welcome to umim's kitchen
Group Blog
 
 
พฤษภาคม 2549
 
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
 
17 พฤษภาคม 2549
 
All Blogs
 

เข้าครัวไปเป็นเพสทรี่คุก (คนทำขนม) 1

ระหว่างที่กำลังนั่งอ่านสํญญาการจ้างงาน
ก็ได้มีโอกาสคุยกับแซลลี่มากขึ้น
เธอบอกว่าเธอจบคอร์สการทำขนมมาจากอีกที่นึง
คนละสถาบันกับเรา คอร์สที่นั่นสั้นกว่า
และเรียนแค่สามวันต่ออาทิตย์
พอเรียนจบเธอก็ได้ไปฝึกงานที่ร้านอาหารชื่อดังแห่งนึง
ในตำแหน่งเพสทรี่คุกเนี่ยล่ะ
เป็นเวลาหนึ่งเดือน
อ๋ออย่างนี้นี่เอง...
ทำให้แซลลี่มีคุณสมบัติเหมาะสมกว่าเรา
(เราไปฝึกงานที่ร้านเบเกอรี่แบบออร์แกนิกนานสามเดือน)

การทำงานในร้านอาหารกับเบเกอรี่นั้น
ต่างกันอย่างสิ้นเชิงค่ะ
การทำขนมในร้านเบเกอรี่ต้องละเมียดละมัยมาก
ค่อย ๆ ทำไป ไม่ต้องรีบ
เพราะเราทำเตรียมไว้ก่อนแล้ว
ขนมชิ้นไหนไม่สวยเบี้ยวบูดเสียทรง ต้องเลือกออกหมด
ขนมทุกชิ้นต้องเชะเด๊ะ ใช้เวลาทำน๊านนานค่ะ
ทำเสีย ก็ต้องแก้ไข ปาดแล้วปาดอีก
ทำเสร็จ นำขนมมาเข้าแถวเหมือนทหารเลย
สวยเป๊ะเท่ากันทุกชิ้น
เพราะตอนวางขาย
ลูกค้าจะเห็นขนมทุกชิ้น
คงไม่พอใจ ถ้าได้ชิ้นไม่สวย หรือเล็กกว่าคนอื่น

ถ้าทำอย่างนั้นในร้านอาหาร
ไม่ทันกินแน่
รับรองลูกค้าหนีกลับบ้านหมด
เพราะการจัดขนมใส่จาน จะจัดเมื่อลูกค้าสั่ง
ไม่จัดไว้ก่อน (แต่เตรียมของไว้ก่อน)
ฉะนั้นการจัดจานขนมในร้านอาหาร
ต้องใช้ความรวดเร็ว ไม่ต้องเป๊ะ
แต่ก็ต้องไม่เละเทะ
ขนมทุกชิ้นไม่จำเป็นต้องเท่ากันเดี๊ยะ
เบี้ยวไปบ้างเราก็ยังใช้ได้
อาศัยการจัดวางช่วยได้
เราต้องทำงานแข่งกับเวลามาก
จะมามัวงุ่ม ๆ ง่าม ๆ ไม่ได้
ทำผิดพลาดก็ไม่ได้ ไม่มีเวลาแก้ไข
ลูกค้าไม่ชอบรอ

ถ้าเปรียบกับการวาดรูป
การทำขนมในเบเกอรี่เหมือนการวาดภาพสีน้ำมัน
ทำผิดเราแก้ไขได้
ใช้เวลานานกว่าจะเสร็จ
ภาพที่ออกมาจะสวยสง่า ล้ำลึก

ส่วนการทำขนมในร้านอาหาร
เราว่าเหมือนการวาดภาพสีน้ำ
ปาด ปาด พู่กันไปแล้ว ลบไม่ได้
วาดแป๊ปเดียวก็เสร็จ
เหมือนจะง่ายนะ
แต่ก็ไม่ง่ายที่จะทำให้สวย

