คืนกำไรให้ชีวิต เพื่อพิชิตไปในโลกกว้าง
space
space
space
 
กันยายน 2554
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
252627282930 
space
space
18 กันยายน 2554
space
space
space

หลากหลายอารมณ์ ที่อยากจะเล่าสู่กันฟัง (อ่าน ฮิฮิ)

มนุษย์ทุกคน ถ้าปราศจากอารมณ์ความรู้สึกใด ๆ เลย คงแปลกพิลึกกึกกือนะคะ ชีวิตคงจืดชืดน่าดู มนุษย์ต้องมีหลากหลายอารมณ์ จึงจะทำให้ชีวิตมีสีสัน มีรสชาติ แต่อารมณ์หลากหลายเหล่านั้นจะเกิดขึ้นเมื่อใด ย่อมขึ้นอยู่กับสภาวะแวดล้อมต่าง ๆ ที่อยู่รอบตัวเรา หรือ แล้วแต่เหตุการณ์ต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นกับเรา นั่นเอง จริงไหมล่ะคะ อารมณ์ที่เกิดขึ้นหลากหลายนั้น เช่น อารมณ์รัก โกรธ ดีใจ เศร้าโศก เสียใจ ตื่นเต้น ฝันหวาน ฯลฯ ท่านผู้อ่าน ท่านลองอ่านข้อความต่อไปนี้ดูซิคะ ฉันเขียนตามอารมณ์ความรู้สึกที่เกิดขึ้นจริง ๆ กับชีวิตของฉัน ที่อยากจะเล่าสู่กันฟัง (อ่าน ค่ะ ฮิฮิ)

1. เข้มงวด โกงกิน บ้านเมือง

"ขนาดเป็นนักเรียน เวลาสอบ ยังมีการโกงข้อสอบกันเลย แล้วเมื่อเติบโตเป็นผู้ใหญ่มาบริหารบ้านเมือง ก็คงติดนิสัย โกงกินกันมาใช้กับบ้านเมืองอย่างแน่นอน ดังนั้น คนเป็นครู ไม่ว่ายุคไหน ก็ต้องเข้มงวด อบรมบ่มนิสัยให้นักเรียนเลิกนิสัยขโมยดูตำราเวลาสอบเพื่อให้ตัวเองสอบผ่าน มิฉะนั้น นักเรียนก็จะติดนิสัยที่ไม่ดีมาจนถึงเป็นผู้ใหญ่และเป็นปัญหาต่อบ้านเมืองเหมือนอย่างที่เห็นอยู่ในปัจจุบันนี้ไงล่ะ "
จัดเป็นอารมณ์ อะไรดี เอ่ย

2. อาจารย์ผู้สอนตรีโกณคนหนึ่ง สอนตรีโกณแบบลัด เพราะแกคิดว่าพวกเราเป็นนักเรียนเรียนลัด ฉันถามแกว่า ขั้นตอนของการทำตรีโกณตรงนี้มาได้อย่างไร แกตอบฉันด้วยภาษาที่ท่านผู้อ่านลองอ่านดูซิคะว่า คนฟังจะได้อารมณ์ความรู้สึกเช่นใด " นี่ คุณเรียนลัด ครูก็สอนแบบลัด ต้องสอนให้เร็วให้สมชื่อเรียนลัด ซิ" ฉันฉุนกึกที่ได้รับคำตอบแบบนี้ และตั้งปณิธานไวในใจว่า เมื่อฉันเป็นครู ฉันจะไม่ยอมตอบนักเรียนแบบนี้เป็นอันขาด เมื่อนักเรียนไม่เข้าใจ เราเป็นครูต้องอธิบายซิ การตอบแบบนี้ ย่อมทำให้นักเรียนเสียกำลังใจตายแน่
น่าจะเป็นอารมณ์อะไรดีเอ่ย

3.ชีวิตของคนในสังคมมีความแตกต่างกันอย่างมาก บ้างก็สุขเหลือล้น บ้างก็ลำบากเหลือแสน ฉันได้ฟังชีวิตของสายบัวแล้ว ทำเอาจิตใจฉันหดหู่ไปด้วย ฉันว่า ชีวิตฉันมีอุปสรรคเกี่ยวกับเรื่องการเรียน ลำบากลำบนต้องหางานทำเพื่อส่งเสียตัวเองให้จบ ม.ศ. 5 แต่ชีวิตของสายบัวและครอบครัวลำบากกว่าฉันเป็นร้อยเท่า ดังนั้น คนเราควรที่จะพยายามดับทุกข์ใจของตนเอง ด้วยการพยายามคิดว่า คนที่ลำบากกว่าเรา ยังมีอีกมากมาย อย่าพยายามไปเปรียบเทียบกับคนที่เขาสบายกว่าเรา ใจเราจะได้ไม่เป็นทุกข์ อย่างไงล่ะ
เป็นอารมณ์อะไรดีล่ะ ลองคิดดูซิคะ

