ครึ่งวันกับนู๋กามล

ถ้าเกิดมาชาติหน้าใหม่ได้

ขอให้เป็นคนที่ ไม่คิดมาก ไม่รู้สึกว่าตัวเอง ไร้ค่าแบบนี้

นอกจากเป็น ไบ กะ มาโซแล้ว เรายังเป็นพวกชอบปลีกแยกจากสังคมอีกด้วย

ตอนนี้ก็มานั่งคนเดียวที่ห้องคอม นั่งเขียนบ่นบ้าอะไรไปเรื่อย ตอนนี้ เปิดบล๊อกได้แล้ว เขาคงไม่ตามแล้วมั้ง คงเหนื่อยแล้วล่ะ

ชั้นนะเป็นโรคจิตอยู่อย่าง คือ ไม่ชอบทำงานกลุ่ม แบบว่าเซ็งมาก เวลาต้องทำงานกลุ่ม ไม่ชอบเลย เป็นงี้ตั้งแต่เด็กแล้ว ไม่ชอบทำงานร่วมกับใคร ชอบทำคนเดียว

คือแบบว่า ไม่ใช่ไม่ยอมรับที่คนอื่นทำงานนะ แต่มัน เป็นนิสัยที่ไม่ชอบจริงๆ เหมือนบางคนไม่ชอบเรียนวาดรูป ไม่ชอบคำนวณเลข สำหรับเรา ให้นั่งคำนวณเลขที่แสนเกลียด ยังรู้สึกดีกว่าจะต้องมาทำงานร่วมกับใคร

เราก็ไม่ใช่คนที่เลวร้าย แบบว่า ใครก็ไม่อยากให้เข้ากลุ่มนะ แต่เป็นคนที่แบบ ต้องไปขอเข้ากลุ่มทุกทีเลยอ่ะ แบบว่า ไม่รู้ทำไม ไม่เคยแบบว่าอยู่กลุ่มเดิมสักที แล้วตอนไปขอ ก็แบบจะคิดมาก ทุกที ไม่ชอบเลย

ตะกี้นั่งเรียนบัญชีอารมณ์ดีอยู่ดีๆ พอเจออ. บอกทำงานกลุ่ม กลุ่มละ 4 คน ก็เกิดอาการ สมาธิแตก ธาตุไฟเข้าแทรก แบบว่า เรียนต่อไปไม่ไหวจริงๆ ไม่ชอบเลย

แล้วเหมือนสวรรค์แกล้ง พอเอาเข้าจริงๆ ตอนนี้มีงานกลุ่ม 3 ชิ้นแล้วอ่ะ แล้วพรุ่งนี้อังกฤษก็ยังไม่มีกลุ่มอยู่แบบว่าไงอ่ะ เราเข้ากลุ่มไม่ได้ เพราะว่าเขาแบ่งในชั่วโมงอ่ะ แล้วเราไม่ได้เข้า ก็เลยเหมือนถูกตัดสิทธิ์ไปในตัว

ถ้าไม่ทำ ก็ไม่มีคะแนน ว่าจะขอทำเป็น เปเปอร์ส่งแทนได้ไหม จะไปหาอ.ก็ไม่ได้ เพราะไม่เคยเจอหน้ากันเลย อ.อยู่ไหนก็ไม่รู้ เวงกำ

เกลียดมากเลย ไอ้งานกลุ่ม ตอนเด็ก ๆ ก็แบบ ทำคนเดียวส่งแม่งเลย แบบรำคานอ่ะ แต่พอโตมาหน่อย ก็มาทำรายงานร่วมกับเพื่อนผู้ชาย ซึ่งคุยง่ายกว่าเยอะเลย หลัง เพื่อนผู้ชายสงสาร ก็เลยลากให้ไปเกาะกลุ่มเพื่อนผู้หญิง คนหนึ่งแทน ก็ดีนะ ได้เพื่อนสนิทเป็นผู้หญิงมาตั้งคนหนึ่ง

ตอนเรียนม.ปลาย ก็เฝ้ารอให้ถึงตอนม.เร็วๆ จะได้ไม่ต้องทำงานกลุ่ม แต่พอมาเรียนจริงๆ งานส่วนใหญ่ก็เป็นงานกลุ่ม

ตอนนี้ยังนึกไม่ออกเลย ว่าต่อไป เราไปเป็นนักบัญชีจริงๆ จะทนรับความรู้สึกต้องทำงานร่วมกับนักบัญชีคนอื่นๆ ได้ไหม