แต่สรุปมันก็สวยไปคนละอย่างเนอะ

น้อง ๆ ที่จะทำอาชีพนี้
ควรรู้ตัวตั้งแต่เนิ่น ๆ ว่าเราอยากจะทำงานที่ไหน
ตอนไปฝึกงานก็ฝึกให้ตรงไปเลย
คิดดูสิคะว่าเราฝึกงานมานานกว่าแซลลี่
แต่ไม่ได้ฝึกจากร้านอาหาร
มีโอกาสพลาดท่ากันได้ง่าย ๆ เลย

พอกรอกสัญญาและเซ็นต์ชื่อเรียบร้อย
สก็อตต์หรือเอ็กเซ็กคิวทีฟเชฟของเรา
ก็ตามพวกเราที่ทำงานในครัว
ไปฟังปฐมนิเทศน์
มีการผลัดกันแนะนำตัว
ก่อนจะพาพวกเราทัวร์รอบ ๆ ร้าน
แล้วก็ให้ช่วยแกะข้าวของเครื่องใช้
ออกจากกล่อง
ทำความสะอาดครัวที่โดนขี้ฝุ่นเกาะหนาเตอะ

ด้วยความบ้าเห่อ
อยากถ่ายรูปเก็บไว้เป็นที่ระลึก
สำหรับการทำงานวันแรก
เราก็งัดกล้องคู่ใจออกมาแอบแชะ ๆ
คิดว่าเจ้าของร้านคนสวย เริ่ด เชิด หยิ่ง คงจะเห็น

ซักพักสก็อตต์สุดหล่อก็มากระซิบถามว่า
เธอมีกล้องใช่มั้ย
เราก็บอกว่าใช่ค่ะ
สก็อตต์เลยบอกว่า อย่าถ่ายอีกนะ
มันเป็นความลับ ห้ามถ่าย
แป่วววว...
เราก็เลยขอโทษ แต่ไม่สบายใจเลย

เสียเครดิตตั้งแต่วันแรกเลยน่ะนี่
เค้าจะนึกว่าเราเป็นสายลับรึเปล่า
ถ้าไม่งั้นเค้าคงคิดว่ายายนี่ไร้มารยาท
แย่จริง...

ระหว่างกำลังชุลมุนจัดของและช่วยกันทำความสะอาดครัว
มีผู้หญิงเอเชี่ยนสวย น่ารักตัวเล็ก ยื่นหน้าเข้ามาในครัว
และแนะนำตัวเองกับเราว่า ชั้นชื่อแคลร่าค่ะ
ถามเราว่าเธอชื่ออะไร เราจึงบอกชื่อไป
และเธอก็บอกว่าเธอคือเพสทรี่เชฟ
(เจ้านายของเราตามตำแหน่ง)
ยินดีที่ได้รู้จักกันและกัน ก็ว่ากันไป
เราก็เรียกแซลลี่มาร่วมวงแนะนำตัว
เพราะเราจะอยู่ทีมเดียวกัน
คุยไปคุยมา เธอก็บอกว่า
อีกสองสามอาทิตย์ผู้ช่วยเธอก็จะตามมา
ตอนนี้ยังติดงานเก่าอยู่ ลาออกทันทีไม่ได้
ต้องใช้เวลาสองถึงสามอาทิตย์

อ๋อ อย่างงี้นี่เอง...
แง แง มาคนเดียวก็ไม่ได้
ต้องจูงลูกน้องมาด้วย
เธอทำให้ชั้นอดได้ตำแหน่งนี้เลยรู้มั้ย
(โทษคนอื่นอีกแล้วค่ะ)

แคลราคุยเก่งมาก
โดยมากจะพูดถึงประวัติความเจ๋งของเธอ
เธออยู่วงการนี้มากว่าสิบปี
ทำงานมาหลายที่
แต่ละที่ล้วนไฮเอ็นด์ทั้งสิ้น
นาน ๆ ก็จะหันมาถามประวัติเรามั่ง
เราก็บอกไปว่าเราจบมาจากที่นี่...
เรียนทั้งสองโปรแกรม

