๑๕ ธันวาคม ๒๕๖๑ // 2018年12月15日 // December 15, 2018
ตอนแรก ตั้งใจว่าจะเขียนเรื่องโน้นเรื่องนี้ แต่เปลี่ยนใจแล้ว เอาไว้พรุ่งนี้แล้วกัน
เพราะว่ากำลังป่วยอยู่ ไม่สบาย เป็นหวัด มีน้ำมูก เจ็บคอ แล้วยังมาเมนส์อีก อะไรมันจะเคราะห์ซ้ำกรรมซัดขนาดนั้น
ป่วยมา 1-2 วันแล้ว แต่โชคดีหน่อย ที่วันนี้เมนส์หมดแล้ว ไม่เหมือนเมื่อวาน เป็นวันที่ทรมานที่สุด
ถ้าเป็นภาษาบ้าน ๆ เขาเรียกกันว่า"ไข้ทับระดู" ก็คือมาเมนส์ก่อน แล้วก็เป็นไข้
ปกติ การเป็นหวัดของฉันจะมีอยู่สองทาง หนึ่งคือ ทางจมูก สองคือ ทางคอ
ถ้าทางจมูก อาการจะไม่ค่อยรุนแรงมาก แค่มีน้ำมูกไหลตลอดเวลาเท่านั้น 1-2 วันก็หาย ไม่ถึงกับต้องล้มหมอนนอนเสื่อ ก็คืออาจเกิดจากการที่ฝุ่นเข้าจมูกฉัน
ถ้าทางคอ อาการจะหนักมาก เจ็บคอ กลืนน้ำลายก็เจ็บ กินน้ำก็เจ็บ กินข้าวไม่ได้เลย สักพักก็ลามขึ้นมาตรงจมูก หายใจไม่ออก อาการแบบนี้ 4-5 วันถึงจะหาย ต้องนอนพัก กินน้ำเยอะ ๆ อย่างเดียว สำหรับฉัน อาการนี้เกิดจากการที่ฉันสูดดมควันบุหรี่เข้าไป หรือไม่ก็มีคนที่เป็นหวัด มาไอใส่ หรืออยู่ในห้องแอร์กับคนที่เป็นหวัดและไอไม่ปิดปาก ไม่ใช้ผ้าปิดจมูก
ปกติฉันก็จะเป็นหวัดทางใดทางหนึ่ง ไม่ทางจมูกก็ทางคอ แต่ครั้งนี้ เป็นสองทางเลย เป็นพร้อมกันเลย น้ำมูกก็ไหลตลอดเวลา คอก็เจ็บ กลืนไม่ได้
เมื่อวานอาการหนักมาก เพราะเมื่อวาน ยังไม่หมดเมนส์ เมนส์ยังมาเยอะอยู่ ตอนนอนก็ทรมาน หนาวสั่น นอนไม่หลับเลย หายใจไม่ออก ก็คิดไปนะว่าอยากตายเหมือนกัน จะได้หลุดพ้นจากความทรมานนี้ แต่ก็ตายไม่ได้ สงสารหมาแมวที่เลี้ยงเอาไว้ ถ้าไม่มีฉัน พวกมันจะเป็นยังไง จะอยู่ยังไง ฉันก็เลยคิดไปว่าเราจะตายตอนนี้ไม่ได้
ก็ต้องเข้มแข็ง อดทนและผ่านมันไปให้ได้ แต่เมื่อคืนมันก็ทรมานจริง ๆ แต่สุดท้าย ถึงทรมานแค่ไหน แต่ตอนเช้า เราก็ยังตื่นขึ้นมาได้อยู่ดี ก็ดีใจที่ตัวเองยังรอดชีวิต ดีใจที่ได้ตื่นมาเห็นหน้าหมาแมวของตัวเอง ได้มีชีวิตอยู่ดูแลพวกมันต่อไป
วันนี้ก็ยังอ่อนเพลียอยู่บ้าง นอนทั้งวัน ตาพร่ามัว ปวดหัว น้ำมูกไหลก็มีบ้าง แต่ไม่เยอะเท่ากับ 1-2 วันที่ผ่านมา อาการเจ็บคอก็ดีขึ้น เพราะวันนี้กินน้ำเปล่าเยอะมาก แต่ตอนนี้ ฉันตกใจตัวเองมาก ฉันไม่ได้ขับถ่ายมาเกือบหนึ่งอาทิตย์แล้วอ่ะ ท้องผูก ก็คือตั้งแต่มาเมนส์ บวกกับไม่สบายหนักแบบนี้ ก็เลยไม่รู้สึกอยากจะขับถ่ายเลย แย่แล้วนะ
ความจริงแล้ว ก่อนหน้าที่จะเป็นหวัด ฉันก็มีปัญหาสุขภาพอยู่แล้วด้วย ก็ค่อนข้างลำบากอยู่แล้ว ยังมาเป็นหวัดแบบนี้อีก ก็ลำบากไปกันใหญ่
ฉันเองก็ไม่ได้เป็นหวัดแบบนี้มานานมากแล้วนะ 3-4 เดือนได้แล้วมั้ง
อากาศมันชื้น ๆ ด้วยแหละ อากาศมันเปลี่ยนแปลงบ่อย บวกกับฉันแพ้ควันบุหรี่ ร่างกายฉันอ่อนแอได้ง่ายกับควันบุหรี่ แล้วตอนเด็ก ฉันก็เคยป่วยด้วยโรคหอบ ก็ไม่รู้ว่าตอนนี้ ตัวเองยังเป็นโรคหอบอยู่หรือเปล่า
นี่ถ้าฉันไม่ได้เลี้ยงหมาเลี้ยงแมวเอาไว้ ฉันจะตามไปอยู่กับพ่อแม่แล้วนะ ฉันจะตรอมใจตายแล้ว ไม่อยากอยู่แล้ว เบื่อโลก ไม่รู้จะอยู่ไปทำไม ไม่มีอะไร ไม่มีใคร ไม่ใช่ว่าต้องอยู่เพื่อเป็นกำลังใจให้ใคร คิดถึงพ่อกับแม่ด้วย ร่างกายก็เจ็บป่วยแบบนี้ ก็ยิ่งเบื่อหน่ายชีวิตเข้าไปกันใหญ่ แต่ว่า... บังเอิญว่าเลี้ยงหมาเลี้ยงแมวเอาไว้เยอะมาก ก็เลยต้องอดทนและฝืนร่างกายอยู่ต่อไป อีกอย่าง ร่างกายมันก็ยังไม่แก่หรือเสื่อมสภาพ ร่างกายมันยังไม่ได้หนักหนาสาหัส มันก็เลยยังไหวอยู่ เมื่อร่างกายมันยังไหว ฉันก็เลยต้องอยู่ต่อไป ถึงตื่นขึ้นมาในทุก ๆ วันนี่ไง ในวันนี้ ฉันถึงยังมีชีวิตอยู่
เขียนเรื่องเครียด ๆ อีกแล้ว ขอโทษทีนะ พรุ่งนี้จะมาเขียนเรื่องอื่นแล้วกัน
ดึกแล้ว ไปนอนก่อนนะ โอยาสุมิ おやすみ
Facebook Twitter |