Bloggang.com : พธู : ถนนสายนี้...มีตะพาบ 13 : เกาะช้าง

ถนนสายนี้...มีตะพาบ 13 : เกาะช้าง

มีนิทานเรื่องเล่ามากล่าวขาน
เป็นตำนานชื่อเกาะที่เหมาะสม
พระโพธิสัตว์เลี้ยงช้างไว้ชื่นชม
สร้างตำหนักตามอารมณ์ชมช้างกัน

มีจ่าโขลงเป็นช้างพลายชื่ออ้ายเพชร
สั่งคนเลี้ยงไว้เสร็จและขยัน
ชื่อตาบ๋าย กับยายม่อม ผัวเมียกัน
ทั้งคู่นั้นช่วยกันเลี้ยงช้างมา

มาวันหนึ่งอ้ายเพชรเกิดตกมัน
เลยเตลิดผสมพันธ์นางช้างป่า
จนตกลูกสามเชือกมาดังว่า
พระโพธิสัตว์สั่งให้ตาไปติดตาม

ทรงให้ตาไปทาง ยายไปทาง
ไปตามช้างกลับมาที่เขตขาม
อ้ายเพชรหนีไปสุดเกาะแล้วว่ายน้ำ
ลูกทั้งสามว่ายไม่เป็นจมทุกตน

จมน้ำตายกลายเป็นหินทั้งสามกอง
หากไปมองตั้งอยู่ที่อ่าวคลองสน
คนเรียก หินช้างสามลูก ทุกทุกคน
ส่วนอ้ายเพชรหนีพ้นไปทะเล

แล้วถ่ายมูลกลายเป็นหินกองตรงนั้น
หินขี้ช้าง ปัจจุบันเรียกกันเก๋
ประภาคารกระโจมไฟไว้ดูเท่ห์
อ้ายเพชรเก ขึ้นฝั่งเข้าป่าไป

ตาบ๋ายเหนื่อยตามไปไม่ทันแล้ว
จึงฉีกแนวหันกลับจากทางใต้
ปล่อยยายม่อมตามทันที่ป่าใน
แต่ไม่กล้าเข้าไปกลัวภัยมา

แล้วยายม่อมก็เดินตกลงในโคลน
จะถอนตัวห้อยโหนก็เสียท่า
แกเลยตายกลายเป็นหินไม่นานช้า
คนเรียกว่า หินยายม่อม จ่อมทะเล

ส่วนงอบแกปลิวไปติดปลายแหลม
ผู้คนแจมเรียก แหลมงอบ กันสรวลเส
ปัจจุบันหากมองไปจากทะเล
กระโจมไฟเห็นดูเท่ห์ทั่วทั่วกัน

พระโพธิสัตว์ทราบเรื่องจากคนเลี้ยง
อ้ายเพชรเลี่ยงไปทางใต้อีกแล้วนั่น
จึงเข้าใจว่าจะไปเกาะอีกนั้น
จึงเกณฑ์คนคอยกั้นดักช้างพลาย

ให้ทำคอกคอยดักที่ข้างนอก
จึงติดปากเรียก บ้านคอก กันทั้งหลาย
มีลิ่มของคอกนั้นตกที่ปลาย
ก็กลับกลายเป็น เกาะลิ่ม เลียบทะเล

ส่วนสลักที่ไว้ทำคอกนั้น
กลับเป็น เกาะสลัก กันมิหันเห
ชาวบ้านเรียก สลักคอก ริมทะเล
อ้ายเพชรเก หนีไปเกาะนั้นจริงจริง

แต่ไม่ยอมเข้าคอกกลับเลียบฝั่ง
พระจึงสั่งให้สกัดอย่าหยุดนิ่ง
ชาวบ้านจึงเรียกชื่อมิประวิง
สลักหน้า อ้ายเพชรวิ่งเข้าคอกไป

และหมู่บ้านแถวนั้นจึงเรียกว่า
สลักเพชร หมายดักหน้าอ้ายเพชรไว้
ความยุ่งยากอ้ายเพชรทำจึงหมดไป
เกาะช้าง จึงเรียกไปตามเรื่องมัน

พระโพธิสัตว์ได้ฝังอาถรรพ์ไว้
โดยไม่ให้มีช้างที่เกาะนั้น
แม้จะชื่อ เกาะช้าง ตามเรื่องมัน
แต่มิมีช้างนั้นอาศัยเลย

ทั้งหมดนี้เป็นตำนานสถานที่
ชื่อ เกาะช้าง แหลมงอบ นี้ ที่เปิดเผย
เล่าต่อกันนานมา มิเฉยเมย
จึงเฉลยให้อ่านกันในวันนี้

