วันที่พิษไข้รุมรังแก
ในวันที่พิษไข้รุมรังแก หัวใจเคยอ่อนแอก็อ่อนไหว ไม่มีใครสักคนคอยห่วงใย ไม่มีแล้วใครที่เคยผูกพัน ซบหน้าลงกับหมอน ปล่อยน้ำตาเปียกปอนอยู่อย่างนั้น ถามหัวใจอีกนานไหม ? จะมีภูมิคุ้มกัน เมื่อไรนะ
ฤทธิ์ยาของความไหวหวั่นจะจืดจาง นอนซมด้วยพิษความคิดถึง คนดีจะรู้ไหมใครคนหนึ่งยังคงอ้างว้าง จะรู้ไหม ? ฉันคนนี้ที่เธอทิ้งไว้ตรงปลายทาง ใช้ชีวิตอยู่อย่างร้าวรานเพียงใด เธอคงไม่รู้
ไม่เคยสน ไม่ใส่ใจว่าฉันจะทุกข์ทนหวั่นไหว แต่..สำหรับฉันทุกวินาทีของลมหายใจ ต้องการคุณหมอเยียวยารักษาไข้ ต้องการเธอกลับมาพยาบาลหัวใจให้แข็งแรง
ความคิดเห็นจากถนนนักเขียน
Create Date : 23 กุมภาพันธ์ 2549 |
Last Update : 23 กุมภาพันธ์ 2549 19:24:08 น. |
|
5 comments
|
Counter : 371 Pageviews. |
|
|