นำสิ่งดี ๆ มาฝาก ค่ะ
สวัสดี ค่ะ ชาวบล็อกพันธ์ทิพย์ ทุกคน
วันนี้ ฉันนำข้อเขียนดี ๆ มาฝากทุกคน ไปอ่านพบในฮอตเมลที่เพื่อนคนหนึ่งส่งมาให้ ฉันเห็นว่า เป็นข้อเขียนที่น่าสนใจ ภาษาสวย ให้ข้อคิดเตือนสติให้กับคนที่ผิดหวังในความรักได้เป็นอย่างดี ก็ใคร่ต้องการนำมาเผื่อแผ่แก่ท่านผู้อ่านที่เข้ามาชมบล็อตของฉันค่ะ เชิญท่านผู้อ่านลองอ่านและคิดตามนะคะ
รักให้เป็น
ที่เราต้องเจ็บปวดกับความรักน่ะ ไม่ใช่เพราะมันจากไปหรอก ........แต่เพราะมันยังคงอยู่ต่างหาก ถ้าวันนี้คนสองคนต่างหมดรักกันไป คงไม่มีใครต้องเสียใจมากนัก แต่กลับเป็นเพราะรักที่ยังอยู่ในใจคุณนั่นเองที่ทำให้คุณปล่อยวางลงไม่ได้
ธรรมชาติของรัก มักไม่ให้โทษแก่ใคร เพียงแต่อาจปรุงแต่งให้หัวใจพองฟูจนลืมนึกถึงความจริงที่ว่า มีวันที่รักมา ก็อาจมีวันที่รักไปได้ ความรักเป็นสิ่งสวยงาม หลายคนจึงอดหลงใหลได้ปลื้มกับมันไม่ได้ ในยามที่มันอยู่ เรามักหลอกตัวเองว่า เพราะเรารักเขามาก เขาคงเห็นความดี ความตั้งใจของเรา และรักเราตอบบ้าง ไม่มากก็น้อย และเมื่อเขาตอบรักรักของเรา ความฟูของหัวใจ มักทำให้เราก้าวล่วงไปถึงการรู้สึกยึดมั่น ว่าเขาเป็นส่วนหนึ่งของเรา เป็นเหมือนทรัพย์สินส่วนตัวทางใจอย่างหนึ่งที่จะต้องอยู่กับเราทุกครั้งที่เราต้องการ นานเท่าที่เราปรารถนา ความรู้สึกอันนี้แหละ คือจุดเริ่มของความเจ็บปวดทั้งมวล เพราะมันฝืนกฎธรรมชาติ รักที่สมหวังอยู่กันจนแก่เฒ่า ก็หนีไม่พ้นกฎข้อนี้ เพราะวันหนึ่ง ไม่เราก็เขาก็ต้องตายจากกัน สิ่งสำคัญจึงไม่ได้อยู่ที่ว่า...........วันนี้เขาอยู่หรือจากไป สำคัญที่ว่า......ช่วงที่เรามีเวลาอยู่ด้วยกัน ขอให้มีความทรงจำที่ดี.......ก็เพียงพอแล้ว อย่างน้อย เราก็ยังมีอะไรดีดีให้นึกถึงและยิ้มให้ความทรงจำนั้นได้ ไม่ได้บอกว่า รักต้องลงเอยด้วยความเศร้าเสมอไป เพียงแต่ถ้าเขาจะอยู่ เขาจะไป รักคุณมากขึ้น คงเดิม หรือหดน้อยถอยลง จะเป็นเพราะคนสองคน ไม่ใช่ความต้องการของเราฝ่ายเดียว หรือเขา ฝ่ายเดียว ชีวิตเป็นเรื่องซับซ้อนเข้าใจยาก .....แต่ในความซับซ้อนนั้น มันก็เรียบง่ายอย่างที่เรานึกไม่ถึง เพราะ .....ไม่ว่าสิ่งไหน เรื่องอะไร สารพัดสารพัน ทุกอย่างล้วนแต่อยู่ในกฎเดียวกัน มันจะเกิดขึ้น....ตั้งอยู่...แปรสภาพแล้วก็จบลง ถึงวันนี้จะยังร้องไห้ ก็คงไม่กระไร เพราะชีวิตก็เป็นแบบนี้ มีวันที่เลวร้าย มีวันที่สวยงาม มีวันที่ว่างเปล่า สุขก็อยู่กับเราไม่นาน ทุกข์ก็อยู่กับเราไม่นาน สุขเคยแวะผ่านมาแล้วก็ไป ทุกข็ก็เป็นเฉกเช่นกัน ร้องไห้แล้วก็อย่าร้องเปล่า ๆ มองให้เข้าใจสัจธรรมของชีวิตไปด้วย ได้แต่อวยพรให้คุณเข้าใจชีวิตมากขึ้น เติบโตขึ้น เข้มแข็งขึ้น แต่อย่าแข็งกร้าว ขอให้อ่อนโยนแต่เข้มแข็ง และขอให้วันใหม่ในชีวิตมาถึงในอรุณรุ่งของวันพรุ่งนี้ วันที่เราจะไม่ต้องร้องไห้อีกต่อไป
Create Date : 24 กรกฎาคม 2555 |
|
0 comments |
Last Update : 24 กรกฎาคม 2555 13:20:40 น. |
Counter : 2201 Pageviews. |
|
|
|