พรุ่งนี้ต้องไปคณะ10โมง ตีห้าครึ่งก็ยังไม่นอน

ปวดหัวค่ะ ปวดหัว

เป็นลูกสาวคนโต ทำไมมันถึงลำบากแบบนี้

อิชั้นนะคะ เห็นว่าพรุ่งนี้มีธุระ .. ต้องไปคณะ สิบโมง ก็เลยนอนตั้งแต่ สามทุ่มจะสี่ทุ่ม

เนื่องจากเหนื่อยมาก

คุณแม่ท่าน เขากลัวน้ำท่วมก็เลยไปชื้ออิฐบล๊อก จำนวน 15 -17 ก้อน มากันน้ำท่วม

ทายสิค่ะ ว่าใครขนมันลงมาจากรถ

ก็อีนังนี้ ที่กำลังพิมพ์ข้อความลงบล๊อกตัวเองอยู่นี้แหละค่ะ

ท่านแม่ เขาสั่งให้อิชั้นกับน้องชายช่วยกันขน..

แต่น้องชาย พอกลับบ้านปุ๊บ หายหัวทันที ไปไหนก็ไม่รู้

ครั้นจะรอมัน ก็เดียวฟ้าจะมืดค่ำ

ก็เลยต้องถูกบังคับความคิดที่ว่า ขนเอง(ก็ได้ฟร่ะ)

คุณคิดดูนะคะ หญิงสาวอายุ 18 น้ำหนัก54 สูง 165 อวบแต่ไม่อ้วน ขนอิฐสีเทา น้ำหนักต่อก้อนประมาณ 5 กิโลกรัม ขนได้มากสุด ทีละ 2 ก้อน

มือก็โดนอิฐบล๊อกบาดนิ้ว เลือดออกซิบๆ แสบๆ ทรมานสุดๆ จนต้องหาผ้ามาช่วยจับ แต่ไม่ได้ช่วยอะไรเลย

แต่อิชั้นทำได้ ขนสำเร็จ โดยไม่เสนอหน้า .. บอกตัวเองขนคนเดียวสักคำ ทิ้งให้ท่านแม่ เข้าใจว่า ไอ้เด็กเปรต ลูกชายที่แสนดี มันช่วยพี่สาวขน

เมื่อขนเสร็จ เศษกรวด ก็เต็มพื้นบ้านไปหมด ตามเส้นทางการขน ใครกวาดค่ะ

ก็อีนังนี้ ที่กำลังอัพบล๊อกตัวเองอยู่นี้แหละค่ะ

กวาดและถูพื้น เมื่อเสร็จแล้ว หันไป เจอตะกร้าผ้า ที่อิชั้นพับไว้ตั้งแต่เมื่อวาน ให้น้องชายช่วยเก็บเข้าตู้

อิชั้นนึกว่ามันเก็บไปตั้งแต่เมื่อวานแล้ว

อิชั้นก็เลยต้องมาทำเอง เก็บผ้าเข้าตู้เอง

เจอหนังสือเกมส์!! อิชั้นโกรธมาก

ทำไมอิชั้นต้องโกรธนะเหรอค่ะ เพราะอีหนังสือเวรพวกนี้ เวลาชื้อ เวลาอ่าน สามารถครับ แต่เวลาเก็บไม่สามารถจริงๆ ชื้อมาอ่านเสร็จ กูโยนทิ้ง ให้พี่สาวมาเก็บ

พออิชั้นเก็บมันก็รื้อใหม่

ใครโดนด่าบ้านไม่เรียบร้อยค่ะ

ก็อีนังนี้ พี่สาวคนโต ที่มันกำลังอัพบล๊อกอยู่นี้แหละค่ะ

แล้วอิชั้นนะ กะหนังสือนะ ไม่ได้เลยจริงๆ ต้องรักษาดูแลอย่างดี อิชั้นนะเคยเกือบจะสอบเข้าเป็นบรรณารักษณ์ด้วยความสมัครใจเสียด้วยซ้ำ อันที่จริงเคยไปทำงานด้วย เป็นงานพิเศษงานแรก ซึ่งเป็นงานแรก ที่โดนเขาไล่ออกจากงานตั้งแต่วันแรก

สาเหตุนะเหรอค่ะ เอาแต่อ่าน เจอเล่มไหนน่าสน อ่านหมด ทำงานช้า ไล่ออกเจ้าค่ะ

เนื่องจากโมโห .. อิชั้นก็เลย จะเผาหนังสือทิ้งเลยค่ะ

แต่เผาคงไม่ดี มันคงไม่ปลอดภัย เหม็น เป็นมลพิษ ก็เลยฉีกทิ้งเป็นชิ้นๆ

แล้วเอาไปโปรยลงถังขยะส่วนรวม ไม่ลืม ทำหน้าที่ของน้องชาย ที่แม่สั่งให้มัน เป็นคนเอาขยะไปเททิ้งทุกวัน

