พอดีผมไม่ได้เล่าสู่กันฟังกับเพื่อนๆกับเหตุการณ์ไม่คาดฝันที่เกิดขึ้นในวันเกิดของผม 9 สิงหาคมที่ผ่านมา เนื่องจากเป็นเหตุการณ์ที่ตัวผมเองยังไม่ได้ใจความที่ชัดเจน...แต่ว่าตอนนี้ทุกอย่างมันชัดเจนแล้วเลยอยากมาเล่าให้ฟังกันนะครับ เรื่องมีอยู่ว่า เมื่อเวลาราวๆ 3 ทุ่มวันที่ 9 สิงหาคม มีโทรศัพท์เข้ามาจากเพื่อนที่ทำงานคนนึงของผมว่า พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าศรีรัศมิ์ พระวรชายา
ในสมเด็จพระบรมโอรสาธิราชฯ สยามมกุฎราชกุมาร ทรงรับสั่งว่าท่านอยากพบตัวผม เพราะท่านได้พบบทความของหนังสือพิมพ์เดลินิวส์เมื่อวันจันทร์ที่แล้ว เกี่ยวกับการออกแบบกระเป๋า และท่านทรงทราบว่าผมมีเปิดสอนออกแบบกระเป๋าด้วยนั้น ท่านจึงตัดบทความของผมแล้วให้ผู้ช่วยประสานงานในโครงการของท่านเพื่อตามตัวผมไปช่วยงานในโครงการสายใยรักแห่งครอบครัว ผมจึงได้ไปเข้าเฝ้าท่านวันที่ 10 เวลา 18.00 ที่วังสุโขทัย ช่วงเวลาที่รับโทรศัพท์มันเกิดความรู้สึกขนลุกเพราะผมเองยังคงคิดว่ามันเกิดขึ้นได้อย่างไรกับตัวของผมเอง มันเหมือนว่ามันเป็นสิ่งที่ผมไม่เคยนึกและฝันเลยสักนิดนึงว่าจะมีโอกาสได้ ถวายงานให้พระองค์ ช่วงเวลาที่ไปเข้าเฝ้าพระองค์ท่านผมบอกตรงๆในสถาณที่เขตพระราชฐานทุกอย่างมันดูเกร็งและตรึงเครียดไปหมด หันไปทางไหนก็จะพบกับทหารรับใช้พระองค์ท่านเต็มไปหมด วันศุกร์ที่10 สิงหาคม รู้สึกภายในวังมี สมรสพระราชทานหลายคู่มาก กว่าจะได้เข้าเฝ้าท่านก็ราวๆ 3 ทุ่มแล้วครับ แต่ก่อนที่ท่านจะเสด็จมานั้นหัวใจเต้นแรงมากเพราะตัวผมเองไม่เคยใช้ราชาศัพท์เลยแม้แต่น้อย กลัวว่าจะทำให้ท่านไม่พอพระทัย สักพักท่านก็เสด็จมาพร้อมพระองค์ทีปังกร ช่วงนั้นผมได้เห็นพระองค์ท่านอย่างใกล้ชิดท่านเป็นคนที่ สง่างาม และดูเป็นกันเองมาก ผมทำงานไปถวายท่าน 3 แบบ เนื่องจากผมพอเข้าใจเจตตนาของพระองค์ท่านที่ต้องการช่วยชาวบ้านยกฐานะความเป็นอยู่ให้ดีขึ้น เจริญรอยพระราชดำรัสของในหลวงกับเศรษฐกิจพอเพียง ท่านพอใจและชอบงานของผมมาก ผมโล่งใจไปมากครับเพราะว่าเรากลัวว่าจะไม่ถูกใจท่าน จากนั้นท่านก็พาชมของชาวบ้านที่ท่านทรงเมตตาช่วยซื้อตอนชาวบ้านน้ำท่วม ของท่านเยอะๆๆๆๆ มากๆๆๆๆๆๆ หันไปทางไหนก็มีแต่ของชาวบ้านเต็มไปหมด ท่านทรงรับสั่งกับผมว่าอยากให้ของชาวบ้านขายได้ราคา อยากช่วยชาวบ้าน ท่านดูมีความตั้งใจมากทีเดียว ผมนึกอย่างเดียวครับว่าตอนนั้น เรานึกว่าเราทำงานให้คนอื่นมามากมายแต่เราไม่เคยนึกถึงชาวบ้านที่กำลังลำบากเลย เลยตอบตกลงท่านว่าจะช่วยออกแบบสินค้าที่มาจากงานฝีมือของชาวบ้าน จากนี้ไปผมก็มีภาระกิจเพิ่มมาอีกหนึ่งชิ้น แต่ยังไงผมบอกท่านแล้วนะครับว่าผมมีนักเรียนที่น่ารักๆรออยู๋ผมไม่สามารถทิ้งพวกเขาไปได้ ผมอยากถ่ายทอดความรู้ทั้งหมดให้คนอื่นๆบ้าง. ขอบคุณที่สละเวลามานั่งฟังกันนะครับ จากเรื่องราวที่ผมยังรู้สึกเหมือนความฝันครับ

Create Date : 14 สิงหาคม 2550		4 comments
Last Update : 14 สิงหาคม 2550 20:38:24 น.
Counter : 2564 Pageviews.
Share Tweet