กริ๊ดด!
เข้าใจทำ เข้าใจคิด
สุดยอดค่ะ

มีอะไรดีๆ
เอามาให้ชมอีกนะคะ
จะรอคอยด้วยใจระทึก

น่ารัก (รูปแบบ) แต่เจ็บนะนั่น

มีความหมาย-ความนัยให้ขบคิด


ปล. นอกเรื่อง ลูกหูกวางอร่อยนะ เคยกินไหม?

^
เราเรียนโรงเรียวัดค่ะ (ทายแม่นจัง Ha)
เลือกลูกหูกวางแก่ๆ แบบแห้งๆ เลยนะ(สีน้ำตาลๆ เลย) ทุบๆๆๆๆ เอาเปลือกออก จะมีเมล็ดสีขาวๆ ข้างใน
นั้นแหละ มันนักแล ขนาดกินมาตั้งแต่ประถม แต่ยังจำรสชาติได้ถึงทุกวันนี้

....สามจังหวัดชายแดนไงครับ

คนในพื้นที กำลังโดนคลื่นมรสุมอยู่ตอนนี้

------------------

สุดยอดมากเลยครับพี่พราน....

เอาอีกๆๆๆๆ

ชอบจังเลยค่ะที่เอาลูกหูกวางมาวางเรียงเป็นคน แต่สุดท้ายก็ถูกน้ำพัดพาไปเสียดายจังค่ะ

ชื่นชมในความคิดและความพยายามมากเลยค่ะ
เลยได้ชมภาพสวยๆกับบทกลอนเพราะๆอีกด้วย

แต่ลูกหูกวางนี่อร่อยดีนะคะเคยทานตอนสมัยเรียนประถม

แวะมากรี๊ดดดดดดดดดดด คิดถึงตาพรานจังเลยยยยยย

มาหวัดดีเจ้าของบล็อกก่อนค่ะ

อยากเห็นรูป แง้ แง้ๆ ๆๆ
แต่คอมช้าค่ะ

รูปไม่ขึ้นซะงั้น

มีนัยยะมากมายให้ขบคิด ลองยิ่งพิศดูก็เห็นนัยยะที่แฝงอยู่มากมายกับงายชื้นนี้...

งานชิ้นนี้ ผมว่าให้ความหมายได้หลายอย่างจริงๆครับทั้งการหายไปของคนในพื้นที่ ภัยพิบัติทางธรรมชาติหรือแม้กระทั้งเชื่อมโยงไปถึงความเสื่อมแห่งสังขาร ความร่วงโรยตามกาลเวลา งานชิ้นนี้ถ้าทำช่วงเหตุการณ์สึนามิล่ะก็ ได้รับความสนใจอย่างล้นหลามแน่เลยครับ

เข้าใจคิดนะคะ
ง่าย ๆ ได้ความหมาย เป็น Conceptual art แถมวัสดุก็เป็นธรรมชาติดีด้วย
เพิ่งรู้นะเนี่ยว่าลูกหูกวางกินได้ด้วย..........

เจ๋งมากกกกกก!!
อดจะชมไม่ได้
ไอเดียดี
ปรบมือให้ดัง ๆ เลยค่ะ :)

ศิลปินนี่นะ !
หยิบจับอะไรก็เป็นงานศิลปะ

มันคงเป็นสัจธรรม
เกิดแล้วก็ดับ สลายไป

ดู art แต่เศร้าจัง ไม่รู้สิ

เด็กกั่วป่า แวะมาทักทาย คนภูเก็ตหลาว..

ให้แง่คิดที่ลึกซึ้ง.....ชอบอีกแล้ว

มาดุงานศิลปะนี้ที่ไรสะใจยังไงไม่ทราบครับพี่


.....นึกถึงตอนเด็กๆ เอาลูกหูกวางมาทุบ เอาเนื้อข้างในมากิน

แต่พึ่งรู้ตอนนี้ว่ามัน มีประโยชน์ อีกอย่างครับ

..อีกอย่าง อยากทราบว่าทะเลแถวไหนครับ

ชายหาดสวยมากพี่พราน ..

