แม่มดฝึกหัด : นาชิกิ คาโฮะ

ชื่อหนังสือ : แม่มดฝึกหัด
แปลและเรียบเรียงจาก : NISHI NO MAJO GA SHINDA / WATARI NO ICHINICHI
เขียนโดย : นาชิกิ คาโฮะ
แปลโดย : ปริวัณย์ เยี่ยมแสนสุข
พิมพ์ครั้งที่ ๑ : มีนาคม ๒๕๕๐
สำนักพิมพ์ : JBOOK
จำนวน ๑๒๕ หน้า ราคา ๑๒๕ บาท

กระซิบก่อนอ่าน

   พอเริ่มขึ้นชั้นมัธยมต้น มัยก็ไม่ยอมไปโรงเรียน
แม่จึงพาไปพักที่บ้านคุณยายชั่วคราว
แต่แทนที่คุณยายจะเกลี้ยกล่อมให้มัยไปโรงเรียน
คุณยายกลับสอนเคล็ดลับการเป็นแม่มดให้แทน
" นอนหัวค่ำ ตื่นแต่เช้า กินข้าวตรงเวลา และออกกำลังกาย "
แม้จะฟังดูไม่น่าตื่นเต้น
แต่มัยก็สนุกสนานกับการฝึกฝนและประสบการณ์ใหม่ ๆ ที่น่าตื่นใจ
ได้เรียนรู้ทั้งธรรมชาติที่เอื้ออารีและกฎเกณฑ์อันโหดร้าย
จากเด็กหญิงชาวเมืองที่สับสน ไม่มีความสุข
มัยค่อย ๆ เติบโตขึ้นและมองโลกเปลี่ยนไปอย่างไม่รู้ตัว


ขอบคุณรายละเอียดและภาพปกจาก... บลิส พับลิชชิ่ง ... นะคะ

แวะเคาะประตูร้านหนังสือ

เขียนความรู้สึก...บันทึกหลังอ่าน

   จู่ ๆ มัย ก็เกิดอาการไม่อยากไปโรงเรียน คุณแม่ของมัยจึงตัดสินใจพามัยไปอยู่กับคุณยายเป็นการชั่วคราว คุณยายไม่เคยถามถึงเหตุผลที่มัยไม่ยอมไปโรงเรียน ไม่คะยั้นคะยอให้มัยไปโรงเรียน แต่... กลับเลือกที่จะหากิจกรรมให้มัยทำระหว่างที่มาพักอยู่กับคุณยาย และหนึ่งในกิจกรรมที่คุณยายแนะนำให้มัยได้ลองทำคือ... การฝึกหัดเป็น แม่มดฝึกหัด ขั้นตอนในการฝึกไม่ยุ่งยากซับซ้อน ไม่มีอะไรน่าตื่นเต้น หรือแปลกประหลาด แค่... " นอนหัวค่ำ ตื่นแต่เช้า กินข้าวตรงเวลา และออกกำลังกาย " แต่กลับทำให้มัยได้เรียนรู้อะไรเพิ่มขึ้นอีกมากมาย ที่สำคัญมันทำให้มัยรู้จักตัดสินใจปัญหาต่าง ๆ ด้วยตนเองอีกด้วย

   นอกจากนี้ยังมีเรื่องสั้นแถมท้ายอีกหนึ่งเรื่องชื่อ วันวุ่น เป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นหลังมัยตัดสินใจย้ายไปอยู่กับคุณพ่อ คุณแม่ของเธอที่เมือง T และเริ่มกลับไปเรียนชั้นมัธยมต้นอีกครั้งที่โรงเรียนแห่งใหม่ ณ ที่นั่น มัยได้รู้จักกับ โชโกะ เพื่อนใหม่ที่มีนิสัยต่างกันสุดขั้วกับมัย โชโกะเป็นเจ้าของรสนิยมและความคิดไม่เหมือนใคร แค่ได้อยู่ด้วยมัยก็มีความสุข ถึงโชโกะจะชอบพูดจาขวานผ่าซากแต่ก็ไม่มีเจตนาร้าย เรื่องทีพูดมีเหตุผล แต่เอาเป็นว่าโชโกะแปลกกว่าเด็กคนอื่นในห้อง ด้วยอุปนิสัยที่ต่างกันเรื่องวุ่น ๆ จึงเกิดขึ้นในวันหนึ่ง เมื่อทั้งสองนัดกันไปดูฝูงนกซาชิบะ แต่แผนการต้องล้มเลิกเพราะโชโกะนอนตื่นสาย จึงต้องเปลี่ยนไปดูนิทรรศการแทน แต่กลับต้องเปลี่ยนแผนกันอีกเพราะความโลเลของโชโกะ ที่อยากไปดูการแข่งขันฟุตบอลที่สนามกีฬาเทศบาล

    แม่มดฝึกหัด เป็นวรรณกรรมเยาวชนเล่มเล็ก ๆ ที่ได้รับ รางวัลวรรณกรรมเยาวชนนิอิมิ นันงิจิ และ รางวัลโชกักคัง ของประเทศญี่ปุ่น เนื้อหาของเรื่องไม่มีอะไรซับซ้อน เข้าใจยาก ให้ความรู้สึกเรื่อย ๆ ในการอ่าน ไม่ถึงขั้นสนุกมากมาย แต่ก็ไม่น่าเบื่อเกินไปที่จะอ่าน ทั้งยังสอดแทรกข้อคิดดี ๆ ไว้อีกด้วย ยกตัวอย่างเช่น การที่คุณยายเล่าถึงความเป็นมาของครอบครัวทางฝั่งคุณยาย ซึ่งมีถิ่นกำเนิดอยู่ในประเทศอังกฤษว่ามีเชื้อสายแม่มด ทำให้มัยสนใจการฝึกเป็นแม่มดฝึกหัด แถมคุณยายยังใจดีอธิบายแกมสอนให้ได้คิดว่า...

