พูดกับฉันในวันที่ผ่านมา    พูดกับฉันในวันที่ผ่านมา   เป็น โจทย์ถนนสายนี้มีตะพาบ หลัก กิโลเมตรที่ 316    ผู้ตั้งโจทย์  คือ คุณ จันทราน็อคเทิร์น    คำอธิบายโจทย์   ถ้ามีโอกาสได้พูดกับตัวเองในวัยเด็ก หรือพูดกับตัวเองในอดีต เพื่อนๆ อยากจะบอก อยากจะเตือน อยากจะให้กำลังใจ หรือทำอะไรกับเด็กคนนั้นในวันนั้นบ้าง หัวข้อเรื่อง ตะพาบครั้งนี้  " พูดกับฉันในวันที่ผ่านมา"  ของน้องปริ๊นซ์  เป็นหัวข้อที่เขียนยากนะ   อ่านจากคำอธิบายโจทย์  ตีความว่า  "เราได้พูดกับตัวเอง หรือว่า สัญญากับตัวเอง ว่า.......ถ้าตาม ความเห็นเช่นนี้  ฉันคิดว่า  ทุกคนก็คงจะเคยคิด   เคยตั้งใจ สัญญาใจกับตัวเองบ้าง                 ฉันเอง ก็จำได้ว่า  ในช่วงวัยเด็ก  วัยรุ่น  วัยที่กำลังมีความรัก  ก็เคย ตั้งใจ  สัญญากับตัวเอง และส่วนใหญ่ก็พยายามทำตาม ที่ได้ตั้งใจไว้และไม่เคยคิดเสียใจ เสียดายในสิ่งที่ตั้งใจไว้เลย ดังฉันจะเล่าต่อไปนี้                 วัยเด็กของฉัน  ฉันมักจะได้ยินกรอกหูจากแม่บ่อย ๆ ว่า  เด็กผู้หญิงไม่ ต้องเรียนหนังสืออะไรมากนัก  อ่านออกเขียนได้ก็พอแล้ว  เพราะว่า เมื่อโตเป็นสาวก็ต้องแต่งงานไปเป็นสะใภ้เป็นคนของตระกูล อื่นไปเสียแล้ว  (ตามความเชื่อของคนจีนในยุคนั้น ๆ )   นี่เป็นปมหนึ่งในชีวิต ที่ฉันตั้งมั่นไว้ว่า  ฉันจะต้องเรียนให้สูง ๆ ให้จบ ปริญญาตรีให้ได้ ไม่ใช่ต้องแต่งงานไปเพื่อเป็นคน ของตระกูลอื่น และแบมือขอเงินสามีใช้  ความตั้งใจของฉันจึง บอกกับตัวเองตั้งแต่เด็กว่า  ฉันจะต้องเรียนให้สูงที่สุด และไม่ยอมให้คลุมถุงชนเด็ดขาด  ฉันจบประถมสี่ด้วยวัยที่ค่อนข้าง มากเพราะเจ็บป่วยบ่อย กว่าจะเข้าเรียนประถมก็อายุ 9 ขวบแล้ว  แถมพ่อให้เรียนโรงเรียนจีนด้วย กว่าจะจบประถม สี่ ก็ห้าปี เพราะภาษาจีนจะต้องไปเรียน ป.เตรียมก่อน ขึ้น ป. 1  (ช่วงนั้น  พระราชบัญญัติประถมศึกษาภาคบังคับ ออกมา แล้ว  เด็กไทยทุกคน ต้อง จบประถมศึกษา  ไม่งั้น พ่อแม่จะมีความผิด)  เมื่อจบประถมศึกษาแล้ว  ฉันก็ไปสมัคร เรียน ป. 5 ต่อโดยการสอบเข้าที่ โรงเรียนมหาวีรานุวัตร  (โรงเรียนประถมศึกษาตั้งใหม่อยู่ในวัดไตรมิตรวิทยาลัย)  ฉันเป็น นักเรียนรุ่นแรกของโรงเรียนนี้ เมื่อจบ ป. 7 ที่นี่แล้ว  แม่จะไม่ให้เรียนต่อแล้ว  แต่ครูประจำชั้นฉัน เขา มาถึงบ้าน  มาอธิบายให้แม่ฟังว่า  "สุวิมล เขาเป็นเด็กเรียนดี  สมควรให้เขาเรียนต่อสูง ๆ จะได้มีงานดี ๆ ทำ"  ในที่สุด แม่ยอมให้ฉันเรียนต่อ มัธยมต้น  แต่ก็มีอุปสรรค คือ เกิดเจ็บ ป่วยช่วงตอนเรียน ม.ศ. 2 จึงต้องหยุดเรียน  แต่ ความตั้งใจ สัญญา ที่ให้กับตัวเอง นั้น ไม่ได้หายไป  ฉันไปเรียนลัด คือ  การเรียนรวบ  ม.ศ 1-3 เรียนลัดจบภายใน 1 ปี  ซึ่งฉันก็สัญญากับแม่ว่า ให้ส่งฉันจบ ม.ศ. 3 ก็ได้  พอสอบเทียบได้  ฉัน ก็หางานทำ สอนโรงเรียนราษฎร์ คือ เลิศศิลป์พิทยา  ซึ่ง เป็นโรงเรียนของพ่อแม่เพื่อน  ฝากฉันสอนเด็ก ป. เตรียม ที่โรงเรียนนี้  โดยต้องสอน ภาษาจีนให้เขาวันละ 2 ชั่วโมงด้วย   เท่ากับ สอนทั้งไทย จีน ไม่มีเวลาพักเลย  แต่ก็ได้เงินเดือนดีนะ  เดือนหนึ่ง ได้ 700 บาท  ฉันเรียนลัด ม.