14 กรกฎาคม 2021 หายไปนานเพราะไม่สบาย

 

๑๔ กรกฎาคม ๒๕๖๔ // 2021年7月14日 // July 14, 2021 หายไปหลายวันเลย ก่อนอื่น ต้องขอแสดงความยินดีก่อน ยินดีในเรื่องของฟุตบอล   ยูโร 2020 อิตาลีคือแชมป์ ยินดีด้วยค่ะ สมแล้วที่ได้ถ้วยแชมป์ไปครอบครอง โคปาอเมริกา 2021 อาร์เจนตินาคือแชมป์ ยินดีด้วยนะคะ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ลิโอเนล เมสซี่ เมสทำได้แล้ว เมสได้ถือถ้วยแชมป์ร่วมกับทีมชาติแล้ว ยินดีด้วยนะคะเมสซี่ เป็นวาสนาแล้วที่ได้เห็น 5555555555555555 เชื่อป่ะ ฉันร้องไห้เลยอ่ะ 5555555555555555 คือเดี๋ยวนี้กูบ้าแล้ว อ่อนไหวง่ายมาก  ต่อไป ฉันก็รอว่าจะได้เห็นเอเดน สุดที่รักของฉัน  ได้คว้าแชมป์ร่วมกับทีมชาติบ้าง ไม่ใช่สิ!! ต้องบอกว่า"อยากเห็นทีมชาติเบลเยียมได้ถ้วยแชมป์บ้าง" บอลโลกปีหน้า เบลเยียมได้แชมป์แน่ เย้ๆๆๆ   มันยังไม่เข็ด เชียร์ออกนอกหน้าอีกแล้ว 5555555555555555 ที่หายหน้าไปนาน ไม่ได้เขียนนานเลย ส่วนหนึ่งก็เพราะ ใจสลายจากการที่เบลเยียมตกรอบยูโร 2020 ในรอบ 8 ทีมด้วยแหละ  แต่นั่นก็ไม่ใช่สาเหตุหลักที่แท้จริง เพราะสาเหตุหลักจริง ๆ คือ"ฉันป่วย ไม่สบาย"  ไม่ได้เป็นโควิดนะ แต่เป็นโรคอื่นเกี่ยวกับร่างกายของตัวเองนี่แหละ แน่นอนว่าฉันไปหาหมอมาแล้ว ตอนนี้ก็ดีขึ้นตามลำดับ  ถ้าไม่ดีขึ้น จะมีแรงมาเขียน blog แบบนี้เหรอ  เข้าใจความรู้สึกนี้เลยว่า"เจ็บจนน้ำตาไหล"มันเป็นยังไง ปกติแล้ว ฉันเป็นคนที่มีความอดทนต่อสิ่งต่าง ๆ ได้ค่อนข้างดีมาก แต่เดี๋ยวนี้ กลับไม่เป็นเช่นนั้น นับตั้งแต่วันที่ไจแอนท์ หมาสุดที่รักของฉัน ที่ฉันเลี้ยงไว้ 15 ปี ได้ล้มป่วยลงและจากฉันไปในเดือนสิงหาคมปีที่แล้ว ก็เป็นเวลาเกือบปีแล้ว ที่ความอดทนของฉัน มันหายลงไปเยอะมาก  ทั้งความอดทนในด้านร่างกาย และความอดทนในด้านจิตใจ ด้านอารมณ์ความรู้สึก มันอ่อนไหวได้ง่ายดายมาก เจอเรื่องอะไรนิดหน่อย ร้องไห้แล้ว ฉันกลายเป็นคนที่อ่อนแอทางด้านร่างกายและอ่อนไหวทางด้านจิตใจมาก อย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนเลยในชีวิตนี้  ไม่นับรวมในตอนที่ยังเป็นเด็กเล็ก  ในช่วงเวลาที่หายไป ประมาณ 10 วัน ประเทศไทยเรามีเรื่องราวต่าง ๆ เกิดขึ้นหลายเรื่อง ฉันเองก็ติดตามข่าวสารอยู่ตลอดเหมือนกัน ทั้งที่ก็ป่วยนะ แต่ก็ยังคงติดตามข่าวสารอยู่เหมือนเดิม  