Bloggang.com : ...ศุวิลา... : Oxford Story บทนำ

Oxford Story บทนำ

บทนำ

“บ้านเลขที่ 24 ถนนคาวลีย์ อืม… ตรงนี้ก็เป็นบริเวณคาวลีย์แล้วนี่นา น่าจะอยู่แถวๆ นี้ล่ะมั้ง”

พิมพ์ชญาพึมพำกับตนเองหลังจากมองเห็นป้ายบอกชื่อถนน ในมือเรียวบาง นอกจากจะมีที่อยู่และหมายเลขโทรศัพท์ของ ‘เคท’ อนาคตเพื่อนร่วมบ้านแล้ว ยังมีแผนที่เมืองออกซ์ฟอร์ด …เมืองที่เธอดึงดันจะข้ามน้ำข้ามทะเลมาอยู่คนเดียวให้ได้ โดยไม่ฟังเสียงทัดทานจากคุณแม่จอมเฮี้ยบของเธอ

‘โอเค พิ้งค์ แม่รู้ว่าหนูน่ะเป็นคนเก่ง ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็คงเอาตัวรอดได้ แต่ถึงยังไงหนูก็เป็นผู้หญิงอยู่ดี แม่ล่ะไม่ค่อยอยากให้ไปไกลหูไกลตาเลย …ลองคิดดูสิ อยู่ที่โน่นเกิดอะไรขึ้นจะทำยังไง ใครเขาจะช่วยเราได้น่ะ หือ โรงเรียนสอนภาษาอังกฤษที่เมืองไทยก็มีตั้งเยอะแยะ ไม่เห็นจำเป็นจะต้องไปไกลๆ สักหน่อย’

คุณแม่จอมหวงและห่วงพยายามหว่านล้อมให้เธอเปลี่ยนใจเสียใหม่ แต่ลูกสาวกลับล่วงรู้ไปถึงเหตุผลลึกๆ ที่ท่านทำเช่นนั้นจึงไม่ยอมใจอ่อนเหมือนเคย แถมยังดึงคุณพ่อเป็นพวกเสียอีก

‘โธ่ คุณ ภาษาน่ะหาเรียนในเมืองไทยได้ก็จริง แต่ถ้าลูกอยากไปหาประสบการณ์ชีวิตในต่างประเทศบ้างจะเป็นอะไรไป ผมเชื่อว่าลูกเราไม่ทำอะไรเสื่อมเสียหรอกน่า อีกอย่าง อย่างที่คุณว่านั่นแหละ ลูกพิ้งค์ของเราออกจะเก่ง ผมเชื่อว่าพิ้งค์ดูแลตัวเองได้ ใช่ไหมลูก’

นายชวินทร์พูดพลางขยี้ศีรษะลูกสาวคนโตอย่างเอ็นดู …นี่อย่างไรล่ะ คุณพ่อที่แสนจะรักและเข้าข้างเธอทุกเมื่อ ไม่ว่าคนอื่นๆ จะว่าอย่างไรก็ตาม คุณชวินทร์เชื่อมั่นและสนับสนุนการตัดสินใจของลูกสาวสุดที่รักเสมอ

สุดท้าย ด้วยแรงเชียร์ของคุณพ่อและแรงดื้อของคุณลูก พิมพ์ชญาจึงได้มาเหยียบดินแดนสหราชอาณาจักรด้วยเงื่อนไขที่ว่า หากเกิดเรื่องไม่ชอบมาพากลแม้แต่เรื่องเดียว ตั๋วเครื่องบินลอนดอน-กรุงเทพฯ จะถูกส่งมาถึงหญิงสาวทันที!

“เรามาถึงแล้ว บ้านเลขที่ 24”

คนขับแท็กซี่บอกหญิงสาวที่นั่งอยู่บนเบาะด้านหลังขณะเทียบรถเข้าจอดข้างทาง ก่อนที่จะช่วยขนสารพัดสัมภาระของเธอลงมาที่ทางเท้าหน้าบ้านแล้วขับรถจากไป เหลือเพียงหญิงสาวสาวเอเชียหน้าตาสะสวยอย่างสาวสมัยใหม่กับกองกระเป๋าเดินทางอยู่เพียงลำพัง

…ในที่สุดก็มาถึงจนได้

มือเรียวบางเอื้อมไปกดกริ่งก่อนที่จะถอยออกมายืนรอ ‘เคท’ เพื่อนร่วมบ้านที่ไม่เคยพบหน้ามาก่อน

