พ่อ ๆ หนูขอหลบหน่อย

พ่อ : แพนด้า!!! ถีบประตูเข้าบ้านมาทำไม ออกไป ๆๆๆๆ
แพนด้า : ไม่ ไม่พ่อ หนูกลัวอะ ขออยู่ในบ้านแป๊บหนึ่งนะ (หลบตาลงพื้นเดิน ไปนั่งในซอกข้างโซฟา)
พ่อ : กลัวอะไรอีกละ เด็ก ๆ จุดพลุเล่นแค่เนี๊ยะ ทำเป็นกลัวไปได้
แพนด้า : ก็หนูกลัวนี่ นะ นะ นะ ขออยู่แป๊บหนึ่ง
พ่อ : เออ ๆ หายกลัวแล้วรีบออกไปนะ เหม็นสาบหมาไม่อาบน้ำ
แพนด้า : โธ่พ่อ ลุงโทนี่ พี่น้ำ พี่ดำ บ้านข้าง ๆ นี่มันชอบกลิ่นหนูนะ
หนูกลัวเสียงประทัด เสียงพลุ เสียงฟ้าร้อง เพราะตอนหนูเป็นเด็กบ้านข้าง ๆ เขาจุดประทัดตอนตรุษจีน หนูตกใจกลัววิ่งหนีไปแอบในซอกตึกตั้งหลายชั่วโมง
ตั้งแต่นั้นมาหนูก็เป็นโรคกลัวเสียงดัง ต้องถีบประตูมุ้งลวดเข้าบ้านโดยไม่ได้รับอนุญาตเสมอ พ่อก็บ่นว่าหนูเข้ามาทำขนร่วงเต็มบ้าน ขึ้บ่นแต่ใจดี ยอมให้หนูอยู่ในบ้านทุกครั้งที่เข้ามา
แพนด้า : พ่อ ๆ หนูจะออกไปแล้วนะ
พ่อ : อ้าวจะไปแล้วเหรอะ จะรีบไปไหนนะ
แพนด้า : พ่อก็เป็นเสียอย่างนี้แหละ ทีจะเข้าก็ให้ออก จะออกก็ให้เข้า แต่หนูก็รักพ่อนะ (ทำตาหวานซื้ง เดินมานั่งชิด ๆ พ่อ)
พ่อ : อืม ม ม ประจบตูอีกแล้ว (เอามือลูบหัวแพนด้า)
แพนด้า : พ่อ ขอเลียคางหน่อยดิ
พ่อ : เอาดิ (ยื่นคางให้)
แพนด้า : แหวะ ๆๆๆๆๆ เค็มจังเลย เหม็นด้วย คนไม่อาบน้ำ อิ อิ อิ
พ่อ : ดูมันทำ ออกไป ไป๊

 

Create Date : 17 มีนาคม 2551		2 comments
Last Update : 17 มีนาคม 2551 15:37:11 น.
Counter : 361 Pageviews.
Share Tweet