เรื่องโควิด-19 ตั้งแต่มันระบาดมาตั้งแต่ท้ายเดือนธันวาคม 2019 จนถึงตอนนี้กลางเดือนกรกฎาคม 2021 ก็ยังไม่มีทีท่าว่ามันจะเบาบางลงไปได้เลย โดยเฉพาะกับประเทศไทย ที่ในตอนนี้กลับทวีความรุนแรงขึ้น ไม่มีทีท่าจะหยุด วัคซีนที่มีคุณภาพดี ๆ มีประสิทธิภาพที่ดี ก็ไม่มีให้ฉีดฟรี ๆ  ประชาชนต้องเสียเงินจ่ายค่าวัคซีนเอง วัคซีนที่ฟรี ก็มีแต่วัคซีนที่คุณภาพได้แค่ระดับกลาง เฮ้อ... ทำไมไม่ลงทุนครั้งเดียว แล้วจบ เอาวัคซีนดี ๆ มาทีเดียว แล้วจบ เห็นภาพคนรอตรวจโควิดและคนป่วยโควิด รอเตียง นอนป่วย ฉันก็รู้สึกเศร้าใจ สงสารมาก มองไปทางไหนก็มีแต่ความเครียด รู้สึกเห็นใจหมอ พยาบาล เจ้าหน้าที่ บุคลากรทุกส่วนที่ต้องทำงานหนัก สงสารพวกเขามาก  ขนาดฉันที่ไม่ได้เป็นอะไร ไม่ได้ป่วยโควิด ไม่ได้เป็นหมอหรือพยาบาล ฉันเครียดขนาดนี้ แล้วพวกเขาล่ะ จะเครียดขนาดไหน ไหนจะเศรษฐกิจย่ำแย่อีก  เชื่อป่ะ ช่วงนี้ พอจะอ้าปากกินข้าว ฉันแทบไม่อยากกินเลย เพราะมันรู้สึกสิ้นหวังแปลก ๆ ยังไงก็ไม่รู้ กลืนไม่ลงเพราะเจ็บป่วยด้วยส่วนหนึ่ง แต่ก็เพราะเครียดกับเรื่องรอบตัวด้วยส่วนหนึ่ง คิดดูแล้วกันว่า คนที่อดทนเก่งอย่างฉัน คนที่จัดการกับความเครียดได้ดีเลิศอย่างฉัน ก็ยังแทบจะไม่ไหวแล้ว ไหนจะปัญหาสุขภาพ ปัญหาส่วนตัวของตัวเอง ไหนจะมองเห็นปัญหาเรื่องโควิด ที่ไม่ใช่มีแต่เรื่องของความเจ็บป่วย แต่มันยังผูกรวมไปในทุก ๆ ด้าน โดยเฉพาะอย่างยิ่งด้านเศรษฐกิจ พอรับรู้แล้ว มันก็เครียดจริง ๆ  การเมืองก็เหมือนกัน  ฉันเคยพูดไปแล้วนะว่า ทุกครั้งที่มีการเลือกตั้ง ฉันก็เลือกแค่พรรคการเมืองเดียวมาโดยตลอด เพราะเชื่อมั่นในวิสัยทัศน์ของคนที่เป็นผู้นำ อันดับแรกเลยที่ฉันจะเลือกใครสักคนก้าวเข้ามาบริหารประเทศนั่นคือ ความเฉลียวฉลาด ความเก่ง ความรอบรู้ในทุก ๆ ด้าน การก้าวให้ทันโลก สองคือ ความเข้าใจและความเห็นอกเห็นใจผู้อื่น ในทุก ๆ ฐานะอย่างเท่าเทียม สามคือ ความซื่อสัตย์สุจริต  แน่นอนว่า รัฐบาลชุดนี้ ฉันไม่ได้เลือกเข้ามาอย่างเด็ดขาด  ฉันจำได้ว่า เขาอยู่ตั้งแต่ยุคของโอบามา ยุคของทรัมป์ และนี่ยุคของไบเดนแล้ว เขาก็ยังอยู่ ไม่คิดจะวางมือบ้างเลย ทั้งที่ตัวเองก็ไม่มีความสามารถที่จะพาประเทศชาติก้าวผ่านปัญหาต่าง ๆ ไปได้ ผิดวิสัยของผู้นำของประเทศอื่น ๆ ถ้าหากรู้ตัวว่าเราไม่ไหว