เปิดลงทะเบียนเรียนฟรีไม่มีค่าหน่วยกิต.....หลักสูตรใจได้ปริญญา/ปริญญาใจ 2556 (ตอนที่3)
หลักสูตรที่ 5 สังสารวัฏฏและพระนิพพาน
มหายานเชื่อใน ตถาคตครรภ์ หรือพุทธภาวะว่าเป็นธาตุพื้นฐานของสิ่งมีชีวิตทั้งหมดแต่เนื่องจากถูกห่อหุ้มด้วยกิเลส จึงหลงผิดไม่เข้าใจในพุทธภาวะนี้เมื่อตระหนักในพุทธภาวะและทำลายสังสารวัฏเสียได้ ภาวะนิพพานจึงบังเกิดขึ้น นิพพานกับสังสารวัฏจึงสัมพันธ์กันอย่างใกล้ชิด จนกล่าวได้ว่านิพพานพบได้ในสังสารวัฏนั่นเอง สมดังที่ นาคารชุนกล่าวไว้ในมูลมาธยามการิกาของท่านดังนี้----สังสารวัฏไม่ใช่สิ่งอื่นใดที่อยู่นอกเหนือไปจากนิพพาน และนิพพานก็ไม่ใช่สิ่งอื่นใดที่อยู่นอกเหนือไปจากสังสารวัฏ---ฉะนั้น หากนิพพานคือความว่างเปล่า (non-emptiness) สังสารวัฏก็คือความเต็ม (emptiness) ความว่างเปล่าจะมีได้ก็เพราะมีความเต็มก่อนหากไม่มีความเต็มก่อน ภาวะว่างเปล่าจะมีได้อย่างไรความว่างเปล่าและความเต็มจึงอยู่ด้วยกัน เหมือนสองด้านของเหรียญเดียวกันมหายานเชื่อว่า อาศัยจริยธรรมเชิงบวกเช่นนี้ จะทำให้จิตใจเข้มแข็งจนสามารถต่อกรกับโลกได้อย่างมีประสิทธิภาพ
จิตมนุษย์ปกติทั่วไปจะมีธาตุรู้หรือโพธิญาณพร้อมอยู่ในดวงจิต เปรียบเสมือนพระพุทธรูปถูกกักขังอยู่ในสถูป หรือ กถาคตครรถ์นั่นเอง หากเจริญอริยมรรค ศีล สมาธิ ปัญญาที่ถูกต้องก็จะบรรลุแจ้งกลายเป็นพระอริยบุคคลหรือจิตใจได้ปริญญาอีกใบ หลังจากได้ปริญญาทางโลกกันมาแล้ว
//en.wikipedia.org/wiki/Borobudur
นี่คือ พุทธะในตัวคุณ ณ.วันหนึ่งทีคุณปฏิบัติถูกต้องตามแนวทางของพระพุทธเจ้า คุณจะพบพระพุทธเจ้าด้วยตัวคุณเอง อย่างแน่นอน
สรรพสิ่งอยู่กันเป็นคู่ๆ
เมื่อความทุกข์มีอยู่ ความสุขย่อมเป็นที่ปรารถนา
เมื่อความเกิดมีอยู่ ความไม่เกิดย่อมเป็นที่ปรารถนา
บุคคลที่ถูกกิเลสห้อมล้อม หนทางแห่งความหลุดพ้นย่อมมีอยู่
กรณีศึกษา : เมื่อสามเณรก็สามารถบรรลุพระอรหันต์
บัณฑิตสามเณรผู้เป็นลูกศิษย์ของพระสารีบุตร เมื่อเข้าไปบิณฑบาตกับอาจารย์ ไปเห็นชาวนาเอาน้ำเข้านา ก็ถามอาจารย์ว่าเขาทำอะไร อาจารย์บอกว่าเขากั้นดินเอาน้ำเข้านา เขาต้องการจะให้น้ำไหลไปทางไหน เขาก็กั้นดินเอาไว้ น้ำก็จะไหลไปในทางที่ต้องการ เมื่อสามเณรได้ฟังดังนั้น ก็ดำริพิจารณาว่า น้ำไม่มีหัวใจไหลไปตามธรรมชาติ และไหลไปในทางที่ต่ำอยู่ตลอดเวลา