ศ. 4-5  สอบเทียบต่อ  และได้สอบเข้ามหาวิทยาลัย  (สมัยนั้นเรียกว่า  วิทยาลัยวิชาการศึกษา บางแสน)   ตอนนี้   แม่รู้สึกเสียใจที่ฉันสอบเข้าเรียนต่อมหาวิทยาลัยได้  ตอนนั้น  พ่อฉัน เริ่มเจ็บป่วยและ เลิกกิจการโรงงานน้ำหวานไปแล้ว   เหลือเงินไม่มากนัก แต่ก็พอจะส่งฉันเรียนจบ ป.ตรีได้  พ่อบอกแม่ว่า  ให้ฉันเรียนต่อเลยเพราะอย่างไร ก็สอบได้แล้ว  และจำนวนพี่น้องคนอื่น  ก็ไม่มีใครอยากเรียน  ฉันเลยได้เรียนต่อจนจบ ป.ตรี  ด้วยเงินที่ต้องใช้อย่างประหยัดสุด ๆ   ดีที่ ว.ศ. สมัยนั้น  ค่าเล่าเรียน คือ ค่าหน่วยกิตก็ไม่ต้องเสีย  ค่าอาหาร ค่าที่พัก ก็ราคาถูกมาก  ทุกคนต้องอยู่หอ   อยู่ในระเบียบวินัย  มีอาจารย์หอ คอยดูแลความประพฤติ บ่มนิสัยให้ ออกมากเป็นครูที่มีคุณภาพ มีจรรยาบรรณ ของความเป็นครูต่อไป ค่ะ   ในที่สุด 4 ปีของชีวิตในวิทยาลัยวิชาการ ศึกษา บางแสน ของฉัน ก็จบลงได้รับปริญญาบัตร ด้วยคะแนนเฉลี่ย  2.90 เสียดายที่ อาจารย์นิเทศก์ ให้ฉันฝึกสอนได้แค่ บี บวก ทั้ง ๆ ที่พี่เลี้ยงที่ดูแล เขาให้ เกรด เอ แล้ว  ฝึกสอน 15 หน่วยกิต  เกรดเอ และ บี ห่างกันเยอะเหลือเกิน  ไม่งั้น ฉัน ก็จะได้เกียรตินิยมแล้ว นะเนี่ย อิอิ    แม่ไปงานรับปริญญาของฉันด้วยรอยยิ้มที่เปี่ยมไปด้วยความสุข  แม่ คงเปลี่ยนความคิดเห็นแบบเดิม ๆ ที่ว่า ผู้หญิงจะต้องแต่งงานรับใช้บ้านทางฝ่ายสามีเท่านั้น  อิอิ    อักษรภาษาจีนสองตัวนี้  อ่านว่า  "เฉินกง"  แปลว่า "สำเร็จ" ค่ะ เป็น ภาพที่เหมาะกับเรื่องราวของฉันในวัยเด็ก ที่ได้ตั้งใจไว้ พาแม่ไปงานรับปริญญาของฉันที่ ว.ศ. บางแสน  ใบหน้าแม่ยิ้มระบาย ไปด้วยความสุขมากมาย   ค่ะ  ตะพาบของฉัน เรื่อง   " พูดกับฉันในวันที่ผ่านมา"   ของฉัน ก็เป็นเรื่อง ราวในวัยเด็กที่ฉัน สัญญากับตัวเอง  และก็ทำความตั้งใจนี้ สำเร็จลุล่วงไปด้วยดี  ไม่ได้รู้สึกเสียดาย หรือ อยากแก้ไขอะไรเลย  ฉัน คิดว่า คนเรา ถ้ามีความตั้งมั่นในสิ่งใดอย่างแน่วแน่ และปฏิบัติด้วยความหมั่นเพียร  ตั้งใจ ย่อมประสบความสำเร็จดังใจ ปรารถนา แน่นอน ค่ะ      Create Date : 08 ธันวาคม 2565 44 comments Last Update : 9 ธันวาคม 2565 13:48:15 น. Counter : 712 Pageviews. Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณThe Kop Civil, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณทนายอ้วน, คุณเริงฤดีนะ, คุณสองแผ่นดิน, คุณอุ้มสี, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณหอมกร, คุณtoor36, คุณ**mp5**, คุณkatoy, คุณร่มไม้เย็น, คุณSweet_pills, คุณRain_sk, คุณNENE77, คุณkae+aoe, คุณชีริว, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณSertPhoto, คุณtanjira, คุณกะว่าก๋า, คุณกิ่งฟ้า, คุณtuk-tuk@korat, คุณhaiku, คุณnewyorknurse

