งดช้อปไปจนกว่าจะดิ้นกาแด่ว...กาแด่ว...

จริงๆน๊า ติ๊กจะทำจริงๆ งดช้อปของฟุ่มเฟือยแบบไม่มีกำหนด


ถึงแม้ว่ามันจะยากสำหรับผู้หญิงลั๊นลาอย่างติ๊กก็เถอะ คอยดู...คอยดู..


เล่าที่มาไปก่อนดีกว่า คือว่า...



วันก่อนปู้นนนนนน~ ติ๊กไปแบงค์ แล้วเจอป้าคนนึงหิ้วตะกร้าอยู่หน้าแบงค์


ป้าอายุน่าจะพอๆกะแม่ติ๊กแหละ (อ้าว..อายุเท่าแม่ แล้วเรียกป้า เดี๋ยวมีเคือง)


นั่นแหละๆ ป้าตะโกนว่า "จ้วยป้าซื้อยาบ๋อเจ้า น่อๆๆ ซักหน้อยนึง"


เสียงในฟิล์ม งงอ่ะดิ๊ งงๆๆ แต่คงพอแปลกันออกเนอะ


สรุปว่า ป้าเป็นดีเทลยานี่เอง อาจจะรุ่นแรกๆหน่อยไรงี้


อ่ะ ไปส่องตะกร้าซะหน่อย ช่วยซื้อไรได้มั่ง


ยาของป้าก็แนวยาแบบโบราณ สมุนไพรเลยล่ะค่ะ



ในระหว่างที่เมียงมองส่องตะกร้าหาของที่คู่ควรอยู่นั้น


ป้าก็ทำหน้าที่ดีเทลยาที่ดีโดยการแนะนำว่า....


"กวาวเครือก่อมีเน่ออี่นาย จะได้นมใหญ่ ๆ"


ผ่าง!!!! คำแนะนำของป้าช่างเฉียบแหลมยิ่งนัก และแล้วติ๊กก็หยิบมาอันนึง


....ยาหม่อง เอายาหม่องนี่แหละค่ะ (ทั้งๆที่อยากหยิบกวาวเครือ เอร๊ยย)


เอาไปฝากแม่ ฝากป้า และฝากตัวเอง คิดว่าน่าจะได้ใช้มากที่สุดละ


ดีไม่ดีเอามาทาแทนกวาวเครือ คงจะบวมโตร้อนแรงได้เหมือนกัน (ทะลึ่ง!!!)



อ่ะ เข้าเรื่องได้รึยังเนี่ย สรุปๆๆ
คือว่า


การเสนอขายของป้าครั้งนั้น มีติ๊กซื้อคนเดียว



ในขณะที่คนอื่นๆ ปฏิเสธตั้งแต่ยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าป้าขายยาอะไรมั่ง


เข้าใจค่ะ ว่าของที่ป้าขาย ดูจะไม่เหมาะกะวัยริงดิงดองอย่างเราๆ


แต่ว่า ช่วยอุดหนุนซักนิด ก็คงไม่ทำให้ท่านจนลงนะ


เม็ดมะม่วงหิมฯที่สั่งตอนแด๊กส์เหล้า ยังแพงกว่านี้อีก



ทำมาหากิน ไม่ง่ายเลยค่ะ
เริ่มละๆ เริ่มกระแทกอารมณ์ตัวเอง


เกิดอาการสงสารป้าจับใจ และย้อนมาดูตัวเองว่า...


