อยู่ใกล้กันแค่นี้ แต่แม่ลงไปเจอนู๋ไม่ได้

ความจริงแล้วก้อน่าจะรู้แล้วทำใจมาตั้งนานแล้วนะคะ เราผิดเอง ที่ไม่เคยคิดทำใจว่าเราต้องห่างจากเจ้าสองแสบแสนรักเลย เราเลี้ยงแบบอยู่ด้วยกันตลอดเวลา นอนก้อนอนด้วยกันบนเตียง เราได้พวกเขามา ตอนนั้นเราท้องได้ 1 เดือน เราผิดเองที่ไม่พยายามสอนให้เขารู้จักว่าต้องนอนคนละที่กับเรา เรากับเอาเขาขึ้นมานอนกอดด้วยทุกคืน กลางวัน เราอยู่ด้วยกันตลอด คืนก่อนไปคลอดน้อง เรายังกอดเจ้ามันนี่ โกลเด้นอยู่เลย กอดแล้วร้องไห้ เพราะยิ่งใกล้วันคลอด แม่สามีก้อยิ่งมาย้ำว่า คลอดแล้วห้ามเอาเจ้าสองตัวนี้มาไว้ในห้องนอนแล้วนะ ตอนนั้นเวลาเขาพูด เราได้แต่กอด พวกเขาไว้ ใจนึงไม่ยอม แต่ก้อกัวว่าลูกจะแพ้ขน

เราต้องไปนอนโรงพยาบาล 2 วัน แฟนต้องเฝ้า เรานอนร้องไห้ทุกคืนสงสารเขา เราไม่เคยทิ้งให้เขาอยู่กันแค่สองตัว พอวันที่ได้ออกจากโรงพยาบาล ให้แม่สามีอุ้มลูกเราเข้าบ้าน ส่วนเราวิ่งไปกอดเจ้าสองตัวแสบ กอดแล้วร้องไห้ (ตอนนี้พิมไปก้อน้ำตาไหลไป) สงสารเขาจับใจ เขาทำผิดอะไร เขาเชื่อฟังเราทุกอย่าง มันนี่ไม่เคยไว้ใจใครนอกจากเราชอบที่สุดคือการได้เข้ามาอยู่บนตักเรา แต่ตอนนี้ เขาทำแบบนั้นไม่ได้ เรากลับมาบ้าน ขึ้นมาบนบ้าน ชั้นสาม พวกเขาอยู่ข้างล่าง ถึงมีคนอยู่ แต่พวกเขาร้องแบบจะขาดใจ งงว่า ทำไมเราไม่ให้เขาขึ้นมา เรากับแฟนนั่งมองหน้ากัน แล้วน้ำตาไหล สงสารเขามากๆ แฟนเราพยายามลงไปเล่นกับพวกเขาบ่อยๆ หลายครั้งที่เราแอบดูอยู่ข้างบน แล้วต้องยืนร้องไห้ อิจฉาแฟน อยากกอดพวกเขา เราเอง ก้อโดนบังคับไม่ให้ออกจากห้องเป็นเวลา 1 เดือน ตอนนั้นได้แต่ปลอบใจตัวเอง แล้วพยายาม ส่งใจไปให้พวกเขาว่า ทนอีกนิดนะลูก อีกแค่ 1เดือนเดียว เราก้อได้อยู่ด้วยกันแล้ว ทุกวันนี้ มีบ้าง บางคืนที่ไม่มีใครอยู่บ้าน แฟนเราจะแอบเอาเจ้าสองตัว ขึ้นมาหาเรา เราได้กอดกัน ตอนนี้ได้แต่ภาวนาว่า ขอให้เขาเข้าใจเรา เราไม่เคยรักพวกเขาน้อยลงเลย ตอนนี้รักมากกว่าด้วยซ้ำไปสงสารพวกเขามากๆ ตอนนี้เหลืออีกแค่ 20 วันแล้วนะลูก อีกไม่นานแล้ว เราจะได้อยู่ด้วยกันเหมือนเดิมนะ ตอนนี้พวกนู๋ดูมอมไปหน่อย หนึ่งสัญญาว่าพวกนู๋จะกลับไปน่ารักเหมือนเดิม ทันทีที่หนึ่งออกจากห้องได้

Create Date : 07 พฤศจิกายน 2549		2 comments
Last Update : 7 เมษายน 2550 16:39:55 น.
Counter : 1136 Pageviews.
Share Tweet