สวัสดีครับอาจารย์ ผมว่าชีวิตช่วงวัยเด็กและมัธยม เป็นอะไรที่สนุกและมีความสุขมากที่สุดเลยนะครับ คิดถึงเพื่อน ๆ ตอนนั้นมาก ๆ อยากกลับไปอีกครั้งครับ ผมก็คล้ายอาจารย์เลยครับ พ่อกับแม่บอกว่าให้ตั้งใจเรียนให้มากที่สุด โตขึ้นจะได้เป็นเจ้าคนนายคนครับ   โดย: The Kop Civil 8 ธันวาคม 2565 12:11:34 น.

อ้อมีความรู้สึกว่า.. นอกจากอาจาร์ยเป็นแบบอย่าง เป็นแม่พิมพ์ที่ดีของนักเรียนแล้ว อาจาร์ยยังเป็นปูชนียบุคคล ที่ให้ความรู้น้องๆหลานๆผ่านบล็อกที่มีคุณภาพอีกด้วย Vote ตะพาบ และ Queen Of Blog   โดย: เริงฤดีนะ 8 ธันวาคม 2565 17:50:17 น.

สุดยอดเลยค่ะครู เป็นความตั้งใจมุ่งมั่น และเป็นได้ดั่งฝัน   โดย: อุ้มสี 8 ธันวาคม 2565 23:21:41 น.

ครูเป็นคนมุ่งมั่น ศึกษาจนจบและทำงานตามที่ตั้งใจมีคุณธรรม ลูกศิษย์เยอะน่าชื่นชมครับครู   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 9 ธันวาคม 2565 5:40:22 น.

