~*~*~* เหตุผลผิดๆในการคิดมีคนรัก....และรักอย่างไรให้เป็น *~*~*~

ช่วงนี้ได้มีโอกาสพูดคุยกับรุ่นน้องหลายคนบ่อยๆ
ทั้งคนที่กำลังอยากจะมีคนรัก คนที่กำลังมีคนรักอยู่แล้ว
หรือแม้กระทั่งคนที่กำลังอยู่ในช่วงเลิกรากับคนรัก
สมัยก่อนเคยได้ไปร่วมกิจกรรมสัมนาของพี่โจ (มณฑาณี ตันติสุข)
พี่โจได้เขียนถึงเหตุผลของการคิดมีคนรักไว้แบบผิดๆ ไว้ 7 ข้อ
ไว้ในหนังสือ ผู้หญิงฉลาดรัก ที่น่าสนใจมากๆ คือ

1. ถูกกดดันด้วยอายุหรือครอบครัว
2. เพราะเหงา หรืออยากมีคนรักมาก
3. รู้สึกผิด
4. เพื่อจะได้ไม่ต้องคิดเรื่องตัวเอง
5. เพื่อจะได้ไม่ต้องโต และรับผิดชอบตัวเอง
6. เพื่อเติมเต็มชีวิตที่ว่างเปล่า ไม่มีเป้าหมายของตนเอง
7. เพื่อจะได้มีความสัมพันธ์รักอย่างถูกต้อง

7 ข้อนี้ถ้าเราเอามาจัดหมวดหมู่ด้วยความคิดของเราเองล้วน ๆ
อาจจะไม่ตรงใจ หรือความต้องการของใครก็เป็นไปได้นะ
เราพบว่ามีอยู่เพียง 2 หัวข้อใหญ่ๆ สำหรับเหตุผลหลักๆ
เกี่ยวกับเหตุผลของความคิดนี้ก็คือ

1. เรายึดความคิดของคนอื่น หรือให้สังคมเป็นตัวกำหนด
เส้นทางการเดินชีวิตของเราเองเป็นหลัก คือข้อ 1
คล้ายๆ การหลงเข้าไปอยู่ในโลกของความคิด
หรือคิดแบบที่คนอื่นคิดกัน บางคนคิดไปว่า
เราเกิดมาเพื่อมาพบเจอคนที่เรารักแล้วจึงจะมีความสุข
ถึงแม้บางทีคนที่เรารักจะสร้างแต่ความทุกข์ใจ
ให้เรามากกว่าความสุขก็ตามที

บางคนคิดว่ามีคนรักเร็วๆ เพราะคิดตามแบบสังคมเสียมากกว่า
อาจถูกกดดันด้วยอายุและครอบครัว คือ พ่อแม่พูดกรอกหูทุกวัน
อายุก็ปูนนี้แล้ว เมื่อไหร่จะมีคนรักเสียที
จะได้แต่งงานมีลูกเร็วๆ เหมือนบ้านโน้น

2. เรายึดตัวเราเป็นที่ตั้งของความคิดทั้งมวล ในการตัดสินใจ
คล้ายๆ การหลงเข้าไปโลกของความคิดของเราเอง
เส้นทางการเดินชีวิต คือข้อ 2, 3, 4, 5, 6 ,7

เพราะเราเหงาคิดแบบข้อที่ 2 คือมีคนรักไว้แก้เหงา
ไปไหนมาไหนต้องมีคนรักเดินตาม กลับบ้านไม่ถูก
หรือไปไหนลำพังไม่เป็น ถ้าไม่มีคนรักร่วมเดินทางไปด้วย

รู้สึกผิดแบบข้อที่ 3 ถ้าคนที่เรารักเป็นคนดีในตอนเริ่มรักกันใหม่ๆ
แต่ออกอาการน่าเบื่อ หรืออาจถึงขั้นไม่น่าคบหาร่วมทางเดินกันได้อีก
แต่เอ๊ะ!!...คบกันมาตั้งนานหลายปีดีดัก
เลิกไปแล้วคนรักจะเสียใจไหมหน๊อ
เอาหล่ะ.. คบๆ ไปเถอะ ทนๆ กันไป
แถมสงสารเค้าจังเลย ถ้าจะต้องบอกเลิกกัน

หรืออาจคิดและรู้สึกแบบข้อที่ 4 ,5, 6, 7 คือ
เพื่อจะได้ไม่ต้องคิดเรื่องของตัวเอง
เพราะเวลาส่วนใหญ่จะหมดไปกับคนรัก
ต้องคอยเป็นห่วงว่าจะอยู่ดีมีสุขไหม
เราจะได้ไม่ต้องโต เพราะมีคนรักคอยดูแลเอาใจใส่
และ มีที่พึ่งพาอาศัยทางใจแล้ว
มีแฟนแล้วจะได้เติมเต็มความว่างเปล่าให้กับชีวิต
จะได้สร้างโน้นสร้างนี่ร่วมกัน
เป้าหมายของตัวเราจะได้สัมฤทธิ์ผล
แล้วจะได้มีความสัมพันธ์รักอย่างถูกต้องเสียที