คนที่มีปัญญาที่ฉลาดก็สามารถกั้นเอาน้ำไปใช้ประโยชน์ในการทำนาในพื้นที่สูงได้ โอปนยิโก สามเณรก็น้อมเอาชาวนากับน้ำที่ไหลไปนั้นเข้ามาหาตัวเองว่าใจเราก็ชอบคิดไปในทางที่ต่ำอยู่เสมอ ถ้าปล่อยให้คิดไปอย่างนี้ก็ไม่มีประโยชน์กับตัวเราเลย มิหนำซ้ำยังจะเป็นโทษให้แก่เราผู้ปล่อยใจไปตามอารมณ์อย่างแน่นอน
สามเณรเดินตามหลังอาจารย์ไปด้วยคิดพิจารณาไปด้วย ไปถึงอีกแห่งหนึ่งก็เห็นนายพรานเขากำลังดัดลูกศร ก็ได้ถามอาจารย์ว่า ท่านอาจารย์ครับ คนเหล่านั้นเขาทำอะไรอาจารย์ก็บอกว่า คนเหล่านั้นเป็นนายพราน เขากำลังดัดลูกศรให้ตรง สามเณรก็ถามต่อไปว่า เขาดัดลูกศรให้มันตรงเพื่ออะไร อาจารย์ตอบว่าถ้าลูกศรดัคให้ตรงแล้วเขาก็จะเอาไปยิงสัตว์ และยิงถูกเป้าหมายตามที่เขาต้องการ ถ้าลูกศรไม่ตรงถึงจะยิงสัตว์หรือยิงอะไรก็ตาม ก็จะไม่ถูกตามเป้าหมายนั้นเลย เมื่อสามเณรได้ฟังดังนั้นก็ โอปนยิโก น้อมเข้ามาหาตัวเอง พิจารณาด้วยปัญญาทันที เกิดความฉลาดขึ้นที่ใจ จึงได้พูดกับอาจารย์ว่า ท่านอาจารย์ครับ นิมนต์ท่านอาจารย์ไปบินฑบาตองค์เดียวเถิด กระผมจะกลับวัด ถ้าท่านอาจารย์ได้อาหารขอได้เอามาฝากกระผมด้วย จากนั้นสามเณรก็กลับวัด แล้วขึ้นสู่บนกุฏิเข้าที่นั่งภาวนาอย่างกล้าหาญทีเดียว
ในช่วงนั้น สามเณรภาวนาอย่างหนักทีเดียว แต่ก็ยังไม่ได้บรรลุเป็นพระอรหันต์ฝ่ายพระสารีบุตรได้หางปลาตะเพียนและอาหารอย่างอื่นๆ แล้ว ก็นึกถึงสามเณรว่าขณะนี้สามเณรคงจะหิวอาหาร และนั่งรอเราอยู่ที่กุฏิแล้ว จึงรีบเอาอาหารไปให้สามเณร ขณะนั้นพระพุทธเจ้า
มีพระญาณอันรอบรู้ในเรื่องของสามเณรนี้อยู่แล้ว พระองค์ทรงดำริว่า ถ้าเราไม่ไปกันพระสารีบุตรเอาไว้ก่อน พระสารีบุตรก็จะไปเรียกสามเณรมาฉันอาหารซึ่งจะไปทำลายวิถีจิตของสามเณรผู้กำลังจะบรรลุธรรมเป็นพระอรหันต์นี้อย่างแน่นอน จากนั้นพระพุทธเจ้าจึงได้มาปรากฏพระองค์อยู่ในเส้นทางของพระสารีบุตรที่กำลังเดินมา เมื่อสารีบุตรเห็นพระพุทธเจ้าแล้วก็เข้าไปกราบไหว้ด้วยความเคารพเป็นอย่างยิ่ง จากนั้น พระพุทธเจ้าก็มีอุบายธรรมต่างๆ สนทนากับพระสารีบุตรเพื่อถ่วงเวลาเอาไว้ เพราะขณะสามเณรยังไม่ได้บรรลุธรรมเป็นพระอรหันต์ เมื่อสามเณรบรรลุธรรมเป็นพระอรหันต์แล้ว พระพุทธเจ้าก็ปล่อยให้พระสารีบุตรนำอาหารมาให้สามเณรทันที
ผู้ติดตามบล็อก : 50 คน [
