วันเรียนสุดท้ายของเอกการบัญชี ในระดับปริญญาตรี : เส้นทางที่ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ และยังโรยหนามทับ

Beautiful Dirty Rich - Lady GaGa

ไม่น่าเชื่อก็ต้องเชื่อ .. ว่านังหวานจะมาถึงการสอบครั้งสุดท้าย ในระดับป.ตรี
หลังจากสอบตกสองหน โดนเพื่อนร่วมเอกหัว กลั่นแกล้ง เฉดหัว กดดัน
บีบบังคับให้ถูกไล่ออกจากคณะ โดนคนจิตเภทคอยใส่ร้าย แทงข้างหลัง
ในช่วงปีแรกๆ และหลังจาก กลับสมองใหม่ ใช้ความบ้าส่วนตัว
เรียนก็ได้ว่ะ อีวุฒิบัญชี นี่มันจะยากสักเท่าไหร่..

ไม่ยากเท่าไหร่
ยากโคตรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรร ยากฉิบหาย

เรียนมาสี่ปี รู้สึกว่า ตัวเองเก็บอาการได้ดีขึ้นเยอะ และ เห็นผู้ชายหล่อได้ง่ายขึ้น..
เพราะอีเอกเนี้ย หันไปทาง ก็มีแต่ ผู้หญิง และ เกย์ ..

เกลียดคำนวณ มึงต้องมาเรียนบัญชี นี่เลย .. แจ่มมาก
มึงจะอยากตายจนหายอยากตายไปเลย แล้วยิ่งมาเจอเพื่อนสัดๆ
มึงจะคิดว่าโลกนี้ก็เป็นที่ไม่เลวร้ายสักเท่าไหร่

ตอนนี้ ไปสมัครงานร้านกาแฟ เขาก็บอกว่า อาทิตย์หน้าล่ะกัน เดียวพี่จะมาเรียก
แรกๆ ก็รู้สึกเคว้งเล็กๆ เพราะ เรียนมาหลายปี .. แล้วจะไม่ได้เรียนอีก
แต่ก็ไม่อยากเรียนต่อ.. อยากทำงาน ติดใจ ชอบทำงานมากกว่า
แต่ถึงไง เหลือที่อยากเรียนอีกสองใบ นิติศาสตร์ กะ เศรษฐศาสตร์

คำถามแรก ที่ไปร้านกาแฟ ... "หนูเคยทำงานอะไรมาก่อนบ้างไหมจ๊ะ"
"เคยค่ะ"
"ทำงานอะไรจ๊ะ ร้านกาแฟ เคยไหม"
(ไม่อยากจะแซ่ด เกลียดกาแฟมาก แค่เดินผ่านสตาร์บั๊คก็จะอ้วกแล้ว)
"ไม่เคยค่ะ ... "
"แล้วเคยอะไรบ้าง"
"เคยทำงานหลายอย่างค่ะ .. อย่างเช่นสอบบัญชี"

แหม่.. อยากถ่ายรูป หน้าเจ้าของร้าน ตอนได้ยินคำว่าสอบบัญชีให้ดู..
หน้าเขาแบบ มันจะมีประโยชน์กระเี้ดี้ยอะไรกะร้านกูไหมเนี้ย..

"ก็ไม่เคยทำงานร้านกาแฟสิน่ะ"
"ไม่เคยค่ะ.."
"งั้นอีกอาทิตย์หนึ่ง พี่จะติดต่อไปล่ะกันนะ"

ไปเล่าให้แม่ฟัง แม่ก็ถาม ... จะทำงานร้านกาแฟจริงเหรอ?
นี่จบป.ตรีนะ เรียนมาเยอะนะ
ไอ้เราก็ลูกเลวๆ ตอบให้แม่ได้ชื่นใจมาก "ไม่รู้สิ เหมือนไม่ได้เรียนอะไรเลย"

วันนี้มีเรียนสองตัว สัมมนาบัญชี กะ มนุษย์สัมพันธ์ธุรกิจ
เผอิญ เวลาไม่พอ เลยสัมมนาทั้งเช้าแล้วก็เย็น..
เช้าก็ไม่มีอะไร คุยเรื่องมาตราฐานบัญชี เรื่อง การเปิดเผยข้อมูล
ประเด็นก็ไม่มีอะไร เรื่อง หลักการระมัดระวังให้มาก (: จงมองในแง่ร้ายนั่นแหละ)

คิดว่า จะมีหนี้สินที่อาจจะเกิดขึ้น ไม่ลงรายการ แต่เปิดเผยไว้ในหมายเหตุประกอบงบการเงิน เพราะถ้าไม่เสียก็โชคดีไป แต่ถ้าเป็นสินทรัพย์ที่อาจจะเกิดขึ้น ไม่ลงรายการ และ ไม่เปิดเผยไว้ด้วย เพราะ มันจะทำให้คนดูงบ คาดหวังเกินเหตุ..