พิมพ์ชญาพบชื่อเคทในอินเตอร์เน็ทเพราะฝ่ายนั้นลงประกาศหาเพื่อนร่วมบ้านชาวไทย ราคาที่โพสท์เอาไว้นั้นถือได้ว่าถูกอย่างไม่น่าเชื่อ และสถานที่ตั้งก็ห่างจากโรงเรียนสอนภาษาที่เธอจะเข้าเรียนเพียงสิบนาทีโดยการเดินเท้า นอกจากนั้น การเดินทางเข้าไปในตัวเมือง หรือที่เรียกว่าออกซ์ฟอร์ด ซิตี้ เซ็นเตอร์ยังสะดวกมาก เดินไปที่ป้ายรถประจำทางที่อยู่ห่างออกไปเพียงสิบเมตรก็สามารถเข้าไปในตัวเมืองได้โดยใช้เวลานั่งรถเพียงสิบห้านาที หญิงสาวจึงอีเมล์กลับไปหาผู้ลงประกาศและพูดคุยโต้ตอบกันจนตกลงในเช่าบ้านหลังนี้ในที่สุด

ประตูหน้าบ้านค่อยๆ เปิดออก หญิงสาวผู้มาเยือนสูดลมหายใจเข้าเพื่อระงับความตื่นเต้น …ก็ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยไปอาศัยบ้านคนที่ไม่รู้จักกันมาก่อนเลยนี่นะ

แต่แล้ว… ความตื่นเต้นนั้นก็แปรเปลี่ยนเป็นความตกตะลึง จะไม่ให้เธอออกอาการเช่นนี้ได้อย่างไร ในเมื่อผู้ที่มาเปิดประตู ไม่ใช่หญิงสาวชาวไทยอย่างที่คิด หากแต่เป็นชายหนุ่มชาวเอเชียมาดสุขุมคนหนึ่ง ที่มีสีหน้านิ่งเฉย ไร้อารมณ์โดยสิ้นเชิง!

อ๋อ คงจะเป็นแฟนของคนที่ชื่อเคทล่ะมั้ง ต้องใช่แน่ๆ เลย

เมื่อสรุปได้อย่างนั้นก็ คนที่ยืนอยู่หน้าประตูจึงกล่าวแนะนำตัวกับอีกฝ่าย

“เอ่อ… สวัสดีค่ะ ฉันชื่อพิ้งค์นะคะ ไม่ทราบว่ามีคนชื่อเคทอยู่บ้านนี้ไหม ฉันคือคนที่จะมาแชร์บ้านกับเขาตั้งแต่วันนี้ค่ะ”

พิมพ์ชญาเลือกที่จะทักทายเขาด้วยภาษาอังกฤษเนื่องจากไม่แน่ใจว่าอีกฝ่ายเป็นคนไทยหรือไม่ หากคำตอบที่ได้รับนั้นเป็นภาษาไทยชัดเจนเลยทีเดียว

“บ้านนี้ไม่มีคนชื่อเคทนะครับ มีผมอยู่คนเดียว”

“คะ?”

เอ๋... หรือว่ามาผิดบ้านกันล่ะนี่

ผู้มาใหม่นึกสงสัย แต่เมื่อเหลือบมองแถบหมายเลขที่แปะอยู่หน้าประตูบ้านอีกครั้ง เธอก็ยังเห็นเป็นหมายเลข 24 หมายเลขเดียวกับที่บอกเอาไว้ในอีเมล์เช่นเดิม

เอ บ้านเลขที่ 24 บนถนนสายนี้มันควรจะมีกี่หลังกัน หรือว่าถนนคาวลีย์ในเมืองออกซ์ฟอร์ดนี่มีหลายสายกันหว่า

ชายหนุ่มมองอาการสับสนของหญิงสาวตรงหน้าอย่างนึกขัน แม้ว่าสีหน้าที่แสดงออกยังเรียบเฉย …มันไม่น่าขันหรอกหรือ ในเมื่อท่าทางของคนตรงหน้าดูเหมือนเด็กหลงทางอย่างไรอย่างนั้น ช่างขัดกับบุคลิกภายนอกที่ดูมาดมั่นไม่กลัวใครเสียจริง

พูดถึงเด็กหลงทาง ปล่อยให้เธอเข้าใจว่าตัวเองมาผิดที่ต่อไปคงจะไม่ดีนัก รีบบอกความจริงให้รู้เสียก่อนดีกว่า

“ถึงผมจะไม่ได้ชื่อเคท แต่ถ้าคุณชื่อพิ้งค์คุณก็มาถูกบ้านแล้วล่ะ ผมคือเพื่อนร่วมบ้านของคุณ แต่น่าเสียดายที่ผมไม่ได้ชื่อเคท ผมชื่อเกต”

ฮะ ว่ายังไงนะ…

หญิงสาวกะพริบตาถี่ๆ ด้วยความงุนงง ก็ในเว็บไซท์ลงชื่อว่าเคทนี่นา และในอีเมล์ก็ลงชื่อว่าเคทด้วยเหมือนกัน นี่มันเรื่องตลกอะไรกัน

หากในวินาทีต่มา พิมพ์ชญาเริ่มตระหนักได้ว่าในอีเมล์ทุกฉบับ คนเขียนลงชื่อว่า 'Kate' เสมอ และคำสะกดว่า ‘Kate’ ก็อ่านว่า ‘เกด’ ได้จริงๆ เสียด้วย

