เวลาwalk in สมัครงาน นี้มีผลจริงๆแหะ

หวานไม่เคยสมัครงาน
ตอนทำงานที่แรก ก็ไม่รู้เรื่อง

พอมาต้องสมัครงาน ใบ้แดกเลย
เรซูเม่คืออะไร กุไม่รู้ ตอนเรียนลอกเพื่อนตลอด..

พยายามเรียนรู้ให้มากๆ อ่านเว็ปให้เยอะๆ
walkin สองที่ ได้เรียกสัมภาษณ์ทั้งที่

มาสมัครงานที่สาม บริษัทนี้ ไม่รับจดหมายสมัครงาน

หวานก็ไม่ได้คิดอะไร อยากให้มา ก็มา
เขาถามว่า สมัครงานกี่ตำแหน่ง
หวานก็บอกสามตำแหน่ง ก็มันน่าสนใจทั้งสามตำแหน่ง

ปรากฎว่า โชคดีจัด ทุกตำแหน่ง มีข้อสอบหมด
ข้อสอบจิตวิทยา แต่หินมาก ...
แม้ว่างานpart time อย่างเดินตรวจหน้าร้านก็มี

นั่งทำตั้งแต่บ่ายสาม ยันทุ่มหนึ่ง
พนักงานก็ตะโกนกันเซ็งแซ่แข่งกะกบ
สมาธิ นี่ไม่ต้องพูดถึง หายเกลี้ยง

คำถามข้อสุดท้าย ของคนเดินตรวจหน้าร้าน
คือให้คิดโปรโมชั่นของหนังสือ
หวานก็อยากจะตอบอ่ะนะ
แต่.. หวานตอบไม่ได้

เพราะ โจทย์ มันไม่ได้บอกว่า ให้โปรโมชั่นหนังสืออะไร
การจัดโปรโมชั่นหนังสือ ก็ต้องดูก่อน ว่าจะโปรโมทหนังสืออะไร
หนังสือเด็ก เด็กแบบไหน นิทานภาพประกอบ การ์ตูนช่อง
แล้วแนว แนวไหน นางฟ้า ,สู้รบ ,ประวัติศาสตร์
ก็ต้องมองให้ยาวๆ จะขายใคร
ขายห้องสมุดก็ต้องเน้นวิชาการ เน้นความซ้ำซาก
ครูมันชอบสั่งซ้ำๆ แล้วก็เอาไปใส่ตู้
ขายเด็ก ก็ต้องเน้นของแถมที่เอาไปเล่นได้
ขายให้ผู้ปกครอง ต้อง text เยอะๆ

จริงๆ แล้ว หวานไม่ค่อยชอบหนังสือเด็ก สนพ.ที่ไปสมัครเท่าไหร่
Text เยอะมาก จนหวานอ่านแล้ว รู้สึกเหมือนยัดเยียด
แต่อาศัยว่า โปรเจคที่เขาทำ โดนใจเด็ก

หนังสือสนพ. นี้ก็มีเยอะมาก
แล้วลักษณะคำถามนี้ .. ต้องใช้เวลาคิดเยอะมากๆ +หาข้อมูลมาก่อน

จะมาให้มานั่งเทียนเขียนไก่กาอาราเร่ให้หวานตอบ หวานตอบไม่ได้จริงๆ
หวานก็เลยบอกว่า ตอบไม่ได้ค่ะ ข้อมูลไม่เพียงพอ ต้องดูหลายๆ อย่าง

เท่าที่ไปนั่งอยู่ ร่วมสี่ชั่วโมง
หวานไม่ค่อยอยากทำงานบริษัทนี้ ...
อะไรก็ไม่รู้ ชอบตะโกนแข่งกัน ..
นั่งนินทา นั่งนอยซ์กัน ปวดหัวค่ะ
คนคิด คนเขียนงาน มันต้องใช้สมาธิเน้อ

หวานนั่งเขียน เผอิญฝนตก ฟ้ามืด ห้องก็เลยมืดๆ เขาก็ไม่เปิดไฟให้หวาน
หวานต้องขออนุญาต เขาเลยบอกให้หาที่นั่งเอาเอง
มีคำถามให้ แต่ไม่มีกระดาษคำตอบ
หวานขอกระดาษรียูส เขาก็เอากระดาษดีมาให้ แบบไม่มีเส้น

ทำไปสักพัก
จู่ๆ บก. ก็เดินมาขอให้หวานสอนถ่ายเอกสาร
หวานก็แบบ... ได้แต่อมยิ้ม ..
พี่เขาก็หันมามอง 555

แล้วโชคดีมาก ที่เย็นวันนั้นฝนตกรถติด ติดนานมากด้วย
หวานเลย มั่นใจว่า ... ถ้ากุทำงานที่นี้ กว่าจะถึงบ้าน
กูกลับบ้านเที่ยงคืนทุกวันแน่ๆ

รู้สึกดีใจ ..
ถ้าไม่walkin เข้ามาก่อน ก็คงทำใจยากเหมือนกันนะ
ถ้าต้องมาสัมภาษณ์งานที่นี้จริงๆ หรือ เข้ามาทำงานที่นี้จริงๆ
ปวดกระโหลกแน่ๆ

ตอนนี้ก็นั่งบ่นกับแม่ เหนื่อยอ่ะ
ทำงานไปด้วย หางานไปด้วย ลาครบทุกกระบวนลีลาแล้วเนี้ย
ตอนแรกแม่ก็ด่าฉิบหายเลย 555
แต่สักพัก แม่ก็บอก ให้ยากกว่านี้ มึงยังเรียนจบมาได้เลย
(เรียนบัญชีมันยากจริงๆ นะ คนหัวคำนวณตันๆ ต้องพยายามเอาตัวรอดสุดๆ)
กะอีแค่หางาน .. ก็แก้ปัญหาไปทีละเปลาะ
ถ้าเขาให้ออก ก็ออก อย่าคิดเยอะ แต่ตอนนี้มีงานทำ ก็ทำไปเรื่อยๆ

ว่าจะไปหากินน้ำเย็นๆ ดื่ม แล้วก็เข้านอนล่ะ
ก็เข้าสู่วันใหม่แล้วนี่หน่า

Create Date : 06 สิงหาคม 2553 Last Update : 6 สิงหาคม 2553 0:08:20 น. Counter : 1738 Pageviews.		5 comments
Share Tweet