แด่...ใครคนหนึ่งซึ่งอยู่ไกลอีกปลายฟ้า

ในค่ำคืนอันเหน็บหนาว
คืนที่หมู่ดาวพากันเลือนลับดับแสง
ใครคนนั้น...คนสำคัญของหัวใจ
คนที่อยู่ไกลกันอีกปลายฟ้า
เขาจะรู้ไหมว่าฉันคิดถึง...
คิดถึงมากเพียงใดในวันที่เราต้องไกลห่าง
อ้างว้างสักเพียงไหนเมื่อไม่มีเขาอยู่เคียงข้าง
แล้วเขาล่ะ...จะคิดถึงฉันบ้างไหม
จะเป็นห่วงเป็นใยกันบ้างหรือเปล่า
แต่หากการคิดถึงกันนั้นทรมาน
ก็โปรดอย่าได้คิดถึงฉันเลยนะคนดี
เพราะฉันกลัวว่าเธอจะเจ็บและปวดร้าว
เมื่อเราต้องห่างไกลกันเช่นวันนี้
ฟังฉันนะคนดี...
อย่าปล่อยตัวเองให้จมอยู่กับความเหงา
เพราะความเหงาจะคอยรุมเร้าให้ร้าวราน
ความร้าวรานเป็นตัวการของความหวั่นไหว
ความหวั่นไหวจะบั่นทอนความมั่นใจให้เหือดหาย
และอาจทำร้ายความผูกพันระหว่างเรา
เชื่อฉันเถอะนะคนดี...
เชื่อในความรู้สึกที่มีให้กันเพียงสักครั้ง
ฉันสัญญา...สัญญาว่าจะรอเธอกลับมา...
กลับมาช่วยแต่งเติมความฝัน
เติมเต็มความผูกพันทดแทนคืนวันที่ขาดหาย
รอจนกว่าลมหายใจสุดท้ายจะมาถึง
ขอเพียงเธอรับรู้และมั่นใจ
ไม่ว่านานเพียงใดฉันก็จะรอ...
รอเธอคนนี้...คนดีของหัวใจ

Create Date : 22 สิงหาคม 2548		2 comments
Last Update : 30 สิงหาคม 2548 14:46:23 น.
Counter : 526 Pageviews.
Share Tweet