4. เช้านี้ ฉันโทรไปชวนเพื่อนไปดูผลการสอบ ม.ศ.5 ที่ โรงเรียนอมาตยศึกษา ฉันเดินไปที่บอร์ดประกาศด้วยหัวใจทีแสนจะตื่นเต้นและไม่เป็นปรกติเลย มันเป็นอีกครั้งหนึ่งในชีวิตของฉันที่พบกับความตื่นเต้นมากที่สุด เพราะน้อยคนนักที่จะสอบเทียบ ม.ศ. 5 ผ่านได้ ฉันเริ่มหาชื่อฉันจากแผ่นที่ 1...2....3....4...... ไม่มีชื่อของฉันเลย ใจฉันเริ่มเสีย คิดว่า คงสอบไม่ติดแน่แล้ว เพราะเพื่อนที่เรียนลัดด้วยกันหลายคนก็สอบไม่ติดเลย แข็งใจหาไปถึงแผ่นที่ 5 โอ! คุณพระช่วย เลขที่ 642 นางสาวสุวิมล มนัสศุภรานันท์ ปรากฏขึ้นแล้ว นี่เราสอบได้แล้วหรือนี่ บอกไม่ถูกว่า เวลานั้นฉันดีใจมากขนาดไหน ขอบคุณคุณพระคุณเจ้า ความสำเร็จเป็นของฉันอีกขั้นหนึ่งแล้ว .........
คงเดาถูกนะคะว่า เป็นอารมณ์อะไรเอ่ย

5. เรือที่จะไปเที่ยวเกาะล้านวันนี้ มีทั้งหมด 5 ลำ ฉันไปกับเรือลำที่ 2 เรือแล่นไปเรื่อย ๆ ระหว่างที่อยู่ในท้องทะเล ทิวทัศน์ รอบ ๆ ตัว ช่างสวยสดงดงามเหลือเกิน มันเป็นภาพธรรมชาติ ที่ไม่มีสิ่งเสริมแต่งพรางตาให้หลงใหล เสียงเครื่องยนต์ของเรือที่แล่นไปตามสายน้ำดัง ซู่ซ่า น้ำแตกเป็นฟองไปทั้งสองข้างของลำเรือ ฟองนั้นขาวสะอาดบริสุทธิ์น่าลูบไล้เสียนี่กระไร เฮ้อ ! ชีวิตจิตใจคน ถ้าจะขาวสะอาดบริสุทธิ์ดังเช่นฟองน้ำที่แตกกระจายนี้แล้ว มนุษย์เราจะอยู่ร่วมกันได้อย่างมีความสุขสักแค่ไหนหนอ ฉันตกอยู่ในภวังค์ความสวยงามของธรรมชาติ อย่างรื่นรมย์ ..............
อารมณ์ที่พรรณนามา เป็นอารมณ์อะไรเอ่ย

6. ข้อความในโทรเลข บอกว่า "กลับบ้าน พ่อเสียชีวิตแล้ว" ข้อความนี้ ทำให้ฉันหัวหมุน ร้องไห้โฮ ฟุบลงกับโต๊ะกินข้าวอย่างหมดเรี่ยวหมดแรง ทั้ง ๆ ที่พอจะรู้ล่วงหน้าแล้วว่า พ่อจะอยู่กับฉันไม่นาน แต่พอได้รับข่าว ฉันก็ยังทำใจไม่ได้ มันช่างเป็นข่าวที่โหดร้ายจริง ๆ ทำไมมัจจุราชช่างไม่ปรานีเสียบ้างเลยหนอ ฉันจำได้ว่า เมื่อวันที่ 24 มกราคม ฉันจะกลับวิทยาลัย ฉันลาพ่อ พ่อมองหน้าฉัน คล้าย ๆ จะมองเป็นครั้งสุดท้าย จนฉันใจไม่ดี ต้องรีบจากไปกลัวน้ำตาจะไหล จะทำให้พ่อไม่สบายใจ ฉันไม่คิดเลยว่า วันนั้นจะเป็นวันที่ฉันจะได้เห็นหน้าพ่อเป็นครั้งสุดท้ายและพ่อจะเห็นฉันเป็นครั้งสุดท้ายเช่นกัน ......
เดาได้เลยค่ะว่า อารมณ์อะไรนะคะ

