นำบุญมาฝากเพื่อน ลูกศิษย์ และเพื่อนชาวบล็อกแก๊ง พันทิป ค่ะ

เนื่องจากเดือนสิงหาคม เป็นเดือนเกิดของฉัน จึงอยากทำบุญมากเป็นพิเศษ โดยการไปทำบุญกับเด็กกำพร้าบ้าง เด็กพิการทางด้าน
ต่าง ๆ เช่น หูหนวก ตาบอด ปีนี้ก็เช่นกัน โชคดี นายเอก ลูกศิษย์คนหนึ่งได้เอ่ยปากชวนทำบุญให้เด็กกำพร้า ฉันจึงมีโอกาสได้อาศัยลูกศิษย์ไปทำบุญเด็กกำพร้าและยากจนที่ วัดโบสถ์วรดิตถ์ ซึ่งเคยตั้งใจจะไปมาครั้งหนึ่งแล้ว เพราะเปิดเจอในเว็บ อ่านแล้ว เกิดความศรัทธาเจ้าอาวาสวัดนี้มาก ที่ได้เสียสละทุกอย่างเพื่อช่วยเหลือเด็กกำพร้าที่ถูกทอดทิ้งบ้าง เด็กที่ยากจนบ้าง ประมาณ 400-500 คน โดยเป็นเด็กนักเรียนกินนอน ท่านได้จัดตั้งโรงเรียนขึ้น มีตั้งแต่อนุบาลถึงมัธยมศึกษาตอนปลาย มีครูอาสาสมัครมาสอนโดยได้รับเงินเดือนจากท่านพอเลี้ยงชีพ ถือเป็นครูที่เสียสละ น่ายกย่องมาก ฉันขอชมเชย

ฉันตื่นนอนตั้งแต่ตี 5 เพราะเอกจะมาจากชลบุรี ตี 5 มาถึงบ้านฉันก็คงประมาณ 6.30 น. ได้ อาบน้ำแต่งตัวเสร็จทำข้าวต้ม กินกับไข่เค็มลงท้องไปเล็กน้อย
ประมาณ เกือบ 7.00 น. เอก อ้อ (แฟนเอก) เล็ก (พี่สาวเอก) ก็มาถึงบ้านฉัน เราช่วยกันขนเสื้อผ้าที่เขาบริจาคมาสองถุงใหญ่ ฉันซื้อถังสังฆทาน กล่องยา อาหารสำเร็จรูป เช่น พวกม่าม่า ไวไว สองลัง ผักกาดกระป๋อง ปลากระป๋อง เกลือ และหนังสือที่ฉันเขียนเพื่อไปบริจาคให้ห้องสมุดของวัดเขาด้วย ส่วนข้าวสารที่เราจะบริจาคนั้น ไปสั่งซื้อจากที่โรงสีที่อ่างทองเลย
พวกเราไปขึ้นทางด่วนที่สุขุมวิท 62 เพื่อไปสมทบกับเพื่อนของเล็กอีกคนที่จะไปร่วมทำบุญกันด้วยที่จังหวัดสมุทรสาคร ปีนี้ ฉันจึงมีกัลยาณมิตรที่ร่วมกันทำบุญมากขึ้น เป็นที่ปลาบปลื้มใจจริง ๆ

เมื่อเจอเพื่อนของเล็กแล้ว พวกเราไปแวะโลตัสแถวนั้น เพราะสมาชิกใหม่บางคนยังไม่ได้ซื้อของที่จะไปร่วมบริจาคกัน นั่นเอง

ระหว่างการเดินทาง ก็มีการโทรถามทางจากทางวัดบ้าง ถามชาวบ้านที่เราผ่านบ้านเขาไปบ้าง กว่าจะถึงวัดก็ประมาณ 10.30 น.
ปรากฏว่า รถอีกคันของเพื่อนเล็กหลงทาง กว่าจะรอพร้อม ๆ กัน เพื่อทำพิธี และสวดมนต์ถวายสังฆทานก็11.30 เข้าไปแล้ว รอข้าวสารมาส่งอีก 7 กระสอบอีก เฮ้อ น่าเห็นใจพระที่มาเป็นประธานทำพิธีรับของบริจาค ท่านต้องเสียสละเวลาฉันเพลช้าไป กว่าจะเสร็จพิธี เหลือเพียง 10 นาที ก็จะเที่ยง ท่านต้องรีบไปฉันเพล น่ะค่ะ









