข็งแรงเหมือนเดิมค่ะ...หรือ..ขอให้ท่านไม่ต้องพบกับความเจ็บปวดทรมานในวันเวลาที่เหลืออยู่ คนดูแลก็พักผ่อนเยอะๆ ดูแลตัวเองดีๆ ด้วยค่ะ...   โดย: deeplove 16 มีนาคม 2553 19:33:12 น.

สวัสดียามค่ำวันสีชมพู ครับ มาส่งกำลังใจให้คุณพ่อ รวมทั้งคุณแป๊วและครอบครัว ครับ มีความสุข รักษาสุขภาพนะครับ   โดย: เซียนกระบี่ลุ่มแม่น้ำวัง 16 มีนาคม 2553 20:41:56 น.

ขอบคุณสำหรับคำอวยพรและการเยี่ยมเยือนนะจ๊ะ บุญเท่านั้นเป็นที่พึ่งสุดท้ายของชีวิตค่ะคุณแป๊ว   โดย: หอมกร 16 มีนาคม 2553 21:39:11 น.

สวัสดีค่ะพี่แป๊ว อ่านเรื่องราวของพี่แป๊วแล้วรู้สึกชื่นชมพี่แป๊วและครอบครัวมากๆที่ยังพยายามหาหนทางให้คุณพ่อยังสู้ต่อ ชื่นชมคุณพ่อพี่แป๊วด้วยที่เข้มแข็ง พยายามอยู่ต่อไป ขอให้ความหวังนี้ยังคงอยู่ต่อไปนะคะ วันนี้ดีใจด้วยที่อาการของคุณพ่อค่อยๆดีขึ้นค่ะ ขอโทษด้วยที่มายด์หายไปอีกแล้ว ช่วงนี้หนักอยู่ค่ะ รู้สึกเหนื่อยๆ บางทีก็ท้อไปได้เยอะเหมือนกัน กำลังพยายามจัดการกับทุกอย่างอยู่ ขอบคุณที่ยังแวะมาเยี่ยมกันนะคะ ฝากคิดถึงน้องแปงแปงด้วยนะคะ ขอให้สุขกาย สบายใจกันทุกคนค่ะ   โดย: Mind learner 16 มีนาคม 2553 21:53:44 น.

ขอพรนางฟ้าดูแลคุณพ่อและ จขบ.ด้วยค่ะ Deixe um recado também! Clique aqui..   โดย: เริงฤดีนะ 16 มีนาคม 2553 22:50:24 น.

ทิฏฐิวิสุทธิ แปลว่า ความหมดจดแห่งความเห็น คือ เกิดความรู้ความเข้าใจ มองเห็นนามรูปตามสภาวะที่เป็นจริง คลายความหลงผิดว่าเป็นสัตว์ บุคคล ตัวตน ลงได้ ชีวิตจะมีความสุขได้ เมื่อเราเข้าใจสภาวะแห่งความเป็นจริงทั้งหลาย เรียนรู้ในทุกสิ่งรอบกายอย่างมีสติ ทิฏฐิวิสุทธิ ไม่ยากเกินกว่าจะหมายได้ ขอความสุขกาย เย็นใจ จงมีแด่ทุกท่านตลอดไป...นะคะ มาส่งกำลังใจให้คุณพ่อและคุณแป๊ว...ค่ะ   โดย: พรหมญาณี 17 มีนาคม 2553 10:51:15 น.

พระคุ้มครองนะคะ :))   โดย: sierra whiskey charlie 17 มีนาคม 2553 22:52:37 น.

อ่านแล้วคิดถึงคุณตาของแนนเลยค่ะพี่แป๊ว ยังไงก็ขอให้คุณพ่อพี่แป๊วอยู่กับลูกหลานให้นานที่สุดนะคะ เอาใจช่วยพี่แป๊วและครอบครัวค่ะ เพราะการดูแลคนป่วยในเคสนี้มันเหนื่้อยจริงๆ แนนเองก็เคยดูแลคุณตามาแล้ว แล้วก็ไม่อยากให้คนในครอบครัวป่วยด้วยโรคมะเร็งอีกเลยค่ะ   โดย: Complicatedgirl 17 มีนาคม 2553 22:57:13 น.

