กระซิบก่อนอ่าน

   รู้หรือเปล่าว่ารู้หรือไม่รู้
   —Where is the terminal ?—

   นักเดินทางนามว่าคิโนะ เดินทางพร้อมกับเฮอร์เมสรถสองล้อพูดได้ ทั้งคู่จะพำนักยังดินแดนที่แวะผ่านไปเพียงสามวัน คิโนะไม่ใช่ฮีโรผู้กอบกู้ ไม่ได้เข้าไปช่วยเหลือ หรือทำสิ่งใดเพื่อดินแดนเหล่านั้น เพียงแต่รับรู้เรื่องราวที่เกิดขึ้น และเมื่อครบสามวันก็จากไป...

   การเดินทางผ่านสี่ดินแดนและสามเรื่องราวในเล่มสามนี้ จะสะท้อนมุมมองที่ย้อนถามเราว่า...รู้หรือเปล่าว่ารู้หรือไม่รู้...


ขอบคุณรายละเอียดและภาพปกจาก... บลิส พับลิชชิ่ง ... นะคะ

แวะเคาะประตูร้านหนังสือ

   และแล้ว ' คิโนะ ' ก็เดินทางมาถึงเล่ม 3 จนได้ (จริง ๆ ควรจะบอกว่าหวานเย็นอ่านมาถึงเล่ม 3 จนได้มากกว่าอะค่ะ ) มาถึงเล่มนี้ คิโนะก็ยังคงเดินทางไปยังดินแดนต่าง ๆ เพื่อรับรู้เรื่องราวและถ่ายทอดให้ได้อ่านเหมือนเช่นเคย การเดินทางของคิโนะในครั้งนี้ยังคงสะท้อนมุมมองที่เรามองเห็น ได้พบ แต่สัมผัส แต่... อาจหลงลืม... ไม่ใส่ใจ... รู้...หรือไม่รู้... เหมือนที่ผ่าน ๆ มา ทว่าเมื่อเราติดตามการเดินทางของคิโนะกลับทำให้เราได้ไตร่ตรองมันอีกครั้ง

   เรื่องหนึ่งในเล่มนี้ที่หวานเย็นให้ความสนใจมากที่สุดเรื่องหนึ่งอยู่ในตอนที่ชื่อ ' นครหน้าเหมือน ' นั่นคือคำพูดของ ' คนนำทาง ' ที่มีต่อคิโนะว่า...
   ' คนที่เลี้ยงดูลูกแบบขอไปที คนที่เลี้ยงลูกเพื่ออวดหรือเพื่อสร้างภาพลักษณ์ให้กับตนเอง คนที่ใช้กำลังบังคับปฏิบัติต่อลูกเหมือนทาส คนที่ช่วงชิงอิสระและปิดกั้นความสามารถของลูก ยัดเยียดคำพูดเห็นแก่ได้ว่าจะให้ลูกเจริญรอยตามตัวเอง คนที่ใช้ความรุนแรงกับลูกเป็นเครื่องมือระบายอารมณ์ยามเมาหรือลดความเครียด ...ในประวัติศาสตร์ไม่เคยมีพ่อแม่แบบนั้น ' ให้กำเนิด ' และเลี้ยงดูลูกให้เจริญเติบโตสมบูรณ์ทั้งทางร่างกายและจิตใจได้สักราย... '
   หากประโยคนี้ทำให้ต้องย้อนคิดแล้ว ประโยคต่อไปคงทำให้อึ้งไม่น้อยเลยล่ะค่ะ เพราะมันคือกฎหมายของนครแห่งนี้ที่ค่อนข้างจะรุนแรงในแง่ศีลธรรม แต่... ก็ทำให้ได้คิดนะคะ... ว่า...
   ' ...หากพ่อแม่ฆ่าลูกจะต้องโทษประหารโดยไม่มีข้อยกเว้น กลับกันถ้าหากลูกฆ่าพ่อแม่จะไม่ต้องรับโทษใด ๆ แม้ว่าจะอายุเท่าไรหรือมีเหตุผลอะไร มันแน่นอนอยู่แล้วใช่ไหมล่ะครับ ในเมื่อพ่อแม่เป็นผู้เลี้ยงดูลูก หากจะโดนลูกที่ตัวเองเลี้ยงต่อย เตะ หรือฆ่าก็ไม่มีสิทธิ์บ่น เพราะผิดเองที่เลี้ยงลูกให้กลายเป็นแบบนั้น และต้องยอมรับผลนั้นแต่โดยดีครับ '
    อึ้งค่ะ อึ้ง ถือว่าเป็นความคิดที่น่ากลัวหากมีประเทศใดคิดจะใช้เป็นกฎหมายตามอย่างนครหน้าเหมือนแห่งนี้

   สำหรับที่กำลังมองหาหนังสือน่ารัก ๆ อ่านแล้วได้ข้อคิด หวานเย็นก็ขอฝากการเดินทางของคิโนะไว้ให้พิจารณากันนะคะ เผื่อจะถูกใจบ้าง