อาจารย์ทานอาหารแมคโครไบโอติกเยอะๆนะครับ ผักดอง กิจิ นมเปรี้ยว โยเกิร๋ต ช่วยให้ร่างกายฟื้นตัวดีขึ้นครับ บอลกับคุณเปี๊ยกขอให้อาจารย์แข็งแรงเร็วๆนะครับ --------------------- พักนี้ไม่ค่อยได้ up บล็อกครับ หลานสาวจะสอบเข้า ม.1 ครับ เหลืออีกไม่กี่เดือนเท่านั้นครับ เลขกับวิทย์ส่งไปให้ครูสอยนพิเศษเค้าติวครับ เหลือภาษาไทย สังคม ภาษาอังกฤษจะติวเองครับ ต้องใช้เวลาในการรื้อฟื้นความจำนิดนึงครับ กับหาข้อสอบ แบบฝึกหัดให้หัดทำไปด้วย เลยไม่มีเวลาหาข้อมูลที่จะมา up บล็อกครับ แต่ก็ยังตามอ่านบล็อกของเพื่อนๆอยู่เรื่อยๆในเวลาว่างๆนะครับ   โดย: ทนายอ้วน 9 ธันวาคม 2565 8:53:31 น.

นี่ถ้าอาจารย์เชื่อคุณแม่ที่ถือคติแบบจีนโบราณ ปานนี้ก็ต้องไปนั่งเป็นซิ้มรับใช้สามีในบ้านเถ้าแก่สักคนแน่ๆ ค่ะ   โดย: หอมกร 9 ธันวาคม 2565 9:25:40 น.

ความเชื่อแบบจีนสมัยก่อนกดผู้หญิงมาก เดี๋ยวนี้ก็ยังกดแต่น้อยลงกว่าแต่ก่อนเยอะ เดี๋ยวนี้น่าจะไม่มีเรียนลัดแล้วมั้งครับ รุ่นผมรุ่นสุดท้ายแล้วมั้ง เรียนรัดแล้วไปสอบเข้ามหาวิทยาลัยก่อนได้ด้วย พอ ม.6 เทอมสุดท้ายผมเห็นพวก ห้องคิง มาเรียนแบบ มาๆ หยุดๆ เพราะเรียนจบไปแล้ว อารมณ์ว่ามาเพื่อหาเพื่อนก็เท่านั้น เคยเรียนวิชาหนึ่ง (ขอไม่ระบุวิชา) มีการจ้างมืออาชีพจากภายนอกเข้ามาช่วยประเมิณ กลุ่มผมถูกมืออาชีพประเมิณว่าได้ เอ อาจารย์รีบวิ่งเข้ามาท้วงเลยว่าให้เอไม่ได้ต้องตัดคะแนนให้น้อยลง ต้องกดคะแนนลง มืออาชีพกล่าวว่า "อาจารย์ ตอนหนูอายุเท่าพวกเขา หนูจินตนาการไม่ออกเลยว่าหนูจะทำได้อย่างพวกเขา หนูว่าหนูทำได้ไม่ถึงครึ่งของพวกเขาด้วยซ้ำ ที่สำคัญ พวกเขาไม่มีจุดผิดพลาดให้ต้องตัดคะแนน กลับกันมีจุดที่เกินคาดจนต้องบวกคะแนนให้ด้วยซ้ำ ถ้าให้ เอ+ ได้คงให้ไปแล้ว" อันนี้เพื่อนผมไปได้แอบยินตอนอาจารย์พูดกับมืออาชีพ แต่ทีนี้อาจารย์ก็ดูเหมือนจะไม่ยอมท่าเดียว จนมืออาชีพยังโมโห จนสุดท้ายแล้วเขาถามอาจารย์กลับไปว่า "แล้วจะให้หนูมาประเมินให้คะแนนทำไม ในเมื่อคุณก็มีคำตอบที่คุณอยากจะได้อยู่แล้ว!!" ท่าทางเขาโกรธมากเพราะมันเหมือนอาจารย์ไม่เคารพในอาชีพของเขา เชิญเขามาประเมินแต่ไม่เคารพคำตัดสิน สุดท้ายการประเมินนั้นเราก็ได้แค่ บี+ และอาจารย์ก็ได้ชื่อว่าไอ้อาจารย์เฮงซวย คุณสุวิมล คุณไม่ได้เจอเรื่องแบบนี้คนเดียวหรอกครับ   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 9 ธันวาคม 2565 11:38:14 น.

แวะมาเยี่ยมและส่งกำลังใจครับ   โดย: **mp5** 9 ธันวาคม 2565 13:51:03 น.

