๒๙ ธันวาคม ๒๕๖๑ // 2018年12月29日 // December 29, 2018

หายไปนานอีกแล้ว ไม่ค่อยได้เข้ามาเขียน 

ก่อนอื่น ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัว"ชวนชื่น"ด้วยนะคะที่สูญเสีย"พ่อดม"ไป
รู้สึกเสียดายและใจหาย ไม่อยากเชื่อว่าจู่ ๆ พ่อดมก็จะจากไป
เพราะที่ผ่านมา พ่อดมเองก็ดูแข็งแรงและไม่แก่
เมื่อตอนกลางปี ช่วงฟุตบอลโลก 2018 
ฉันก็เคยได้ดูรายการ"ป๋าซ่าพาซิ่ง"
ก็ยังคิดอยู่เลยว่าพ่อดมแข็งแรง ดูไม่แก่
พ่อดมยังสามารถเดินทางไปท่องเที่ยว
และถ่ายทำรายการที่ต่างประเทศได้อยู่เลย

พอท้ายปี ได้รู้ข่าวแบบนี้ ก็เลยทำให้รู้สึกใจหายอย่างบอกไม่ถูก
เพราะฉันเองก็ชื่นชอบพ่อดม พ่อดมน่ารัก 
ดูรายการที่มีพ่อดมมาเป็นแขกรับเชิญทีไร ก็นั่งอมยิ้มตลอด
ดูไปมีความสุขไป เพราะพ่อดมเป็นคนแก่ที่น่ารัก ตลกแบบน่ารัก 
ความจริงแล้ว อายุของพ่อดมนั้นเทียบเท่ากับอายุของปู่ย่าตายายของฉัน
แต่ฉันก็ขออนุญาตเรียกว่า"พ่อดม"แล้วกัน

พ่อดมเป็นดาราตลกที่มีชื่อเสียงมาก ๆ ของวงการบันเทิงไทย
นอกเหนือจากนี้ พ่อดมก็ยังเป็นพ่อของดาราตลกหลายท่านเลย
ลูก ๆ ของพ่อดมก็เป็นลูกไม้ที่หล่นไม่ไกลต้นเช่นกัน
เพราะก็เป็นดาราตลกที่มีชื่อเสียงตามพ่อ เท่าที่ฉันรู้จักก็มี เช่น
จิ้ม จอย และแจ๊ส ชวนชื่น

อย่างที่เคยเขียนบอกไปในหลาย ๆ ครั้งว่า
ฉันชื่นชอบวงการบันเทิงเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะวงการบันเทิงไทย
เพราะฉะนั้นไม่เพียงแต่ฉันจะชอบเกี่ยวกับดารา นักร้อง นักแสดง
หรือละคร ภาพยนตร์ เพลง รายการเท่านั้น
แต่ฉันก็ชื่นชอบดาราตลกด้วยเช่นกัน 
อะไรก็ตามที่เกี่ยวกับวงการบันเทิง ฉันชื่นชอบและสนใจทั้งหมด

อย่างเช่น"พ่อดม"
ภาพจำของฉันคือพ่อดมเป็นดาราตลกอาวุโส ที่ดูใจดี น่ารัก
เป็นพ่อของลูก ๆ หลายคนและลูก ๆ ส่วนใหญ่เป็นดาราตลก
พอพ่อดมจากไป ก็ทำให้ฉันนึกถึงดาราตลกอีกท่านนึงที่จากไปนานแล้ว
นั่นคืออาสีหนุ่ม เชิญยิ้ม คนนี้ก็เป็นดาราตลกที่ฉันชื่นชอบมากเช่นกัน
เพราะบุคลิกดูใจดีและน่ารัก คล้าย ๆ กับพ่อดม
คือมักจะมีรอยยิ้มมาก่อนเสมอ 