เราต้องรับผิดชอบ ด้วยการลาออกทันที เพื่อเปิดโอกาสให้คนอื่น ๆ ที่เขามีศักยภาพมากพอ มาดูแลประเทศนี้ต่อไป เพราะพวกเขารู้ว่าหากฝืนดันทุรังต่อไปนั้น ไม่เกิดผลดีให้กับประเทศชาติ มีแต่จะทำให้ประเทศชาติหยุดชะงักและถอยหลังลงไปเรื่อย ๆ ถ้าประเทศชาติพัง เขาก็พังเหมือนกัน  เพราะฉะนั้น ผู้นำพวกนี้เขาจะปล่อยมือทันที เขาจะไม่ทำร้ายประเทศตัวเองอย่างเด็ดขาด จนอาเบะออกไปแล้ว นี่ก็ยังไม่ออกสักที อยู่นาน เหมือนตัวเองเก่ง 5555555555555555555555 ฉันกล้าพูดได้เลยว่า ตั้งแต่ฉันเกิดมา ตั้งแต่ปี พ.ศ.2530 จนถึงตอนนี้ ปี พ.ศ.2564 เกือบ 34 ปีแล้วที่ฉันอยู่บนโลกใบนี้มา อยู่ประเทศนี้มาตลอดชีวิตของฉัน ฉันกล้าพูดได้เลยว่า"ฉันเกลียดรัฐบาลชุดนี้มากที่สุดแล้ว" ในรัฐบาลชุดอื่น ๆ หรือยุคอื่น ๆ ที่ฉันเดินจากมา ตั้งแต่อดีต ลองไปหาดูสิ ใช่ว่าในยุคนั้นเขาจะไม่มีปัญหานะ ต่างก็มีปัญหาด้วยกันทั้งหมดนั่นแหละ แต่ก็ไม่มีรัฐบาลชุดไหนเลยและไม่มียุคไหนเลย ที่จะทำให้ฉันรู้สึกเศร้าหมอง หดหู่และสิ้นหวัง ได้เท่ากับรัฐบาลชุดนี้อีกแล้ว   ยิ่งอยู่นาน ยิ่งเกลียดกับผลงานห่วย ๆ ที่ฝากไว้ พวกผู้นำต้องเอาสมองมาสู้ เอาความฉลาดมาสู้ แต่นี่ไม่มีเลย ถ้าไม่มีศักยภาพขนาดนี้ ก็ถอยออกมาเถอะ อย่าดันทุรังเลย พูดแล้วจะร้องไห้นะ ประเทศนี้ ประเทศที่ครั้งนึงเคยมีคนที่ฉันรักได้อาศัยอยู่ตั้งแต่เกิดจนแก่ตายไปแล้ว ฉันรักประเทศนี้ก็เพราะพวกเขานี่แหละ และอีกสาเหตุนึงนะ ที่ทำให้ฉันเกลียดรัฐบาลชุดนี้มากที่สุดก็คือ ตั้งแต่เกิดมา จวบจนโต จวบจนเป็นผู้ใหญ่คนนึงแล้ว ก็ยังไม่เคยมียุคไหนย่ำยีหัวใจของฉันได้เท่ากับยุคนี้อีกแล้ว "เขา"ที่ควรอยู่อย่างสง่างาม ไม่ควรถูกดึงลงมาให้แปดเปื้อน ฉันจะไม่เอ่ยชื่อเขา เพราะฉันยังรักและศรัทธาเขาอยู่เสมอ อดีตก็เป็นเรื่องของอดีต เป็นเรื่องของคนในยุคนั้นที่ยอมรับได้ และพวกเขาก็พึงพอใจที่เป็นแบบนั้น เพราะวันเวลาที่ผ่านมา ก็ได้พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่า พวกคนในยุคนั้น ก็ทำมาหากินกันเจริญ อยู่สุขสบายดีตามฐานะของตน คนรวยก็สุขสบายในฐานะของตน คนจนก็สุขสบายในฐานะของตน ในยุคนั้น ก็มีคนเก่ง ๆ มากมาย ถูกส่งไปเรียนต่อเมืองนอกจนได้ดิบได้ดีก็หลายคน เพราะถ้าไม่มีความสุข ถ้าเดือดร้อน ยากจนอดสู ลำบากลำบนขนาดนั้น ถ้าประชาชนมีแต่คนโง่ ๆ ไร้การศึกษา มีแต่พวกขี้ข้า ในปัจจุบันนี้ก็คงไม่มีนักธุรกิจที่รวย ๆ สืบทอดธุรกิจพันล้านกันมาตั้งแต่รุ่นพ่อรุ่นแม่ของพวกเขาหรอก และคงไม่มีพวกระดับอาจารย์ที่เรียนเก่ง ๆ แล้วได้ทุนไปเรียนต่อที่เมืองนอกหรอก ประชาชนในยุคนั้นส่วนใหญ่แล้วได้ร่ำเรียนหนังสือ ไม่ได้ถูกปิดกั้นทางการศึกษา ในยุคที่ผ่านมานั้น ประชาชนก็ได้ลืมตาอ้าปากกันหลายครอบครัว ประชาชนส่วนใหญ่ที่ผ่านมา อยู่ในสภาพพอมีพอกิน สุขสบายตามฐานะ  ถ้าเดือดร้อนจริง พ่อฉันคงจะไม่ทนหรอก  พ่ออยู่ในยุคนั้นตั้งแต่ต้นจนถึงตอนใกล้จบ อยู่ตั้งแต่ปี พ.ศ.2469 จนถึงปี พ.ศ.2548 แต่พ่อก็ไม่เห็นเดือดร้อนอะไร อยู่สุขสบายตามอัตภาพและฐานะ ฐานะของพ่อคือพอมีพอกิน พ่อเกิดรุ่นเดียวกัน อยู่ในทุกช่วงเหตุการณ์ พ่อย่อมรู้ดีในเรื่องราวของยุคนั้น มากกว่าฉันที่เกิดแทบไม่ทัน มาถึงก็ช่วงปลายมากแล้ว แต่ถึงกระนั้น ในช่วงเวลานั้น ฉันก็ยังไม่รู้สึกสิ้นหวังได้เท่ากับช่วงเวลานี้อีกแล้ว ฉันรักพ่อ ไม่ว่ายังไงฉันก็เลือกที่จะเชื่อตามพ่อ  ฉันก็ไม่รู้ว่าสิ่งที่ฉันทำมันผิดหรือถูก แต่ที่แน่ ๆ การที่ฉันรักและศรัทธาทั้งพ่อและเขามาโดยตลอด ทำให้ฉันรู้สึกว่า"ชีวิตนี้ฉันเป็นคนที่อดทนอดกลั้นและใจเย็นมาก" ก็คงเพราะมีพวกเขาเป็นต้นแบบนี่แหละ โดยสรุปก็คือรัฐบาลชุดนี้ ทำให้ฉันรู้สึกหดหู่และสิ้นหวังที่สุดเท่าที่เคยมีมา และการมีอยู่ของรัฐบาลชุดนี้ ทำให้หัวใจของฉันถูกย่ำยีที่สุด อย่างที่ไม่เคยมียุคไหนที่ย่ำยีหัวใจของฉันได้ถึงเพียงนี้ และคงจะเป็นแบบนี้ต่อไปอย่างไม่จบไม่สิ้น ตราบใดที่รัฐบาลนี้ยังคงอยู่ในตำแหน่ง ไม่ยอมปล่อยมือสักที ไม่รู้เอาความมั่นใจมาจากไหนว่าไม่ขอยอมแพ้ ถ้าเราไม่เก่งในเรื่องนี้ เราควรรู้ตัวนะ และเดินถอยออกมาเถอะ เมสซี่น่ะ เก่งมากเลย ถ้าให้เตะบอล ยังไงก็เป็นเลิศ ทุกคนต่างเคารพยกย่องและชื่นชมในความเก่งเรื่องฟุตบอลของเขา แต่ถ้าให้เมสซี่ไปเล่นภาพยนตร์กับทอมครู๊ซ  เมสซี่จะต้องถูกต่อว่าอย่างไม่มีชิ้นดีเลย ว่าแสดงได้แข็งทื่ออย่างกับท่อนไม้ คนเราน่ะ ถ้ามันไม่เหมาะสมก็คือไม่เหมาะสม อย่าฝืน อย่าดันทุรัง  แล้วสิ่งที่ฝืนอยู่ มันไม่ได้กระทบแค่ตัวเองและพวกพ้อง แต่มันกระทบต่อชีวิตความเป็นอยู่ของประชาชน และที่เลวร้ายไปมากกว่านั้นคือกระทบต่อประเทศชาติบ้านเกิดเมืองนอนของตัวเอง