เรื่องราวในวันเก่าๆโดยเฉพาะตอนเด็กมักมีเรื่องสนุกนานรวมอยู่ด้วยนะคะ ได้อ่านเพลินๆและยังได้ความรู้ด้วยค่ะ   โดย: NENE77 10 ธันวาคม 2565 13:02:08 น.

อ่านแล้วประทับใจในความมุ่งมั่นของครูมากๆ ค่ะ   โดย: kae+aoe 10 ธันวาคม 2565 16:39:59 น.

ขอบคุณ อ.สุวิมล เช่นกันครับผม   โดย: ทั่นขุน (Rain_sk ) 10 ธันวาคม 2565 21:13:55 น.

สวัสดีค่ะอาจารย์ ความมุ่งมั่นตั้งใจจริงของอาจารย์ ส่งผลให้ประสบความสำเร็จอย่างน่าภูมิใจมากๆนะคะ ตอนนี้ต๋าอยู่เชียงใหม่ อาศัยมือถือเข้าบล็อกค่ะ ขอบคุณอาจารย์สำหรับกำลังใจนะคะ   โดย: Sweet_pills 11 ธันวาคม 2565 0:29:40 น.

เห็นโจทย์แล้วรู้สึกว่าอาจารย์ต้องมีอะไรจะบอกตัวเองเยอะแน่ๆ คงจะบอกว่า "ตัวฉันในตอนนี้มีความสุขดี เพราะงั้นทำอย่างที่เธอตั้งใจเถอะ" โชคดีที่อาจารย์มีหัวคิดแบบสมัยใหม่นะครับ เรียกว่ามาก่อนกาลเลย เรียนสูงๆเพื่อพึ่งพาตัวเองให้ได้ ตอนนี้ก้หมดยุคที่ผู้หญิงจะต้องไปแต่งเข้าบ้านใครแล้วจริงๆ และได้ครูที่เข้าใจ อยากให้เรียนต่อสูงๆด้วย   โดย: ชีริว 11 ธันวาคม 2565 15:41:26 น.

ความมุ่งมั่นตั้งใจจริงของอาจารย์ สุดยอดตรับ   โดย: SertPhoto 12 ธันวาคม 2565 0:24:30 น.

สวัสดีครับอาจารย์ ผมแวะมาอ่านและให้กำลังใจไว้หลายวันแล้ว แต่ยังไม่มีจังหวะเหมาะ ๆ ยาวๆ เข้ามาเม้นเลยครับ ช่วงนี้งานเยอะมากครับ เร่งยอดเร่งงานปลายปี แถมลูกน้องก็มีปัญหาเรื่องงานใหญ่โตระหว่างที่ผมไม่อยู่ จนต้องเอามานั่งเคลียร์กันวุ่นวาน ไหนจะเหนื่อยง่วง หลับอีก 55555 ได้อ่านเรื่องราวที่อาจารย์อยากพูดกับตัวเองในวันที่ผ่านมา ผมว่าเป็นเรื่องราวที่ดีมาก ๆ เลยครับ เมื่อก่อนผมเชื่อว่ามีเด็กผู้หญิงอีกมากแน่นอนที่ไม่มีโอกาสได้เรียน เพราะไม่ได้รับการสนับสนุนจากครอบครัว แต่อาจารย์มีครอบครัวที่ดี ที่เข้าใจและเชื่อมั่นในตัวอาจารย์ แถมยังมีคุณครูที่ดี ที่เชื่อมั่นและมุ่งมั่นจะส่งเสริมลูกศิษย์อีกครับ และที่ดีใจมาก ๆ คือ อาจารย์ก็ได้ส่งผ่านความตั้งใจและจิตวิญญาณความเป็นครูที่ดีมาด้วยครับ สมัยผมเรียนเอาจริงๆ ผุ้หญิงเรื่องดีกว่าผู้ชายเยอะเลยครับ 555555 ขอบคุณสำหรับคอมเม้นตะพาบของผมนะครับ   โดย: จันทราน็อคเทิร์น 12 ธันวาคม 2565 23:17:09 น.

