จิ้นคุณพี กับน้องก้อง ver. เที่ยวทะเล ภาค 2

ณ ริมทะเล

ผ่านไปราวๆ 2 นาที พีค่อยๆ ถอนริมฝีปากออกจากก้อง และสบตาก้องอย่างลึกซึ้ง

พี: "ก้อง...ผมสัญญา...ว่าผมจะรักคุณคนเดียว...ตลอดไป"

ก้อง: แอบกรี๊ดในใจ แต่ไม่แสดงออกแค่พูดออกมาว่า "คุณไม่ต้องสัญญาอะไรทั้งนั้น แค่คุณอยู่ข้างผม ผมก้อไม่ต้องการอะไรแล้ว"

พี: "ก้อได้ งั้นผมจะอยู่เคียงข้างคุณ..ตลอดไป"

ทั้งคู่ค่อย ๆ เดินจูงมือกันกลับที่พัก เพราะว่าดึกมากแล้วเดี๋ยวพี่แก้ว และคนในบ้านจะเริ่มสงสัย ระหว่างทาง

พี: "เอ ว่าแต่บ้านพักนี้มีกี่ห้องนอนล่ะ ตอนผมเข้ามาผมเอารถไปจอดไม่ทันได้เข้าไปดูในตัวบ้าน"

ก้อง: "อืม อ๋อ มี 4 ห้องนอนนะ ก้อแม่นอนกับพี่แก้ว ห้องนึง แล้วเจ๊ตุ่มนอนกะเจ๋ง อีกห้องนึง แล้วผมกับคุณก้อคนละห้องไง"

พี: "เอ๋ จิงเหรอ ซวยแล้ว ตอนคุณออกมาเดินคนเดียวที่หาดอ่ะ ผมได้ยินแม่คุณกับพี่แก้วคุยกันว่า ห้องนอนห้องนึงทางเจ้าของบ้านเค้าเอาไปทำเป็นห้องเก็บของนะ นอนไม่ได้เลย เค้าเลยว่าจะให้ผมกะคุณนอนห้องเดียวกันคงไม่เป็นไรน่ะ" แถมยิ้มยียวนให้ก้อง

ก้อง: "เฮ้ย!!! คุณพูดอะไรอ่ะ จิงเหรอ แล้วทำไมคุณไม่บอกผมก่อน ผมจะได้ไปนอนกะแม่กะพี่แก้ว"

พี: ยิ้มอย่างผู้ชนะ "อ๋อ ผมลืมไปน่ะ ก้อแค่เจอหน้าคุณผมก้อคิดไรไม่ออกแล้ว"


ก้อง: รู้ตัวว่าตกหลุมเค้าอีกแล้ว พูดไรไม่ออก ขณะนั้นก้อเดินมาถึงหน้าบ้านพอดี ก้องรีบปล่อยมือพี เดินเข้าไปในบ้านหวังว่าพี่แก้วคงยังไม่นอน ว่าจะไปบอกว่าจะขอนอนด้วย เลยเดินเข้าไปในบ้าน ร้องเรียก "พี่แก้ว"

พี: เอื้อมมือไปปิดปากก้อง (ย้อนรอยที่เคยทำไว้ตอนแรกพบ) "คุณจะตะโกนทำไม ทุกคนเค้าหลับกันหมดแล้ว"

ก้อง: เห็นบ้านเงียบสนิท ก้อเลยยอมเชื่อพี ไม่ร้องต่อ

พี: เดินอย่างเรว ลากก้องเข้าห้อง (กลัวจะเปลี่ยนใจ) "คุณก้อนอนกะผมนี่แหละ ไม่เหนเปนไรเลย หรือว่า...คุณรังเกียจผม" ทำสายตาละห้อยเว้าวอนสุดฤทธิ์

ก้อง: เห็นสายตาแบบนั้นแล้วทนไม่ได้ รีบตอบไปโดยไม่รุตัว "เปล่า ผมไม่ได้รังเกียจคุณนะ ผมแค่....." พูดไม่ทันจบก้อหน้าแดงขึ้นมาถึงหู

พี: ชิงตัดบท ยิ้มเจ้าเลห์ รู้ว่าไม้นี้ได้ผล "ถ้าคุณไม่ได้รังเกียจผมงั้นนอนบนเตียงด้วยกันเลยละกันนะ ไม่ต้องปูที่นอนอีกที่หรอก เสียเวลา นอนไม่สบายด้วย"
ก้อง: "เฮ้ยคุณ จะบ้าเหรอ จะมานอนเตียงเดียวกันได้ยังไง"

พี: "คุณ ดูเตียงซะก่อน คิงไซส์ใหญ่โตขนาดนี้ นอนกลิ้งกัน 4 คนยังได้เลยมั้ง จะมานอนพื้นทำไม" ว่าแล้วก้อเปิดผ้าห่มให้ก้องดู เป็นขวัญตา