ยินดีด้วยที่คุณพ่ออาการดีขึ้นค่ะ ไม่ว่าจะจากยาเสริมตัวไหนที่ทำให้อาการดีขึ้น แต่ที่สำคัญท่านคงได้ความรักและกำลังใจที่ดีจากครอบครัวด้วยนะคะ ลป. คุณหมอพูดไม่ได้กำลังใจกันเลยอ่ะ   โดย: jan_tanoshii 17 มีนาคม 2553 23:29:48 น.

หวัดดีค่ะ พี่แป๊ว พ่อจิ๊บ ก้อเป็นโรคไวรัสบี ที่ตับค่ะ.แต่ยังไม่อาการหนักเท่าไหร่..จิ๊บอยากได้ชา เปลือกมังคุด.อยากให้พ่อลองดื่มดู เผื่อจะได้หายขึ้นมาบ้าง พี่แป๊วสั่งซื้อที่ไหนค่ะ.. ช่วงนี้น้ำหนักจิ๊บ 47-48 กก.ค่ะ กินขนมเยอะไปหน่อย ไม่ได้เห็นเลข 46 มาหลายเดือนแล้ว อิอิ.. ปล.ขอให้คุณพ่อหายป่วยไวๆๆๆ นะคร่าาาา   โดย: จิ๊บ (คุณนายเยอรมัน ) 18 มีนาคม 2553 3:04:25 น.

ถ้าต้องทานอาหารเสริมต้องตัวไหนบ้างคะพี่แป๊ว ออยขอรายละเอียดสักหน่อย เพื่อเอาไปบอกแม่บุญธรรมก่อนค่ะ ก่อนซื้อมาแล้วไม่กิน เสียดายเงินค่ะ ตอนนี้ญาติออยเค้าก็เอาอาหารเสริมของแอมเวย์มาให้กินเหมือนกัน แต่แม่ออยก็ไม่กินค่ะ แอบเซ็งเลยค่ะ   โดย: jrom 18 มีนาคม 2553 4:27:34 น.

คุณตาเข้มแข็ง เพื่อลูก ๆ และหลานแล้ว พี่แป๊ว ก็ต้องเข้มแข็งเพื่อคุณตาเช่นกันนะค่ะ ทุกเวลานาทีมีค่าเสมอ เราไม่สามารถย้อนเวลากลับไปได้ เป็นกำลังใจให้พี่แป๊วและครอบครัวค่ะ   โดย: ดอกฝิ่นในสายลมหนาว 18 มีนาคม 2553 6:50:36 น.

แอนไม่ได้อ่านนะพี่แป๊ว เพราะอ่านแล้วใจไม่ค่อยดีนึกถึงตอนที่พ่อแอนป่วย แต่ตอนนี้ท่านไปสบายแล้ว ยังไงก็ให้กำลังใจพี่แป๊วนะคะ   โดย: thattron 18 มีนาคม 2553 10:39:22 น.

สวัสดีครับ คุณแป๊ว มาเติมกำลังใจให้เช่นเคยครับ มีความสุข รักษาสุขภาพ นะครับ   โดย: เซียนกระบี่ลุ่มแม่น้ำวัง 18 มีนาคม 2553 11:52:47 น.

ลั่นทม...คือชื่อไม้ต้นหลายชนิดในสกุล Plumeria วงศ์ Apocynaceae เช่น ชนิด P. acutifolia Poir ดอกสีขาว หรือ แดงเรื่อ ๆ มีกลิ่นหอม จำปาหอม ก็เรียกกัน ทางพายัพเรียก จำปาลาว อีสานเรียก จำปา ส่วนทางปักษ์ใต้เรียก จำปาขอม แต่ปัจจุบันคนกรุงมักจะเรียกว่า ลีลาวดี มีความสุขกาย สุขใจ ท่ามกลางอากาศและบรรยากาศร้อนแรง...นะคะ สวัสดีค่ะ คุณแป๊ว... ปอป้า รบกวนที่หลังไมค์ด้วย...นะคะ   โดย: พรหมญาณี 18 มีนาคม 2553 13:06:09 น.

กาแฟสำหรับความสดชื่นแจ่มใสในวันกลางสัปดาห์จ้า มาให้กำลังใจคุณแป๊วเหมือนเคยค่ะ   โดย: หอมกร 18 มีนาคม 2553 16:29:45 น.