สวัสดีครับอาจารย์ ตั้งใจกลับมาบล๊อกอาจารย์อีกครั้งเลยครับ เพราะอ่านคอมเม้นว่าอาจารย์ป่วยโควิด เป็นยังไงบ้างครับ อาการอ่อนเพลียจะเป็นไปซักระยะเลยนะครับ ช่วงเดือนนึงอาจจะยังคงมีอาการไม่ปกติอยู่ เลี่ยงออกกำลังกายได้เลี่ยงๆ ไปก่อนครับ ทานอาหาร พักผ่อนมาก ๆนะครับ จะได้ recover มากพอจะไปงานคืนสู่เหย้านะครับ ส่วนผมใช้เวลาประมาณ 2 เดือนถึงจะ recover เต็มที่ครับ เดือนแรกนี่มีอาการนอนไม่ค่อยหลับ เวียนหัวจะเป็นลมบ่อยมาก และไอมากยาวๆ มา 2 เดือนเลยครับ ยังไงพักผ่อนมาก ๆ ดูแลสุขภาพด้วยครับ   โดย: จันทราน็อคเทิร์น 13 ธันวาคม 2565 12:44:29 น.

สวัสดีค่ะอาจารย์ ยังไม่ลืมหนูใช่ไหมคะ 555 หายไปนานเลยค่ะ มาก็แค่แว๊บๆๆ อ่านจากคอมเม้นท์น้องปริ๊น อาจารย์เป็นโควิด หายดีรึยังคะ ขอให้หายและแข็งแรงไวๆนะคะ อาจารย์เก่งจังค่ะ สอนเด็กตั้งแต่ยังไม่จบเลย มีใจรักในการสอนมากๆเลยค่ะ ชื่นชมและนับถือค่ะ หนูว่าจะเข้ามาเขียนตะพาบแหละค่ะ ไม่รู้จะได้อัพไหมนะคะ .... ขอให้อาจารย์มีความสุขมากๆ สุขภาพแข็งแรงนะคะ   โดย: tanjira 14 ธันวาคม 2565 14:47:58 น.

สวัสดีครับอาจารย์ โอ้....เสียดายเลยครับ ที่เขียนๆ ไว้แล้วกเผิด หรือนิ้วไปโดนแล้วลบหมดนี่ผมเป็นบ่อยเลยครับ แล้วหงุดหงิดมาก เพราะแต่ละครั้งที่ผมพิมเม้นผมตั้งใจอ่านตั้งใจเม้นมา พอหายก็พิมใหม่มาไม่ได้ฟีลเหมือนเดิมอีก เดี๋ยวนี้แก้ไขปัญหาด้วยการพิมใส่ word ครับ นี่ก็พิมผิด ๆ ถูก ๆ เพราะพิมสัมผัส 100% เลย ไฟที่คีย์บอร์ดก็ดันไม่ติดครับ ถ้าอาการหลังโควิดของอาจารย์ดีขึ้นเป็นปกติแล้ว ผมก็หายห่วงครับ ^^ มาละครับๆๆ ถึงเขาใหญ่ รีวิวที่พักแล้วครับ ครั้งนี้ผมคิดว่าจะเขียนแนวรีวิว แชร์ประสบการณ์กันไป เล่าเรื่องส่วนตัวน้อยหน่อย เพราะไปนั่งๆ นอนๆ ไม่ได้ทำอะไรเท่าไหร่ครับ เน้นพักผ่อนจริงๆ ^^   โดย: จันทราน็อคเทิร์น 14 ธันวาคม 2565 21:48:56 น.

อรุณสวัสดิ์ครับอาจารย์ ต้องนับว่าอาจารย์เป็นผู้หญิงที่มีความคิดก้าวหน้ามากในยุคนั้นครับ เพราะผู้หญิงในครอบครัวคนจีนนั้นส่วนใหญ่ไม่ค่อยได้เรียนต่อจริงๆ อย่างแม่ผมก็ได้เรียนเพียง ป.4 ครับ   โดย: กะว่าก๋า 15 ธันวาคม 2565 5:11:42 น.