นึกแล้วก็อดใจหายไม่ได้ทุกที หลับให้สบายนะคะ"พ่อดม" 
ขอบคุณที่สร้างเสียงหัวเราะและรอยยิ้มให้กับแฟน ๆ ชาวไทยมาโดยตลอด
หนูมีความสุขทุกครั้งที่ได้เห็น"พ่อดม"ออกรายการทีวีนะคะ 

และเรื่องที่จะเขียนต่อไปก็คือ"อินโดนีเซีย"
เท่าที่ฉันติดตามอ่านข่าวมาตลอดปี 
ปีนี้เป็นปีที่ค่อนข้างยากลำบากสำหรับประเทศอินโดนีเซีย
เพราะเจอกับภัยธรรมชาติที่ค่อนข้างหนักหนาสาหัสอยู่ไม่น้อย
เมื่ออ่านข่าวแล้ว รู้สึกเป็นห่วงและเสียใจไปด้วยกับการสูญเสีย
ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ ขอให้ความทุกข์ยากได้ผ่านพ้นไปเร็ว ๆ
ขอให้มีความเข้มแข็ง มีกำลังกาย กำลังใจที่แข็งแรงนะคะ
ฉันขอเป็นกำลังใจให้ในฐานะประเทศบ้านใกล้เรือนเคียง
และในฐานะเพื่อนร่วมโลก

เรื่องต่อไป เดี๋ยวนี้ประเทศไทยเรามีคนพม่าเยอะเนอะ
ฉันเดินสวนกับผู้คนทีไร
ได้ยินภาษาไทยกับภาษาพม่าอย่างละครึ่งเลย เดี๋ยวนี้
ทำไมฉันถึงรู้ว่าเป็นคนพม่า ก็เพราะว่าได้ยินภาษาที่เขาพูดคุยกัน
แล้วก็ดูจากการแต่งตัว แล้วก็แป้ง เห็นทาแป้งที่หน้า
ไปตามร้านค้าต่าง ๆ เดี๋ยวนี้ก็จะมีลูกจ้างชาวพม่าเยอะขึ้น
บางคนก็ไม่ได้เป็นลูกจ้าง แต่ขายของกินก็มี
คนพม่าที่อยู่ในไทยนี่เยอะเหมือนกัน
อย่างข่าวที่กำลังเป็นที่สนใจอยู่ในตอนนี้ก็พ่อแม่ลูกชาวพม่า 
สงสารเด็กมากเลย เด็กสองขวบ
อันที่จริง พ่อแม่ไม่ควรปล่อยให้คลาดสายตานะ
เพราะอายุแค่นี้ สองขวบ ไม่สามารถพึ่งพาตัวเองได้อย่างแน่นอน
ลูกยังเล็กมาก น่าสงสารมากเลย

เรื่องต่อไป ช่วงนี้ก็เป็นช่วงเทศกาลส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่
วันเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว เผลอแป๊บเดียวก็หมดไปอีกหนึ่งปี
ปี 2018 กำลังจะผ่านพ้นไปแล้ว อีกแค่ไม่กี่วัน
และปี 2019 ก็กำลังจะก้าวเข้ามาแทนที่

ช่วงนี้ ก็เป็นเหมือนปกติในทุก ๆ ปี
นั่นคือกรุงเทพ ถนนก็จะค่อนข้างโล่ง ไม่มีรถติด
มักจะเป็นแบบนี้เสมอในช่วงที่มีวันหยุดยาว
ส่วนใหญ่ในหนึ่งปี จะมีช่วงเวลาแบบนี้อยู่สองช่วงคือ
ช่วงปีใหม่และช่วงวันสงกรานต์
เดือนธันวาคมและเดือนเมษายน
ถนนมักจะโล่ง รถยนต์น้อยลง คนก็เบาบาง ไม่หนาแน่น