แต่ยังไงชื่อเกดก็ไม่ใช่ชื่อของผู้ชายอยู่ดีนั่นล่ะ ถ้าเป็นชื่อเขตต์ หรืออะไรแบบนั้นก็ว่าไปอย่าง

“อะไรนะคะ คุณชื่อ ‘เกด’ หรือคะ… ฉันว่านี่ไม่ใช่ชื่อของผู้ชายนี่นา”

หญิงสาวเผลอหลุดปากพูดสิ่งที่ตรงกับใจคิดออกมาถึงแม้ว่ามันจะไม่เหมาะไม่ควรเอาเสียเลย ซึ่งผลของคำพูดก็ออกมาตามที่ควรจะเป็นเสียด้วย คือสามารถกวนอารมณ์ชายหนุ่มให้ขุ่นมัวขึ้นมาในทันทีราวกับกดสวิตช์

“ผมชื่อ ‘เกต’ ที่ย่อมาจาก ‘สังเกต’ ไม่ได้ชื่อว่า ‘เกด’ แบบผู้หญิง ขอให้รู้ไว้ด้วย!”

สุ้มเสียงของเจ้าของบ้านห้วนจัด …แต่ไหนแต่ไรมา เขาไม่ชอบให้ใครมาล้อว่าชื่อเหมือนผู้หญิงอยู่แล้ว และยิ่งไม่สบอารมณ์ขึ้นอีก เมื่อหญิงสาวตรงหน้าแสดงสีหน้าคิดหนักกังวลใจมากมาย แถมยังทำสายตาระแวดระวังราวกับว่าเขาเป็นพวกต้มตุ๋นหลอกลวง ซึ่งทำให้เขาอยากถอนหายใจออกมาดังๆ ถ้าไม่กลัวว่าจะเสียมารยาท

“ถ้าคุณไม่พอใจจะยกเลิกก็ได้นะ ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร ถือว่าเป็นความผิดของผมเองที่ไม่ได้รายงานให้คุณทราบแต่แรกว่าผมเป็นผู้ชาย”

ชายหนุ่มตัดบทพลางทำท่าเหมือนจะปิดประตู ทำให้อีกฝ่ายรีบทักท้วงขึ้นมาอย่างรวดเร็ว

“นี่ เดี๋ยวก่อนสิ…คะ ฉันยังไม่ได้บอกเลยว่าฉันจะไม่เช่า เกิดเรื่องไม่คาดคิดขึ้นกะทันหันแบบนี้ เป็นใครก็ต้องใช้เวลาคิดบ้างทั้งนั้นแหละ แล้วคุณก็คงไม่ใจร้ายพอจะปล่อยให้ฉันยืนคิดอยู่หน้าประตูหลังจากนั่งเครื่องบินมาตั้งสิบสองชั่วโมง แถมด้วยแท็กซี่อีกมากกว่าหนึ่งชั่วโมงหรอกใช่ไหมคะ”

ไม่รอให้ชายหนุ่มได้ปริปาก เธอสั่งการต่อ

“อ้อ แล้วฉันก็คงทิ้งกระเป๋าไว้ข้างนอกไม่ได้ด้วย ถ้าไม่รบกวนจนเกินไป ช่วยฉันยกกระเป๋าอีกใบเข้าไปข้างในด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ”

หญิงสาวจบท้ายประโยคด้วยรอยยิ้มหวานเจี๊ยบ ก่อนจะยกกระเป๋าใบหนึ่งของตัวเองเดินเข้าไปในบ้าน โดยที่ชายหนุ่มไม่มีเวลาแม้แต่จะตอบโต้สักคำ

((ติดตามต่อที่บทที่ 1 ค่ะ))

Create Date : 19 มกราคม 2554

Last Update : 25 เมษายน 2554 15:59:20 น.

4 comments

Counter : 647 Pageviews.

ชักอยากรู้จักคุณเคท เอ๊ย คุณเกต เร็วๆแล้วสิ><

โดย: NaY (กวีร้อยฝัน

) วันที่: 19 มกราคม 2554 เวลา:0:32:47 น.

น่าติดตามมาก....มารอตอนต่อไปค่ะ

โดย: an-o IP: 110.49.177.73 วันที่: 19 มกราคม 2554 เวลา:19:27:50 น.

คิดถึงหนูพิ้งค์ ^^

โดย: bookmark IP: 202.29.32.159 วันที่: 20 มกราคม 2554 เวลา:15:50:17 น.

แอบนอกเรื่องนิดนะคะ ผู้ชายชื่อ เกต นี่สะดุดแทงใจเต็มๆเลยค่ะ คิดถึงขึ้นมาเลย เหอๆ

โดย: เอ๋ย IP: 223.205.172.25 วันที่: 21 มกราคม 2554 เวลา:20:14:24 น.