ฝากใครบอกเธอด้วย ผมคิดถึงเธอมาก เราไม่ได้เจอกันเกือบสิบเดือนแล้ว ตลอดชีวิตที่รู้จักเธอ มีเพียงไม่กี่ครั้งที่ผมหวั่นไหวต่อความรักที่เธอมีต่อผม แต่นั่นเพราะผมยังไม่เข้าใจโลก และ ศรัทธาต่อความรักไม่เพียงพอ ตอนที่ผมเป็นหนุ่ม....ผมคิดว่าผมไม่ควรถูกปฏิบัติอย่างกับผมเป็นเด็ก ผมต้องการแสดงให้เธอเห็นว่า ผมเติบใหญ่ และ รับผิดชอบตนเองได้แล้ว ผมทำเธอเสียใจ และ เสียน้ำตานับครั้งไม่ถ้วน เธอนั่งรอผมกลับบ้านตอนที่ผมออกไปเที่ยวราตรี หลายครั้งที่เมื่อเปิดประตูบ้านตอนตีสาม ผมเห็นเธอนั่งอยู่ตรงนั้น ทั้งแปลกใจ ทั้งไม่พอใจ ดูเหมือนว่าเธอจะไม่ไว้วางใจผมเอาเสียเลย นั่นทำให้ผมหงุดหงิดมาก เมื่อผมแต่งงานมีครอบครัวแยกออกไป เธอขอให้ผมแวะกลับมาเยี่ยมเธอบ้าง นั่นเป็นสิ่งที่ผมได้ทำตามคำขอของเธอบ้างในบางครั้ง ในทุกวันอาทิตย์ตอนเย็น ผมและครอบครัวจะได้อยู่กันพร้อมหน้าที่โต๊ะกินข้าว เธอเป็นคนพูดไม่เก่ง แต่เธอจะชอบหัวเราะเวลาที่ผมหยอกเธอบนโต๊ะอาหาร และผมก็ชอบเถียงช่วยเธอ เวลาพ่อหาเรืองแขวะเธอ เย็นของวันอาทิตยวันนั้น....เมื่อผมมาถึงที่บ้าน ผมเห็นเธอนั่งอยู่ที่หลังบ้าน มีพี่ชาย พี่สาว ยืนอยู่ข้าง ๆ เราชวนกันขึ้นไปชั้นสองเพื่อไปทานข้าวกัน เธอว่าเธอไม่หิว และ เธอไม่อยากไปนอน เธอนอนมาหลายวันแล้ว หลังจากที่ออกจากโรงพยาบาล เธอไม่อยากมีชีวิตแบบคนป่วย แต่ผมรู้ดี เธอป่วยเป็นโรคหัวใจ เย็นนั้นเราไม่กินข้าว เรานั่งคุยกันที่หลังบ้าน ตรงที่เธอพอใจจะนั่งอยู่ตรงนั้น ผมตัดสินใจพาเธอไปที่ รพ อีกครั้ง เพราะคิดว่าอาการบวมน้ำของเธอถึงจุดที่ต้องพบหมอแล้ว และ ระบบการรับรู้และตัดสินใจเธอเริ่มมีปัญหา เธอนอนป่วยที่ รพ อีกครั้งหนึ่ง หมอบอกว่า ปอดบวม และมีน้ำอยู่เกือบ 7 ลิตร เราต้องค่อย ๆ เอามันออกจากร่างกาย เธอค่อย ๆ ซูบลง แต่ผมเห็นว่าเป็นเรื่องดีที่หมอสามารถเอาน้ำที่ท่วมปอดออกมาได้ แต่ข่าวร้าย ระบบการเต้นหัวใจเธอเต้นผิดจังหวะ หมอตัดสินใจว่าต้องเอาไฟฟ้าช๊อตระบบการเต้นหัวใจ และ ใช้ยาควบคุมการเต้นให้สม่ำเสมอ ก่อนทำเช่นนั้นหมอได้ตรวจดูก้อนเลือดในเส้นเลือดอีกครั้ง แล้วปรากฏว่า มันมีก้อนเลือดก้อนใหญ่ติดอยู่ที่ท่อเลือด เราใช้เวลาสองเดือนสลายก้อนเลือดนั้น ไม่ทันที่เธอจะสลายก้อนเลือดนั้นสำเร็จ วันหนึ่งผมได้รับโทรศัพท์จากน้องชายว่า "แม่" ช๊อคอยู่ที่บ้าน ตอนนี้เราพาเธอไปที่ รพ แล้ว ขอให้ผมตามไป เมื่อไปถึง ผมเห็นเธอนอนอยู่บนเตียง มีพยาบาลและหมอกำลังปั้มหัวใจเธออยู่ แล้วพวกเขาก็หยุดทำมัน เธอหมดลมหายใจแล้ว แม่ครับ....ทุกวันแม่ หากเป็นไปได้เราจะได้เจอกัน แม้หากผมมาพบแม่ไม่ได้ เราก็ได้สนทนาทางโทรศัพท์ ผมรู้ว่าแม่ไม่ต้องคิดถึงผมอีกแล้ว ไม่ต้องรอผมกลับบ้านอีกแล้ว....แต่ผมอยากบอกให้แม่รู้ว่า ผมคิดถึงแม่มาก...รักมากครับ   Create Date : 12 สิงหาคม 2548 8 comments Last Update : 12 สิงหาคม 2548 13:19:19 น. Counter : 614 Pageviews. Share Tweet

..........................................   โดย: นู๋เองง่ะ 12 สิงหาคม 2548 12:53:44 น.

มาเยี่ยมค่ะ   โดย: ลูกโป่งลอยฟ้า_ชิงช้าสวรรค์ 12 สิงหาคม 2548 13:11:49 น.

หวัดดีครับ   โดย: ตี๋น้อย (Zantha ) 12 สิงหาคม 2548 13:59:12 น.

อ่านความคิดถึง ของ ผู้ชายคนนี้ทีไร น้ำตาไหล เหมือนได้อ่านความรู้สึก ลึกๆ ของเค้า ที่อยากอ่านจัง อ่านรู้เรื่องมั่ง (ตอนที่เค้าอนุญาติ) แต่ถ้าเค้าไม่อนุญาตน่ะหรือ อย่าไปหวัง firewall แน่นหนา หลายชั้น อ่านไม่ออกไม่เป็นไร ค่ะ เผลอๆ อ่านผิดอีกด้วย ดังงั้น ต้องอ่านตอนที่เค้าง่วงนอน ค่ะ น่าจะเป็นตอนที่ กำแพงอะไร ๆ ก็ ไม่ทำงาน ตอนนั้น เค้าจะน่ารักที่สุด น่าเอ่เอ๊ มากๆ สุขสันต์ วันแม่ค่ะ " ผู้ชายง่วงนอน"   โดย: ผู้หญิงในกล่องจินตนาการ IP: 203.154.67.8 12 สิงหาคม 2548 15:25:26 น.

สวัสดีค่ะ จะทำตัวดีๆกับแม่และพ่อค่ะ   โดย: fakeplasticgirl 12 สิงหาคม 2548 15:57:49 น.

โดย: จอมอสูร 12 สิงหาคม 2548 23:09:18 น.

โดย: ขอบคุณที่รักกัน (blueberry_cpie ) 13 สิงหาคม 2548 9:50:56 น.

อ่านแล้วคิดถึงแม่จังค่ะ   โดย: เมนี่==ใจดีจ้า IP: 61.91.148.26 15 มกราคม 2549 13:34:19 น.