สมุดสะสมความรัก ความฝัน ความเชื่อ เล่มที่2

ไดอารี่รูปแอปเปิ้ลด้านบน เป็นไดอารี่ ที่เราเขียนถึงนายโหด ตลอดเวลา 3 ปีที่อยู่ด้วยกัน ตั้งแต่เป็นศัตรู คู่อาฆาต ไล่จนถึงเป็นเพื่อนรัก และ รักเพื่อน และ เพื่อนรักอีกรอบ
ไดอารี่นี่ ตอนแรกตั้งใจจะเขียนในวันสุดท้ายที่จบ
เพื่อจบความรักของเรา แต่ก็ข่มใจเขียนจนจบเล่มไม่ได้ เพราะรู้สึกเหมือนว่า มันยังไม่จบ ... ก็เลยยังเว้นหน้าสุดท้ายไว้ พอวันนั้น (วันที่สัญญาตัวเองไว้ ขออุบว่าสัญญาอะไรไว้ )

ก็จะรอดูสิว่า ถ้าวันนั้นเมื่อมาถึง เราจะเขียนบันทึกหน้าสุดท้ายว่าอย่างไง (ถ้าไม่ตายไปซ่ะก่อนนะ)
ด้านหลัง




อันนี้เป็นของวิศวะเกษตร วันที่ไปสอบเอน วิชา วิทย์กายภาพ ตอนนั้นไม่รู้อะไรเข้าฝัน คิดว่าตัวเองจะต้องได้มาเรียนที่เกษตร ความรู้สึกมันใช่เลย (สุดท้าย ก็ได้สิทธิ์เรียน แต่ก็สละไป)

ตอนนั้นเริ่มเขียน เรื่องดังนิรันดร์ เป็นเรื่องที่ซับซ้อนมาก

ซึ่งเป็นเรื่องเกี่ยวกับคนที่ตายไปแล้ว มาแก้ไขเหตุการณ์ปัจจุบันเพื่อช่วยตัวเองในอดีต แต่ว่า เธอได้เจอความรักแท้ในในปัจจุบันซึ่งในอดีตไม่เคยได้รับมันเลย

เมื่อหัวใจพยายามรั้งเธอไว้ เธอจะจึงต้องเลือกว่ายอมตายตั้งแต่ตอนนั้นเพื่อให้เขาได้พบความสุขที่แท้จริงในปัจจุบัน หรือ จะอยู่ต่อไปทั้งที่ผิดเพื่อชดใช้บาปที่ไม่ได้ก่อ แล้วรอจนวันที่ได้มาเจอเขา

และแล้วถ้าวันนั้นมาถึง ... เขาคนนั้นไม่สามารถมีตัวตนเป็นความจริง เพราะอดีตได้เปลี่ยนไปแล้ว อดีตที่เธอเปลี่ยนด้วยน้ำมือและหัวใจของตัวเอง

สุดท้ายเรื่องนี้ก็ยังไม่ได้เขียน แต่อ่านโครงๆ แล้วเศร้าพิกล นางเอกโคตรน่าสงสารเลย หนีรักเพื่อมาทิ้งรัก แน่นอนว่าไม่สมหวัง เพราะชื่อเรื่องมันบอกอยู่แล้วว่า "ดังนิรันดร์" ต้องทุกข์ทนไปชั่วนิรันดร์

ด้านหลัง

อันนี้เป็นอีกเล่มที่ชื้อที่เกษตร เห็นว่าลายมันสวยดี ให้ความรู้สึกล่องลอยเหมือนสวรรค์ แต่พออีกทีก็งั้นๆ แหละ เพราะสมุดพวกนี้แหละ สังเกตุว่าหลังๆ มีพวกเลียนแบบมอนิ่งเยอะมาก แต่ว่า .. มอนิ่งเขาก็ไม่จดลิขสิทธิ์ไว้นี้ แต่ว่า พอดูแล้วมันคล้ายจริงๆ นะ


อันนี้เป็นสมุดโน๊ตธรรมดา ไว้จดงานทั่วๆ ไป แต่ยังไม่ทันจดหมดเล่ม ก็มีอะไรที่มันไม่ธรรมดา ทำให้ใช้ไม่ลง