ก้อง: เถียงไม่ออก เขินสุดๆๆๆ ต่อปากต่อคำไม่ไหว ใจนึงก้อง่วงอยากนอนแล้ว เห็นเตียงใหญ่น่าสบายอีก เลยพูดไม่ออกเลย

พี: เห็นก้องทำท่าลังเล เขินอาย แล้วรู้สึกรักเอ็นดู คนรักของตัวเองอย่างสุดหัวใจ อยากวิ่งเข้าไปกอด (แล้วจับกดซะเดี๋ยวนี้ เฮ้ย นี่คนจิ้นคิดอะไรออกไป ไม่เอาค่ะไม่เอา) แต่ก้อห้ามใจไว้ แล้วเดินเข้าไปจับมือก้องเบา "ก้อง ผมให้เกียรติคุณนะ ผมสาบานเลยว่าคืนนี้เราจะนอนข้างกันเฉยๆ ผมจะไม่ทำอะไรคุณ เด็ดขาด" ไม่ลืมส่งสายตาพิฆาตใจไปให้ก้อง

ก้อง: เจอสายตาเข้าไปมึนไปชั่วขณะ ทำไรไม่ถูก เหวี่ยงตอบ "ก้อแน่ละ ลองคุณทำไรผมสิ คุณตายแน่" (มีขู่ด้วยค่ะ ท่านผู้ชม กี๊สสส น่ารัก)

ตัดภาพ ทั้งคู่ลงนอนข้างกันอย่างเก้อเขิน นอนตัวตรง ห่างกัน 2 คืบ ครึ่ง

พี: "ก้อง คุณรู้มั้ยวันนี้เป็นวันที่ผมมีความสุขที่สุดเลย ได้อยู่กับครอบครัวคุณ กับคุณ ทีสำคัญ คุณบอกว่าคุณคิดเหมือนผม"

ก้อง: ตอบไม่ถูก เหวี่ยงกลับ "คุณพูดอะไรไม่รุ เงียบซะทีได้มั้ย ผมจะนอน"

พี: โดนดุรู้สึกเสียความมั่นใจไปบ้างเล็กน้อย แต่ยังไงก้อจะเอาชนะให้ได้ จึงดันตัวลุกขึ้นมาเล็กน้อย พร้อมเอามือจับไปที่ใบหน้าของคนรัก "ก้อง ผมรักคุณนะ คุณบอกได้มั้ยว่าคุณก้อรักผม ผมไม่อยากรู้สึกว่าผมคิดไปคนเดียวเยอะแยะอีกแล้ว คุณช่วยบอกหน่อยได้มั้ยว่าคุณรักผม"



ก้อง: เขินสุดๆ ไปต่อไม่ถูก หลบสายตาของคนตรงหน้าไม่ทัน แถมด้วยไออุ่นจากฝ่ามือที่แนบอยู่บนใบหน้าอันร้อนผ่าวของตน ทำให้แทบพูดไม่ออก แต่เห็นความตั้งใจจริงของอีกฝ่าย จึงหันหน้ากลับไปสบตาคนรักและกลั้นใจตอบด้วยเสียงอันเบาว่า "คุณก้อรู้นี่.....ว่าผมรักคุณ คุณพีรวิชญ์"


พี: ดีใจมากจนลืมสัญญาที่จะไม่ทำอะไรก้องที่ให้ไว้ก่อนนอน โดยไม่รู้ตัว คว้าก้องมากอด ให้หน้าแนบอกอันแข็งแรงของตน "จิงหรือเนี่ย คุณก้องบดินทร์ คุณรู้มั้ยว่าผมดีใจที่สุดเลย คุณรักผม"

ก้อง: โดนดึงมาไม่ทันได้ตั้งตัว แต่กลับรู้สึกอบอุ่นในอ้อมกอดนี่ยิ่งนัก ประกอบกับอาการดีใจของอีกฝ่าย จึงกอดตอบพีไปโดยไม่รุตัว

พี: รู้สึกถึงการกอดตอบ เป็นสุขยิ่งนัก เอยถามแบบกล้าๆ กลัวๆวว่า "ก้องครับ ผมขออยู่อย่างนี้ทั้งคืนได้มั้ย ผมสัญญาว่าไม่ทำอะไรนอกเหนือจากนี้"

ก้อง: อึ้งงไป แต่ก้อไม่อยากจากอ้อมกอดนี้ไปเหมือนกัน จึงตอบด้วยเสียงอู้อี้ว่า "ก้อแล้วแต่คุณสิ"

ว่าแล้วน้องก้องอยู่ในอ้อมอกของพี่พี จนถึงเช้า (มีความสุขที่สุดกรี๊ดดดด)

---------------------------------

Create Date : 27 พฤศจิกายน 2552 Last Update : 24 ธันวาคม 2552 15:57:54 น. Counter : 603 Pageviews.		5 comments
Share Tweet