ช่วงที่อาจารย์ติดโควิด ผมน่าจะไปเชียงราย พ่อมาดามล้มครับ ไหล่หลุดเลย พอกลับมาก็วุ่นกับการรับส่งลูกชาย มาดามก็เป็นลองโควิดครับ มีอาการตามมาหลายอย่างเลย   โดย: กะว่าก๋า 15 ธันวาคม 2565 13:21:33 น.

สวัสดีค่ะอาจารย์ แวะมาอ่านตะพาบของอาจารย์ต้องขอยกนิ้วให้อาจารย์เลยค่ะว่า อาจารย์สุดยอดมากค่ะ เพราะเพื่อนกิ่งเค้าเป็นลูกคนจีนเค้าก็ไม่ได้เรียนต้องออกมาช่วยพ่อแม่ค้าขาย ตอนนี้พ่อแม่เค้าเสียแล้วเค้าก็ดำเนินกิจการสืบต่อจากพ่อแม่ค้าขายมาตลอดเลยค่ะ แต่อาจารย์เก่งมากสามารถพาตัวเองให้สำเร็จระดับปริญญาเหมือนที่ได้ตั้งใจไว้จริงๆค่ะ เยี่ยมมากๆค่ะ Friendship Story Blog   โดย: กิ่งฟ้า 15 ธันวาคม 2565 21:55:42 น.

อรุณสวัสดิ์ครับอาจารย์   โดย: กะว่าก๋า 16 ธันวาคม 2565 5:07:26 น.

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์ เมื่อก่อนผมชอบวางแผนชีวิต อยากทำอะไร ผมก็จะจดเอาไว้หมด แต่พออายุมากขึ้น ผมใช้ชีวิตแบบวันต่อวันครับ 555   โดย: กะว่าก๋า 16 ธันวาคม 2565 22:53:44 น.

สวัสดียามเช้าครับอาจารย์   โดย: กะว่าก๋า 17 ธันวาคม 2565 6:14:15 น.

สวัสดีค่ะอาจารย์ ขอบคุณที่ไปให้กำลังใจที่บล็อกนะคะ จากบล็อก ตอนนี้ตัดขาดเลยค่ะไม่พูดไม่คุยไม่ติดต่อ บล็อกการสื่อสารทุกประเภทเลยค่ะ ไม่เห็นแล้วสบายใจมากเลยค่ะ   โดย: กิ่งฟ้า 17 ธันวาคม 2565 7:37:34 น.

แวะมาเยี่ยมครับ   โดย: **mp5** 17 ธันวาคม 2565 10:45:04 น.

มาครับอาจารย์ไปเรียนรู้ศัพท์ใหม่ภาษาจีนกัน   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 17 ธันวาคม 2565 10:50:00 น.

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์ งานเลี้ยงครั้งก่อนที่อาจารย์เล่าให้ฟัง ถือเป็นงานประจำปีที่ใหญ่มากเลยนะครับ รวมศิษย์เก่ามากมาย บรรยากาศน่าจะคึกคักมากด้วยในปีนี้ครับ   โดย: กะว่าก๋า 17 ธันวาคม 2565 13:25:30 น.

สวัสดีค่ะอาจารย์ การที่คุณแม่ท่านได้พูดกับอาจารย์ในวันที่ผ่านมา ทำให้อาจารย์เห็นต่างและ ได้เลือกชีวิตที่สมปราถนานะคะ หนูตุ๊ก   โดย: tuk-tuk@korat 17 ธันวาคม 2565 13:29:46 น.

ขอบคุณอาจารย์สุวิมลที่ช่วยเช็คให้อีกทีครับ คำอ่านไทยพิมพ์ยากจริงๆ น่ะแหละ   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 17 ธันวาคม 2565 14:44:45 น.

อรุณสวัสดิ์ครับอาจารย์   โดย: กะว่าก๋า 18 ธันวาคม 2565 5:31:52 น.

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์ รูปบรรยากาศน่าจะเยอะมากเลยนะครับ โรงเรียนเก่าแก่ ลูกศิษย์เยอะแบบนี่้ งานคึกคักแน่นอนครับ   โดย: กะว่าก๋า 18 ธันวาคม 2565 23:08:21 น.

สวัสดีค่ะอจ. มาอ่านตะภาพด้วยค่ะ   โดย: newyorknurse 19 ธันวาคม 2565 2:31:47 น.