ติ๊กนี่ฟุ่มเฟือยว่ะ ดูดิ๊ กว่าป้าเค้าจะหาได้แต่ละบาท ยากขนาดไหน



ไม่ได้จะดราม่าอะไรนะคะ เรื่องพวกนี้ไม่ใช่เพิ่งเคยเห็น หรือเพิ่งคิดได้


รู้หมดแหละ แต่ในบางครั้ง ด้วยความหลงระเริงกะความสุขสบายมันบดบัง


ประมาณว่า ดีชั่วรู้หมด แต่มันอดไม่ได้



ก็เตือนตัวเองเป็นระยะไปค่ะ ไม่ได้ดีที่สุด แต่ก็อยากจะดีให้มากที่สุด



จากวันนั้น จนถึงวันนี้ สองอาทิตย์ละ ยังไม่ได้ช้อปอะไรฟุ่มเฟือยเลย


เสื้อผ้า เครื่องสำอาง ของใช้ที่ไม่จำเป็น ไม่ซื้อเลย


เก่งนะเนี่ยติ๊ก (ลูบหัวตัวเอง ชื่นชมตัวเองก็ได้ว๊าาา)


คิคิ
ตอนแรกตั้งใจว่า จะทำแค่ถึงสิ้นเดือนนี้
แต่ว่า บัดนาว ฮึกเหิมจิตมั่ก


จะทำไปเรื่อยๆ จนกว่าจะทนไม่ไหว
เอาแบบลงแดง ดิ้นกาแด่วๆกันไปเลย


เป็นกำลังใจให้ติ๊กด้วยนะคะ แล้วก็ .... มาประหยัดด้วยกันเถอะค่า ^_^






Free TextEditor




Create Date : 23 กันยายน 2553
Last Update : 23 กันยายน 2553 9:28:55 น.
Counter : 379 Pageviews.

5 comments
  
ดีครับถ้าทำแบบนี้ได้เรื่อยๆคงมีเงินเหลือเก็บเอาไว้ใช้ยามจำเป็นจริงๆเยอะพอดู วันข้างหน้าเราไม่รู้ว่าอาจจะต้องใช้งานในยามฉุกเฉินก็ได้ มาๆเรามาประหยัดกัน
โดย: Don't try this at home. วันที่: 23 กันยายน 2553 เวลา:9:38:10 น.
  
กำลังเตรียมจะไปช็อปปิ้งพรุ่งนี้เลยพี่ติ๊ก ถึงกับชะงัก 555
แต่คืนนี้หลับไปแล้ว ตื่นมาอาจจะลืม
จริงๆ ก็ไม่อยากฟุ่มเฟือย แต่ใจนึงมันก็อดไม่ได้จริงๆ
โดย: cherry (santarina ) วันที่: 5 ตุลาคม 2553 เวลา:0:14:09 น.
  
ถูกใจจัง.......เก็บตังค์ไว้ใช้ในยามจำเป็น เพราะชีวิตไม่
แน่นอน.

ส่วนตัวแล้วมีอาชีพที่คุณติ๊กไปใช้บริการร้าน เห็นคนเขา
สั่งวิสกี้ โซดา อาหารดี ๆ เพียบ ใจหนึ่งดีใจ ตังค์เข้าร้าน
อีกใจ มันต่อต้านไม่อยากให้ลูกค้าจ่ายมาก แต่ก็สงสาร
เด็กเสริฟ กัปตัน ผจก.ร้านกลัวเขาไม่มีงานทำ(อิ อิ) ผม
เป็น ผู้ดูแลเล็ก ๆ(ไม่ใช่ดูแลเด็กนะ) ครับ.

เลยต้องทำต่อไป....เกรงใจลูกค้าไม่มีที่เที่ยว อิ อิ

โดย: ไวน์กับสายน้ำ วันที่: 9 ตุลาคม 2553 เวลา:19:33:07 น.
  
ไม่ได้เข้ามาบล็อคพี่ติ๊กนานมว๊ากกกก
โดย: Ernie IP: 124.121.140.94 วันที่: 28 พฤศจิกายน 2553 เวลา:2:18:21 น.
  
แวะมาอ่านจร้าขออนุญาตฝากเว็บไว้ในอ้อมกอดน้อยๆด้วยนะครับ|เข้าชมเว็บ บิ๊กอายขอบคุณค่ะ
โดย: bigeye (tewtor ) วันที่: 17 เมษายน 2554 เวลา:14:24:56 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

สปาเก็ตตี้น้ำปลาหวาน
Location :
เชียงใหม่  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



กันยายน 2553

 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
24
25
26
27
28
29
30