ศิลปะ ศิลปิน
ชื่นชมมากค่ะ
ค่อยๆดูจากภาพแรกไล่ลงมา ลุ้นค่ะ
เมื่อรับรู้เรื่องราว ...ซึ้งค่ะ
จินตนาการที่แสนละเอียดอ่อน ถ่ายทอดสู่ศิลปะที่ลึกซึ้ง
เกินคำบรรยายค่ะ
## เห็นด้วยค่ะ เม็ดหูกวางอร่อยมากกกกก................เคยกินตอนอนุบาลค่ะ

สุดยอดค่ะ
ความคิดสร้างสรรค์ และลึกซึ้ง..
ภาพสวย.. หาดก็สวย
ชอบมากค่ะ

มนุษย์หูกวางค่อยๆโดนทะเลกลืนกิน
ช่างน่าใจหาย

ขอบคุณที่ให้โอกาสค่ะ ฮี่ฮี่

แนวจริงๆ ครับ
น่าพาเด็กๆ ไปสร้างงานศิลปะริมเลจัง
ไอเดียผมบรรเจิดเลยครับ

ลูกหูกวางกินได้....ถ้ารู้สมัยเรียนคงลองกินแล้วค่ะ
รสชาดเป็นไงบ้างคะ

ปล.แล้วเพื่อนตาพรานบุญถักไปถึงไหนแล้วคะ...ไหมพรม

หายไป

เดี๋ยว เรา ก็ หา กัน จน เจอ

เพราะ

เรา ต่าง เวียน ว่าย อยู่ ใน

โลก แห่ง วัฎ สง สาร

สวัสดีครับ
ขอบคุณมากนะครับที่จะเข้าไปดูรูปช้าง เดี๋ยวจัดให้ชุดใหญ่เลยครับ อิอิอิ...

งานเจ๋งดีนะครับ ทำให้คิดอะไรได้หลายๆ อย่าง แต่ที่แน่ๆ โลกนี้มันช่างไม่มีความแน่นอนเอาซะเลยเนอะ...ถึงแม้ว่าโลกจะเปลี่ยนแปลงไปอย่างไร เราก็ไม่ควรที่จะเปลี่ยนแปลงไปตามโลกเนอะครับ ควรจะรักษาแนวความคิดและจิตวิญญานเอาไว้ อย่าให้กระแสมันถาโถมซะจนกระจายกลายเป็นหลงวัฒน์หล่ะแย่เลย ว่าไหมครับ....

จะคอยติดตามชมผลงานนะครับ

สวัสดีค่ะคุณพรานบุญ
ยอมรับเลยว่า รูปภาพและเนื้อหา สัมพันธ์กันอย่างลงตัว
และสวยงามในความรู้สึกมาก ๆ เลยล่ะค่ะ
นอกจากความพยายามในการทำรูป และรอคอยแล้ว
ยังเป็นเรื่องของความหมายที่สื่อออกมาอย่างงดงาม
นับถือมากเลยค่ะ ไว้จะกลับมาติดตามนะคะ

ถูกใจมาก ถูกใจค่ะ..

อ่านไปเรื่อยๆมีความหมายของตนเอง..

เข้าใจคิด..เข้าใจเขียนเรื่องให้ชวนติดตาม

..
เบนิฮานะ ร้านอาหารสไตร์การทำอาหารต่อหน้าเเขกนั้นไม่จำเป็นที่เมืองไทยต้องทำเช่นนั้น ปรกติเราจะเห็นคนทำกับข้าวผัดอาหารต่อหน้าอยู่เเล้วกลางเเปลงค่ะ

เคยเห็นไทยเราเหวี่ยงอาหารเเละอีกคนรับอาหารด้วยชามหรือเสิรฟอาหารด้วยสเก๊ต
เคยชมถ่ายในทีวีที่ญี่ปุ่น ไทยเราก็เเน่มากค่ะ