โดยอาศัยงานตะพาบตามโจทย์เป็ด
เรื่องอ้ายเพชรขอเล่ามาไม่รอรี่
พธูเล่าเรื่องเกาะเหมาะเจาะดี
ขอจบเรื่องเท่านี้...ลาทีเอย

โจทย์ครั้งนี้คือ "คำว่า เกาะ"
จึงขอนำตำนานเรื่องเกาะช้างและแหลมงอบมาเล่าเป็นกลอนค่ะ

เพลง : ช้างประสานงา (ธนิสร์ ศรีกลิ่นดี)

Create Date : 10 สิงหาคม 2553

Last Update : 10 สิงหาคม 2553 10:45:47 น.

36 comments

Counter : 1888 Pageviews.

พี่ก๋าทึ่งกับการเขียนกลอนของน้องพูมากครับ
เขียนได้เก่งมาก
แล้วก็ไม่จำกัดหัวข้อเลย
ขนาดกฏหมายยังนำมาเขียนได้เลย
เก่งมากจริงๆครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 10 สิงหาคม 2553 เวลา:11:20:56 น.

แวะมาทักทายคนเก่งจร้า
สบายดีน๊า

โดย: อาลีอา

วันที่: 10 สิงหาคม 2553 เวลา:11:45:56 น.

สวัสดีครับ น้องพู
ขอเข้ามาอ่านเรื่องราวดีๆ ด้วยคนนะครับ
เขียนได้ น่าอ่าน เข้าใจง่ายดีจัง
ตั้งแต่นั้นมา เกาะช้างก็เลยไม่มีช้างมาอาศัยอยู่ซักกะตัว

อย่าลืมแต่งกลอนเพราะๆๆ มาให้อ่านอีกนะครับ

โดย: หมึกสีดำ

วันที่: 10 สิงหาคม 2553 เวลา:12:01:22 น.

เก่งมาก ครับ อะไรก็เอามาแต่งกลอนได้หมด

หายเป็นปรกติไวไวน๊ะครับ

โดย: จูปีเตอร์เทพแห่งดาวพฤหัส

วันที่: 10 สิงหาคม 2553 เวลา:15:20:11 น.

เก่งจังค่ะ

โดย: magic-women

วันที่: 10 สิงหาคม 2553 เวลา:16:31:45 น.

อ่านตำนานเกาะช้างแบบกลอนสด หนุกหนานอ่านเพลินและลื่นไหล

เห็นภาพเรื่องเกาะช้างเหมือนดูหนังเลยคุณพู เก่งจังค่ะ

ขอบคุณที่คุณพูไปโหวดให้ค่ะ สงสัยเป็นนางงามตกรอบแล้วค่ะ อิอิ

งานตะพาบก็เขียนลงไปแล้วเพียงแต่ไม่ได้ขึ้นหน้าหลักค่ะ คุณพูตามไปอ่านบ้างนะคะ

โดย: ซองขาวเบอร์ 9

วันที่: 10 สิงหาคม 2553 เวลา:17:49:32 น.

สวัสดีนะ
ก้านกล้วย ขอคารวะท่าน 1 ครั้งฮับ
เก่งจริงๆ

ขอบคุณที่ให้อ่านตำนาน
ขอบคุณมากที่ยังไม่ลืม
เราเงียบไป คิดว่าเพื่อน ไม่สะดวก
เลยไม่กล้ารบกวน

ขอบคุณนะ
จ๊ะ อยู่กับปัจจุบัน ดีที่สุด

มีเรื่องขอรบกวน
ขอแค่ 1 บทกวี
ได้เห็นคุณที่บล็อกของ คุณอา SARASIRI บ่อยๆ
ได้ทราบ ภรรยาของคุณอา เพิ่งเสียเมื่อเสาร์ที่แล้ว
คุณและคุณอา ถนัดบทกวีเหมือนกัน
ขอรบกวน 1 บท เพื่อแก
เขียนโดยคุณ ต้องจากคุณนะ ไม่ใช่จากเรา
ถ้าสะดวก รบกวนด้วยนะ
มิตรภาพออนไลน์ คงมีส่วนให้เพื่อนรุ่นพ่อ ทำได้เท่านี้
ขอบคุณมาก
จะมาเยี่ยมนะ

โดย: PANPISA

วันที่: 10 สิงหาคม 2553 เวลา:18:44:41 น.