2 หัวข้อใหญ่ๆ สำหรับเหตุผลหลักๆ ที่เราคิดว่าหากเหลือวิสัยจริงๆ
อาจจะเป็นกรรมแต่ปางใดก็ตาม
จะเป็นกรรมในชาติที่แล้วหรืออย่างไร
ให้ต้องมาพบเจอกันกับคนรัก หรือเป็นกรรมในชาตินี้ก็ตามแต่
ที่ยังไง้ ยังไง ก็ต้องมีความรัก แบบที่หนีอย่างไร ก็หนีกันไม่พ้น
ต้องเจ๊อะเจอกันแน่ๆ พูดง่ายๆ ว่าต้องมีคนรักเป็นแน่แท้
ก็ขอให้เราได้เข้าใจความรักตามหนทางที่ควรจะเป็น
ขอให้รักอย่างมีสติ รักอย่างมีเหตุผล ไม่กระทำการใดๆ
ที่จะทำให้ตัวเราและคนรักต้องเป็นทุกข์เพราะความรัก
โดยรักษาศีล 5 เป็นเครื่องคุ้มกันตัวเรา
ไม่ให้ละเมิดล่วงเกินเบียดเบียนใคร

อย่ารักแบบครอบครอง
ต้องการให้ได้ดั่งใจเรา ที่มักจะตามมาด้วยความทุกข์เสมอ
เพราะเจือด้วยกิเลสภายในใจเราเป็นที่ตั้ง โดยคิดเค้าข้างตัวเองไว้ก่อน
ความรักแบบนี้มักพึ่งพาสิ่งภายนอก มักให้คนอื่นชักนำ ชีวิตของเรา
ให้ไปในทิศทางที่เราวาดฝันไว้ ถ้าหากคนที่เรารักนั้น
ไม่สามารถทำตามความต้องการให้ตรงใจเราได้
เราก็มักจะเป็นทุกข์ เสียใจ ผิดหวังในคนรัก
และกล่าวโทษความรักว่าเป็นสิ่งที่ทำให้เราเป็นทุกข์นั่นเอง

แต่ให้รักแบบไม่ต้องการครอบครอง
คือ รักแบบเมตตาซึ่งกันและกัน
เข้าใจและยอมรับว่าอีกฝ่ายเป็นอย่างที่เค้าเป็น
ไม่ได้ไปคิดจะเปลี่ยนแปลง หรือแก้ไขความคิดของคนรัก
ให้ได้ดั่งใจเรา หากคนรักไม่ได้ทำในสิ่งที่เราต้องการได้
เราก็พร้อมยอมรับมันอย่างเข้าใจ
ไม่รู้สึกเสียใจ เป็นทุกข์ไปกับความรักนี้
รักแบบนี้จึงเป็นรักที่เกื้อกูลให้อีกฝ่ายมีความสุขอย่างแท้จริง
รักโดยไม่มุ่งหวังสิ่งตอบแทนใดๆ จากคนที่เรารักนั้น

แล้วรักที่ไม่หวังสิ่งใดตอบแทนนั้น มีจริงหรือ ?
มีรักแบบนั้นอยู่จริงๆ นั่นคือรักที่พ่อแม่มีให้แก่ลูก
เป็นรักที่ไม่เรียกร้องสิ่งใดตอบแทนเลย

รักอย่างเมตตาให้พวกเราได้พ้นทุกข์
พระพุทธองค์มีเมตตาออกบวช จนพบทางสายกลาง
และทรงบรรลุแจ้งในอริยสัจจ์
แล้วทรงเสียสละเวลาตลอดพระชนม์นั้น
เพื่อเผยแผ่ศาสนาพุทธนั่นเอง
ที่เราคิดว่าเป็นรักที่ไม่ต้องการสิ่งใดตอบแทนอย่างแท้จริง

สุดท้ายแล้วต้องถามใจของเราเองว่า…
เราพร้อมจะมีความรัก และเข้าใจมันได้มากเพียงไร
เพราะเมื่อถึงเวลาที่ความรักเกิดขึ้นกับใจเราจริงๆ
เราจะรักอย่างไรไม่ให้ตัวเรานั้นเป็นทุกข์ มันก็รวมความลงที่ว่า

รักแบบที่จะไม่เป็นทุกข์เพราะ “รัก” นั่นแหละ
ถึงจะเรียกได้ว่า “รักเป็น”

Create Date : 25 สิงหาคม 2551		5 comments
Last Update : 31 กรกฎาคม 2556 10:46:59 น.
Counter : 1289 Pageviews.
Share Tweet