หรือทุกๆ วันคือวันหยุด...

หรือทุกๆ วันคือวันหยุด

เนื่องจากเขามีเรียนตั้งแต่ 9 โมง เลิก 11โมง
และเริ่มอีกครั้งใน เวลา บ่าย2 จรด 4 โมง

เป็นตารางพิเศษ

นุงหวาน ก็คิดว่าอยากจะไปเรียนกะเขามั้ง..

แต่สุดท้ายก็ตื่นมาก็สิบโมงกว่า

เพื่อนก็โทรมา เสียงเรียบมาก ให้หาแผ่นดิส แล้วก็ถามว่าจะมาเรียนไหม

หวานก็อืม.. คิดอยู่นะ ว่าจะมาเรียนดีไหม เพราะสายมากแล้ว

แต่สุดท้ายก็นอนต่อ เพราะคิดไม่ตก ไปกูก็สาย แล้วค่อยไปเรียนตอนบ่าย

กว่าจะตื่นอีกทีก็ 15 จะเที่ยง ตื่นมาอาบน้ำ นั่งหาแผ่นดิส กะ หาของนิดหน่อย

พอ15 นาทีจะบ่ายโมง เพื่อนโทรมา บอกว่า อ.เลือนมาเรียน บ่ายโมง 15

นุงหวานก็ตาตั้ง ไปถึงก่อนเข้า 5 นาทีด้วยซ้ำ

ไปถึงก็เช็คชื่อเลย อ. ก็เช็คให้เต็มวันด้วยนะ ..

เพื่อนบอก .. นี้ถ้าไม่โทรไปบอก จะมากี่โมง จะได้ออกจากบ้าน

หวานก็เออ ก็บ่ายสองไง หัวเราะแหะๆ

เพื่อนก็เลยถามว่า "ทุกๆ วัน ในชีวิตมึง คือวันหยุดหรือไง?"

หวานก็รู้นะ ว่าเพื่อนไม่ได้ตั้งใจจะพูดให้มันรุนแรง แต่หวานก็คิดนะ

หวานเป็นคนที่ เรียกว่าไงล่ะ สายตลอด โดยตั้งใจ

หวานเคยไปสอบเอนทรานสาย จนคะแนนขาดไป 1 วิชา แต่สุดท้ายก็ไม่มีความหมาย แม่ก็ยัดเยียดให้ไปเรียนที่ตัวเองไม่ต้องการอยู่ดี

หวานเคยไปเกือบโดนเพื่อนกระทืบ เพราะ รับปากจะไปเป็นนางแบบถ่ายรูปให้เขาแล้วไปสาย เพื่อนแทบไม่ผ่านวิชานั้น แต่สุดท้ายก็ผ่านไปด้วยดี

เคยโดนไล่ออกจากบ.สอบบัญชี 2 รอบ ไล่แล้วรับแล้วก็ไล่อีก เพราะไปสาย

บางที เราก็รู้สึกเหมือนกับว่า เราเป็นตัวถ่วงเพื่อน เพราะไอ้นิสัย เอาแน่เอานอนกับเราไมได้ บางวันเราก็ไปเช้า บางวันก็ไปสาย บางวันก็ไม่ไป

แต่เพื่อนก็ให้อภัยเรามาตลอด แต่คนอื่นคงไม่ใช่

พ่อแม่ก็เข้มงวดเรื่องนี้นะ แต่ก็แปลกใจว่าทำไมยังเป็น

อยากนอน 3 ทุ่มให้ได้ แต่เรานอนไม่ได้

นอนทีไหร่ ก็ถูกปลุกกลางดึก เพราะทุกคนไม่เชื่อว่าเรานอนแล้ว

ครั่นจะนอนเที่ยงคืน ตื่น เจ็ดโมง อย่างที่ คนปรกติเขาเป็นกัน

มันก็'เสือก' นอนไมได้อีก ถ้านอนน้อย จะปวดหัว สมาธิหายไปหมด

ต้องนอนต่ำ 10 ชั่วโมง ซึ่งมีแต่เด็กอ่ะ ที่เขานอน

จริงๆ ยิ่งโต ยิ่งต้องนอนน้อย ถูกม่ะ? แต่ของเรายิ่งตรงกันข้าม

เราหลับยาก ยากมาก ที่เห็นอัพบล๊อกเนี้ย นอนไม่หลับถึงได้ลุกขึ้นมา แล้วหลับสนิทมาก ใครมาปลุด นี้แทบจะกระโดดกรี้ดๆ ถึงจะตื่นได้เลย นาฬิกาปลุกต้องใช้หลายๆ เสียง เพราะถ้าเสียงเดิม เราจะไม่ตื่น แล้วต้องนอนเยอะด้วยสิ นอนน้อยปวดหัว

เมื่อหลับยาก หลับสนิท นอนเยอะ ก็มีแต่เป็นตัวรั้งให้ชีวิตฉิบหาย

บางคนก็เขาแนะนำว่า ก็หาเวลาปรกติสำหรับวันปรกตินอน เช่น วันปรกติ 4 ทุ่มก็นอน ตื่น 6 โมง ทำให้เป็นปกติ วันหยุดนอนกี่โมงก็ได้ ตื่นกี่โมงก็ได้

แต่ว่า... มันไม่ใช่อ่ะดิ ชีวิตฉัน ทุกๆ วันคือวันหยุดเลย

กว่าจะหลับต้องตีสองตีสาม ตื่นสิบโมง สิบเอ็ดโมง

ตื่นมา ชาวบ้านก็หากินกันไปครึ่งวันแล้ว

จริงๆ ว่าจะทำสถิติแล้วนะเนี้ย เพราะรู้สึกรำคานกับการนอนของตัวเองมาก

ไม่อยากให้คนอื่นต้องมาลำบาก กับการไร้ความรับผิดชอบของเราด้วย

เพื่อนรู้กันหมด ถ้าตอนตื่น นุงหวานไม่เคยไปนัดสาย ไม่เคยพริ้ว ไม่เคยทำเนียน เพื่อนให้ทำอะไร ทำหมดเลย ทำงานเต็มที่

แต่ถ้าเวลานอน .. ยังกะศพ.. ยังกะศพจริงๆ ไม่รับรู้อะไร ตายไปเลย

ใครมีวิธีแก้นอนตื่นสายเด็ดๆ บ้าง บอกกันทีเถอะ

จะได้เป็นคนมีความรับผิดชอบสมบูรณ์กับเขาเสียที

อยากจะมีวันปกติกับเขาบ้าง ชีวิตมีวันหยุดมากเกินไปแล้ว

Create Date : 09 กุมภาพันธ์ 2551 Last Update : 9 กุมภาพันธ์ 2551 2:01:43 น. Counter : 658 Pageviews.		2 comments
Share Tweet