ถ้าเป็นไปได้ อยากเป็นผู้สอบบัญชีทำงานคนเดียว

ส่วนหนึ่งที่เลือกงานบัญชี เพราะมันเป็นวิชาชีพอิสระนี่แหละ ทำคนเดียวก็ได้

ทำไมเราต้องเป็นคนที่ต้องคนที่รู้สึก eject ตลอดเวลาด้วยก็ไม่รู้ เนี้ย เพื่อนก็ลากไปกินข้าว เพื่อนก็ลากไปเดินห้าง แต่หนีมานั่งเล่นเน็ตคนเดียว

ไม่ชอบอยู่ท่ามกลางความรักอ่ะ ไม่รู้เป็นอะไร

เราก็อยู่กับเพื่อนได้นะ เพื่อนรัก แล้วเราก็รักเพื่อน แต่ก็ทำได้ไม่นาน ก็ชอบหนีมานั่งคนเดียว ถ้าโพสบล๊อกเสร็จ ก็ไม่รู้จะไปทำอะไรต่อดี

คงจะไปเช็คยอดเงินล่ะมั้ง ว่ามีคนโอนมาครบหรือยัง

มนุษย์เป็นสัตว์สังคมไม่ใช่เหรอ แล้วทำไม เราถึงไม่ชอบสังคมล่ะ? ทำไมเราเป็นคนแบบนี้? ต้องไปหาหมอไหมนะ? คงไม่เลวร้ายแบบนั้นหรอกล่ะมั้ง ?

ให้เพื่อนดูดวงให้เมื่อวาน มันบอกว่า ชีวิตเรามีให้เลือกสองทางคือ มีทุกอย่างพร้อม แล้วตายตอนอายุ 80 กะ แต่งงานก่อน30 แล้วมีอายุแค่ 60

ก็รู้สึกว่ามันพูดถูกนะ ชีวิตเราคือมีทุกอย่างพร้อมในตัวของมันเอง มีบ้านตั้งแต่อายุเท่านี้ ได้เรียนวิชาที่ชอบ ได้มีคนรักที่ดี(แต่เลิกกัน) มีเพื่อนที่รัก และรักเรา มีทุกอย่างเกือบพร้อมบริบูรณ์

พอมานั่งบนรถเมล์ นั่งข้างคนท้อง

เราเคยฝันว่าอยากมีลูกชายผมหยิกน่ารักๆ ไม่ก็ มีลูกสาวตาโต แต่..........

ไม่เคยฝันถึงพ่อเด็กเลย

ไม่เคยฝันว่าจะมีผู้ชายคนไหน
ขับรถไปส่งตอนเราคลอดลูก
ไม่เคยฝันว่าจะมีผู้ชายคนไหน
อุ้มลูกเรานั่งตัก
(นอกจากจิตสำนึกดั้งเดิมว่า คงมีใครสักคนพาลูกนั่งตัก เล่นกีต้าร์ให้ลูกฟัง เหมือนที่พ่อเราทำตอนเด็กๆ)
ไม่เคยฝันว่าจะมีผู้ชายไปเดินช้อปปิ้ง ชื้อของหวานแหวว สีชมพูสีฟ้า ขวดนม
(บางทีเราก็ชอบเดินไปดูแผนกเด็กอ่อน เพราะเราว่าชอบใช้เครื่องสำอางของเด็กแต่ไม่เคยชื้อสักที)

เคยเห็นแต่ตัวเอง
พาเด็กนั่งรถเข็น เข็นไปเล่นรอบสวนสาธารณะ
เคยเห็นแต่ตัวเอง
พาเด็กไปชื้อของเล่น พาไปห้องสมุด
นั่งจมอ่านหนังสือกันทั้งวัน

ไม่เคยมีจิตสำนึกเรื่อง พ่อของลูกเลย สักครั้ง

คิดแต่ว่า ถ้ามีลูกของตัวเองก็คงดีนะ มีแฟนก็ดีนะ แต่ไม่เคยคิดว่าจะให้มาดูแลลูกเรา ในแบบฉบับพ่อ

นี่เราต้องใช้ชีวิตลำพัง ไปจนตาย

แค่คิดก็มันส์แล้ว

ผิดคาดกะอายุตัวเองมากๆ ว่าจะตายตอน 80 (ถ้ามันจริงนะ) เพราะคิดว่า คงไม่อายุยืนขนาดนั้น

นี้เที่ยงครึ่งแล้ว ยังไม่ได้กินข้าวเลย รู้สึกอิ่มๆ

ไอ้คนข้างๆ นี่ชอบไอซ์น่าดู เปิดวนคนใจง่าย มา 3 รอบแล้ว

ทำไมเราต้องรักการอยู่คนเดียวด้วยนะ?
ทำไมเราต้องรักการมีโลกส่วนตัวสูงด้วยนะ?