เขาว่าสงสัยให้เปิด.. แต่ถ้าเปิดมากไปก็ไม่ดี เปิดน้อยไปก็ไม่ดี งั้นดูที่สาระสำคัญ แล้วอีสาระสำคัญนี่มันไปอยู่ในวิจารณานของใคร?อย่างที่รู้วิจารณานของแต่ละคนล้วนไม่เท่ากัน ... อืม.. (หรืออยู่ภายใต้อำนาจของใครมากกว่า)

(ในความเป็นจริง เป็นที่ยอมรับและรับรู้กันในกันวงสนทนาว่า ไม่มีใครอ่านหมายเหตุงบการเงินหรอก.. และ ไม่มีใครจะมานั่งดูงบการเงินแล้วปักใจเชื่อมันทันทีด้วย เพราะทุกคนเป็นอันรู้กันว่า ไม่มีหนทางไหนที่จะสะท้อนที่แท้จริงของงบการเงินมาได้ นอกเสียจากตั้งใจทำให้มันสะท้อนภาพที่แท้จริงมากที่สุด ซึ่งเป็นอันที่รู้กันว่าไม่มีใครบ้าและโง่พอจะทำมัน .. .. งบการเงินนั้นที่ออกมาในแต่ละปี มันแทบจะไม่มีอะไร ไปมากกว่า เขาสั่งให้ทำ ก็เลยทำ แล้วก็เป็นการโฆษณาทางอ้อมอีกรูปแบบหนึ่ง ผ่านไปปีหนึ่งรอบบัญชีหนึ่ง ก็ฉีกเอาพับถุงกล้วยแขกเท่านั้นเอง

อีกนิด อย่าไปเชื่อโฆษณา อีปตถ. มันตอแหล)

ท้ายคาบ อ. มนุษย์สัมพันธ์ ที่เขาลือกันว่าดูดวงแม่นมาก .. ขอให้เขาดูดวงให้
จะถามเรื่องเนื้อคู่ ชีวิตแบบ อยากสบายเกาะผัวกินเหมือนหญิงอื่นๆ ที่เคยพบผ่านบ้าง

"นี้ ถ้าไม่เลือกงาน อีกไม่นานจะมีคนเรียกเธอไปทำงานนะ"

เอ๊ะ........
อ. เขาดูแม่นจริง แม่นมาก เขาบอกว่า เราเป็นคนเก็บเงินไม่ได้ ไม่ชอบเก็บเงิน .. มีเท่าไหร่ กูใช้หมด มีเงินแล้วร้อน กระวนกระวายอยากใช้เงิน แต่ก็เป็นคนวาสนาดี มีคนคอยให้เงินใช้ .. เพื่อนแบบ เออ จริงๆ ทุกวันนี้ เพื่อนก็คอยสนับเงินการศึกษาอยู่ เอิ๊กๆ..

แถมยังสำทับว่า เราเป็นพวกคิดเล็กคิดน้อย ชอบคิดเรื่องไม่เป็นเรื่องเสียด้วยสิ ..
แม่นมาก เพื่อนยืนยัน

เราก็ถาม อ. หนูจะได้แต่งงานกะเขาบ้างไหมอ่ะค่ะ มีแต่คนบอกว่าหนูจะไม่ได้แต่งงาน

"เออ.. ไหนดูสิ หนูมีสองเส้น หนูเองจะไม่อยากแต่ง เพราะไม่อยากมีภาระ ไม่ก็.. มีคนมาให้เลือกหลายคน หนูเลือกไม่ได้เองก็เลยไม่แต่ง"