ใครที่เดินทางไปเที่ยว ก็ขอให้เดินทางโดยปลอดภัยนะคะ
ส่วนฉันก็เหมือนเดิม 55555555555555555
คือไม่ไปไหน 
คือไม่ว่าจะเทศกาลอะไร ก็ไม่มีผลกระทบอะไรกับฉันเลย
เพราะฉันไม่ได้ไปไหน
ฉันไม่รู้สึกอะไรกับวันไหน ๆ เลย
ไม่มีวันไหนสำคัญกับตัวเองอีกเลย แม้กระทั่งวันเกิดของตัวเอง 

สงสัยว่าแก่แล้วมั้ง อายุเยอะขึ้น
ความรู้สึกนึกคิดก็เปลี่ยนไปตามวันเวลา 
ความฝัน ความต้องการ จุดมุ่งหมาย
บางทีมันก็เปลี่ยนไปเรื่อย ๆ ตามสภาพ

อีกอย่าง ฉันก็ตัวคนเดียว 
จะมีก็แค่หมาแมวที่เลี้ยงเอาไว้เป็นฝูง 
ฉันตัวคนเดียวแบบนี้ ก็ไม่มีอะไรหรือวันไหนที่มันจะสำคัญหรอก
ดีใจไป ก็เท่านั้น
เสียใจไป ก็เท่านั้น
กอดตัวเองอยู่คนเดียว มันมีความหมายอะไร?
วันไหน ๆ สำหรับฉัน ก็ไม่มีความหมายอะไร
ฉันก็ทำได้แค่มองวิวทิวทัศน์ 
และบางเวลาก็นั่งนึกถึงคนที่เป็นที่รัก ที่จากไปแล้ว
คือพ่อน้อย แม่อ้วน
แล้วก็ในหลวงภูมิพล 
หรือบางที ก็นั่งนึกถึงความฝัน ความต้องการของตัวเอง
ว่าในชีวิตที่ผ่านมา ฉันเคยทำสำเร็จบ้างมั้ย
ถ้ายังไม่สำเร็จ แล้วเมื่อไหร่ฉันจะทำสำเร็จ
แล้วชีวิตที่เหลือต่อจากนี้ไป ฉันจะทำยังไง อยู่อย่างไร 
มีความฝัน ความต้องการอะไรอีกที่อยากจะทำ
ชีวิตของฉัน มันก็วน ๆ ไปแบบนี้ ตลอดปี 
ปีหน้าก็คงเป็นเหมือนเดิม 

แน่นอนว่า ถึงแม้ชีวิตฉันจะไม่สร้างประโยชน์อะไรนักหนา
แต่ฉันก็จะไม่อยู่โดยสร้างความเดือดร้อนแน่นอน 
มันไม่ใช่สไตล์ชีวิตฉัน เพราะฉันชอบอยู่แบบสงบ ๆ

ช่วงนี้ ฉันก็ไม่ค่อยจะได้เข้ามาเขียนบ่อย ๆ
เพราะฉันไม่รู้จะเขียนอะไร 
เพราะชีวิตฉัน ก็ไม่ได้มีอะไรที่น่าสนใจ
แล้วอีกอย่าง ฉันก็มีปัญหาเรื่องสุขภาพ
ก็เลยเครียด ๆ ทำให้ไม่ค่อยได้เข้ามาเขียนบล็อกบ่อย ๆ เหมือนเมื่อก่อน

ถ้าสุขภาพดีขึ้นแล้ว 
และถ้าจัดการปัญหาต่าง ๆ ที่มีอยู่ตรงหน้านี้ให้สำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดีแล้ว
บางที ฉันก็อาจจะกลับมาเขียนได้บ่อย ๆ เหมือนเดิม 
เป็นกำลังใจให้ฉันด้วยนะ 

ไปล่ะ
พรุ่งนี้ฉันจะมาเขียนอีกนะ 

ก่อนไป ดูท่าทางวันนี้ฝนจะตกแน่เลย
เหมือนเมื่อคืน เมื่อคืนก็ฝนตก 

Facebook
Twitter