ต่อให้คุณรวย คุณก็อยู่ไม่ได้หรอก ถ้าประเทศของคุณล่มสลายไปแล้ว มันไม่มีผู้นำในโลกนี้ทำกันหรอก กับประเทศของตัวเอง เรื่องโควิด เรื่องวัคซีน ตั้งแต่ที่มีการระบาดมาในประเทศไทยหรือตั้งแต่ในโลกนี้ ตั้งแต่ธันวา 2019 จนถึงตอนนี้ เป็นเวลาหนึ่งปีครึ่งแล้ว  ฉันการ์ดตกไปหนึ่งครั้ง  ก็ตอนไปหาหมอที่ผ่านมานี่แหละ ก็มันจำเป็นจริง ๆ นี่หน่า คราวหลังจะพกเจลล้างมือไปด้วยแล้ว วันนั้นที่กลับบ้านมา ก็วิตกกังวลอยู่เหมือนกัน กลัวจะติดโควิด ทั้งเจ็บร่างกาย ทั้งกลัวติดโควิด นอนเครียดทั้งคืนเลย  แต่ว่านี่ก็ผ่านมาหลายวันแล้วนะ อาทิตย์นึงแล้วนะ ฉันก็ยังสบายดี ไม่มีไข้ ไม่เป็นหวัด ไม่มีเสมหะ ไม่ไอ หายใจสบายดี ไม่หอบเหนื่อย เดินขึ้นสะพานลอยยังไหว สบายมาก สบายดีทุกอย่าง  ไม่อาเจียน ไม่ท้องเสีย มีแต่ท้องผูก 55555555555555555 ท้องผูกเป็นเรื่องปกติของฉันมาก แล้วก็ ลิ้นยังรับรสได้ดี อร่อยบอกอร่อย ไม่อร่อยก็บอกไม่อร่อย  จมูกก็ยังรับกลิ่นได้ดีอยู่ เหม็นหรือหอม ก็แยกออก ปกติดี แต่ครั้งหน้า ก็คงจะไม่ประมาทอีกแล้ว จะพกเจลล้างมือติดตัวไปด้วยตลอดเลย  แล้วก็เรื่องวัคซีน ฉันเลือกฉีดวัคซีนทางเลือกที่ต้องเสียเงินเอง วัคซีนโมเดอร์นา แต่ใจฉันอยากฉีดไฟเซอร์มากกว่า  พี่สาวจองให้ฉันไปแล้ววัคซีน แต่ว่ายังไม่รู้เหมือนกันว่าจะได้ฉีดตอนไหน ท้ายปีหรือยังไง ฉันก็ไม่แน่ใจ แต่กูก็ไปฉีดซะไกลเลย 555555555555555555555 หมายถึงไกลบ้าน  กลัวการฉีดวัคซีนมั้ย?  ตอบว่า กลัวนิดหน่อย แต่ไม่มาก แต่ถ้าให้เลือกระหว่างกลัวติดโควิดกับกลัวการแพ้วัคซีน กลัวอันไหนมากกว่ากัน  ฉันกลัวติดโควิดมากกว่า เพราะถ้าเป็นแล้ว ถ้าเป็นหนัก คงทรมานน่าดู ตอนนี้ก็รออยู่ว่าประชาชนคนไทย เมื่อไหร่จะได้ฉีดวัคซีนโควิดที่มีประสิทธิภาพดี ๆ กันได้เยอะ ๆ เราจะได้มีภูมิคุ้มกันจากไวรัสนี้กันได้เยอะ ๆ สักที เรื่องใส่แมสหรือไม่ใส่แมส ไม่ใช่ปัญหาสำหรับฉัน แต่ขอแค่ว่าเราสามารถใช้ชีวิตได้ปกติสัก 80-90% ก็ยังดี ให้ประเทศชาติได้เดินหน้าต่อ ประชาชนไม่สิ้นหวังกันแบบนี้ และที่สำคัญ สงสารหมอ พยาบาลมาก ๆ  เมื่อคนป่วยโควิดน้อยลง พวกเขาจะได้พักกันบ้าง เหนื่อยมานานแล้ว  เพราะฉะนั้นตอนนี้ คือ ที่จำเป็นที่สุด 1.ป้องกันตัวเองให้ดีที่สุด ใส่แมส ล้างมือ รักษาระยะห่าง 2.