อรุณสวัสดิ์ครับอาจารย์   โดย: กะว่าก๋า 19 ธันวาคม 2565 5:39:53 น.

สวัสดีครับอาจารย์ วันนี้เพิ่งว่างครับ เสาร์อาทิตย์นี้เพิ่งเส็ดงานอะไรที่บ้านไป เหนื่อยเหมือนกันครับ วันนี้ก็ต้องมาไซต์ชลบุรี นอนนี่ 1 คืนครับ ทำงานไป โรงแรมสวย บรรยากาศดี แต่ราคาไม่สวยจริงๆ ครับ กลั้นใจไปมากๆ เพราะอยากพักผ่อนแบบสบายๆ จริงๆ อยากได้ประสบการณ์ดีๆ เลยยอมเสียครับ ฮืออออออ ขอบคุณสำหรับแก้ไขคำผิดครับอาจารย์ ^^ นี่คือไม่รู้เลยว่าผิดครับ 5555555   โดย: จันทราน็อคเทิร์น 19 ธันวาคม 2565 17:17:35 น.

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์ สถาบันที่ผมจบมา ก็เพิ่งจัดงานรวมรุ่นศิษย์เก่าครับ เว้นจากการจัดงานมานาน 3 ปีแล้วครับ การทำงานเพื่อส่วนรวม ต้องใช้ความเสียสละจริงๆครับ เหมือนอาจารย์เขียนไว้ ลดเงินเดือนก็ทำให้ลาออกเลย   โดย: กะว่าก๋า 19 ธันวาคม 2565 20:11:56 น.

สวัสดีค่ะอาจารย์แวะมาทักทายรออ่านบันทึกในเดือนถัดไปค่ะ ใกล้จะปีใหม่แล้วขอให้อาจารย์มีสุขภาพแข็งแรงท่องเที่ยวไปได้อีกนานแสนนานนะคะ วันนี้ลำปางหนาวมากค่ะ วันนี้ 14 องศา พรุ่งนี้คงลดอีก2-3 องศา หนาวเย็นจับใจค่ะ หลับฝันดีค่ะ   โดย: กิ่งฟ้า 20 ธันวาคม 2565 1:22:15 น.

อรุณสวัสดิ์ครับอาจารย์   โดย: กะว่าก๋า 20 ธันวาคม 2565 5:20:00 น.

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์ เห็นด้วยกับอาจารย์เลยครับ การเห็นคุณค่าในตนเองเป็นสิ่งสำคัญและจำเป็นจริงๆครับ   โดย: กะว่าก๋า 20 ธันวาคม 2565 10:50:49 น.

อาจาร์ยไปเที่ยวยาวเลยแน่ๆ ทักทายวันอังคารด้วยความคิดถึงค่ะ   โดย: เริงฤดีนะ 20 ธันวาคม 2565 13:20:30 น.

สวัสดีค่ะอาจารย์ ขอบคุณมากนะคะที่ไปให้กำลังใจบล็อกผัดเปรี้ยวหวานค่ะ จากบล็อก อาจารย์ทำทานเองจะอร่อยมากๆค่ะ ใช้กุ้งสดผัดยิ่งอร่อยนะคะไม่ยากเลยค่ะ อิอิ หลับฝันดีนะคะ   โดย: กิ่งฟ้า 20 ธันวาคม 2565 23:03:46 น.

อรุณสวัสดิ์ครับอาจารย์   โดย: กะว่าก๋า 21 ธันวาคม 2565 5:05:31 น.

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์ ทุกวันนี้คลิปที่แชร์กัน ทำให้เห็นเลยว่าการขับรถ เหมือนสงครามเราดีๆนี่เอง คนโกรธ โมโห ทะเลาะกันมากๆเลยนะครับ ยิ่งในกรุงเทพรถเยอะ ทุกคนก็รีบเร่งไปหมด น่ากลัวมากครับ   โดย: กะว่าก๋า 21 ธันวาคม 2565 12:32:48 น.

สวัสดียามเช้าครับอาจารย์   โดย: กะว่าก๋า 22 ธันวาคม 2565 6:34:46 น.