"เจ้าอ้วน" สุดเซอร์ กับ โปรแกรมเมอร์ "หมวยเล็ก"
<<
กุมภาพันธ์ 2549
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728 
 
11 กุมภาพันธ์ 2549
 
 
10 ก.พ. 49 วันสุดท้ายในชีวิตมัธยม...จงจดจำวันนี้เอาไว้ตราบชั่วชีวิต


10 ก.พ. 49

วันนี้ห้องเราร้องไห้กันด้วยล่ะ เพราะอะไรน่ะหรือ

เพราะมันเป็นชีวิตวันสุดท้ายการเรียนมัธยม

อยู่ด้วยกันมาตั้ง 6 ปี ต้องแยกย้ายกันแล้ว

วันนี้ห้องเราไม่ค่อยพูดค่อยจา

(เอ...รึหว่ามันปั่นงานจนไม่พูดวะ)

บรรยากาศมันเลยเหงา ๆ กันตั้งแต่เช้า

ผู้ชายที่มีอยู่แค่ 4 หน่อก็ไม่อยู่ไปเข้าค่ายที่เขาชนไก่

กว่าจะกลับตั้งวันจันทร์

เพราะฉะนั้น ม.6 จึงมีแต่ผู้หญิง

คาบแรกเรียนชีวะสอบเรื่องพฤติกรรม

อ.พิมให้จับคู่กันได้แหละ ฉันคู่กะไอ่พลอย

ให้ตายสิฉันไม่ถูกะชีวะเอาซะเลย

แต่มานึก ๆ ดู วันนี้จะเรียนชีวะเป็นวันสุดท้านของชีวิตนี่หว่า

มันน่าดีใจนะแต่ทำไมฉันดีใจไม่ออกล่ะ

คาบต่อมาอาจารย์ไม่สอนเลยให้พวกเราทำอะไรก็ได้

ฉันเลยพยายามเก็บภาพบรรยากาศในห้องเรียน

ให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้

เพราะวันนี้คือวันสุดท้ายของชีวิตมัธยม

ฉันแต่งกลอนไว้...เอาไว้เขียนในเฟรนชิพให้เพื่อน ๆ

คำมันไม่สวยหรูหรอกแต่มันแต่มาจากใจ

ปกติเขียนให้เพื่อนแค่ส่วนหนึ่ง

วันนี้เลยเอาแบบเต็ม ๆ มาลง

อาจไม่ดีเท่าไรกุก้อขอโทดด้วยนะพวกนะเมิง


-------

ลาก่อนนะชุดนักเรียนสีขาว ๆ

ขอบคุณเจ้ากระเป๋าใส่หนังสือ

ไปก่อนแล้วเจ้าหน้าต่างช่วยตาปรือ

เราโบกมือลามันเมื่อต้องไกล



เราไม่ต้องเข้าแถวตอน 8 โมง

ไม่มีกระโปรงสีกรมฯ ให้สวมใส่

ไม่มีฝ่ายปกครองให้หนีไกล

ไม่มีใครมาคุมประพฤติเรา



ไม่ต้องเดินตะกายตึก 9 ชั้น

ไม่มีวันกีฬาสีให้แดดเผา

ไม่มีแล้ว 601 ของพวกเรา

จงเก็บเอาแล้วหลอมเป็น"ความทรงจำ"



จะเก็บนำความรู้สึกไว้ในใจ

หากจากไกลคงไม่รู้สึกเหงา

เพื่อนจ๋าจงจำไว้คำว่าเรา

อย่าคิดเศร้าเพราะเราไม่จากไกล



เราแค่ไปแวะหาความใฝ่ฝัน

ใช่จากกันร้างไกลใจเปลี่ยนผัน

คำว่าเพื่อนไม่มีวันตัดขาดกัน

ความหมายมันจะคงอยู่ตลอดไป



เราจากไกลใช่ว่าจะลาลับ

เราจะกลับมาพบกันวันใหม่

เพื่อนจ๋าถึงตัวเราจะห่างไกล

แต่หัวใจเรายังอยู่เคียงคู่กัน



"จำเอาไว้นะเพื่อนฉัน เราจะเป็นเพื่อนกัน...ตลอดไป"



14.00 น. คาบชุมและคาบสุดท้ายของวันสุดท้าย
เราเลยมานั่งกับพื้นร้องเพลงกัน ณ ห้อง 1403 ชั้น 4
โรงเรียนสวกุหลาบวิทยาลัย รังสิต

กว่าจะรัก

แต่ก่อนนั้น ฉันยังแปลกใจ
ที่เห็นใครล่ำลาจากกัน ด้วยการร้องไห้
แต่บัดนี้ เมื่อเราต้องไป
ก็ถึงวันที่ฉันเข้าใจ ว่าเพราะอะไร

เมื่อเราต้องไป พบเพื่อนใหม่ ซึ่งอาจ
ไม่มีใครเข้าใจเราเหมือน เพื่อนคนเดิม

กว่าจะรัก เท่าวันนี้ กว่าจะมีคนมาเข้าใจ
ต้องใช้เวลา ใช้เพียงมองตากันเมื่อไร
อยากจะคิด ต้องจากกัน เป็นแค่ฝันแต่ความจริงนั้น
เรายังอยู่เคียงข้างกัน ดั่งวันวาน