ฉีดวัคซีนที่มีประสิทธิภาพที่ดี ที่ป้องกันได้อย่างเต็มที่ที่สุด  ข้อ 1 นั้น ฉันทำมาตลอด ทำมาอย่างดี ส่วนข้อ 2 ถกแขนเสื้อรอแล้วเนี่ย เมื่อไหร่จะได้ฉีด  ไม่ใช่ว่า พอถึงวันฉีด แล้วกูมาเมนส์อีกนะ  อีนี่ชอบมาเมนส์ วันที่ต้องฉีดวัคซีนซะด้วย 555555555555555 คือ ฉันมักจะมาเมนส์ในช่วงที่ไม่ควรจะมา แปลกมาก  ร่างกายเหมือนแกล้ง 55555555555555 ทั้งที่ความจริงแล้ว ฉันก็ไม่ค่อยได้เจอใครหรอกนะ วัน ๆ เจอแต่แมว ที่ควรฉีดคือพิษสุนัขบ้ามากกว่า  แต่ถึงฉันจะไม่ค่อยได้เจอใคร แต่ก็อยากฉีด ๆ วัคซีนโควิดนี้ให้มันจบ ๆ ไป ทำเพื่อตัวเองด้วยส่วนหนึ่ง คือไม่อยากอยู่ด้วยความระแวงไปตลอด เผื่อบางที เผลอไปการ์ดตกแบบวันนั้นอีก แต่ถ้าฉีดวัคซีนไปแล้ว อย่างน้อยก็จะได้รู้ว่าเรามีวัคซีนป้องกันเราชั้นนึงแล้ว เราไม่ต้องกังวลว่าเราจะป่วยหนัก เพราะเรามีภูมิคุ้มกันระดับนึงแล้ว และที่อยากฉีด ก็ทำเพื่อประเทศชาติด้วยส่วนหนึ่ง ไหน ๆ ฉันก็ยังมีชีวิตอยู่ ยังไม่ได้ตาย ยังต้องอาศัยอยู่ที่ประเทศไทยนี้ไปอีกนาน ในเมื่อยังอยู่ และเผื่อวันนึงออกไปข้างนอก เผลอไปติดโควิด แล้วเราก็เอามาแพร่ให้คนอื่นโดยไม่รู้ตัว อันนี้ก็แย่อีก เพราะฉะนั้นในเมื่อยังอยู่ก็ควรฉีดวัคซีน เพื่อประเทศชาติจะได้เดินหน้าต่อเร็ว ๆ ไม่หยุดชะงักแบบนี้ แต่แน่นอนว่า วัคซีนที่ฉีด ต้องเป็นวัคซีนที่มีประสิทธิภาพสูงเท่านั้น เพราะฉันอยากเสียเวลาฉีดแค่ครั้งหรือสองครั้งเท่านั้น ไม่ใช่มาอยากเสียเวลาบ่อย ๆ ฉีด 3,4,5 ครั้ง ให้น่ารำคาญ  ถ้าฉีดจอห์นสันแอนด์จอห์นสันไปเลยก็ดี จะได้ฉีดแค่ครั้งเดียวพอ วัคซีนที่ดีและวัคซีนประสิทธิภาพสูงสำหรับฉันก็คือ 1.ปลอดภัย แน่ล่ะ วัคซีนทุกชนิดก็ต้องปลอดภัยอยู่แล้ว ไม่งั้นคงไม่ได้รับการรับรองจากองค์การอนามัยโลก มันไม่ใช่แค่วัคซีนโควิดหรอก ทุก ๆ วัคซีนนั่นแหละ ก็ต้องมีความปลอดภัย ไม่งั้นจะนำมาฉีดให้กับมนุษย์ไม่ได้อย่างเด็ดขาด 2.แต่สำหรับฉัน ถ้าเป็นเรื่องเกี่ยวกับโควิด ในเวลานี้ ขอแค่วัคซีนที่ปลอดภัยอย่างเดียวนั้น คงไม่เพียงพอแล้ว จะต้องฉีด แล้วป้องกันได้สูงสุด และไม่ต้องมาฉีดย้ำซ้ำ ๆ เกินสองเข็ม ไม่ใช่วัคซีนพิษสุนัขบ้า ฉีดเยอะฉิบหาย  และที่สำคัญ ต้องไม่ผสมข้ามวัคซีน มันไม่ได้เกี่ยวกับยี่ห้อ แต่มันเกี่ยวกับสูตรของวัคซีน ฉันว่ามันคนละสูตร ฉันว่ามันก็ไม่ควรมาผสมกันหรอก ไม่รู้นะ ฉันพูดตามความคิดของฉัน