ไปเยี่ยมชุมชน(ไทย-มุสลิม)โค้งทางรถไฟยมราช แขวงมหานาค มาค่ะ กราบคุรพ่อ 1 ที และแวะส่งกำลงัใจคุณแม่นองแปง แปง ค่ะ   โดย: เริงฤดีนะ 18 มีนาคม 2553 22:24:30 น.

นำพระพุทธรูปสีขาวสวย มาฝาก...ค่ะ มีความสุขในวันหยุดสุดสัปดาห์นี้ และตลอดไป...นะคะ มาส่งกำลังใจให้คุณพ่อและคุณแป๊ว...ค่ะ เด๋วปอป้าส่งเมล์มาให้...นะคะ   โดย: พรหมญาณี 19 มีนาคม 2553 8:41:25 น.

แวะมาทักทายค่ะคุณแม่น้องแปงแปง เป็นกำลังใจให้นะคะขอให้คุณพ่อดีวันดีคืน เข้าใจความรู้สึกเลยค่ะ เพราะสองปีที่แล้วพี่ชายหน่อยจากไปด้วยโรคมะเร็งตับ แต่คุณแม่น้องแปงแปงยังมีโอกาสได้สั่งลาพูดคุยกันกับคุณพ่อ ส่วนหน่อยกับพี่ชายไม่มีโอกาสแม้แต่จะพูดคุย เป็นกำลังใจให้เช่นกันนะคะ ขอให้คุณพ่อดีวันดีคืนค่ะ   โดย: ศิวาอารยัน 19 มีนาคม 2553 17:51:54 น.

หลับฝันดีค่ะพี่แป๊ว ไม่ว่าจะเป็นเช่นไร ขอจงฝ่าฟันไป อย่าได้ลังเล จงยืนบนโลกด้วย กายและใจเราเสมอ... หลากใดในโลกหล้า...ปฐพี หาใช่จะเพียงมี...........โศกช้ำ ยังสอนจิตหันหนี.........ความประมาท ยืนหยัดดัดรอนค้ำ........ช่วงร้อนหลอนหา .............ญามี่///...   โดย: ญามี่ 20 มีนาคม 2553 0:19:59 น.

ยิ้มสวยงาม คือ ยิ้มที่ออกมาจากใจ มีความสุขกับชีวิต พร้อมด้วยรอยยิ้มจากใจแด่ทุกคน...นะคะ คุณแป๊ว...คะ วันอาทิตย์นี้ ปอป้า จะไปเป็นเจ้าภาพบวชพระ ๓ รูป ที่นครปฐม เด็กอยากบวช แต่ไม่มีปัจจัย ก็เลยรับอาสาเป็นเจ้าภาพให้เค้า จะน้อมนำกุศลผลบุญมาฝากส่งให้คุณพ่อและคุณแป๊ว...นะคะ ราตรีสวัสดิ์...ค่ะ   โดย: พรหมญาณี 20 มีนาคม 2553 0:36:03 น.

คุณพ่อเป็นอย่างไรบ้างคะวันนี้...ขอให้ท่านมีสุขภาพที่ดีทุกวันนะคะ...คิดถึงค่ะ..   โดย: deeplove 20 มีนาคม 2553 10:39:46 น.

ช่วงนี้เรายุ่งๆ งานก็ยุ่งมากปิดบัญชีของปีก่อนอยู่ งานนอก งานในยุ่งไปหมดไม่ค่อยได้เข้าพันติบเลย อ่านแล้วน้ำตาซึม เข้าใจความรู้สึก มันหนักจริงๆสำหรับคนเป็นลูก ดูแลท่านในวันนี้ให้ดีที่สุด เข็มแข็งไว้น่ะจ้ะเจ๊   โดย: Huiling 20 มีนาคม 2553 11:37:49 น.

คิดถึงพี่แป๊วเสมอนะคะ และเป็นกำลังใจให้เหมือนเดิมค่ะ   โดย: Suessapple 21 มีนาคม 2553 18:01:33 น.

เฮ้อ...เจอหัวเรื่อง เหลืออีกไม่กี่วันที่จะได้ดูแลพ่อทีไร ก็ใจหายจริงๆ... ไงก็สู้ๆนะจ๊ะ...ชาวหัวใจสีแดงเข้มแข็งเป็นนักสู้ทุกคนอยู่แล้ว   โดย: นักล่าน้ำตก 22 มีนาคม 2553 16:24:43 น.