ตามมาบอก
ขอโทษ เราจำผิด ไม่ใช่คุณ
คุณ ไม่รู้จัก คุณอา SARASIRI
เรื่องบทกวี ยกเลิกนะ
ขอโทษ
เรา อาการยังน่าเป็นห่วงเนอะ ?

โดย: PANPISA

วันที่: 10 สิงหาคม 2553 เวลา:19:00:18 น.

อืม..ได้เรื่องได้ราวเลยครับ
คุณพู....เยี่ยมครับ

โดย: panwat

วันที่: 10 สิงหาคม 2553 เวลา:20:55:23 น.

พูจ๊ะ

พี่แวะมาทึ่งตามเฮียก๋าจ๊ะ

เก่งจริงๆ

เข้าใจง่ายด้วย

แอบตีซี้คนเก่งไว้หน่อย เผื่อออสโมซิสจ๊ะ

ฮิๆ

ขอบคุณที่เขียนด้วยกันจ๊ะ

วันนี้ให้คุณพู่ทำลิ้งค์ไว้ที่บ้านเธอนะจ๊ะ ตอนเช้ามีประชุมอ่ะจ้า

โดย: ต๊ายตาย..นี่มัน... (เป็ดสวรรค์

) วันที่: 10 สิงหาคม 2553 เวลา:21:16:33 น.

เก่งจังเลย ผูกกลอนเป็นเรื่องของเกาะได้ไพเราะเพราะพริ้งเลย

โดย: คล้ายดาว

วันที่: 10 สิงหาคม 2553 เวลา:23:34:18 น.

เป็นตำนานที่ไม่เคยรู้มาก่อนเลยค่ะ ขอบคุณนะคะ ที่นำมาเขียนให้อ่าน และที่ไปเยี่ยมบ้านด้วยคะ

โดย: teansri

วันที่: 11 สิงหาคม 2553 เวลา:0:13:32 น.

"อบอุ่นรัก ใดเล่า เท่าอกแม่
รักแน่แท้ แม่ให้ ด้วยใจมั่น
ใครรักเรา เท่าไร ไม่มีวัน
จะเทียบทัน รักแท้ แม่ให้เรา"

โดย: panwat

วันที่: 11 สิงหาคม 2553 เวลา:2:26:50 น.

คุณพูไม่สบายเป็นอะไรมากหรือเปล่าคะ
ถึงกับต้องเข้าโรงพยาบาล

ส่งใจมาถามถึงด้วยความเป็นห่วงค่ะ

โดย: เพรง.พเยีย

วันที่: 11 สิงหาคม 2553 เวลา:5:31:31 น.

ตามอ่านกลอนเกาะช้างค่ะ อ่านเพลินดีค่ะ
ไม่สบายเหรอคะ ขอให้หายป่วยไวไวนะคะ

โดย: ท่านหญิงน่าเกลียด

วันที่: 11 สิงหาคม 2553 เวลา:8:26:04 น.

ขอให้มีความสุขมาก ๆ นะคะ ...

... ชีพ-เสริมสร้าง รางวัล เสกสรรค์หล้า
หยาดน้ำฟ้า โปรยปราย ฉาบฉาย-จิต
จนเยือกเย็น เห็นวิถี แห่งชีวิต
พลิกวิกฤติ เป็นโอกาส คาด-จับจอง...

... สู่หนทาง สร้างฝัน อันสดสวย
อย่างร่ำรวย “การให้” – ไร้เศร้าหมอง
แม้นหายาก แต่มากค่า กว่าเงินทอง
แสนง่าย-ครอง หากต้องสู้ ... เรียนรู้ใจ ...
.
.
.

โดย: ploythana

วันที่: 11 สิงหาคม 2553 เวลา:8:35:56 น.

พี่พูขา

เห็นภาพชัดเจนเลย สำหรับเรื่องราวที่เป็นโคลงกลอนของพี่พูค่ะ

โดย: medkhanun

วันที่: 11 สิงหาคม 2553 เวลา:9:00:14 น.

โดดงานมาเป็นระยะๆมาอ่านกลอนสด
น่าทึ่งมากค่ะ

น่าจะเลียนแบบใครๆบนโน้นล่ะสิ
ก็รู้สึกตามนั้นจริงๆนี่นา

คิดว่าจะไม่ได้มาร่วมเดินซะแล้ว
เพิ่งจะนึกออกก็เมื่อวานบ่าย
เขียนแบบปัจจุบันทันด่วน สดๆร้อนๆ

แต่ก็ได้มาเดินด้วยกัน ก็ดีใจแล้ว

แอมอร

โดย: peeamp

วันที่: 11 สิงหาคม 2553 เวลา:10:02:27 น.