อรั๊ยยย ....ชอบอ่ะ

แต่ขอสารภาพ
ตอนดูรูปสี เราตีความออกทะเล ชนิดที่โดนเซนเซอร์แหง๋มๆ (ก็เล่นไปนอนล่อนิ)
พอเป็นรูปขาวดํา ที่คนค่อยๆถูกกลืนไป ..กลายเป็นเศร้าเลยอ่ะ

เพิ่งรู้ว่าลูกหูกวางกินได้นะ สมัยเรียน เคยแต่โดดหลบบุ้งเหยงๆ

ปอลิง

หัวใจยังอยู่ดีจ้า แค่หนีเที่ยวไปนิดโหน่ย

หนังสือที่อ่านอยู่ตอนนี้ ...ฆาตกรรม

ร้านอร่อยมากจริงๆ ค่ะ แนะนำ ^^

ป.ล. ภาพนอนแผ่นั่นร้อนไหมคะ แหะๆ

พอดีชอบเขียนแต่บุรุษเพศน่ะครับ

สวัสดีค่ะพี่
โห เพิ่งรู้ลูกหูกวางกินได้ด้วยเหรอคะ
เมื่อก่อนตอนเด็กๆอยู่บ้านเก่า
แค่เอามาเล่นขายของ
แล้วมันกินยังไงอ่ะ
อยากกินบ้างอ่ะ

ใช่ๆภาพขาวดำมีมนต์ขลัง
ส่วนตัวชอบดูรูปขาวดำนะคะได้อารมณ์ที่ชัดเจนดี แต่ก็ถ่ายยากด้วยให้ภาพออกมาดูดี
แนวสุดๆ แปลว่ายอดเยี่ยมไปเลย

เด็กบ้านๆที่ไม่มีตังค์กินข้าวก็ได้ลูกหูกวางวนี่แหละกินประทังหิว ตอนเรียนอยู่มัธยมพวกเพื่อนผู้ชายเก็บมากิน(เป็นขนมนะ) ไอ้เราก็อยากกินแต่ไม่กล้าไปขอ

ป.ล. อยากเห็นหน้านาบแบบหลังจากที่นาบลูกหูกวางไป

สรรสร้างงานศิลป์ ต้องมีความอดทน พยายาม + ความสามารถเฉพาะตัว ขอน้อมคารวะ ด้วยใจจริง

ตั้งใจแวะมาทักทายและขอบคุณที่ไปยินดีที่บล็อก

แล้วก็ต้องตะลึงกับศิลปะบนหาดทรายที่ล้ำลึกจริงๆ..

อ้าว.. เพิ่งสังเกตเม็ดทราย

ที่แท้เป็นคนภูเก็ตบ้านเดียวกับพี่หรือครับ?

สวัสดีค่ะ ไม่ได้เข้าบล๊อกนี้ซะนาน เรื่องศิลปที่นี่ยังงดงามคงเส้นคงวาเสมอ

อย่ากลัวเลย...แค่การจากไกล
จะกลัวอะไรกับวันข้างหน้า



ปุยเมฆที่ลอยคว้างอยู่กลางฟ้า
กับการเดินทางของเวลา...ถึงนาทีนี้
ภาพทรงจำจะคอยย้ำความรู้สึกดีดี
แม้จะเหงาบ้างในบางที...
แต่ความทรงจำที่เราต่างมี...จะยิ่งชัดเจน

**ทักทาย เหมือนอยู่กลางทะเลทราย..

สวัสดีค่ะ

บรรยากาศดู สงบ เงียบ ดีค่ะ
เป็นงานที่สร้างสรรค์มากค่ะ

เฮ้
นายแบบน่ะ
ค่าตัวเท่าไหรจ๊ะ

ไม่กล้าถ่ายเบื้องหน้า กลัวนีออน ไฟกลางคืนมาจ้างเป็นนายแบบเหรอ.....5555

น่าสนุกมากๆ
จัดวางแล้วใช้ตัวเราเข้าไปร่วมในงาน
แถมมีการหายตัว
เพื่อสื่อสารสิ่งที่ต้องการบอก
ชอบครับ :-)

แวะมาบอกว่าได้ชุดราตรีสำหรับเดินบนพนมแดงที่หาดราไวย์แล้ว
ลายเด็ดดวงมาก สีชมพู กะสีเขียว
ทำใจไม่ได้ว่าจะใส่ตัวไหนดี

จะเย็บให้เป็นถุง หรือเอาเป็นผ้าพันดีกว่ากัน
ตานุแจ้งว่า...เมื่อไรที่จะไปราไวย์ คงอีกนานสมกัลป์ละกระมังพรานเอ๋ย......