ขอน้อมนำกุศลผลบุญในการเป็นเจ้าภาพบวชพระ ของปอป้า ที่ได้กระทำสำเร็จแล้วเมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา ฝากส่งถึงเพื่อนบล็อก ตลอดจนครอบครัว และผู้เป็นที่รักของทุกท่านด้วย....ค่ะ ฝากกุศลผลบุญนี้ให้คุณพ่อด้วย..นะคะ   โดย: พรหมญาณี 23 มีนาคม 2553 10:14:05 น.

วันนี้ออยไปเยี่ยมแม่บุญธรรมมาค่ะพี่แป๊ว ลองถามท่านแล้ว แต่ท่านไม่อยากทานค่ะ เพราะตอนนี้มีแผลในปากด้วย กินอะไรก็ไม่อร่อย กินไม่ลง ไม่รู้จะทำยังไงแล้วค่ะ กลัวจะไม่มีแรงต่อสู้กับโรคร้าย เป็นกำลังใจให้พี่แป๊วเหมือนเดิมนะคะ   โดย: jrom 24 มีนาคม 2553 4:22:12 น.

พี่แป๊วสบายดีนะค่ะ ที่สำคัญอย่าลืมรักษาสุขภาพด้วย   โดย: ดอกฝิ่นในสายลมหนาว 24 มีนาคม 2553 7:05:41 น.

พุทธสวัสดี บารมีธรรมแผ่ ดลพบสุขแท้ แด่มิตรทุกคน มีสุข สดใส ในทุกแห่งหน ไร้โพยภัย ผจญ สุขท่วมท้น สวัสดี/. มีความสุข รักษาสุขภาพ นะครับ คุณแป๊ว   โดย: เซียนกระบี่ลุ่มแม่น้ำวัง 24 มีนาคม 2553 9:04:23 น.

ขอความสุขกาย สุขใจ และความอิ่มเอิบในดวงจิตแห่งรสพระธรรม จงสถิตอยู่กับเพื่อนบล็อกทุกท่าน ตลอดกาล...นะคะ มาส่งกำลังใจให้คุณพ่อ และคุณแป๊ว...ค่ะ   โดย: พรหมญาณี 24 มีนาคม 2553 9:52:19 น.

ขอบคุณมากค่ะ...ก็ขอเป็นกำลังใจให้คุณพ่อด้วยคนนะคะ   โดย: tingly_p 24 มีนาคม 2553 22:53:45 น.

สวัสดีค่ะนู๋แป๊ว... ป้าไม่ได้มาเยี่ยมซะนานเลย แต่ก็คิดถึงอยู่เสมอนะคะ ระยะนี้ป้าหู้ก็รับศึกหนักเหมือนกันอ่ะจ่ะ เครียดมากจนแข้งขาบวมไปหมด ยังไงป้าก็เป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ ขอให้คุณพ่อมีอาการที่ดีขึ้น ทานได้ นอนหลับได้ดีขึ้นนะคะ ส่วนนู๋แป๊วก็ต้องไม่ลืมดูแลตัวเองด้วยนะคะ...   โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four ) 24 มีนาคม 2553 23:55:56 น.

ขอบคุณสำหรับคำอวยพรนะครับผม และขอเอาใจช่วยให้คุณพ่ออาการดีขึ้นเร็วๆนะครับ ^^..   โดย: เด็กส่งแก๊ส 25 มีนาคม 2553 0:38:25 น.

สวัสดีวันสีแสดค่ะ แวะมาเยี่ยมอาการที่ดีขึ้นของคุณพ่อค่ะ   โดย: ไผ่สวนตาล 25 มีนาคม 2553 10:45:20 น.

บนถนนแห่งชีวิตที่ต้องก้าวเดิน ย่อมมีอุปสรรค...เป็นธรรมดา แต่ถ้าสามารถน้อมนำพระธรรมมาช่วยเป็นแสงสว่างในการเดินทาง อุปสรรคใด ๆ ก็ไม่สามารถกีดขวางทางเดินของเราได้ ขอความสุข ความสำเร็จในการเดินทางบนถนนแห่งชีวิต จงมีแก่เพื่อนบล็อกทุกท่าน...นะคะ มาส่งกำลังใจให้คุณพ่อและคุณแป๊ว...ค่ะ เหนื่อยได้ แต่อย่าท้อ..นะคะ   โดย: พรหมญาณี 25 มีนาคม 2553 14:54:33 น.

