รำลึกถึง..แม่
พี่ดอกแก้ว
........

รากไทรย้อยร้อยรักสลักค่า
รักจากใจมารดานั้นแน่นหนัก
กี่วันคืนยืนต้นในความรัก
มิเคยพักการให้ในลูกยา

ใจของแม่หวังแค่ลูกได้ดี
มีสุขศรีสบายคลายปัญหา
เพียงยิ้มนิดจากลูกที่มอบมา
ดั่งโอสถทิพย์พาให้ชื่นบาน

ยามลูกยังไร้ฝั่งตั้งชีวิต
แม่เพียรคิดหาทรัพย์ปรับสถาน
ให้ลูกมีเรือนอู่อยู่ชื่นบาน
จวบถึงกาลแยกเรือนมีเพื่อนใจ

เมื่อมีทุกข์แม่รุกเข้าปลุกปลอบ
ทุกคำตอบถนอมเจ้าเหนือสิ่งไหน
ลูกอาจผิดต่อแม่สักเท่าใด
แม่อภัยให้ทุกคราวแม้ร้าวทรวง

สายใยรักถักขวัญวันพบหน้า
สายธารรักทอดมาอย่างใหญ่หลวง
ทุกนาทีที่ผ่านบนลานทรวง
แม่ยังห่วงรักลูกและผูกพัน


โดย: ป่ามืด 12 สิงหาคม 2548 5:13:05 น.

ลูกเจ็บเดี้ยง กลอนคุณทันสมัยมากเรยนะ กูย..
เด๋วมาแต่งบ้างนะ ..

เพราะดีจัง

ดอกแก้ว...
ชื่อนี้งาม/น่ารักดี ครับ

ชึ้งรัก จากแม่ ใช่คำ
เป็นลำนำ การเลี้ยง นานเนิ่น
เวลาผ่าน พิสูจน์ ทุกข์ยาก
ลำบาก ใช่ท้อ ทอดทิ้ง

น้ำตา ยิ่งกว่า น้ำเลือด
แรกคลอด เลือดเหือด ไม่กริ่ง
เกรงแต่ อนาคต ลูกจริง
น้ำตา แม่ยิ่ง กว่าทะเล

ร่ำร้อง ทุกข์กว่า ลูกทุกข์
คร่ำคลุก ปลุกแต่ง ไม่หันเห
ไม่หนีหาย ยามเจ้า เกเร
เสเพ หรือเศร้า แม่เฝ้าดู

ตลอดผ่าน วิกฤติ เติบกล้า
เวลา แม่ให้เจ้า สุดกู่
ทั้งชีวิต พลีได้ ลูกรู้
วิถีสู้ แม้นยอม ทุกทาง

รอยยิ้มแม่ แลกด้วย หยาดเหงื่อ
หยาดเยื่อ หยาดเลือด หยาดร่าง
หวังเพียง เจ้ารอด ปลอดวาง
ฟ้าสว่าง แม่ยล เจ้า..ได้ดี...


อือ รีบสดๆ หน่อยนะ
ส่วนใหญ่แต่งสดๆ หน้าจอนี่แหละ