อภัยทานัง อามิสทานัง ชินาติ
การให้อภัยทานย่อมชนะเสียซึ่งการให้ทั้งปวง

มีความสุขกับการให้อภัย ตลอดไป...นะคะ

พะพูของมามี้ โชว์ความสามารถอีกแล้ว
เก่งจริงนะ ตัวแค่เนี้ยะ...

เรื่องสุขภาพ อย่าลืมที่มี้บอก..นะคะ

โดย: พรหมญาณี

วันที่: 11 สิงหาคม 2553 เวลา:10:21:05 น.

แอบมาทึ่งกันต่อค่ะกับความสามารถทาง
ภาษาและการนำมาถ่ายทอด ... เข้าใจ
ง่ายด้วย ชอบจัง คนเก่งๆ แบบนี้แอบนิยม
อยู่ในใจและไม่อายจะแนะนำบล็อกให้อ่านกัน
ต่อๆ ไปค๊า ...

โดย: JewNid

วันที่: 11 สิงหาคม 2553 เวลา:10:31:58 น.

...วันที่แม่ เจ็บเหลือ เจือ "ยิ้ม" ได้
ลูก"ร้องไห้" ฟูมฟาย สืบสายศักดิ์
แม่เจ็บปวด เปลืองกาย เพื่อทายทัก
"ลูกที่รัก" ... แสนประเสริฐ ... เจ้า "เกิด" มา...

... ท่านถนอม กล่อมเกลี้ยง เลี้ยงพวกหนู
คอยอุ้มชู เหนื่อยแสน ทั้งแขนขา
ทั้งเช็ดอึ เช็ดฉี่ เช็ดขี้ตา
คอยลูบหน้า กอด-หอม "จอมราวี"...

...วันที่เจ้า -วายร้าย ร่ายแผลงฤทธิ์
แม่ใช้สิทธิ์ "อบรม" ข่มวิถี
บางครั้งหือ ดื้อด้าน แม่ค้าน-ตี
เจ้าถือดี เถียงแม่ เพียงแถ-ลาม ...

...แต่เยาว์วัย ใครเหมา เฝ้าฟูมฟัก
ด้วยความรัก หวง-ห่วง มิทวงถาม
ทั้งปกป้อง ผองภัย ไม่คุกคาม
เฝ้าสอดส่อง มองตาม มิย่ามใจ...

...แม้นเหน็ดเหนื่อย เมื่อยล้า มิว่า - บ่น
ยิ่งอับจน ยิ่งรัก มิผลักไส
เทพธิดา เทพบุตร สุดดวงใจ
ส่องอำไพ ไออุ่น การุณย์-ปัน..

...เมื่อกระจอ งอแง แม่กล่อมใกล้
เริ่ม "ตั้งไข่" ประคองข้าง อย่างแข็งขัน
ในอ้อมอก อิ่ม-สุข ซน - ทุกวัน
บาดเจ็บพลัน ... ป่วยไข้ ... ได้ป้อนยา...

...ถึง "วัยเรียน" ... วาดรู้ แม่สู้เสริม
ทุนประเดิม - ขนมหวาน - การศึกษา
ตารางสอน ใส่กระเป๋า เคล้าตำรา
ลูกก้าวหน้า ก้าวเด่น เป็นสำคัญ...

...ถึง "วัยเรียน โลก-สลด" ... รับบทหนัก
เหมือนยิ่งรัก อาดูร พูนเสกสรรค์
สอนให้ "สู้" "ดู" โลก "โศก" รายวัน
เปี่ยม "สุข" คั่น ... "ฝันค้าง" ... บ้าง "ทุกข์ทน"....

...ถึง "วัยรัก" ... เริ่มสร้าง แนวทางให้
ยามเติบใหญ่ เหมาะควร ถ้วนเหตุผล
เลี้ยงทั้งตัว หัวใจ ไม่ร้อนรน
แม้นเจ้า "ด้น" ... ถกเถียง ... "อย่าเลี้ยงใจ" !!...

...ด้วย "ทุ่มเท" ชีวิน ไม่สิ้นสุด
จึงมิหยุด ที่จะ "รัก" ... และจะ "ให้"
แม้ลูกน้อย ด้อย - ชรา ล้าเพียงใด
ยังอ่อนวัย ... อยู่อย่างนั้น ... เหมือนวันวาน...