   " โชคดีว่าพลังจิตที่มีมาแต่เกิดน่ะ ถึงจะอ่อนแอ แต่จะค่อย ๆ เข้มแข็งขึ้นได้ทีละนิด นานเข้าก็จะแกร่งขึ้น เหมือนกับคนที่เกิดมาร่างกายไม่แข็งแรง แต่ถ้าได้ฝึก ร่างกายก็จะมีกำลังขึ้นมาได้ ตอนแรกอาจดูเหมือนไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง ทำให้จิตใจหวาดระแวง เกียจคร้าน รู้สึกท้อแท้ยอมแพ้กลางคัน เราต้องเอาชนะความคิดไม่ดีพวกนั้น ขอเพียงแค่พยายามต่อไปเรื่อย ๆ แล้วเรื่องอะไรก็ตามที่เราคิดว่าไม่มีวันเปลี่ยนแปลงได้ วันหนึ่งเราจะพบว่าตัวเราต่างไปจากเดิม และถ้ายังพยายามต่อไป ผ่านวันเวลาน่าเบื่อหน่าย ในที่สุดเราจะพบว่าตัวเองในปัจจุบันได้เปลี่ยนไป และเรื่องทำนองนี้จะเกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำอีก
   ...
   แต่ความยากของการเพิ่มพลังจิตไม่เหมือนการเพิ่มพลังทางกายหรือความสามารถด้านอื่น ตรงที่คนที่ฝึกพลังจิตมักจิตใจอ่อนแอ หมดกำลังใจได้ง่าย ๆ "

   เมื่อมัยเกิดรู้สึกเกลียดชัง เกนจิ โดยไม่มีเหตุผล ไม่ว่าเกนจิจะทำอะไร มัยก็คอยจ้องจับผิดร่ำไป คุณยายก็เตือนว่า...

   " เอาล่ะนะ นี่เป็นบทเรียนสำคัญที่สุดบทหนึ่งของการฝึกเป็นแม่มด คือเราต้องให้ความสำคัญกับสัญชาตญาณ แต่ต้องไม่หลงคล้อยตาม ไม่อย่างนั้นสัญชาตญาณจะกลายเป็นการคิดไปเอง ฟุ้งซ่าน และเข้าคอรบงำเราเสียหมด สัญชาตญาณก็คือสัญชาตญาณ เก็บไว้ในใจก่อนจนกว่าจะถึงวันที่เราได้รู้ว่าสิ่งนั้นเป็นความจริงหรือไม่ ยิ่งกำจัดสิ่งที่ค้างคาใจออกไปได้เท่าไหร่ เราก็จะเข้าใจสัญชาตญาณนั้นได้อย่างแท้จริง "

   มัยเองก็เป็นเด็กฉลาดนะคะ รู้ทันว่ากำลังถูกคุณยายโน้มน้าวจิตใจให้คิดเห็นไปในทางที่ถูกที่ควรตามแบบฉบับของคุณยาย แต่จะทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ว่าคุณยายกำลังทำอะไรกับความคิดของตนก็ไม่ใช่มัย ดังจะเห็นได้จากบทสนทนาในคืนหนึ่งของมัยกับคุณยายที่ว่า...

   " ลองตัดสินใจตามเหตุการณ์ไม่ดีหรือจ๊ะ เลือกแบบที่เราจะใช้ชีวิตอย่างมีความสุข จะได้ไม่ต้องนึกเสียใจทีหลัง อย่างต้นกระบองเพชรก็ไม่จำเป็นต้องมีชีวิตอยู่ในที่ที่มีน้ำ ดอกบัวไม่บานบนบก หมีขาวก็เลือกมีชีวิตอยู่ที่ขั้วโลกเหนือมากกว่าจะอยู่ฮาวาย แล้วมีใครตำหนิหมีขาวพวกนั้นได้บ้าง "
   ...
   " คุณยายมักพูดเสมอว่าให้หนูตัดสินใจเอง แต่หนูรู้สึกว่าคุณยายชอบโน้มน้าวให้หนูไปทางที่คุณยายต้องการเสมอ "

   ที่หวานเย็นพูดมาทั้งหมดนี้เป็นเพียงส่วนเล็ก ๆ ของหนังสือ แม่มดฝึกหัด เท่านั้นเอง อยากรู้ว่ายังมีอะไรซ่อนอยู่อีกนั้น... หวานเย็นขอแนะนำให้หยิบมาอ่านค่ะ เพื่อความสุขเล็ก ๆ ในการอ่านไงคะ

Create Date : 11 กุมภาพันธ์ 2557		9 comments
Last Update : 11 กุมภาพันธ์ 2557 14:13:42 น.
Counter : 2274 Pageviews.
Share Tweet