หวัดดีค่ะเพื่อนๆ ที่เลิฟ เลิฟ

หลังจากดองบล็อกมาหลายวัน วันนี้ ได้ฤกษ์มาสนุกสนานกันอีกแร้ว เพราะว่า วันนี้ อิฮั๊นไปงานหนังสือมาด้วยแหละ

เป็นที่รู้กันดีว่า การไปงานสัปดาห์หนังสือแห่งชาติวันเสาร์อาทิตย์นั้น มัน!

นรกแตกแค่ไหน


แต่อิฮั๊น ก็ต้องไป เพียงเพราะหมวกหนึ่งใบ และของที่ระลึกจากกองทัพหนอน (มันไม่ค่อยจะโลภ)

ไปถึงที่ศูนย์ประชุมก็ได้พบกับเพื่อนๆ น้องๆที่เคยคุยกันผ่าน MSN ก็มี มิ้นท์ วิ มิ้ง แล้วก็น้องจัน (ฮา อันนี้มารู้จักกันในงาน) และปิดท้ายด้วย น้องเน็ท แฟนคลับอิฮั๊นเอง สนุกสนานเฮฮามากๆ เพราะอิฮั๊นขยันปล่อยมุกออกมาเป็นระยะ ()อาจจะมีคนสงสัย ว่าเอ๊ะ เจอหน้ากันครั้งแรก ไหงคุยกันสนิทจัง หุๆๆ มันเป็นเพราะว่า เราทั้งหมดเป็นพี่น้องกันสมัยกรุงศรีแตก สองร้อยกว่าปี กลับมาพบกันอีกครั้ง โอ้ (มันบ้าได้ที่)

ในขณะที่กำลังนั่งโม้แอนด์เม้าส์อยู่กับน้องๆ เพื่อนๆที่กลุ่มกองทัพหนอน ทันใดนั้น อิฮั๊นก็เหมือนมีอะไรบางอย่างมากระแทกโครมที่หลังอย่างแรง หันควับไปดู ก็เห็นกระเป๋าใบเขื่องๆหนึ่งใบผ่านสายตา(อันสั้น)แว่บๆไป

โห สุดเคืองค่ะ พี่น้อง ไรฟระ ไม่เห็นคนนั่งอยู่หรือไง ตัวก็ไม่ใช่ว่าจะเล็กนะ เล็กกว่าควายหน่อยนึงอ่ะมั้ง หันหน้าไปมองก็เห็นสาวม้าเต่อแว่บๆ นั่งอยู่อีกมุมนึง ตัวแค่จึ๋งนึง ซ่าส์นัก แต่ด้วยความที่ปวดท้องห้องน้ำสุดกำลัง เลยคิดในใจว่า

เด๋วก่อน ยัยม้าเต่อ ไปเข้าห้องน้ำก่อน กลับมา เด๋วสวย

หลังจากไปเข้าห้องน้ำกลับมาเรียบร้อย อิฮั๊นก็ได้รับข่าวว่า

พี่อ้นมาแว้ววว ว้าววว เจ๊เรามาแว้ววว

ถามจากในกลุ่ม ว่าเจ๊นั่งอยู่ตรงไหน อิฮั๊นรีบเอาป๋าวิทพุ่งไปขอลายเซ็นทันใด แต่ว่า พี่อ้นคือ?

สาวม้าเต่อตัวจึ๋งนึงที่อาจหาญเอากระเป๋ามาฟาดอิฮั๊น

อ้อ ไม่ต้องตกใจค่ะ พี่น้อง เราทักทายกับแบบนี้เองค่ะ ไม่มีอะไร

พี่อ้นเล่นหันหน้ามามองเป็นเชิงถามว่า

น้องแสนดี(เมิงนั่นแหละ)มีปัญหาแมะ

สวัสดีค่ะ พี่อ้น

555 แหมะ ใครจะกล้าหือหนอ พี่เชื้อทักขำๆ

แต่แกก็ยังไม่วายหันมาเหน็บ

พี่ว่า แสนดีอ้วนขึ้นนะ

หนูก็ว่า พี่ดำลงนะ



เท่านั้นแหละ แกถึงหยุด ก้ากกกกกกกกก เราจี้จุดอ่อน

หลังจากเสร็จสิ้นการมีตติ้งกันแล้ว อิฮั๊นได้ของติดมือออกมาจากกองทัพดังนี้

1. หมวกกองทัพหนอน(เสียตังค์200บาท)