แล้วเธอก็เล็คเช่อร์ต่อว่า
การทำงานกับเธอนั้น
ให้รู้ไว้ด้วยว่าเธอไม่ชอบการพูดซ้ำ
จะสอนแค่ครั้งเดียว
ถ้าสอนแล้วไม่จำ เธอจะวีนแตก
เราฟังแล้วก็บรึ๋ยยนิดหน่อย

ว่าแล้วเธอก็คุยถึงความเก่งกาจของเธอต่อไป
เธอบอกว่าเมนูขนมที่เธอจะใส่เข้าไปนั้น
ล้วนแล้วแต่เคยได้รีวิวสุดยอดมาแล้วทั้งสิ้น
เจ้าของร้านเก่าที่เธอทำงานอยู่
ต้องง้อเธออย่างแรง
เพราะตั้งแต่เธอไปทำงานที่นั่น
ก็ได้แต่รีวิวดี ๆ จาำกขนมของเธอทั้งนั้น
ฟังแล้วก็ตื่นเต้น
อยากเห็นขนมของเธอเร็ว ๆ
เราโชคดีจังเลย ที่จะได้ทำงานกัึี่ีบเธอ




 

Create Date : 17 พฤษภาคม 2549
8 comments
Last Update : 28 พฤษภาคม 2549 23:46:59 น.
Counter : 1325 Pageviews.

 

อยากดูขนมรีวิวจังง่ะ

 

โดย: BIG MANGO IP: 124.121.174.25 17 พฤษภาคม 2549 16:13:21 น.  

 

ตอนต่อไปท่าทางจะระทึกขวัญ

 

โดย: ปิงปอง (tarapiw ) 18 พฤษภาคม 2549 2:11:53 น.  

 

พึ่งเข้ามาอ่านค่ะ ชอบจังเลย เพราะมีความฝันที่เหมือนกันเลย แต่ของเราเนี่ยะ ที่บ้านไม่สนับสนุน เคยคิดจะเรียนทำอาหารหลังจากที่เรียนจบที่นู่นเหมือนกันค่ะ แม่ไม่ให้ เลยต้องกลับเมืองไทย กลับมานั่งทำเองกินเองอยู่เนี่ยะ

ขอชมว่าเก่งมากเลยค่ะ สู้สู้ต่อไปนะคะ จะเข้ามาให้กำลังใจเรื่อยเรื่อยค่ะ เพราะเข้ามาอ่านแล้วก็นึกย้อนถึงตัวเองตอนนั้น ว่าถ้าเกิดได้เรียนจริงจริงจะเป็นยังไงน้ออออ

 

โดย: แม่บ้านไชน่า IP: 61.171.144.97 18 พฤษภาคม 2549 11:36:19 น.  

 

 

โดย: เงาไม้เหงาฯ 18 พฤษภาคม 2549 15:06:26 น.  

 

^O^ สุขสันต์วันเกิด

 

โดย: tuk4603 18 พฤษภาคม 2549 15:36:25 น.  

 

ไหนละ อยากเห็น หนม ตื่นเต้น คุณแพร หลอกให้อยาก แล้วอย่าจากไปนานน่ะค่ะ

 

โดย: Kofschip IP: 83.82.217.178 19 พฤษภาคม 2549 16:18:47 น.  

 

สวัสดีค่ะทุกคน
ตอนนี้ออกไปทำงานทุกวัน
กลับมาก็เหนื่อยสลบค่ะ
ขอประทานโทษที่อัพเดทช้าไปนะคะ

 

โดย: chef umim 19 พฤษภาคม 2549 23:28:25 น.  

 

พี่ก็อยากเห็นขนมคุณแคลร่าจังเลยจ๊ะน้องแพร ... แต่คุณสก๊อตต์คงไม่ให้ถ่ายรูปมาดูเนอะ

 

โดย: Jekyll and Hyde 20 พฤษภาคม 2549 20:10:23 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


chef umim
Location :
California. United States

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 142 คน [?]




Friends' blogs
[Add chef umim's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.