อิชั้นเป็นพี่สาวคนโต ที่แม่ ไม่รักค่ะ

เอ๊ะอะ ห่า บ้าบอ อะไร ฉันก็ผิดตลอด อิชั้นบางทีบ้าๆ ก็โมโห ว๊ากเกอร์แม่ตัวเองได้เหมือนกัน จะเลว ก็ยอมอ่ะคะ

แต่วันนี้อิชั้นไม่ว๊าก

จนกระทั่ง เวลาสี่ทุ่มครึ่ง

แม่อิชั้นตะโกนเรียกอิชั้น ที่กำลังหลับสนิท

....................

อิชั้นก็เป็นคนบ้าค่ะ เวลาหลับทำอะไรก็จะจำไม่ได้

แม่เรียกชั้น เรียกแม่ง.. อยู่นั่นแหละ ไม่ยอมเรียกน้อง

เพราะเขาคิดว่าพรุ่งนี้ น้องไปร.ร. ส่วนอิชั้นนอนเล่นอยู่บ้านเฉยๆ ใช้อิชั้นดีกว่า

แล้วเรียกยังกะบ้าน.......จะเกิดอะไร.... ยังงั้น

ไคมันจะไม่ตื่น

ก็ต้องแหกตา ลืมตามาหาแม่ มาให้แม่จิกหัวใช้

รู้ไหมค่ะเรียกมาทำไม

เรียกมาขยับเครื่องซักผ้าค่ะ.........

อิชั้น ต้องรัปประทานชวนป๋วยปีแปกกอ ตราลูกกตัญญูทั้งน้ำตา

เรียกมาเรื่องแค่นี้ค่ะ ...

เมื่อเสร็จแล้ว(ภายใน 3 วินาที)

อิชั้นก็จะเริ่มเข้าโหมดนอนไม่หลับ

อิชั้นก็เลยไม่มีอะไรจะทำ ซักผ้า 1 ครั้ง

เก็บจานที่อิชั้นล้างไว้หลังมื้อเย็น

แล้วก็ทำหูทวนลม เรื่องที่แม่บอกให้ขยับราวผ้า ให้มันกว้างๆ จะได้แห้งไวๆ

รู้ไหมค่ะว่าทำไมฉันไม่ทำ

เพราะลูกชายเขา เป็นคนก่อค่ะ

ก่อนนอน แม่เรียกอิชั้นมาตากผ้า อิชั้นเป็นคนตากผ้า แล้วให้น้องชายใส่ราวแขวน

น้องชายอิชั้น ฉลาดล้ำอินเทรนสุดๆ ผ้า 2กอง มันตากราวเดียว ใช้เนื้อที่แบบประหยัด

อิชั้นก็เลยให้แม่เขาทำเองค่ะ ไม่กินแล้วค่ะ ลูกกตัญญู โมโห...

พอขึ้นมานอนปุ๊บ พลิกซ้าย พลิกขวา บอกตัวเองให้หลับ พรุ่งนี้มีนัด

คุณแม่หลังจากละครจบ รายการทีวีไม่มีอะไรน่าดู ก็ขึ้นมานอน

นอนหลับด้วยความเป็นสุข

ทิ้งให้อิชั้นนอนไม่หลับ... จน ตีสาม..

ก็เลยลุกขึ้นมาเขียนนิยาย 1 เรื่อง ได้จำนวน 4 หน้า

ก็พยายามนอนต่อ แต่นอนไม่หลับ

ก็เลยลุกขึ้นมาเขียนบล๊อก ทั้งน้ำตา โมโหชีวิตอันปัญญาอ่อนของตัวเองสุดๆ

ท้องร้องก็เพราะหิวค่ะ หิวมากด้วย ตอนนี้ 5.56 อีก 4 ชั่วโมง ฉันต้องไปธุระแล้ว ทำให้อิชั้นเริ่มจิตตก กลัวจะไม่ตื่น หรือ ตื่นไม่ทัน

อิชั้นไม่อยากจะคิดแบบ ลูกเลวๆ สันดานหมาๆ คนหนึ่ง

ถ้าแม่ไม่ปลุกอิชั้น ป่านนี้อิชั้นหลับสบาย ... ตื่นมาธุระวันใหม่ได้อย่างสบายอารมณ์

ไม่อยากคิดค่ะ ไม่อยากคิดเลย

วันหนึ่ง ทายสิค่ะ ว่าอิชั้นทำอะไรบ้าง สบายสุดๆ เลยล่ะ

ตื่นเช้า อิชั้นก็ต้องมาซักผ้า ตากผ้า ตอนเย็ยเก็บผ้า พับผ้า เก็บผ้าเข้าตู้ พอค่ำ กินข้าวเสร็จอิชั้นล้างจาน กวาดพื้น ถูพื้น กรอกน้ำ เอาเข้าตู้เย็น ตากผ้า 1 รอบ