7.ช่วงบ่าย ฉันขี่จักรยานคู่ชีพของฉันไปที่สวนไบโอของเราเพื่ออ่านหนังสือ อากาศเย็นสบาย พร้อมกับฟังเพลงจากวิทยุทรานซิสเตอร์คู่ใจอย่างเพลิดเพลินอารมณ์ ฉันอยากให้ชีวิตนี้เป็นของธรรมชาติจริง ๆ ตามปรกติ ธรรมชาติมันไม่เคยทารุณโหดร้ายต่อคนเลย มันทำให้เราสบายอกสบายใจ ฉันปล่อยความคิดให้ล่องลอยไปกับสายลมที่พัดผ่าน มีเสียงอู้ ๆ แต่เต็มไปด้วยความอบอุ่น บางทีเหมือนกับว่ามันโหยหวน เศร้า ๆ (เมื่ออารมณ์เราเป็นเช่นนั้น) ดอกไม้ที่สวนไบโอบานสะพรั่งอยู่รอบ ๆ ตัวฉัน และไหวเอนพลิ้วไปตามแรงลม ดอกไม้หลากหลายสีสัน แลดูแล้วทำให้สบายตาสบายใจเหลือที่จะพร่ำพรรณนาได้ดังใจอยาก ทำให้บางครั้งฉันอ่านหนังสือไม่ได้เลย เพราะจิตใจแล่นไปตามความงามของธรรมชาติเหล่านั้นนั่นเอง ต้องพยายามดึงความคิดที่ล่องลอยไปอย่างไม่มีขอบเขตกลับมาอย่างรวดเร็ว ก่อนที่จะเตลิดมากไปกว่านี้ ในห้วงแห่งความคิดเหล่านี้ บางครั้งก็คิดถึงพ่อ ถ้าพ่อยังอยู่ พ่อคงได้เห็นความสำเร็จของฉัน แต่มันก็เป็นไปไม่ได้เสียแล้ว บรรยากาศเงียบ ๆ นี้ ทำให้ฉันคิดถึงพ่อ จนกลั้นน้ำตาไว้ไม่ไหว ปล่อยให้มันไหลออกมา เพราะไม่มีใครเห็น ร้องให้มันหมดความอัดอั้นตันใจได้ คนเรามันห้ามความคิดของตนเองไม่ได้จริง ๆ นะ........
อารมณ์อะไรดีเอ่ย

8.ถ้ามนุย์ทุกคนสามารถบังคับจิตใจตนเองได้ ก็จะเป็นความสุขอย่างยิ่ง อารมณ์และการอภัย เป็นสิ่งจำเป็นที่จะต้องมีในการดำเนินชีวิตมากทีเดียว การอภัยทำให้จิตใจที่เร่าร้อนสงบลงได้บ้าง ฉันมีความเห็นเป็นเช่นนั้น ถ้าเราสามารถฝึกจิตของเราให้อภัยได้ จิตเราจะยิ่งสงบและความทุกข์ก็จะคลายลงได้ ฉันคิดว่าหลักการนี้ จะใช้ได้ในทุกยุคทุกสมัยได้เป็นอย่างดีอย่างแน่นอน
น่าจะเป็นอารมณ์อะไรได้เอ่ย

9. ฉันอ่านจดหมายของเขาได้เพียงไม่กี่บรรทัด น้ำตากำลังจะร่วง ฉันกลืนมันเข้าไปแล้วรีบขึ้นห้องนอนไปเสียก่อนที่ฉันจะให้แม่และน้อง ๆ เห็นน้ำตาของฉันได้ ฉันนั่งอยู่บนเตียง ปล่อยน้ำตาให้มันไหล ๆ ออกมา ให้สมกับความเจ็บปวดที่ได้รับอยู่ในขณะนี้ ถ้าเก็บกักมันไว้ ฉันอาจจะกระอักออกมาเป็นเลือดได้ ทั้ง ๆ ที่ได้เตรียมใจเอาไว้แล้ว ฉันยังเป็นมากขนาดนี้เลย ทำไมเขาฆ่าคนให้ตายทั้งเป็นได้ เขาใจร้ายจริง ๆ อย่างที่ฉันไม่เคยคาดคิดมาก่อนเลยว่า คนอย่างเขาจะกระทำสิ่งเลวร้ายอย่างนี้ได้ เพราะปรกติเขาจะพูดอยู่เสมอว่า เขากลัวบาป กลัวบาปแล้วทำไมจึงทำอย่างนี้กับฉันได้ล่ะ เจ็บ เจ็บ เจ็บ จริง ๆ
ไม่ต้องบอกก็เดาได้ว่าเป็นอารมณ์อะไรใช่ไหมคะ

