ปราสาทในดินแดนที่ราบสูงภาคอีสานเก่าแก่ที่แสดงถึงการเป็นศูนย์กลางชุมชนขนาดใหญ่ในยุคโบราณ(ยุคเจนละบกหรืออาณาจักรอีสานปุระ )เรียงตามลำดับดังนี้

1.ศิลปะแบบไพรกเมง ในพุทธศตวรรษที่ 13 ได้แก่ ปราสาทภูมิโปนอ.สังขะ จ.สุรินทร์

2. ศิลปะแบบเกาะแกร์ ในพุทธศตวรรษที่ 15 ได้แก่ 1) ปราสาทโนนกู่อ.สูงเนิน จ.นครราชสีมา 2) ปราสาทเมืองแขก อ.สูงเนิน จงนครราชสีมา

3.ศิลปะแบบปาปวน ในศตวรรษที่16 ได้แก่ 1) ปราสาทสระกำแพงใหญ่อ.อุทุมพรพิสัย จ.ศรีสะเกษ 2)กู่กาสิงห์และกู่พระโกนา จ.ร้อยเอ็ด 3)ปราสาทเมืองต่ำ จ.บุรีรัมย์ 4)ปราสาทบ้านพลวง จ.สุรินทร์ 5)ปราสาทพนมวัน จ.นครราชสีมา 6)ปราสาทเปือยน้อย จ.ขอนแก่น 7)ปราสาทภูเพ็ก จ.สกลนคร 8)ปราสาทพระธาตุดุม จ.สกลนคร 9)ปราสาทนารายณ์เจงเวง จ.สกลนคร (ที่มา : ดร.เชษฐ์ ติงสัญชลี )

จารึกปราสาทพนมวัน 1 จ.นครราชสีมา จารึก อักษรขอมโบราณ พุทธศักราชที่ 1433 เป็นพระราชโองการของพระเจ้ายโศวรมันที่สั่งให้บรรดาเจ้าหน้าที่ร่วมกันจัดงานฉลองปะรำพระเพลิงและพระตำหนัก ผู้ใดไม่ปฏิบัติตามพระราชโองการนั้นจะต้องได้รับผลกรรมส่วนผู้ใดที่ปฎิบัติตามพระราชโองการนั้นก็จะได้รับความดีความชอบ -- ที่มาศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร (องค์การมหาชน)

จารึกปราสาทพนมวัน 2 จารึกอักษรขอม ภาษาเขมรและภาษาสันสกฤตและสลักอยู่บนกรอบประตูของปราสาทประธาน ระบุศักราช 977 (พ.ศ.1598) ตรงกับรัชกาลของพระเจ้าอุทัยทิตยวรมันที่ 2 มีการกล่าวสรรเสริญพระศิวะกับพระวิษณุและยังระบุพระนามของพระเจ้าสุริยวรมันที่ 1 ด้วย โดยเนื้อหาได้กล่าวถึงการพระราชทานของและการสร้างสิ่งต่างๆ เช่นทาสชายหญิง ที่ดิน สัตว์สี่เท้าการปักปันขอบเขตศาสนสถานและกล่าวถึงการซ่อมแซมหมู่บ้านจำนวน 23 หมู่บ้าน //www.archae.su.ac.th/art_in_thailand/?q=node/101