ฟังแล้วปลื้ม จะไ้ด้เลือกด้วยโว้ย.. ปกติมีแต่คนเขี่ยทิ้ง
แต่เอ๊ะ.. กูไม่แต่งงานเหรอว่ะเนี้ย .. โห้ย....... อยากมีสามีอ่ะ
คนอื่น นี่อ. ดูลักษณะได้เลย ขาวสูง หล่อ หน้าตี รวย
แต่ของเรา นี่ไม่เห็นอะไรเลย กรรม.. หรือเนื้อคู่ยังไม่เกิด ..
แหม่ กูเกิดมาตั้ง 21 ปีล่ะน้า .. ถ้ามันเกิดช้ากว่านี้ ก็ไม่ไหวนะ

อ.ดูให้ บอกว่าเราจะอายุยืน .. แต่มีโรคภัยไข้เจ็บอยู่เหมือนกัน

ง่ะ .. กะอายุไม่ค่อยยืนนะเนี้ย แล้วไม่ได้แต่งงาน หูย.. ทรมานตายเลย

พอตอนบ่าย แหม่..กำลังอร่อยกะน้ำปั่น ขึ้นมานรกแตก
อีห้องการจัดการ ที่ใช้ห้องประชุมเดียวกะเรา ดันลืมของไว้
เพื่อนอีกกลุ่มหนึ่งที่ต้องจัดสัมมนา คาบบ่าย ก็ขึ้นมาจัดของ ไม่ทันได้มอง
ปรากฎว่า กระเป๋าสตางค์ อีห้องการจัดการดันหาย ...

พอไปเจออีกทีอยู่ในห้องน้ำหญิง ข้างห้องประชุม..
เขาก็เลยหาว่า กลุ่มจัดสัมมนาเอาไป(เอกเรา) ..

แล้วอีกลุ่มสุดท้าย นี่ก็นรกสั่งมาเกิดแท้ๆ มึง(การจัดการ)บอกกู(บัญชี) ขโมยของเหรอ. กูก็วีน ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆดิ วีนเข้าไป

การจัดการท้าให้ จุดธูปสาบาน อีกลุ่มนี้ก็เอาดิ .. กูสาบานไป ก็แช่งการจัดการไป โอ้ย.. เกือบจะตบตีกันมันส์พ่ะย่ะคะ ประสาทจะแดก

สุดท้ายคนที่ชอบยุ่งเรื่องชาวบ้านอย่าง ไปฟังมาจนเสร็จเก็บทุกรายละเอียด วิจารณ์พอเป็นพิธี .. จบข่าว..

แต่ยังไม่จบ เพราะ เพื่อนอิชั้นค่ะ มันบอกอิชั้นว่า แบบฝึกหัดบทที่8,9 อาจารย์ให้รวบรวมกะอันอื่นที่ทำส่ง ให้ไปส่งวันสอบ

แต่พอตอนเย็น กลับกลายเป็นว่า ทั้งห้อง เขาจะส่งกันเย็นนี้ ..

กรรม บทที่ 8 นะทำแล้ว แต่อีบทที่ 9 นี่สิ .. กูยังไม่ได้ทำเลย
แล้วอีบทที่ 8 ก็ดันเอาไว้ที่บ้าน กะไว้เย็บเล่มส่งวันสอบ

ตอนเย็นเกือบค่ำก็เลยโกรธเพื่อนมาก .. โกรธแบบ ไม่ไหวแล้ว กูโกรธจริงๆ
เบื่ออีเอกนี้มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
นอกจากตอแหลได้โล่ห์ ขยันซ้อมมีดแทงข้างหลังแล้ว
วีนเ่ก่งจนแทบจะบรรจุไว้ในวิชาชีพอยู่แล้ว
แล้วมันชอบพูดห่าอะไรคลุมเคลือ แล้วไม่เคยจะมีข้อเท็จจริงที่ไว้ใจได้สักหน

อ. คนนี้ก็แบบ .แล้วเจ๊แกก็เป็นคนถามอะไรที ก็สั่งที
คราวที่แล้ว บอกเราเอาตัวอักษร 16 พอเพื่อนไปถาม 14
อีกคนไปถาม 18 แล้วพอตัวอักษรไม่เท่ากัน ก็วีนๆๆๆๆๆ

รู้นะ ว่าเรียนระดับนี้แล้ว จะมารอแต่เพื่อนได้ไง
ก็ไม่ได้รอ แต่คำว่าเพื่อนอ่ะ มันก็ต้องคอยดูแล ช่วยเหลือ ซึ่งกันและกัน
สุดท้ายเลยตัดรำคาน โยนกระดาษให้มันไปตีตารางแก้โมโห
แล้วพรุ่งนี้ หนูจะมาส่งนอกรอบก็แล้วกันค่ะ