10.ถึงแม้ว่า บาดแผลที่บาดลึกอันเกิดจากความรัก ฉันจะไม่สามารถขจัดมันออกจากใจของฉันได้ในชาตินี้ จะยังคงคิดถึงความหลังที่เขาฝากเอาไว้ทุกถ้อยคำก็ตาม ฉันจำได้ทุกถ้อยคำก็จริง แต่ทุก ถ้อยคำเหล่านั้น ก็ไม่ได้ทำให้ฉันทุรนทุกรายเหมือนเมื่อ 30 กว่าปีที่ผ่านมา มันคงนอนนิ่งอยู่ในความรู้สึกของฉัน รอลับกลับไปพร้อม ๆ กับร่างของฉัน เมื่อยามดับสิ้นไปจากโลกอันวุ่นวายนี้

ตัวอย่างของข้อเขียนอันแสดงถึงความหลากหลายของอารมณ์ที่ฉันประสบมา เป็นการนำมาเล่าสู่กันอ่าน เพื่อให้สังเกตถึงการใช้ภาษาในการบรรยายความรู้สึกของอารมณ์ต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นในสภาวะต่าง ๆ ภาษาที่ใช้อาจจะไม่ได้อารมณ์แก่คนอ่านเท่าไรนัก เพียงแต่ฉันต้องการสื่อถึงอารมณ์ของตัวเองเท่านั้น เป็นข้อคิดว่า มนุษย์ทุกคน ย่อมมีอารมณ์ความรู้สึก ดีใจ เสียใจเศร้าโศก ตื่นเต้น โกรธ เกลียด เมื่อประสบกับสิ่งที่พึงปรารถนาและไม่พึงปรารถนา
คำพูดเป็นเรื่องสำคัญมาก เหมือนดังนิยามต่าง ๆ ที่กล่าวถึงความสำคัญของการพูด เช่น พูดดีเป็นศรีแก่ปาก ปากเป็นเอก เลขเป็นโท หรือ คำพูดที่พูดออกไปแล้วเหมือนหนึ่งงาช้างที่งอกออกมาแล้วไม่สามารถที่จะหดเข้าไปใหม่ได้ ดังนั้น ก่อนที่เราจะพูดอะไรกับใคร เราจึงต้องคิดให้รอบคอบก่อน เพราะคำพูดของเรา อาจจะเป็นได้ทั้งน้ำหวานที่ประโลมใจคนฟังให้คลายทุกข์ หรืออาจเป็นยาพิษที่ฆ่าคนให้ตายทั้งเป็นได้เป็นอย่างดี นั่นเอง






 

Create Date : 18 กันยายน 2554
1 comments
Last Update : 21 ตุลาคม 2554 18:06:54 น.
Counter : 1859 Pageviews.

 

สวัสดีค่ะ
แวะมาทักทายยามค่ำคืนค่ะ
ชีวิตคนเราก็หลากหลายเรื่องราวๆจริงนะค่ะ
มีทั้งสุข ทั้งเศร้า แต่ที่สำคัญที่สุดคือเราจะเลือกอยู่กับมันอย่างไรให้ใจเราเป็นสุข ^^

วิชาภาษาไทยเป็นวิชาที่หนูชอบมาๆค่ะ ตอนเรียน
แล้วหนูก็มีความฝันว่าอยากจะเป็นนักเขียนด้วย
แต่เอาไปเอามาตอนนี้ได้ทำงานอีกอย่าง คนละสายงานเลยค่ะ
แต่ก็ตั้งใจว่า อยากจะมีหนังสือของตัวเองสักเล่ม ^^
ก็เลยมาลองเขียนบล็อกดูก่อนค่ะ

 

โดย: Nepster 21 กันยายน 2554 22:59:55 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

space

อาจารย์สุวิมล
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 46 คน [?]




เป็นครูสอนภาษาไทยที่เกษียณอายุราชการแล้ว สนใจเรื่องการเขียนหนังสือให้ความรู้ ชอบการท่องเที่ยว หากท่านที่เข้ามาชมและอ่านแล้ว มีความสนใจและต้องการสอบถามเรื่องความรู้ด้านภาษาไทย ถ้ามีความสามารถจะให้ความรู้ได้ ก็ยินดีค่ะ

http://i697.photobucket.com/albums/vv337/dd6728/color_line17.gif
space
space
space
space
[Add อาจารย์สุวิมล's blog to your web]
space
space
space
space
space