แนะนำตัว ภาค 2
ชีวิตของการเป็นนักเรียนประจำ จะว่าไปแล้วก็สนุกไปอีกแบบ วันทั้งวันเจอแต่หน้าเพื่อน หลังจากเรียนจบ ม.6 ก็ Entrance ติดคณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ กลับมาอยู่บ้านเหมือนเดิม พอเรียนจบก็ได้งานทันที บริษัทนี้ใครๆก็อยากเข้านะ แต่เราทำอยู่ได้ประมาณ 6 ปี ก็เกิดความคิดขึ้นมาอีกว่า เอ... แล้วเราจะทำงานนี้ไปได้จนถึงอายุ 60 เลยมั้ยนะ คิดทบทวนอยู่นานมาก เป็นปีได้เลยมั้ง แล้วถ้าเราไม่ทำงานนี้ เราจะทำอะไรดีหล่ะ อะไรคือสิ่งที่เราชอบจริงๆ จนในที่สุด วันนึงก็เกิดมีความคิดนึงแว๊บเข้ามา ทำขนมขายสิ ตายหล่ะว้า... ไอ้ที่ชั้นจะพยายามหนีมาตั้งแต่เด็ก กลายเป็นว่ามันคือตัวตนของชั้นเองหรอกหรือเนี่ย เอาไงดีหล่ะทีนี้ ปรึกษาแม่ แม่ก็บอกว่าแล้วแต่เรา พอดีช่วงนั้น OHAP (Oriental Hotel Appenticeship Programe) เปิดรับสมัคร อายุเราก็สูงที่สุดที่จะสมัครได้ เลยต้องตัดสินใจให้ดี ว่าจะทำงานตามเดิม หรือลาออกแล้วมาเรียน OHAP ดี ในที่สุด ก็ตัดสินใจลาออกจากงาน หลังจากสอบผ่าน OHAP เลือกเรียนสาขา Bakery ซึ่งน้องสาวก็สอบผ่าน ในสาขา Internation Cuisine ถือว่าโชคดี ที่เราต่างคนต่างเรียนคนละอย่าง เพราะเวลาทำร้านจะได้มีทั้งอาหารและขนม ระยะเวลาที่ต้องกลับไปใช้ชีวิตที่เมืองกรุงอีกครั้ง คือ 1 ปี บอกได้คำเดียวว่าเหนื่อยมากๆ กลับถึงบ้าน พอหัวถึงหมอนปุ๊บ ก็หลับป็นตายเลย และเราทั้งคู่ก็เรียยนจบ กลับมาอยู่เชียงใหม่ ทำร้านชื่อ "Sweenita Cuisine and Bakery" ตอนนี้เราก็ทำร้านเสร็จแล้ว เปิดขายตั้งแต่ วันปีใหม่ 2551 หลายคนสงสัยว่าทำไมถึงตั้งชื่อนี้ เหตุผลคือ เป็นชื่อของเรา 2 คนพี่น้องเอามาผสมกันค่ะ
Create Date : 18 พฤศจิกายน 2551 |
|
8 comments |
Last Update : 23 พฤศจิกายน 2551 16:43:18 น. |
Counter : 1085 Pageviews. |
|
|
|