คนนี้คุณพรานหรือเปล่า???

หรือว่าเป็น Conceptual Art งานของคุณพราน

ถ้าจะให้ขบคิดจะบอกว่าความเจริญทำให้คนในพื้นที่หาย

ไป...จำได้ว่าหาดนี้โดนสินามิยกใหญ่เหมือนกันนะ

คิดอะไรไม่ออกกลับมาดู blogนี้ทุกครั้งเลยครับ ช่วยได้เยอะ ชอบๆๆครับ

ชอบมากทั้งรูป ทั้งกลอน

ต้องแวะมาบล็อกนี้บ่อย ๆ ซะแล้ว ขอบคุณที่ไปเยี่ยมบล๊อกนะคะ

ธุจ้า พี่พราน

..ข้าวเที่ยงครับ

ตาพราน เอ๋ย
ลืมถามท่านไปว่า
ชายหาดนี้.........
อยู่ ณ หนแห่งใดหนอฯ

หาดที่ภูเก็ต เมื่อนานแล้วสวยเนอะ
แต่ที่นราทัศน์ ก็สวยใช้ได้
แต่เมืองมันยังไม่เจริญเท่านั้นเอง
ยิ่งในอดีตยิ่งสวยมากๆ

ตราพาน..อุ้ย ตาพรานบุญ
เท่ห์..จัง
ตอนเด็กๆ กอร์เคยดูละครที วี
เจ้าชาย เจ้าหญิง
นายพรานก็แต่งตัวแบบเนี้ย
เหมือนตาพรานเลย
กอร์คิดว่า..
งานตาพราน
เท่ห์..จัง

ตอนหลังอ่ะ เก็บลูกหูกวางรึเปล่าเอ่ย..

อ่ะนะ...เล่นช้างผัดกระเพราเลยเหรอครับ ฮะฮะฮะ...อร่อยไหมน่ะ.....เอ๊ย...ไม่ใช่ซิ เอาช้างมาถือตะหลิวผัดกระเพรา....ต่างหาก.....น่าสนนะ.....
แต่ไม่เอาดีกว่า ทุกวันนี้ผมก็โดนคนที่รักสัตว์มากๆ ด่าเอาตลอดเลย หาว่าเอาช้างมาทำผิดธรรมชาติ ช้างที่ไหนจะวาดรูปได้ ผิดธรรมชาติ ธรรมชาติของช้างต้องอยู่ในป่า ฮะฮะฮะ.......
เนอะ....อย่าเอาช้างไปทำครัวเลยเนอะ....แค่วาดรูปก็พอแหล่ะ.....ฮะฮะฮะ......

อือ.....
คนพื้นที่หายไปแล้วจริงๆ แต่โผล่พื้นที่อื่นเห็นจริงนะจ๊ะ

สวัสดีครับ ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมชมนะครับพี่

ขอบคุณคนทะเลที่แวะมาเยี่ยมตนภูเขานะค่ะ

งานคนในพื้นที่ดูจนจบมันจึ้งๆ เหมือนหนังเกาหลีไงไม่รู้ ชอบๆ

เห็นบอกว่าจัดค่ายด้วยเหรอค่ะ ค่ายริมทะเลคงน่าสนุกดีนะค่ะ

การหายไปของคนในพื้นที่

ตอนนี้.......................

กลายเป็น การหายไปของ จขบ.

^^^^
^^^
^^
^

55555

ขำกระทู้ ข้างบนนี้อะครับ ..

สร้างสร้างภาพเขียน

แถมยังเป็นกวีด้วย

ซึ้งเลยครับ เยี่ยม

จะเข้ามาชมผลงานเรื่อยๆนะครับ