เห็นขุนกรณ์สูงๆแบบนี้แล้วนึกถึงสิริภูมิที่เชียงใหม่ และแม่สุรินทร์ที่แม่ฮ่องสอนน่ะค่ะ

  

อัพบล๊อคอีกแล้ว เดี๋ยวแวะมาอีกรอบครับ

  

ขับรถผ่านประจำค่ะ...แต่ไม่เคยเข้าไป

คนเหนือเขาไม่นิยมเที่ยวน้ำตกในฤดูนี้ค่ะ อากาศเย็นด้วย อาทิตย์ก่อนเพื่อนขึ้นมาเที่ยวก็กะว่าจะไปนั่งกลิ้งเกลือกหาเบียร์กะส้มตำกินที่น้ำตก....
เราบอกไม่เชื่อว่าเขาไม่ขายของกันหรอก เขาจะเที่ยวจะขายกันเฉพาะช่วงเทศกาลที่พี่น้องกลับบ้านกันเยอะๆ

พอไปถึงก็บรรยากาศเหมือนที่เจอนั่นแหละค่ะ...
คนสามคนในอุทยาน...มีเจ้าหน้าที่สี่ขาวิ่งมาต้องรับสักสิบตัวเห็นจะได้....

ผลสุดท้ายก็ต้องพาไปหนองเล็งทรายที่อ.แม่ใจค่ะ.
สัมผัสลมเย็นริมหนองน้ำกับเมนูปลาน้ำจืดที่ราคาถูกจนลืมกลับบ้านเชียวล่ะ...

มีโอกาสแวะมานะคะเพราะราคาถูกจริงๆ อร่อยด้วย แต่ต้องแวะร้านแรกสุดนะร้านอื่นๆไม่ค่อยเข้าท่านัก...

ขอบคุณนะคะที่แวะไปชมข้าวเปลี่ยนสีที่บ้าน แวะมาทักทายช้าไปนิด...ขอโทษด้วยค่ะ

  

ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาชมกันนะครับ ...

ไอเรื่องเที่ยวคนเดียว อยู่คนเดียว ในป่า ในเขา นี่ผมชินแล้วครับ...

  

น่าสน.. ยังไม่เคยเข้าไปชมสักกะที มีโอกาสจะลองชวนมิตรสหายไปค่ะ