พี่รหัส - น้องรหัส
วันนี้ไปรับน้องมา
วันนี้เป็นวันที่เราต้องรับน้องรหัส
น้องรหัสเรา เป็นผู้หญิง ที่สวยมากๆ
น้องรหัสเรา มีพี่สองคน ผู้ชายคนหนึ่ง แล้วก็ผู้หญิงคนหนึ่ง
ผู้หญิงหนึ่งคนนั้นคือเรา
เราไม่รับน้องเป็นน้อง แค่เซ็นต์เท่านั้น ว่าฉันรู้แล้วนะ ว่าคนนี้คือน้อง แต่ฉันไม่ยอมรับ
น้องถามเราว่า "ทำไมพี่ไม่รับหนูเป็นน้องล่ะ"
เราตอบว่า "เราเป็นพี่น้องกัน แล้วน้องรู้อะไรเกี่ยวกับพี่บ้าง นอกจาก พี่ชอบตื่นสาย กลับบ้านเร็ว เคยยืดผม"
น้องน้ำตาปริ๋มตา
พี่ก็สงสารหนูนะ
แต่สำหรับพี่การเป็นพี่น้องกัน มันต้องน่าจะรู้อะไรมากกว่านั้น พี่ไม่ชอบการฉาบฉวยตามประเพณี พี่รหัส-น้องรหัส
"น้องไม่ต้องร้องไห้นะ เดียวพี่จะเซ็นต์ให้นะ แต่พี่ไม่รับหนูเป็นน้อง"
หลังจากนั้น เราก็ไม่เห็นหน้าน้องอีกเลย
น้องคงเสียใจมาก ที่เราไม่รับน้องเป็นน้อง ใคร ๆ ก็ว่า โห.. แก น้องน่ารักแบบนี้ แกยังไม่รับ
ไม่มีพี่รหัสคนนี้ ก็ไม่เป็นไรหรอกน้อง
น้องยังมีพี่รหัส อันเป็นพี่ชายอีกคน
พี่หวังว่า เพื่อนพี่คนนี้คงเป็นพี่ที่ดีได้
ส่วนพี่ก็เป็นแค่ประเพณี ที่ตามกันมา
รักพี่ชายของน้องให้มากๆ ส่วนพี่ก็เป็นคนอื่นคนที่น้องยกมือไหว้ เหมือนพี่ในคณะคนอื่นๆ
น้องไม่พยายามรู้จักพี่ ... แล้ว พี่จะรักหนูได้ไง
น้องไม่เคยคุยกับพี่สักครั้ง ....?
น้องไม่เคยจำชื่อพี่ได้สักครั้ง....?
น้องเอาแต่อ้อนวอน ตามประเพณี เพราะกลัวถูกลงโทษ
แสดงว่าน้องไม่ได้อยากให้พี่เป็นพี่จริงๆ นี่..
งั้น
สู้เรา... ไม่ต้องรักกันดีกว่าไหม
ที่น้องเห็น ว่าพี่คุยเล่นกับเพื่อนในคณะ หรือน้องเห็นรุ่นพี่ไหว้รุ่นพี่อีกที คณะบัญชีที่เรารักกัน มันเป็นภาพลวงตาน้อง
คณะเรา ไม่ได้รักกันจริง มันไม่ได้ลึกซึ้ง อย่างที่พวกเราสร้างภาพให้น้องเห็น ที่น้องเห็นคือภาพลวงตา
น้องเจ็บปวดตอนนี้ เถอะนะ ให้ใจมีภูมิคุ้มกัน รับแต่โดยดี ว่าพี่ไม่รักเธอจริง เราก็แค่ประเพณี ดีกว่ามาเจ็บปวดแบบพี่ภายหลัง
ว่าทุกอย่าง ก็แค่ภาพลวงตา
มันไม่มีจริง.. ก็แค่ประเพณี ...
พี่ทายอนาคตได้เลย อีก 2 เดือนข้างหน้า จะมีสองกลุ่มทะเลาะกัน แล้วจะแตกเป็น 2 ฝ่าย ... มันเป็นงี้ทุกปีแหละน้อง ปีพี่ก็เป็น เป็นกันทุกปี
...รักกันไว้เถิด เราเกิดร่วมแดนไทย จะเกิดชาติไหนๆ ก็ไทยด้วยกัน เชื้อชายประเพณีไม่ขีดกั้น เกิดใต้ร่วมแดนไทยนั้น เราทุกคนคือไทย ...
and i totally agree with that