เคยคิดเหมือนกันว่าถ้าตัวเองไม่เป็นคนแบบนี้ ชีวิตคงจะมีใครมากกว่านี้ มีใครอันหมายความว่า คงจะได้เจออะไร ๆ ในตัวคนอื่นมากกว่านี้ และคงจะได้เจอคนดี

คนใจง่าย รอบที่สาม

เอาเข้าไป !!!!

นับผิด รอบที่สี่

เมื่อไหร่ใจชั้นจะพร้อมมีใครๆ เข้ามาสักทีนะ อยากจะเจอใครสักคน ที่รักฉันมากพอ แต่ไม่ยุ่งยากในหัวใจชั้น อยากจะเจอใครสักคนที่จะกอดคอนอนเตียงเดียวกัน ไปตลอดชีวิต

คนบางคน อาจจะอยากเจอคู่แท้

แต่ฉันไม่อยากเจอเลย อยากจะเจอแต่เพื่อนแท้ เพื่อนที่อยู่เคียงข้างในทุกๆ เรื่อง โดยไม่ขัดใจฉัน แต่ก็ช่วยเตือนสติ ถ้าเจอใครสักคน จะรีบปล้ำ จับมาเป็นสามีทันที


5555+

บ่นบ้าอะไรของเรานะ
อ.ขา ของานกลุ่มน้อยๆ หน่อยไม่ได้เหรอค่ะ

แบบว่าไม่ชอบอ่ะคะ เบื่อ~~ อยากทำคนเดียว ยากแค่ไหนก็ทำได้สบาย แต่ไม่ชอบทำงานกลุ่ม~~

อยากมีสามีไว้นอนกก อยากมีลูกไว้กอด

แต่ไม่อยากมีพ่อของลูก เพราะคงจะไม่ใครสักคนเข้าตาเราได้แน่ๆ แล้วก็คงไม่มีผู้ชายคนไหน เอาเราไว้ทำแม่ของลูกแน่ๆ

บ่ายโมงครึ่งแล้ว อีกครึ่งชั่วโมงก็จะต้องไปแล้ว
ชิหายแล้วตู
กำลังแต่งหน้าอยู่ไอ้ลิงแว่น คนเฝ้าคอมที่ม. ที่เราแอบรัก
(แบบว่าโหดดีอ่ะ ชอบๆ)
ดันโผล่หน้ามาเช็คเครื่อง

ตั้งนานก็ไม่มาดูเนอะ จะให้ช้าก่านี้ก็ไม่ได้ .. จะได้เจอแบบสวยๆ หน่อย

ตอนนี้ฝึกเขียนตาอยู่ เขียนแล้วคมดีอ่ะ หุหุ
เขียนบางก็เป็นแต่ชอบเขียนหนา สวยดี

ที่บ้านเล่น เอดีเอสเอล พอมาเจอ 56 เค นี้รู้สึกว่า อืดมากกกก ไปเลย

ตอนนี้ที่คณะ สาวๆนิยมปัดบรัดออน
เราก็ไม่ได้อะไรหรอกนะ แต่ว่า บางสีก็รู้สึกว่าเกินไปนะ อืม..

แบบสีไม่เข้ากะหน้าเงี้ย แบบหน้าเพียวๆ ใสๆ สวยกว่า แบบปัดแรงเกินไป โจ่งแจ้ง แบบปัดทั้งแก้มก็ดูเหมือน แก้มกลมบ๊อกเลย

ว่าแต่ตัวเรานี่ ปัดแล้วดูดีอ่ะเป่าฟร่ะ มัวแต่มองคนอื่น

Create Date : 20 มิถุนายน 2549 Last Update : 20 มิถุนายน 2549 13:34:35 น. Counter : 791 Pageviews.		0 comments
Share Tweet