แม่เราปรกติไม่ใช่คนโรแมนติคหรอก แต่ว่า นี้เป็นจดหมายรักจากแม่ ยอมรับความจริงว่า.. เราไม่เคยอ่านจบเลย เพราะน้ำตามันจะไหลท่วมก่อนทุกที ได้แต่อ่านคำลงท้าย




คำเดียวก็กินขาด

วันนั้นไปเที่ยวงาน เจอสมุด 10 เล่ม 150 รีบคว้าหมับ แบบว่า ลายมันน่ารักมากเลย ตอนที่เราชื้อมีแค่สีฟ้ากะสีชมพู แต่พอเดินไปเดินมาสักพัก ถึงเห็นว่ามีสีน้ำตาลด้วย อยากได้ๆๆ ชอบข้อความสีเงินบนหัวด้านบน มีความหมายดีๆ เกี่ยวกับความรักด้วย แต่ว่าชื้อมาทีไร ลืมใช้ทุกที ตอนนี้ใช้ไป 2-3 เล่มแล้ว



หลังจากนั้นก็ชื้อมาใหม่อีก ชื้อเจ้านี้ อีกสองเล่ม ตอนนี้ก็ยังนึกไม่ออกว่าชื้อมาทำไม
ด้านหน้า(ชอบสีสรร ที่ให้ความรู้สึกเหมือความฝัน นุ่มนวล )

ด้านหลัง

ด้านหน้า(สองเรารักกัน อบอุ่นดี อันที่จริง ชื้อมา เพราะว่าชอบนอน เห็นหมอนแล้วชอบ ท่าทางจะนอนสบาย)

ด้านหลัง

ด้านหน้า (ได้อารมณ์ประมาณว่า เจ้านี้ถามว่า มีความสุขเรอะ มีอะไรดีๆ ล่ะ แล้วลูกแก้วอีกลูกบอกเผล่า แต่ว่านะ มีฟามสุข เห็นแล้วคิดถึงตัวเอง เวลาอินเลิฟก็ประมาณนี้ มีความสุขออกหน้าออกตา แต่ไม่ยอมบอกใคร

ด้านหลัง

ด้านหน้า เป็นใบโคลเว่อร์เล็กๆ (ในภาพคงไม่เห็น) ชอบตรงที่มันสื่อว่า เจ้าของชอบใบโคลเว่อร์นะ เห็นแล้ว บ่งบอกชัดเจนดี


ด้านหลัง มีภาษาเกาหลีด้วย แปลไม่ออก


อันนี้เป็นไดอารี่เล่มปัจจุบันที่ใช้อยู่ จดมาก็เกือบปีแล้ว แต่ว่าพร่องไปนิดเดียวเอง พอจดแล้วให้ความรู้สึกเหมือน ตัวเองเป็นสาวน้อยอังกฤษ 555+ กำลังเขียนไดอารี่ถึงชายคนรัก ฟังดู หน่อมแนม พิกล ออกแบบเหมือนไดอารี่โบราณจริงๆ นะ ก็จริงนะ อันนี้ แบ่งกันชื้อกับเพื่อน เพื่อนชื้อลายดอกไม้สีฟ้า ส่วนเรา ชื้อลายแอปเปิ้ล เพื่อนเรา เขียนได้ตั้ง 1 หน้า 555+ โคตรเก่งเลย ส่วนเราก็หลายรีมแล้วเหมือนกัน เดียวนี้เขียนไม่บ่อยเหมือนก่อน แต่ก็เขียนไปเรื่อยๆ


ด้านหลัง สวยมากเลย ชอบมากๆ เป็นลายแอปเปิ้ลกับใบไม้ ให้ความรู้สึก ... เหมือนสาวน้อยน่ารักกำลังเขียนไดอารี่ถึงชายคนรัก ทั้งๆที่เป็นยัยทึก บ้าเลือด กำลังเขียนด้วยด่าเพื่อนความเมามันส์


