เครียดนะ งานเนี้ย (ดราม่าต่อเนื่องตอนที่สาม)

หลังจากสองบล๊อกที่แล้ว

หวานไ้ด้งานทำ เพราะมีอาม่าคนหนึ่งสงสัยเรื่องลูกสะใภ้โกงเงินบริษัท

จึงรับหวานไปขุดคุ้ย

บัดนี้ ได้มาถึงข้อสรุปแล้ว ...

ก็คือลูกสะใภ้ถูกเนรเทศออกไปจากบริษัท

อาม่า(แม่ของลูกชาย)เอาออดิทมาตรวจสอบ เอาคนมาวางระบบบัญชีใหม่

สั่งให้หวานดำเนินการถอนเงินจากทุกบัญชีที่ลูกสะใภ้โกงเงินบริษัท มารวบเป็นบัญชีเดียว แล้วอาม่าคือคนเดียวที่อำนาจสั่งจ่าย

เรื่องมันก็น่าจะลงเอยด้วยดี แต่ความจริงแล้ว มันพึ่งเริ่มต้นเท่านั้น



ด้วยความที่อาม่าไว้ใจ เรื่องเงินทุกอย่างต้องผ่านหวานหมด

หน้าที่หวานจึงประกอบไปด้วย เอวี่ติ่ง จิงกะเบล

หวานไม่ชอบไปแบงค์เลยอ่ะ มันเสียเวลางาน

อีสาวแบงค์ทำอะไรก็ช้าไปหมด

หวานไปแบงค์เกือบทุกชั่วโมง

โดยเฉพาะเวลาเช็คยอดเงินเข้าบัญชี

แอดมินให้หวานเดินไปต๊อกบุ๊คเืพื่อดูยอดเนี้ย

หวานว่ามันงี่เง่ามาก เด็กฝึกงานก็มี ทำไมไม่ใช่เด็กฝึกงาน

แต่หวานก็ไม่กล้าขืน ยอมรับว่ากลัวเพราะพวกเขาอยู่มาก่อน

หวานไม่อยากมีเรื่องขัดแย้ง เพราะมีกันอยู่แค่ห้าคนในบริษัท

หวานก็พยายามหยวนๆ แต่แอบเคือง



อีกอย่างหนึ่ง ที่หวานไม่ช๊อบ.. ไม่ชอบเลยคือ เจ้านายหวานเอง

เจ้านายหวานจะเป็นคนละอย่างกับเจ้านายเก่า

เจ้านายเก่าหวานจะเป็นคนเคร่งครัดกฎระเบียบ ฮากริบๆ ชอบเล่นมุกควาย

แต่เจ้านายหวาน คือ.. เขาคิดว่าทุกคนคือเพื่อน

ถ้าจะทำอะไรสักอย่าง จะต้องมายืนเกาะโต๊ะ แล้วก็เสนอลูกน้อง

ถ้าลูกน้องไม่ทำ ฮิมก็จะ งอแง -*- ดิ้นๆ จนกว่าลูกน้องจะยอมทำ



บัดซบสุดๆ หวานไม่ชอบแบบนี้เลย

แล้วด้วยความที่หวานนั่งโต๊ะเลขา
เจ้านายจึงเห็นหวานในสายตาเขาตลอดเวลาผ่านห้องกระจก
แต่แค่เห็นข้างหลัง ฮิมก็จะยังไม่พอใจ .. ไม่กี่วันก่อน
เขาโทรมาที่โต๊ะหวานแล้วเขาก็มาเคาะกระจกสั่งให้หวานหันหน้ามามองเขาระหว่างพูด

เพื่ออะไร ถ้าต้องคุยแล้วเห็นหน้า คุณเจ้านายก็เดินมาคุยซ่ะ สิ

หรือเขาคิดว่ามันตลก แต่หวานไม่ขำนะ -*- ไม่ชอบด้วย

นิสัยหวานเป็นคนไม่ชอบคุยอยู่แล้ว
หวานจะพยายามบอกทุกคน ถ้ามีอะไร กรุณาส่งเมล์มา

พอมาเจอคนที่ชอบ face to face หวานอี๊อ่ะ พูดจริงๆ


ปัญหาอีกอย่างที่หวานเซ็งอยู่ คือ

เรื่องภาษา

เจ้านายหวาน และ อาม่า (แม่ของเจ้านาย)

อ่านภาษาไทยไม่ออก อ่านออกแต่ภาษาอังกฤษกับไต้หวัน

(ไต้หวันพูดอะไรกัน หวานก็ไม่รู้ รู้แต่ว่าเป็นภาษาจีนสักอย่าง)


เวลาเรียกหวานไปคุย เพื่อสั่งงาน ถ้าอยู่กันสามคน เจ้านาย อาม่า หวาน

อาม่าพูด ทั้งภาษาไ้ต้หวัน อังกฤษ ไทย พร้อมๆ กัน

แล้วภาษาอังกฤษ ก็ไม่ใช่ภาษาอังกฤษทั่วไป

อาม่าจะเรียกเช็คว่า เปยี่

เรียก บัญชีทุกอย่างว่า saving ทั้งที่มันเป็นกระแสรายวัน ก็จะเชฟวิ่ง

เขียนสั่งงานหวาน เป็นภาษาอังกฤษแบบ คาราโอเกะ

หวานก็พยายามอ่านออกมา ให้เป็นภาษาไทย

ประมาณ *&)*(^*บัญชี ^$%&^ cost หรือว่า ^&^*)()* profit
(สัญลักษณ์แทนภาษาจีน ซึ่งหวานไม่กระดิกเลย)

หวานแบบ อึนมาก :อึน=มึน+เอียน


แล้วคิดดูสิ หวานก็ไม่ค่อยมีประสบการณ์ทำงานเอเย่นซีมาก่อน

พวกศัพท์จองตั๋วเครื่องบิน หวานรู้คำเดียว บุ๊คกิ่ง นอกนั้นอึน

พวกแอร์ไลน์ ไม่ว่าจะไอเอ้ดด้า เวียดนาม การบินไทย

ด่าหวานกันมาแล้วทุกคน ... เรื่องพูดไม่รู้เรื่อง

หวานได้แต่ขอโทษ แล้วก็พยายามทำความเข้าใจโดยเร็วที่สุด

แล้วก็โดนอาม่าด่าประจำว่า ไม่ใช่สมอง

เอิ่ม..โอเคอ่ะ ยอม ไม่เข้าใจก็ต้องบอกไม่เข้าใจ ดีกว่าเสียงาน


ห้าทุ่มล่ะ หวานขอไปนอนก่อน แล้ววันหลังจะเล่าให้ฟังใหม่

ไม่รู้จะมีอะไรดีขึ้น หรือ แย่ลงกว่าเดิม

Create Date : 11 พฤษภาคม 2554 Last Update : 11 พฤษภาคม 2554 23:07:48 น. Counter : 797 Pageviews.		1 comments
Share Tweet