...รักล้นทรวง ห่วงตลอด ปลอดข้อแม้
พร้อมเหลียวแล มิหยุดยั้ง แพ้สังขาร
จาก "ลูกน้อย" ... พลอยประสบ ... ได้พบพาน
น้อม "กราบกราน" ... "แทบเท้าแม่" ..."ทดแทนคุณ"...
.
.
.

โดย: ploythana

วันที่: 11 สิงหาคม 2553 เวลา:11:39:13 น.

สุขสันต์วันแม่นะคะ..คุณพู

ขอมาอวยพรก่อน กลัวพรุ่งนี้ไม่มีเวลาเข้าบล็อกค่ะ

โดย: nootikky

วันที่: 11 สิงหาคม 2553 เวลา:22:52:42 น.

title=

สวัสดีวันแม่ค่ะ น้องพู

โดย: พ่อระนาด

วันที่: 11 สิงหาคม 2553 เวลา:23:38:10 น.

สุดยอดมากครับ โห...เก่งจังครับ

ขอบคณที่แวะไปทักทายนะครับ

อรุณสวัสดิ์นะครับ ^^

โดย: พระจันทร์ของคุณ (Great_opal

) วันที่: 12 สิงหาคม 2553 เวลา:4:58:22 น.

สุขสันต์วันแม่ครับน้องพู

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 12 สิงหาคม 2553 เวลา:7:39:27 น.

มีหยุดหลายวัน...
นอนพักมากๆ นะคะคุณพู
แผลจะได้หายเร็วๆ

โดย: เพรง.พเยีย

วันที่: 12 สิงหาคม 2553 เวลา:9:04:47 น.

สวัสดีวันแม่ครับ น้องพู
..

โดย: หมึกสีดำ

วันที่: 12 สิงหาคม 2553 เวลา:9:25:12 น.

โห น้องพูเก่งมากกกก เลยครับผม

สามารถเขียนได้ทุกเรื่องเลยจริงๆ พี่ชอบมากเลยครับ

มีน้องสวยเก่งแบบนี้ ดีจังเลย

ปอลอ วันนี้อยู่กับคุณแม่ใช่ใหมครับ ไปเที่ยวใหนกันเอ๋ย

โดย: กลิ่นดอย

วันที่: 12 สิงหาคม 2553 เวลา:18:50:20 น.

นาญฺโญ อญฺญํ วิโสธเย

ผู้อื่นพึงทำให้ผู้อื่นบริสุทธิ์ไม่ได้

มีความสุขกับการเป็นผู้บริสุทธิ์ในธรรมของตนเอง ตลอดไป..นะคะ

สวัสดีจ้ะ พะพู...

ขอบคุณสำหรับคำอวยพร และข้อความน่ารักที่ส่งให้มี้..นะคะ

ขอให้พะพู ลูกสาวคนเก่งของมี้ มีความสุข
มีสุขภาพแข็งแรง ที่เจ็บที่ไข้ ให้หายในเร็ววัน
ประสบความสำเร็จในชีวิตส่วนตัวและการทำงาน
พบแต่คนดี เพื่อนดี มีความสุขในทุกวันดี ๆ ตลอดไป..นะคะ

รัก..จ้ะ

โดย: พรหมญาณี

วันที่: 13 สิงหาคม 2553 เวลา:1:08:53 น.

สวัสดียามเช้าครับผม

โดย: กลิ่นดอย

วันที่: 13 สิงหาคม 2553 เวลา:6:01:35 น.

สวัสดียามเช้าครับน้องพู

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 13 สิงหาคม 2553 เวลา:7:19:47 น.

สวัสดียามดึกครับน้องพู

โดย: กลิ่นดอย

วันที่: 13 สิงหาคม 2553 เวลา:23:03:10 น.

สวัสดียามเช้าครับน้องพู

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 14 สิงหาคม 2553 เวลา:7:27:15 น.

สวัสดียามเช้าครับน้องพู

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 15 สิงหาคม 2553 เวลา:7:30:11 น.

สวัสดีค๊าพี่พูคนสวยที่น่ารักกกก..

ฝีมือถักทอตัวอักษร...งดงามเหมือนเดิมเรยพี่พู
ร่ายกลอนเป็นเรื่องราวของเกาะ
ได้น่าอ่านมากกสามารถมากเรยค่ะ

คิดถึงพี่พูจังเรยยยย ....
So HaPpY ,,,..misS u Kapppp

โดย: mastana

วันที่: 15 สิงหาคม 2553 เวลา:18:07:11 น.

มาราตรีสวัสดิ์ค่ะ...ฝันดีนะคะ

โดย: nootikky

วันที่: 15 สิงหาคม 2553 เวลา:22:25:18 น.