อันนี้เป็นอัลบั้มรูป ชื้อจากเดอะมอ ของมอนิ่งโคตระแพง เป็นพันอ่ะ แต่คุ้ม เพราะว่า มันน่ารักดี ตอนแรกกะเก็บไว้ใส่รูปเพื่อนม.ปลาย แต่ตอนนี้จะเข้าปีสองแล้วแล้ว ยังไม่ได้อัดเลยครับท่าน ที่จริงมีอัลบั้มรูปส่วนตัว เสร็จแล้ว 1 เล่ม เล่มนี้เป็นเล่ม 2 ชอบคำว่า get togeter ให้ความรู้สึกว่าเป็นครอบครัวเดียวกัน อยู่ด้วยกันนะ

ด้านหลัง


และแล้ววันนี้ก็ไปชื้อมาเพิ่ม อีกสามเล่ม ภูมิใจนำเสนอมาก อันแรก เป็นน้องเหมียว สีชมพู เคยเห็นในคาวาอิ ว่าญี่ปุ่นเขาฮิตแมวตัวนี้กัน ตอนแรกเฉยๆ แต่พอเจอ โห... น่ารักว่ะ สีชมพู กะ ขาว ดูหยิ่งนิดๆ ดีด้วย ดูเป็นลูกคุณหนูสุดๆ (ตูใช้แล้วจะดูเป็นไพร่ไหมเนี้ย) วันนี้ชื้อ คาวาอิมาด้วยแหละ เล่มนี้ถูกใจมากเลย มีวิธีแก้ขาโก่งด้วย แถมเขาบอกว่าตอนนี้ ถ้าเราใช้สีชมพูแล้วจะดวงขึ้นสุดๆ (แต่กลุ่มเรา มันบ้าสีชมพูกันอยู่แล้วอ่ะ 555+ เซ็งๆ )


แล้วก็ชื้อมอนิ่งมาเล่มหนึ่ง ตั้ง 55 บาท เป็นสามเล่ม ต่อกัน แต่ว่า มันเคลือบเพชรวิ้งๆ ด้วยอ่ะ สวยดี แล้วก็ชอบคำที่มันเขียนบนสมุดด้วย

"สิ่งเดียวที่ฉันอยากจะขอ
คือได้เป็นของเธอ"
ตรงใจ ตรงคอนเซ็ป หวานใจนายโหด เป็นที่สุด ก็เลยชื้อมา พร้อมความจนเริ่มเยือน (เดือนนี้ช้อปหมดไป 2000 กว่าบาทแล้วเกินค่าขนม + เงินเก็บไปหลาย )


เชื่อม่ะ ว่า ตอนแรกกะใช้สมุดเก่า ทำแบบฝึกหัดส่งอาจารย์ แต่พอดูลาย ถ้าใช้เนี้ย คงโดนหาว่าไม่รู้จักกาละเทศะแน่ๆ แต่ถ้าเป็นอ.เกย์ ก็คงไม่แน่


นี้เป็นสมุดมอนิ่งที่เรามีรวมกัน อันที่จริงมีเล่มสีดำปกแข็งด้วย แต่ว่า มีความลับบางอย่างอยู่ ถ่ายรูปมาเปิดเผยไม่ได้ .. รวมๆ แล้วก็รู้สึกว่าเยอะเหมือนกันนะ


ส่วนอันนี้เป็นของเล่นสุดโปรด เครื่องเขียน แต่ที่ชอบมากๆ ก็คือดินสอกด ชอบดินสอกดมาก แต่ว่า ของเมืองไทยหาน่ารักๆ ไม่ได้เลย ส่วนใหญ่ก็หามาสะสมไม่ได้ ก็รอว่าเมื่อไหร่จะได้ไปญี่ปุ่น