ฉันอาจโง่ก็ได้  พูดไปตามประสาคนโง่ ๆ 555555555555555555555 แต่ฉันจะไม่ฉีดข้ามวัคซีนเด็ดขาด ยกเว้นเสียแต่ว่า วัคซีนตัวแรกที่เราฉีดเข้าไป แล้วเราเกิดแพ้วัคซีนนี้ เราก็ต้องหยุดฉีดทันที เพราะฉะนั้นในเข็มที่สอง เราจะไม่สามารถฉีดวัคซีนเดิมได้แน่นอน ถ้าเป็นแบบนี้ ฉันต้องยอม ตอนนี้สำหรับฉัน อยากฉีดจอห์นสันแอนด์จอห์นสันมากที่สุด เพราะอะไรรู้ป่ะ? อยากฉีดแค่ครั้งเดียวแล้วจบ ขี้เกียจไปหลายรอบ ไม่ชอบเจอคนเยอะ เบื่อ  ชอบอยู่สงบ ๆ มากกว่า ถ้าไม่จำเป็น ก็ไม่อยากเจอใครเยอะ รำคาญ ไปล่ะ วันนี้เขียนเยอะมากเลย ขออวยพรให้ประเทศไทยก้าวข้ามผ่านปัญหาเหล่านี้ไปให้ได้โดยเร็ว ขอให้หมอ พยาบาล บุคลากรทางการแพทย์ เจ้าหน้าที่ต่าง ๆ  มีสุขภาพร่างกายที่แข็งแรง มีจิตใจที่แข็งแกร่ง ปลอดภัยจากไวรัสโควิด ขอให้คนป่วยโควิดอยู่ ขอให้ไม่เป็นหนัก ขอให้หายไว ๆ แข็งแรงไว ๆ  ขอให้คนที่ไม่ได้ป่วยโควิด ขอให้มีสุขภาพร่างกายที่แข็งแรง ปลอดภัยจากโควิด ขอให้คนที่เครียด เจอปัญหาเศรษฐกิจ มีปัญหาเรื่องเงินทอง ชีวิตความเป็นอยู่ ขอให้ผ่านพ้นปัญหาไปได้โดยเร็ว  ขอให้ตัวเองด้วย ไม่ใช่ว่ากูจะมีความสุขล้น 55555555555555 ที่เขียนอยู่นี่ก็เป็นทุกข์เหมือนกัน ทั้งสุขภาพ ทั้งการเงิน แต่ที่ต้องทนทุกข์กับการมีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ต่อไป ทั้งที่ก็ไม่ค่อยอยากจะอยู่ เพราะพ่อแม่บุญธรรมของฉันก็ไม่อยู่แล้ว หมาสุดที่รักก็ไม่อยู่แล้ว ก็ไม่รู้จะอยู่ต่อไปทำไม แต่ว่าในตอนนี้ก็ต้องอยู่ต่อไป ก็เพราะว่า... 1.อยู่เพื่อแมวที่เลี้ยงไว้ 12 ตัว ไม่สามารถทิ้งพวกมันให้อยู่ต่อไปได้ อยู่บนโลกนี้ต่อไปโดยไม่มีฉัน พวกมันจะลำบากและเดือดร้อนมาก ฉันไม่สามารถที่จะทนได้ ฉันคงจะรู้สึกผิดหวังกับตัวเองมากถ้าทิ้งพวกมันไป 2.อยู่เพื่อสักวันหนึ่ง ได้ตอบแทนบุญคุณคนที่เขามีบุญคุณกับเราบ้าง ไม่มากก็น้อย ไม่อยากตายไปโดยเปล่าประโยชน์ เสียดายชีวิตที่เคยมีมา  ถ้านับจนถึงตอนนี้ก็เกือบ 34 ปีแล้วที่ฉันได้มีชีวิตอยู่มา ถ้าจะทำชีวิตให้มันเป็นประโยชน์กับคนที่มีบุญคุณกับเราบ้าง ก็คงจะดี  ไปล่ะ  วันหลังจะมาเขียนใหม่นะ    Facebook Twitter

 

Create Date : 14 กรกฎาคม 2564		0 comments
Last Update : 14 กรกฎาคม 2564 20:20:13 น.
Counter : 534 Pageviews.
Share Tweet