ขอบคุณสำหรับคำอวยพรวันเกิดนะคะ   โดย: velvet-mountain 25 มีนาคม 2553 14:56:20 น.

วาสนา แปลว่า บุญบารมี, กุศลที่ทำให้ได้รับลาภยศ มักใช้คู่กับคำ บุญ หรือ บารมี เป็น บุญวาสนา, วาสนาบารมี เอาต้นวาสนา สวย ๆ มาฝาก...ค่ะ มาส่งกำลังใจให้คุณพ่อ และคุณแป๊ว...ค่ะ   โดย: พรหมญาณี 26 มีนาคม 2553 10:59:50 น.

คิดถึงค่ะคุณแป๊ว ช่วงนี้ป้ากุ๊กไม่ค่อยได้เดินสายค่ะเพราะไม่สะดวกจริงๆ อย่างมากได้แค่แว๊บเข้ามาอ่าน .แล้วก็แว๊บไปไม่ได้ฝากคำ แต่ก็ยังระลึกถึงอยู่เสมอค่ะ ป้ากุ๊กสบายดีค่ะ แค่อายุที่เพิ่มมากขึ้นทำให้ทำงานได้ช้าลง หูตาขาแขนก็พลอยช้าตามไปด้วย กว่าจะพิมพ์คอมเมนท์ได้แต่ละบล็อกจึงเป็นปัญหาอย่างยิ่ง เท่านั้นเองค่ะ เป็นกำลังใจเรื่องคุณพ่อด้วยค่ะคุณแป๋ว ขอให้อาการดีขึ้นอย่างที่คุณแป๊วรู้สึกจริงๆ ป้าอ่านแล้วซาบซึ้งกับความกตัญญูกตเวที และความรักเอาใจใส่ที่ลูกมีต่อพ่อมากค่ะ ทุกคนมีวันใหม่ทุกวันเหมือนกัน จะต่างกันก็เพียงจะใช้วันใหม่ให้ใจเป็นสุขได้เแค่ไหน   โดย: ร่มไม้เย็น 26 มีนาคม 2553 18:51:34 น.

พักนี้ไม่ค่อยได้เข้ามาทักทาย...เหนื่อย งานยุ่ง เบื่อ บอกไม่ถูกค่ะ มาอ่านที่บล๊อกนี้ทีไรใจห่อเหี่ยวน้ำตาซึม...ยังไงก็ขอส่งกำลังใจวางไว้ที่บล๊อกค่ะขอให้คุณพ่อดีวันดีคืนหายเจ็บไข้ได้ป่วยด้วยปาฏิหารย์ค่ะ...อย่าลืมดูแลตัวเองด้วยนะคะ...   โดย: deeplove 26 มีนาคม 2553 21:39:39 น.

ร่วมด้วยช่วยกันโหวตที่ราชดำเนินด้วยค่ะ //www.pantip.com/cafe/rajdumnern/topic/P9042095/P9042095.html   โดย: deeplove 26 มีนาคม 2553 23:07:43 น.

ขอบคุณมากๆๆ ค่ะ พี่แป๊ว.. คุณพ่อเป็นไงบ้างค่ะ..ขอให้หายไวๆๆ นะค่ะ..   โดย: จิ๊บ (คุณนายเยอรมัน ) 27 มีนาคม 2553 2:45:03 น.

แวะมาส่งกำลังใจอีกวันค่ะ...และอย่าลืมดูแลตัวเองและน้องแปงๆ ด้วยนะคะ...ฝันดีค่ะ   โดย: deeplove 28 มีนาคม 2553 0:18:32 น.