หลังจากเสร็จพิธีทางสงฆ์แล้ว พวกเราบอกพระสงฆ์ที่มาทำพิธีรับมอบของแทนเจ้าอาวาสซึ่งได้รับนิมนต์ไปที่ไหน ฉันก็ไม่ได้ซอกแซกถาม ฉันบอกท่านว่าอยากไปเยี่ยมชมเด็ก ๆ และนำหนังสือที่ฉันเขียนไปให้ห้องสมุดด้วย ท่านก็ให้เด็กนักเรียนขี่มอเตอร์ไซด์นำทางไปยังโรงเรียนนี้ ซึ่งตั้งติดอยู่กับวัดแต่ถ้าเป็นการเดิน ก็น่าจะไกลโขอยู่ พวกเราขับรถตามเด็กนักเรียนชายผู้นั้นไป ขณะนั้น โรงเรียนกำลังพักเที่ยง คงจะเดินทางกลับไปวัดทานข้าวมื้อเที่ยง ส่วนเด็กอนุบาลทานที่โรงเรียน

ครูคนหนึ่งเห็นรถเราไปจอด ก็เดินยิ้มออกมาต้อนรับพวกเรา เมื่อทราบจุดประสงค์ของพวกเราแล้ว ก็จัดการเกณฑ์เด็กอนุบาลมาเข้าแถวอย่างเป็นระเบียบเพื่อให้พวกเราแจกขนม เด็ก ๆ น่ารักมาก มีการร้องเพลงก่อนจะรับขนมจากพวกเราด้วย เห็นแล้วก็อดสะท้อนใจไม่ได้เลย
คุณภาพชีวิตของแต่ละคนช่างแตกต่างกันเหลือเกิน ดูจากการแต่งกายก็เป็นเสื้อผ้าค่อนข้างเก่าและบางคนก็ไม่มีเครื่องแบบนักเรียนใส่ พวกเขายังโชคดีที่มีเจ้าอาวาสของวัดโบสถ์วรดิตถ์อุปถัมภ์ค้ำชูอยู่ตามอัตภาพที่ท่านจะสามารถทำได้ ถ้ามีผู้ใจบุญช่วยกันบริจาคไปช่วยเหลือ ก็จะผ่อนแรงและบรรเทาความหนักใจของท่านเจ้าอาวาสได้้บ้าง จึงถือโอกาสบอกบุญท่านผู้อ่านงานเขียนชิ้นนี้ของฉัน ถ้าท่านพอที่จะเจียดปัจจัยของท่านไปช่วยเหลือเด็ก ๆ เหล่านี้ได้ ก็อนุโมทนาสาธุด้วยนะคะ







หลังจากแจกขนมเด็ก ๆ เสร็จแล้ว ฉันก็คุยกับคุณครูท่านนั้น ทราบถึงสิ่งที่โรงเรียนขาด คือ พวกกระดาษ เอ 4 ดินสอสีต่าง ๆ ที่จะให้เด็กได้ฝึกวาด ฝึกเขียนตามจินตนาการของเด็ก ก็คงต้องไว้โอกาสหน้า เราจึงจะได้ซื้อสิ่งของที่โรงเรียนต้องการได้ จากนั้น ฉันก็มอบหนังสือที่ฉันเขียนให้คุณครูไว้ในห้องสมุด บทเรียนสำเจ็จรูป เรื่องการบอกเสียง
วรรณยุกต์โดยไม่ต้องเทียบเสียง 2 เล่ม และสารคดีเกี่ยวกับประสบการณ์ชีวิตของฉัน เรื่อง พลิกวิกฤตของชีวิตสู่ความฝันที่เป็นจริง อีก 1 ชุด เพื่อเป็นวิทยาทานแก่เด็กนักเรียนด้วย
ต่อจากนั้น คุณครูก็พาพวกเราไปชมห้องต่าง ๆ ของเด็กอนุบาล เสียดายที่ไม่มีโอกาสได้คุยกับเด็กโต เนื่องจากเด็ก ๆ แยกย้ายกันไปทานอาหารกลางวันกัน เลยไม่มีโอกาสได้พูดคุยกับพวกเขาเลย







