สวัสดียามเช้าครับคุณลุงแอ็ด

แต่ละประเทศก็จะมีภูมิปัญญาท้องถิ่นที่น่าสนใจ
ของแต่ละพื้นที่เลยนะครับ

อรุณสวัสดิ์ค่ะลุงแอ๊ด
ตามมาเที่ยวเกาะเซจู ด้วย

และมาดูประโยชน์ของขมพูมะเหมี่ยวแปรรูป

ขอบคุณที่แบ่งปัน นะคะ

Take care ค่ะ

เกาะเซจูอ้อ มาตอนต้นเดือน กพ.
ทะเลเป็นน้ำแข็ง บนเกาะยังมีหิมะขาวโพลน

มาเห็นเกาะเซจู ตอนฤดูร้อน..
สดชื่นๆ แปลกตาไปอีกแบบ

ธนูคือลุงแอ็ด Education Blog ดู Blog
แจ้งเดินทางกระทันหันเนี่ยถ้าหนังสือเดินทาง
หมดอายุเนี่ยมีปัญหาแน่ๆ จ้า

เปิดวิดิโอแรก เป็นเพลงที่คุ้นเคยที่สาวเกาหลีคิดถึงทหารไทย
ผมอมยิ้มเลย

มีเพื่อนรุ่นพี่ที่เขา ไปรบที่เกาหลีไปเที่ยวด้วยกันที่เวียตนาม
เล่าเกร็ดความรู้ที่เกาหลีใหัฟังด้วย.

...
ดูวิดิโอชุดหลังเห็น ทะเล เสียงคลื่น เข้าในเมืองเห็นถนนหนทางแล้วอยากไปเที่ยวบ้าง แต่คงไม่ได้ราคาทีคุณแอ๊ด
ได้ใช้บริการนะครับ

เอาใจช่วยเครื่อง น้ำเอนไซม์ครับ... คงต้องใช้ผลไม้เยอะ
และหมักนาน คงต้องมีเครือข่ายเพาะปลูกด้วย

เมื่อปี 2542 ผมริทำสวนผลไม้กับอย่างอื่่นศึกษาว่าจะปลูก
อะไรดี มีคนติดต่อให้ปลูกไพล กับอย่างอื่นส่งเขา ผมเข้า
ดูข้อมูลหลายแห่ง มีคนซื้อ สองราย.. เสี่ยงเลยไม่กล้า
เป็นลูกไร่เขา เลยปลูกอย่างอื่นแทนครับ

มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ

ได้ความรู้จากเมนูท้องถิ่นค่ะ

ขอบคุณครับพี่ไวน์ที่แวะมาคุยด้วย....
น้ำจุรินทรีย์เพื่อเอนไซม์นั้น ผมจะทำเท่าที่มีผลไม้ที่ปลูกไว้เองเท่านั้นครับ จะไม่ไปซื้อหาผลไม้ต่างๆเพื่อทำการใหญ่ครับ เพราะนั้นอาจจะไม่ได้คุณภาพของผลไม้ที่มีคุณภาพก็ได้ครับพี่ อีกทั้งมันมีความกดดันสูงมาก ผมก็อายุมากแล้ว แปรรูปไว้สำหรับตัวเอง หรืออาจแบ่งปันกันชิมในหมู่เพื่อนๆครับพี่

มาติดตามค่ะ พักนี้ยุ่งๆ
เหมือนจะข้ามไปหนึ่งตอน
ไว้กลับไปตามอ่าน

อยากลองหมักบ้าง
มีตุ่มจิ๋วๆเก่าๆอยู่ใบนึงค่ะ
ผลไม้สักสองกิโลคงพอดี
ต้องตามเก็บสูตรก่อน

สวัสดียามเช้าครับคุณลุงแอ็ด

โสดก็มีความสุขไปอีกแบบนะครับ
ผมเคยอยู่เป็นโสดนานมากกว่าจะแต่งงานครับ 555

ตามมาเที่ยวเกาะเซจูด้วยคราบ

ขอบคุณคุณพี่ครับที่แวะมาคุยด้วย

ชอบมากเสียงเพลงบรรเลงเบาๆ"แซกโซโฟน"....

ต้นไม้ต่างๆนั้นเธอก็มีชีวิต....
กาลละครั้งหนึ่งเมื่อวานนี่เอง
เธอมีสีขาวๆอมเทา(คงไม่ค่อยได้อาบน้ำกัน)เธอจะมากับลูกน้อยๆหนึ่งตัว
ลูกน้อยสีขาวอมเทา"สีเดียวกับแม่"นั้น(วันที่พบเห็นวันแรก)ดูจะมีความสุขมากเมื่อได้เดินเล่นมากับแม่ของเธอ วิ่ง-เดินเริ่งล่า "ยืนมองอยู่ห่างๆ ขณะให้น้ำต้นไม้ฯลฯ"
คนแก่ๆตนนี้ก็พลอยชื่นใจไปด้วย
ที่น่าบ้านของตาคนแก่ๆนั้น เป็นทางเดินสาธารณะ
(สวนน้ำบึ่งกุ่มกทม.มีทั้งคนและพวกหมาๆทั้งหลาย เดินมากันมากมายเพื่อมาพักผ่อนกัน)
คนจะมาทอดแหจับปลากินกัน ในยามนี้คือวันนี้...
หมาจรจัด/หมาเลี้ยง ก็ชอบมาเดินให้เห็นบ่อยๆ...
บ่อปูนเก่าๆจึงเกิดขึ้น โดยไม่ได้เกี่ยวข้องกับพวกเขา...
เอาน้ำใส่ไว้จนเต็มในทุกครั้งที่ให้น้ำต้นไม้พร้อมผสมด้วยเอนไซม์"ปุ่ยหมัก"รดลาดแด่ต้นไม้ทุกชนิดทั้งในบ้านและนอกบ้าน....
"ทำไม?หนอ??น้ำในบ่อของคนแก่ๆจึงขุ่นข้นเช่นนี้ อีกทั้งต้นว่านน้ำและเจ้าดอกจอก ก็ดูจะกระจัดกระจายไปทั้งสิ้น,
แอบเฝ้าสังเกตุต่อมาและต่อไป.....
อ้อ....เธอแม่ลูกคู่นี้นี่เอง....
ที่เมื่อวันก่อนแม่นำดื่มน้ำในบ่อนั้น
และลูกน้อยของเธอก็ยืนตะกายเอาลิ้นขวักน้ำกินนี่เอง....
วันต่อมาแอบเห็นอีก
เธอทั้งสองนอกจากดื่มกินน้ำแล้ว
คราวนี้ลงไปแช่น้ำกันทั้งแม่และลูกด้วยเสียเลย
คงจะร้อนมากในเดือนเมษาของปีนี้๒๕๖๓,

ไม่ยากเลยครับพี่ภาครับ ถ้ามีทั้งโอ่งใบน้อยๆและมีผลไม้ที่ปลูกไว้เองฯลฯ ยังขาดแต่น้ำตาลอ้อยและลงมือเกิบมาแปรรูป,

อรุณสวัสดิ์ครับคุณลุงแอ็ด

ผู้ให้
ย่อมมีความสุขจริงๆครับ

อยากกลับไปน่าน แพร่ อีกครับ รอโคเลิกขวิดเหมือนกันครับ อิอิอิ

ขอบคุณที่แบ่งปัน

สวัสดียามเช้าครับคุณลุงแอ็ด

ชมพู่มะเหมี่ยวเดี๋ยสนี้หาทานยากมากเลยครับ