สวัสดีตอนดึก ๆ ค่ะพี่แป๊ว อ่านแล้วใจหายจังเลยค่ะ ยังไงภัทรก็เป็นกำลังใจให้นะคะ ขอให้คุณพ่ออาการดีขึ้น ๆ นะคะ ปล.เรื่องโรงเรียนน้องซูกัสที่ไปดูมา อันนั้นจับฉลากไม่ได้ค่ะ เลยให้เข้าที่นานานชาติสระบุรีค่ะ ไปวันแรกไม่ร้องให้นะคะ พอวันที่ 2-3 มาร้องให้ซะ น่าสงสารเลยค่ะ กลับจากวันที่ 3 ก็ไข้ขึ้นซะนี่ ดูเค้าไม่มีความสุขกับการไปโรงเรียนเลยค่ะ ภัทรอะสงสารลูกจัง ไม่รู้ทำไงดี   โดย: pathy kp 28 มีนาคม 2553 1:01:59 น.

สวัสดีวันสีแดงค่ะคุณแม่น้องแปง แปง...ไปดูแมวผู้รักประชาธิปไตยที่บล๊อกนะคะ...   โดย: deeplove 28 มีนาคม 2553 12:52:32 น.

พี่แป๊ว กริ๋มแวะมาอ่านบล็อคนะคะ และขอส่งกำลังใจให้คุณพ่อพี่แป๊ว แข็งแรงขึ้น อาการดีขึ้นเร็ว ๆ นะคะ เข้มแข็ง นะคะ พี่ กริ๋มคิดถึงพี่เสมอนะคะ แต่ไม่ค่อยมีเวลาเลย ส่งใจให้แทนนะคะ พี่ กริ๋มเอง (แม่น้องจีน)   โดย: แม่น้องจีน IP: 124.121.91.94 31 มีนาคม 2553 15:12:21 น.

ขอบคุณมากค่ะ   โดย: phentwin 8 เมษายน 2553 19:59:19 น.

มาส่งกำลังใจและพลังให้คุณพ่อค่ะ คืนนี้นอนหลับฝันดีนะคะ   โดย: deeplove 9 เมษายน 2553 1:27:55 น.

☼../.☼ ศุกร์สวัสดีครับ คุณแป๊ว... ขอบคุณความคิดเห็นที่บล็อก... เห็นด้วยทุกประการครับ ... ก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่า หลาย ๆ คนที่ดูเหมือนไม่โง่...แต่ทำไมคิดไม่ได้ก็ไม่รู้... ถ้าไม่ งมงาย ก็ คงเพราะ อคติ ครับ ◄ ►มีความสุขมาก ๆ นะครับ วันนี้วันศุกร์ ◄►   โดย: เซียนกระบี่ลุ่มแม่น้ำวัง 9 เมษายน 2553 9:50:38 น.

ได้ข่าวจากติ๋มเรื่องคุณพ่อเจ๊แป๊ว ขอแสดงความเสียใจด้วยน่ะจ้ะ คิดซ่ะว่าท่านไปสบายแล้ว ขอให้ไปสู่สุขติน่ะคะ หลับให้สบายน่ะคะคุณตา เข็มแข็งไว้น่ะจ้ะเจ๊แป๊ว   โดย: Huiling 9 เมษายน 2553 10:16:11 น.

ขนฺติ สาหสวารณา (ขันติ สาหะ สะวา ระณา) ความอดทน ห้ามไว้ได้ซึ่งความหุนหันพลันแล่น ใช้ขันติ เพื่อชีวิตที่มีความสุขตลอดไป...นะคะ ฝากกราบสวัสดีปีใหม่ไทย คุณพ่อ ด้วยนะคะ คุณแป๊ว..   โดย: พรหมญาณี 9 เมษายน 2553 10:22:42 น.

สวัสดีวันสีฟ้าที่สดใส ไปเที่ยวราชประสงค์มาค่ะ ผู้คนเยอะมากๆค่ะ โรงเรียนเอกชนก็เป็นแบบนี้แหละค่ะ คิดถึงเงินมากกว่าอย่างอื่น ไม่ต้องเครียด เป็นเรื่องปกติ   โดย: ไผ่สวนตาล 9 เมษายน 2553 11:04:14 น.

มาให้กำลังใจซึ่งกันและกัน ทั้งเรื่องในครอบครัว เรื่องบ้านเมือง พักนี้ความเครียดทวีคูณ แป๊วดูแลสุขภาพตัวเองด้วยนะจ๊ะ   โดย: นักล่าน้ำตก 9 เมษายน 2553 15:35:54 น.