พอตอนค่ำ เขาก็นัดกันไปกินข้าว มื้อเย็น เป็นหมูกะทะร่วมกัน
แต่กลุ่มเรา ไม่ไป เพราะนังแมน มันดันจะต้องไปเอาของที่ฟิตเน็ตก่อนสี่ทุ่ม
.. ก่อนไปกิน ก็ถ่ายรูปร่วมกัน ก็ถ่ายกันไปเรื่อยๆ จนทุ่มครึ่ง ก็แยกย้ายกัน
ไปต่อกินก๋วยเตี๋ยวเรือที่อนุสาวรีย์

เพื่อนก็ไปชื้อเสื้อขาว ไปสัมภาษณ์งาน ตอนแรกก็เชิ้ตเรียบร้อยดีหรอก
แต่ความแรด มันซึมเข้าเส้นเลือดไง หันมาเจอเสื้อขนมชั้นสีทอง
ไม่น่าเชื่อก็ต้องเชื่อว่ามันใส่ได้ พอหันมาถาม เอาสีขาวหรือสีทอง
ประสานเสียงกัน สีทองงงงงงงงงงงงงงงงงงง
สรุป เพื่อนอิชั้น พรุ่งนี้จะสวมเสื้อทอง ลากส้นสูงสี่นิ้ว กรีดตาโง้งเป็นงิ้วผสมคาราบาว
ไปสัมภาณ์งาน สวยเซ็กส์เสื่อมดีแท้
อิชั้นว่า "แค่เห็นนมแกข้างเีดียว เขาโบกมือให้ผ่านแล้ว"

คนขายเสื้อเขาถามเพื่อนอิชั้นว่า จะชื้อไปทำไม..
เพื่อนอิชั้นก็บอกตามจริง ใส่ไปสมัครงาน ในตำแหน่งผู้จัดการ
เขาก็ถามว่าจบอะไรมา เพื่อนก็ตอบตามจริง จบบัญชีค่ะ

คำแนะนำที่คนทั่วไปคิดว่า มันสุดยอดมากๆ
ก็คือ บอกว่าคนจบบัญชีให้ไปทำงานบัญชี เก็บชั่วโมง และ
ก็ไปสอบเป็นผู้สอบบัญชี เซ็นทีได้สามพัน ห้าพัน หมื่นกว่า..
(ส่วนตัวว่าไม่ใช่ .. เป็นแค่ TA ระดับเริ่มเก่ง)

เราก็ยืนฟัง และ นิ่งคิด .. เพื่อนอิชั้นคนนี้ตอบได้น่าคิดว่า
"แหม่.. ถ้างั้น ผู้สอบบัญชี ก็คงเดินตกท่อกันตายไปหลายคนแล้วล่ะค่ะ"

บัญชี คนอาจจะคิดว่า มันยาก .. มันก็ยากจริงนะ
แต่ที่ยากกว่า ก็คือการรักในวิชาชีพของตัวเองนี่แหละ
เราไม่เหมือน อื่นๆ ในหมวดบริหารด้วยกัน ที่ถูกควบคุมด้วยสองกฎหลักที่ต่อสู้กัน

ถ้าการตลาดทำพลาด คุณก็หาแผนการตลาดใหม่
ถ้าการจัดการทำพลาด คุณก็หาแผนธุรกิจใหม่ หาคนงาน หัวหน้าใหม่
แต่ถ้าการบัญชีทำพลาด .. กรมสรรพากร และ ศาลรอคุณอยู่
ทุกวินาที คือ ภาษี และ คุก ยิ้มให้กว้างเข้าไว้ เจรจาให้เก่ง ไหวพริบขุดมา ประจบให้สุดตัว..