2. พวงกุญแจรูปปลา

3. พวงกุญแจรูปหนอน

4. สติ๊กเกอร์รูปหน้าปกนิยายแจ่มใส

5. ที่คั่น โปสการ์ด บลาๆๆๆ

สรุปก็คือ อิฮั๊นไม่ได้ของรางวัลใหญ่เลยแม้แต่ชิ้นเดียว

หลังจากนั้น พวกเราก็เคลื่อนพลหาอาหารใส่ท้อง กันด้วยความทุลักทุเล เพราะไม่มีที่นั่งเลยที่โรงอาหาร สุดท้ายก็มาตายรังที่เซเว่น 5555

กินเสร็จ ก็ไปนั่งชมเขาประดิษฐ์ที่คั่นกันอย่างสนุกสนาน เชียร์ไป เฮไป เสียงดังกันเป็นระยะ สุดท้าย ทีมของบ๊วย อันติกา ก็ชนะไปด้วยคะแนนท่วมท้น ฮา เพราะกระเป๋าอเนกประสงค์ใบนั้น มันให้ประโยชน์มากมายจริงๆ โดยเฉพาะนกหวีดช่วยชีวิตเนี่ย สุดยอดดดดดด เด็ดดวงมาก


ส่วนเจ๊อ้นของอิฮั๊น ทำโคมไฟสุ่มไก่ โอ้ นวัตกรรมใหม่ที่มีกลิ่นอายของความเป็นไทย ผสมกับวัตถุดิบจากญี่ปุ่นโดยกระดาษสาอันนี้ ถ้าจำไม่ผิด ได้ป๊อปปูล่าโหวตค้าบ

อีทีนี้ มารมันมาผจญอิฮั๊นเอาเมื่อท้ายๆ งาน เพราะนั่งเชียร์อยู่ดีๆ พื้นรองเท้า ดันเจือกขาด ว้ากกกกก อุบาด มาก ต้องไปตะล่อมขอกาวร้อนจากน้องๆทีมแข่งมาทา แต่มันก็ไม่อยู่ สุดท้าย อิฮั๊นเลยเอายางมารัดพื้นกับตัวรองเท้าไว้
ทุเรศสุดๆ ว้ากกกกกกกกกก รับไม่ได้ ฮือ ตอนรัดแล้วนั่งเนี่ย มันก็อยู่ดี แต่พอเดินสิ จะบ้าตาย สุดท้าย พอขากลับลงจากรถไฟใต้ดินออกมาหัวลำโพง อิฮั๊นก็กลายเป็นคนพิการเดินไม่เท่ากัน

เอาละ สุดท้ายนี้ ก็ขอโชว์รูปที่ถ่ายมาจั๊กน้อยนึง ฮา เผยโฉมสาวม้าเต่อสุดเดิ้นหนึ่งเดียวคนนี้



อันนี้ อิฮั๊นถ่ายจากกล้องมือถือมิ้นท์จ้า เลยมีชื่อมิ้นท์ด้วยที่รูป เห็นป่าว

อ้อ สุดท้ายจริงๆละ อิฮั๊นได้หนังสือฟรี(บังคับ ข่มขู่ บีบคอ)จากเพื่อนนักเขียนที่น่ารัก คือ มิ้ง ปลายรุ่งจ้า

มีชื่อเรื่องว่า

เล่ห์รัก กลลวง

เป็นนิยายเรื่องแรกในชีวิตของมิ้งจ้า อิฮั๊นดีใจด้วย เพื่อน จุ้บๆ เค้าจะพยายามอ่านให้จบนะตัว อิอิ



แสนดีคนเดิม