ก่อนจากกัน ฉันมาบอกลา
ด้วยน้ำตาที่มันเอ่อล้น อยู่เต็มหัวใจ
อยากบอกเธอ บอกเธอด้วยใจ
ว่ารักเราจะมีให้กัน อย่างนี้เรื่อยไป

แล้วเราจะมา พบกันใหม่
จะกลับมา ร่วมทุกข์สุขกันให้เหมือน เมื่อวาน

กว่าจะรัก เท่าวันนี้ กว่าจะมีคนมาเข้าใจ
ต้องใช้เวลา ใช้เพียงมองตากันเมื่อไร
อยากจะคิด ต้องจากกัน เป็นแค่ฝันแต่ความจริงนั้น
เรายังอยู่เคียงข้างกัน ดั่งวันวาน


กะว่าจะไม่ร้องไห้แต่พอไอ้โบ้เข้ามากอดเขื่อนก็แตก

ไม่น่าเชื่อว่าการแค่เรากอดกันความรู้สึก

เหมือนกับความรู้สึกมันล้นทะลักออกมาจากใจ

พลันใจหายเมื่อคิดว่าตอนนี้เราจะไม่เจอกันทุกวันอีกแล้ว

เราร้องเพลงกันสารพัดเพลง

เท่าที่เราจะขุดค้นมาร้องกันได้

ร้องเพลงด้วยกัน...ทั้งน้ำตา

พอลงจากห้องเราเลยตกลงกันว่า...เราจะ boom suan

บูม สวนฯ ส่งท้ายคาบสุดท้ายของวันสุดท้าย

บูมที่ลานพระรูป ถ้าจะถามว่าอายไหม

ตอบได้ทันที...ไม่อายหรอก

อยู่มา 6 ปีหน้าก็หนาแล้ว

บูมเพื่อเพื่อนเรา...



"วันสุดท้ายในชีวิตมัธยม...

จะจดจำวันนี้เอาไว้ตราบชั่วชีวิต"

จำไว้นะ don't say goodbye just say byebye.


ป.ล.แรก -- พอดีว่าโง่อังกิดอ่ะ ไปจำของไอ่เกี๊ยกมา จำถูกป่าววะ ท้วงกุด้วย

ป.ล.2 -- กุขอโทษด้วยเรื่องกลอนถ้ากุแต่งไม่เพราะ

ป.ล.3 -- กลับบ้านแล้วปวดหัวชิบเลยว่ะ

ป.ล.4 -- กุจะไม่ลืมวันนี้ตราบชั่วชีวิตกู




















































Create Date : 11 กุมภาพันธ์ 2549
Last Update : 11 กุมภาพันธ์ 2549 16:58:44 น. 5 comments
Counter : 533 Pageviews.
Share

 
จำได้เหมือนกันคับ วันนั้นเศร้ามากๆเลย ทุกคนจะเอาปากกาเมจิกมาเขียนบนเสื้อนักเรียนที่ใส่อยู่ อวยพรกัน ล้อกัน คิดถึงสมัยมัธยมจังเลย

พอเข้ามหาลัยแล้วมันไม่เหมือนเดิมแล้วคับ


โดย: ตี๋น้อยคับ วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:17:20:56 น.  

 
คิดถึงเหมือนกันเนอะ


โดย: Arabianangel วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:18:22:45 น.  

 
รัก 601


โดย: Fah··v´¯× IP: 61.91.241.106 วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:20:19:30 น.  

 
แก่ข่าว...เทม...เก่ร้องไห้ตอนกอดอิเล็กมันไม่ใช่หรอว่ะ
อิอิอิ
ปวดหัวเหมียนกาน ขนาดไม่ค่อยได้ร้องนะเนี่ย
คิดถึงแชมป์...พีรวัฒน์นะ
ร้อนตัวทำไมฟ่ะเนี่ย

เจ็บคอ...เสียงแหบ
ถ้า 8 รอบ ตูตายแน่
รักพวกแกเว้ย...
601 จงเจริญ!!!
คิดถึงแชมป์ว่ะ


โดย: นู๋พลอย# IP: 210.86.220.135 วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:21:19:28 น.  

 
กุร้องตอนกอดไอ้โบ้ก่อนเว้ยยยย


โดย: เทมส์ (kassuda ) วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:21:38:40 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 
 

เทมส์ [เที่ยว-นั่น-นู่น-นี่]
Location :
ปทุมธานี Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

"เจ้าอ้วน"สุดเซอร์ กับ
โปรแกรมเมอร์"หมวยเล็ก"
สงสัยเจ้าหมวยเล็กคงทนไม่ได้
ที่เจ้าอ้วนเพื่อนมัน
ไม่ยอมตกแต่งไดฯ สักที
มันเลยตกแต่งให้เช้งวับ
เพราะฉะนั้นไดฯ อันนี้
ถือเป็นไดร่วมกัน
ของเจ้าอ้วนและหมวยเล็ก
เข้ามาดูความสวยงาม
ของไดฝีมือคุณหมวย
แล้วทนอ่านคำบ่นๆๆ
ของเจ้าอ้วนนะคะ
ฮั่นแน่ !!!
รู้นะ...จาทำอาราย อิอิ**
[Add เทมส์ [เที่ยว-นั่น-นู่น-นี่]'s blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com
pantip.com pantipmarket.com pantown.com