จริงไหม? ว่านักบัญชีจะถูกไล่ออกคนสุดท้าย..
ตอบว่าจริง และบัญชีนี่แหละ ที่จะลาออกคนแรกเลย

สองกฎหลักที่ว่า นั่นคือ ความเคารพในเงินตรา และ
ความเคารพในความศักดิ์สิทธิ์ของกฎหมายที่ถูกตราในแผ่นดินนี้

เราทุกคนรักเงิน อาจเผลอใจรัก เทิดทูนมันมากกว่าความรัก..
แต่เมื่อคุณเรียนบัญชี คุณจะรู้ว่า เงินน่าลูบไล้น้อยกว่าคนรัก
เงิน จะกลายเป็นสิ่งที่คุณสัมผัสไม่ได้ และ มันไม่ได้ช่วยให้ชีวิตคุณดีขึ้น
สิ่งที่ทำให้ชีวิตคุณดีขึ้น ก็คือความอดทน อดทน และ อดทน

ถ้าอยากเป็นนักบัญชี ไม่ต้องใช้ความรู้ให้มากเลย แค่อดทนและอดทน
แม้วันหนึ่ง ที่คุณปวดร้าวหัวใจแทบเป็นบ้า ไม่ว่าจะเป็นเหตุ ความโง่เขลาตัวคุณเอง หรือ ความอ่อนต่อโลกของคุณ คุณก็ต้องอดทน อดทนให้มาก

แต่สำหรับเราแล้ว ความอดทนได้มาถึงเกือบปลายทางแล้ว
ฉันไม่เสียใจเลยว่ะ ที่อยู่กะแกมาได้ตั้งนาน
อยู่นานเสียยิ่งกว่าเรียนมัธยมปลายเสียอีก
สังคมที่ฉันอยู่ ทำให้ฉันได้รู้ว่า การอยู่ผิดที่ผิดเวลา
นั่นแย่มาก และแก้ไขอะไรไม่ได้

หากเมื่อความผิดพลาดได้เกิดขึ้นแล้ว จงปล่อยให้มันกลืนกินคุณ
และอย่าได้คร่ำครวญ เพราะไม่มีใครชอบคนขี้บ่น
และ ไม่มีใครเห็นใจคนอื่นได้ตลอดเวลา
การปล่อยให้มันเป็นไป ไหลตามน้ำ แม้จะเป็นหนทางที่ขี้แพ้
แต่มันจะทำให้คุณสวยงาม และมันง่ายกว่าการยืนหยัด

จะทำหัวสูง เพื่อให้คนอื่นทุบหัวให้คุณลงต่ำ จะปล่อยให้เขาทุบทำไม
ทั้งเจ็บ อับอาย และไม่มีประโยชน์

บทเรียนสำคัญที่ชีวิตนี้ ฉันคงจะเรียนรู้ไปจนวันตาย
"การทำดี เป็นการกระทำเฉพาะของคนดีเท่านั้น
ถ้าคุณไม่ใช่คนดี อย่าแม้แต่จะคิด ทำดีไป มันไม่ช่วยอะไรคุณหรอก
นอกเสียจากทำให้คุณดูโง่เขลา โดยไม่จำเป็นเลย.."

เปลือก?
จะ เป็นเปลือก .. หรือ แก่น ไม่สำคัญเลย แม้แต่ว่าจะเป็นกิ่งก้านใบดอก ใบ หรือแม้แต่หนามก็ไม่ควรจะสนใจ ไม่ว่าใครจงดู แล้วตระหนักให้ดี ว่า้ประโยชน์ตรงกับที่เราต้องมากกว่า ก็เอาอันน่ะแหละ

กับชีวิตที่ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ และยังโรยหนามซ้ำทับ..
ก็ยังไม่แย่เท่าใช้ชีวิตอยู่กับสิ่งที่คุณหลอกใช้ตัวเองให้หลงรักมัน

ความรู้เพิ่มเติมก่อนจบบล๊อก
ถ้าคุณได้ยินคำว่า "วางแผนภาษี" อย่าได้คิดว่ามันคือวางแผนภาษีจริงๆ
ถ้ามีใครพูดให้คุณฟัง จงรีบตักตวงรับฟังมัน เพราะมันจะช่วยคุณได้มาก
เพราะแท้ที่จริง ความหมายสุภาพของคำว่า "ช่องโหว่ของภาษี" นั่นแหละ

ก็ไม่รู้เหมือนกัน ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นต่อจากนี้
รู้แต่ว่า .. ต้องกล้าและบ้าต่อไป

Create Date : 26 กุมภาพันธ์ 2552 Last Update : 26 กุมภาพันธ์ 2552 2:23:14 น. Counter : 801 Pageviews.		5 comments
Share Tweet