ก็จะมีดินสอกดของ เซเล่อร์ (เคยไปเคลมประกันกับบริษัทแล้วครั้งหนึ่ง พึ่งรู้ว่า ดินสอร้านนี้ เขารัปประกันตลอดอายุการใช้งาน) ใช้ดีมากๆ
ถัดไปเป็น เพนเทล รุ่นนี้หนักมือดี ทนมือทนตีนดี ชอบๆ
ถัดไปเป็น ยี่ห้ออะไรไม่รู้ แต่ว่าสวย ตอนนี้มีขายที่เซ็นทรัล มีหลายสีมาก ไม่แพงด้วย แถมมากะ เครื่องคิดเลข
ส่วนถัดไป ก็เป็น ปากกาเน้นข้อความของเพนเทลสีชมพู คิตตี้ ของจริงโคตรน่ารัก ได้มาจากชื้อเพนเทล ครบ 300 ตอนได้โคตรดีใจ ออกหน้าออกตาสุดๆ ไม่ได้มองป้ายว่าเขาแถมอยู่แล้ว ที่จริง เขาให้เลือกระหว่างดินสอ (ที่แพงกว่า) แต่เราเลือกปากกาเน้นข้อความ เพราะ คิดเอาเองว่า ดินสอกดเราหาชื้อเมื่อไหร่ก็ได้ แต่ในความเป็นจริง หาชื้อไม่ได้แล้ว ย๊ากกก
ส่วนถัดไปเป็นปากกาประกายเพชรที่เราชื้อมาตั้งม. 4 ตอนนั้น 404 บาท ชื้อมาคิดว่าคงได้ใช้เขียนเฟรนชิปให้เพื่อน แต่ความจริง ไม่อยากใช้อ่ะ กลัวหมด ส่วนใหญ่หมึกจะหมดไปกับการลอง ว่าหมึกแห้งยังว่ะ ซ่ะมากกว่า ที่สำคัญ กระเป๋าน่ารักอ่ะ (ชื้อเพราะกระเป๋าน่ารักจริงๆ ปากการู้สึกงั้นๆ แหละ) 555+ จบข่าว


ของเล่นชิ้นต่อไป เป็นนู๋กามลชอบมาก ขาดแล้วจะลงแดงตาย นั่นคือ


เอาไว้ใบ้หวย โอ๊ะไม่ใช่ ไว้คิดเลขค่ะ นักบัญชีขาดเครื่องคิดเลข ก็มีแต่ตายกับตาย สิค่ะ ชาติหน้าจะเสร็จไหมล่ะเนี้ย 555+ ของเพื่อนเราใหญ่กว่านี้อีก เรียกว่าจานบิน กามลติดเจ้านี้มาก ขาดไม่ได้เลยล่ะ พอๆ กับสมุด(ที่ไว้จดอะไรปัญญาอ่อน อ่ะนะ)

ต่อไป เป็นสมุดโล๊ะ ที่เก็บไว้งั้นๆ

นี่เป็นออเกอร์ไนซ์ ได้มาจาก น้องส้มสุดที่รัก ที่ตอนนี้แปรผันไปเป็นทรูมูฟ ที่โทรติดยากอิ๋บอาย เซ็งๆ พูดแล้วคิดถึงวันเวลาเก่าๆ เราชอบน้องส้มมากเลยอ่ะ ชอบคอนเซป ชอบสัญลักษณ์ สำหรับเรา น้องส้มมีแต่ให้จริงๆ
เป็นลูกค้ามา 4 ปี แล้ว ไม่เปลี่ยนแปลง



อันนี้เป็นสมุดที่อ.สั่งให้เขียนไดอารี่ส่ง แต่ว่า เราเขียนสไตส์ตัวเองเกินไป ดูเพ้อฝัน ปัญญาอ่อนสุดๆ ก็เลยไม่กล้าส่งให้อ.ให้คะแนน ทุกวันนี้ก็ยังกองอยู่ที่เดิม อ่านแล้วรันทดใจยิ่งนัก พยายามเขียนให้ดูเป็นเด็กดี(เรียกคะแนน แต่ สันดานมันออก เซ็งๆ


วันนี้ มีแค่นี้ก่อนค่ะ วันหลังจะหาอะไรมาลงเพิ่มอีก

Create Date : 12 มิถุนายน 2549 Last Update : 14 มิถุนายน 2549 15:56:15 น. Counter : 1612 Pageviews.		0 comments
Share Tweet