ล่องกัลปาลัย : หมอกมุงเมือง

ชื่อหนังสือ : ล่องกัลปาลัย (๒ เล่มจบ)
เขียนโดย : หมอกมุงเมือง
พิมพ์รวมเล่มครั้งแรก : มีนาคม ๒๕๕๕
สำนักพิมพ์ : ณ บ้านวรรณกรรม
จำนวน ๖๙๔ หน้า ราคา ๕๐๐ บาท

กระซิบก่อนอ่าน

   อีกเนิ่นนาน ปานใด จักได้ครอง
ฤๅเราสอง ต้องห่างกัน ชั่วกัลปา
“ ทุกอย่างที่จารจดลงไปด้วยหัวใจ จักได้รับการตอบรับด้วยหัวใจเดียวกัน ”
ข้าคือผู้เลือกมรรคาของตัวเองด้วยการ...จรดล
แลกัลปาลัยนี้ จะพาข้าจรดลไปสู่ปลายทางปรารถนาที่ข้าค้นหา รอคอย
ข้ารู้ข้าจำ ! ทุกสิ่งจะเกิดขึ้นจากการเลือกของข้า...เพียงผู้เดียว
ทั้งบุพมนตรา และปัจฉิมมนตรา นี้
ทุกอย่างจะเริ่มต้น ฤๅสิ้นสุดลง ก็ด้วยตัวของข้าเองเท่านั้น
บัดนี้... ทุกอย่างจะเริ่มต้นขึ้นในทันที เมื่อข้าพร้อม

   ด้วยชีวิต วางลง ณ ตรงนี้   ทุกสิ่งพลี เลือดเนื้อ เพื่อค้นหา
เพียงหนึ่งนาง กลางฝัน กัลปา   แม้นนิทรา ณ ฝั่งฝัน นิรันดร

   เสียงสังวัธยายเวทยาท่วงทำนองแห่งบุพมนตรา กระหึ่ม
เรือนกายสูงสง่าลอยละลิ่งดิ่งลึก เริ่มแล้ว ! การจรดล...สู่กัลปาลัย
เพื่อดั้นด้นตามหานางเดียวที่สัญญา
และเพื่อเอาทั้งชีวิตแลกกับสิ่งเดียวที่ค้นพบแล้ว นั่นคือความรัก !


ขอบคุณรายละเอียดและภาพปกจาก... ณ บ้านวรรณกรรม ... นะคะ

แวะเคาะประตูร้านหนังสือ

เขียนความรู้สึก...บันทึกหลังอ่าน

   ล่องกัลปาลัย เป็นนิยายที่บอกเล่าเรื่องราวโดยมีเหตุการณ์เชื่อมต่อกันสามช่วงกาลเวลา คือ เหตุการณ์ในปัจจุบันที่ดำเนินเรื่องโดย ปีระกา วงศ์วนา นักเขียนแนวสืบสวนสอบสวนฉายานาม เทพธิดาพยากรณ์ และ ผู้กองคมจักร จักษุราช นายตำรวจหนุ่มอนาคตไกล เจ้าของคดีฆาตกรรมต่อเนื่อง สี่สาวตระกูลอาชาวีรชัย ซึ่งปีระกานำไปเรียบเรียงเป็นนิยายชื่อ กุหลาบอาเพศ โดยอาศัยคำบอกเล่าจากปากของวิญญาณ คุณกรรณิการ์ นักธุรกิจสาวและทายาทคนโตของตระกูล เหตุการณ์ในจินตนิทานดำเนินเรื่องราวโดย เจ้าหญิงมณีเรขา ธิดา องค์พรหมทัต กษัตริย์แห่ง วิเทหนคร ซึ่งถูก สิงหาเมฆินทร์ กษัตริย์ใจโหดแห่ง โรมพิสัย นำกองทัพ หุ่นพยนต์ เข้ายึดครอง และเหตุการณ์ในยุคสงครามโลกครั้งที่ ๒ ประมาณปี พ.ศ.๒๔๘๐-๒๔๘๕ คุณผอบแก้ว บุตรี พระยาพิทักษ์พนาลัย เป็นตัวแปรสำคัญที่ทำให้ หลวงอนุรักษ์วนาดร ถูกขังอยู่ใน กัลปาลัย ไม่อาจจรดลกลับมายัง อิสรภพ ได้ ทว่า เฒ่าอาตม์ ข้ารับใช้ผู้ซื่อสัตย์ ผู้กุมความลับเกี่ยวกับล่องกัลปาลัยได้พยายามติดตามหาทายาทของ หลวงอนุรักษ์วนาดร ซึ่ง เฒ่าอาตม์ เชื่ออย่างไม่สงสัยใด ๆ เลยว่า ทายาทที่เฝ้าตามหานั้นคือ ทวารันตร์ ผู้ปลดปล่อยทุกชีวิตที่ติดในบ่วงกัลปาลัย