(ส่วนคุณแม่เหนื่อยมาก จิ้มเครื่องซักผ้า ตั้งโปรแกรม แล้วปรกติน้องชายอิชั้นนี้ พอกินข้าวเสร็จ อาบน้ำขึ้นบ้าน วาดรูป สบายใจเฉิบ... 4 ทุ่มมันนอนแล้ว ... )

แล้วอิชั้นก็มาเล่นเน็ต รอจนแม่ขึ้นบ้าน ถ้าเวลาปรกติก็จะอ่านหนังสือ ดีดเครื่องคิดเลข ตามประสาเด็กบัญชี

(เพราะอิชั้น เป็นโรคจิต ถ้านอนแล้วมาปลุ๊ก อิชั้นจะนอนไม่หลับทั้งคืน เพื่อความมั่นใจ อิชั้นต้องรอทุกคนหลับแล้ว มั่นใจว่าไม่มีใครปลุกแล้ว อิชั้นจึงนอนตาหลับได้)

หลังจากนั้นอิชั้นจะอาบน้ำ แล้วก็นอนค่ะ

ชีวิตอิชั้นค่อนข้างสุขสบายมากๆ ราวกับคุณหนูมิปาน

แต่วันไหนมีงานเพิ่ม อิชั้นต้องทำงานเกือบครอบจักรวาล

ซ่อมรถจักรยานให้น้องชาย พิมพ์รายงานให้น้องชาย(น้องชายพิมพ์ช้าค่ะ 1 หน้า 4 ชั่วโมง แม่อิชั้นเลยสั่งให้อิชั้นพิมพ์ให้ทุกที .. บางทีหลับไปแล้วก็ปลุกมาให้พิมพ์รายงานให้) ทำอาหารเย็นบางวัน ให้อาหารแมว เทขยะ กรอกน้ำ ล้างตู้เย็น ... สารพันค่ะ

อิชั้น คิดว่า คนเราทำงานบ้านเนี้ยเพื่ออะไร

เพื่อการเรียนรู้ที่จะทำอะไรดีๆ ให้คนอื่นโดยไม่หวังผลตอบแทน ฝึกมองโลกในแง่ดี .. (จนรู้สึกเจียนบ้า) เป็นการกตัญญูรู้คุณ ให้คนอื่นสบาย แล้วตัวเองลำบากแทน

เงินเดือนค่าขนมน้อยนิด ก็ต้องทนค่ะ

ไม่ปริปาก ไปหางานพิเศษทำ เพื่อผ่อนหนักเป็นเบาให้ครอบครัว

อิชั้นเคยโมโหคลั่งมาก ที่แม่ชื้อโซฟาตัวละ (ย้ำว่าตัวละ) หมื่น2พัน มาไว้ในบ้าน จำนวน 3 ตัว ....

แม่อิชั้นบอกว่านั่งแล้วสบายดี...

อิชั้นถามว่า ชื้อมาทำไม.. มันแพงมาก

แม่บอกอิชั้น ไม่กตัญญูไม่อยากให้แม่สบาย นั่งแต่พื้นกะเก้าอี้ แข็งๆ

................

ปวดหัวค่ะ นอนน้อย อันที่จริงยังไม่ได้นอนเลย

.............
คนจีนโบราณเขาว่า

พี่สาวคนโตของบ้านเปรียบเสมือนแม่คนที่สอง

ต้องทำทุกอย่างให้เรียบร้อย

(ตัวอิชั้น)

คนจีนโบราณเขาว่า

ลูกชาวคนโต คือ คนทีวิเศษที่สุด เก่งที่สุด เป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของตระกูล

(น้องชายอิชั้น)

ทั้งสองความเชื่อ อิชั้นว่าจริงหมดเลย

--
ชาติ หน้าอิชั้นจะเกิดเป็นผู้ชาย ที่วันๆ ไม่ต้องทำอะไรบ้าง

หวังว่าที่เราทำในชาตินี้ คงช่วยอะไรได้บ้าง ในชาติหน้า

หกโมง 15 แล้วค่ะ

แม่อิชั้นตื่นแล้ว สั่งให้อิชั้นปลุกน้อง ...เขาจะรู้ไหมนะ ว่าลูกสาว นอนไม่หลับทั้งคืน..

เพราะต้องขยับเครื่องซักผ้า 3 วินาที

Create Date : 30 พฤษภาคม 2549 Last Update : 30 พฤษภาคม 2549 6:14:17 น. Counter : 809 Pageviews.		5 comments
Share Tweet