หลังจากที่พวกเราได้ทำบุญกันแล้ว เอกกับเล็กก็พาไปที่สุพรรณเพื่อเยี่ยมพ่อของเขาและจะรับพ่อของเขามาทานข้าวมื้อกลางวันด้วย ซึ่งกว่าจะได้ทานมื้อนี้ ก็บ่ายสองโมงเข้าไปแล้ว แถว ๆ นั้นไม่ค่อยมีอะไรให้ทาน ก็เป็นร้านขายข้าวเป็นจาน ๆ ตามสั่ง มีก๋วยเตี๋ยว ทานกันคนละชาม คนละจาน เจ้าเอก ทานสองจาน คงหิวมาก วันนี้ตื่นเช้าแถมต้องขับรถทั้งวันด้วย จึงต้องเพิ่มพลังมากหน่อย วันนี้จุดประสงค์อีกเรื่องหนึ่งที่มาหาพ่อเขาก็เพื่อที่จะจัดการเรื่องสมุดธนาคารให้พ่อเขาด้วย นั่นเอง กว่าจะมาส่งฉันที่บ้านกรุงเทพฯ ก็ทุ่มครึ่งพอดี วันนี้เลยไม่ได้แวะเที่ยวที่ไหนตามที่เจ้าเอกคุยไว้แต่แรก เนื่องจาก ไปหลงทางเป็นชั่วโมง
กว่าจะถึงวัด และธุระเรื่องธนาคารของพ่อเขาอีก เลยไม่ได้เป็นไปตาม
กำหนดการที่ตั้งไว้

วันนี้ ฉันรู้สึกเป็นสุข อิ่มอกอิ่มใจที่ได้ทำบุญตามที่ได้ตั้งใจไว้ ฉันทำบุญข้าวสาร 2 กระสอบ 1.800 บาท (กระสอบละ 50 กิโล)
ซื้อเครื่องสังฆทาน ยา ตลอดจนเครื่องกระป๋องต่าง ๆ ให้เด็ก ๆ รวมทั้งปัจจัยใส่ในถังสังฆทานด้วย ก็ประมาณพันกว่าบาท ถวายปัจจัยให้วัดไว้ใช้สอยต่าง ๆ ตามอัธยาศัย อีก 2.000 บาท ตามที่ได้ตั้งใจไว้ เพื่อผลบุญของตัวเอง เพื่อพ่อและแม่ที่อยู่บนสรวงสวรรค์จะได้ไปสู่พระนิพพาน ตลอดจนเจ้ากรรมนายเวรของฉัน อย่าได้มาแผ้วพานทำให้ฉันเกิดความทุกข์กาย ทุกข์ใจเลย สาธุ นอกจากนี้ ยังมีพะเยาว์ เพื่อนบางแสนด้วยกันฝากทำบุญมาอีก 500 บาท ลูกศิษย์ คือ เจ้าเล้ง ฝากทำบุญอีก 300 บาท ฉันก็ขออนุโมทนาบุญที่ทุกคนได้ช่วยกันทำในวันนี้ จงส่งผลให้คนทำมีความสุข ความเจริญในชีวิต คิดสิ่งใดก็ขอให้สมดังที่คิด อย่ามีทุกข์ภัยใด ๆ มาแผ้วพานในชีวิต และขอเผื่อแผ่ไปยังมิตรสหายชาวบล็อกแก๊งในพันทิป ของฉันด้วย สาูุธุ ค่ะ

สวัสดี ค่ะsrc=//www.bloggang.com/emo/emo117.gif>

Create Date : 22 สิงหาคม 2555		2 comments
Last Update : 22 สิงหาคม 2555 14:38:29 น.
Counter : 2026 Pageviews.
Share Tweet