   ด้วยความที่มีหลายเรื่องราว หลายมิติทับซ้อนกันทำให้ยากต่อการหยิบยกมาเล่าสู่กันฟังเป็นที่สุด และความสนุกก็ทำให้ยากที่จะวาง ล่องกัลปาลัย แล้วหันไปให้ความสนใจสิ่งอื่นใดได้ โดยเฉพาะกลวิธีทิ้งปมปัญหาไว้ให้ลุ้นว่าบทต่อไปจะดำเนินไปเช่นไร ยิ่งทำให้ยากที่จะวางได้ลงจริง ๆ ค่ะ

   ที่ประทับใจมาก ๆ ในเรื่องนี้เห็นจะเป็นการใช้ภาษาค่ะ อาจารย์ศราวุฒิ เลือกสรรการใช้คำได้สละสลวยมาก ๆ ทั้งร้อยแก้วและร้อยกรอง ไม่ต้องมากเลยค่ะ...เพียง บทนำ ก็ต้องปรบมือดัง ๆ ด้วยความชื่นชมเสียแล้วกับการพรรณนาฉากการเสกสร้างมหาปราการแห่งเปลวอัคนี ไม่เชื่อลองอ่านตัวอย่างดูสักนิดเป็นการเรียกน้ำย่อยก็แล้วกันนะคะ...

   ทันทีเมื่อเขาวาดลำแขนออกไปสุดล้า พร้อมกับคลายกำมือผงธุลีทรายในฟายมือกำสุดท้ายก็ปลิวว่อนคลุ้งกระจายตามกระแสลม จากนั้นมหาวาตะก็พัดให้มันปลิวย้อนกลับไปยังทิศทางเบื้องหลัง ณ ห้วงเวลานั้นเอง ปรากฏการณ์อันมหัศจรรย์ก็บังเกิดขึ้น
   เพลิงกองมหึมาลุกโชตนาการ ก่อกำเนิดเป็นมหาปราการแห่งเปลวอัคนีสีเฉดตะวัน ค่อยวาดไล้ลามเลียขึ้นระบายขอบฟ้าครามจนสว่างเรืองรองไปทั้งผืนคคนานต์

   แค่ร้อยแก้วยังไม่ซึ้งพอค่ะ ต้องต่อด้วยร้อยกรองบทนี้เลยค่ะ

   ...หากต้องตื่น เดียวดาย ในโลกนี้
แม้นมั่งมี มั่นคง อสงขัย
เรืองฤทธา มหาสาล สักปานใด
ฤๅเกรียงไกร ฉกาจแกร่ง แรงพลัง
   จักขอแลก ทุกสิ่งสรรพ อันยิ่งใหญ่
เหลือเพียงใจ ดวงนี้ ที่มุ่งหวัง
ต่อให้เมฆ หมดฟ้า เลือนมาบัง
ไม่หยุดยั้ง จรดล ดั้นด้นมา
   ด้วยชีวิต วางลง ณ ตรงนี้
ขอยอมพลี เลือดเนื้อ เพื่อค้นหา
เพียงหนึ่งนาง กลางฝัน กัลปา
แม้นนิทรา ณ ฝั่งฝัน นิรันดร

   โอ๊ย ! หวานจับใจเลยค่ะ โชคดีนะคะที่อาจารย์ใส่น้ำตาลในปริมาณที่พอเหมาะไม่มากเกินไป ด้วยการสลับฉากไปมา ระหว่าง จินตภพ กับ อิสรภพ แถมสอดแทรกเรื่องราวการฆาตกรรมไว้อีกต่างหาก ไม่อย่างนั้นคนแพ้ความหวานอย่างหวานเย็นคงแย่ไปเหมือนกันค่ะ

   ส่วนตอนจบก็เป็นอะไรที่ชวนให้ตะลึงกับความจริงที่เพิ่งเปิดเผย... แท้ที่จริงแล้ว... กัลปาลัย...ดำเนินขึ้นด้วยตนเอง ตั้งอยู่ และดับสิ้นไปด้วยตัวเอง ไม่ต่างกับสรรพสิ่งที่ถือกำเนิดขึ้นในโลก เพียงแต่การดับสูญของมันเนิ่นนาน ยาวไกลเหนือกว่าในช่วงชีวิตของใครคนใดคนหนึ่งจะประจักษ์...
   ...
   แลด้วย... กฎแห่งกัลปาลัย !
   ทุกอย่างย่อมเสื้อมสลายลงด้วยตัวมันเอง เมื่อถึงวาระนั้นเอง...

   แนะนำนะคะสำหรับใครที่เคยชื่นชอบ สาปพิษฐาน และ เหรียญนิรมิต มาก่อน รับรองค่ะว่าต้องชอบ ล่องกัลปาลัย ไม่น้อยไปกว่ากัน ด้วย การ ‘จร’ ได้ดั่งใจ ‘ดล’ บันดาล นั้นช่างเป็นอะไรที่น่า จรดล ตามไป... อย่างที่สุดเลยล่ะค่ะ

Create Date : 29 พฤษภาคม 2555		6 comments
Last Update : 5 มิถุนายน 2555 19:45:57 น.
Counter : 2932 Pageviews.
Share Tweet