ผู้ชายที่หลงรักตัวเลข หลังจากไปเว็บคุณวินทร์ เลียววาริณ หน้าแนะนำหนังสือ ก็สนใจ เรื่องผู้ชายที่หลงรักตัวเลข เลยไปหาอ่าน ไม่น่าเชื่อ อัตชีวประวัติ ของ พอล แอร์ดิช ชายผู้หลงรักตัวเลข จะถูกเขียนได้อย่างน่ารักน่าอ่านขนาดนี้ จากนักเขียนผู้มีนามว่า พอล ฮอฟฟ์แมน อ่านแล้ว รู้สึกรักคนทั้งคู่เลย อ่ า น จ บ แ ล้ ว จะ ม า เ ล่ า .. ..มาเล่าแล้วนะ.. ผู้ชายที่หลงรักตัวเลข หนังสือเล่มนี้แปลโดย คุณนรา สุภัคโรจน์ พอล ฮอฟฟ์แมน ผู้เขียน เริ่มเรื่องด้วยจารึกบนหลุมศพของ พอล แอร์ดิช ที่เขาเขียนให้ตัวเอง “ในที่สุดข้าพเจ้าก็ไม่อาจเขลาไปกว่านี้” อัจฉริยะชาวฮังการีผู้ไม่เหมือนใคร มีคำศัพท์ส่วนตัวมากมาย ที่บางส่วนมาจากภาษาทางคณิตศาสตร์ด้วย เอปสิลอน ภาษากรีก ในทางคณิตศาสตร์ใช้แทนสิ่งที่มีปริมาณเล็กๆ แอร์ดิช ใช้เรียกเด็ก เขาเป็นคนรักเด็ก ส่งเสริมนักคณิตศาสตร์รุ่นเยาว์ เป็นคนขี้สงสาร ให้เงินคนอื่นอย่างง่ายดาย และเหลือไว้แค่พอใช้ ไม่มีบ้าน มีเพียงกระเป๋าสัมภาระนิดหน่อย ที่จะพร้อมเดินทางไปทั่วโลก เพื่อตั้งโจทย์เลขคณิตกับนักคณิตศาสตร์คนอื่น และไปบรรยายตามสถานศึกษาต่างๆ กับงานที่เขารักที่สุด บางที ชีวิตที่ชัดเจนกับตัวเอง มันก็ไม่ต้องทำให้คุณไปวุ่นวายกับสังคมที่น่าปวดหัวจนเกินไป นอกจากแม่ แอร์ดิช ทุ่มชีวิตให้กับคณิตศาสตร์ทุกลมหายใจ ไม่สนใจแม้แต่การดูแลตัวเอง ที่เขายังทำแทบไม่ได้ ใครต้องการความคิดที่มีค่ามหาศาลของเขา ก็อย่าลืมดูแลเขาด้วย เพราะเวลาทั้งหมด เขามอบให้กับการค้นคิดทางคณิตศาสตร์ไปแล้ว คำว่า “จากไป” แอร์ดิชหมายถึงตาย และคำว่า “ตาย” หมายถึงเมื่อคุณหยุดค้นคว้า คนเราเริ่มอาการความจำเสื่อมเมื่อ 1.ลืมทฤษฎีทางคณิตศาสตร์ 2.ลืมรูดซิบกางเกงขึ้น และ 3.ลืมรูดซิบกางเกงลง คำศัพท์ของแอร์ดิช นอกจากเขาจะใช้เองส่วนตัว ยังเป็นที่นิยมต่อคนในวงการคณิตศาสตร์ด้วยกัน ไม่แน่ อาจรวมคุณเข้าไปด้วย เมื่อคุณได้อ่านหนังสือเล่มนี้ และอดเห็นด้วยไม่ได้กับแต่ละคำที่เขาบัญญัติขึ้น เพราะมันมีเหตุผล บางครั้งชวนขบขัน และมีเสน่ห์ออกปานนั้น ด้วยการบอกเล่าเรื่องราวของเขา จากปากเพื่อนๆ นักคณิตศาสตร์ผู้ได้ร่วมงานกับเขา ทั้งคนใกล้ชิด และคนที่ได้เข้าไปรู้จัก ความน่ารัก ความมหัศจรรย์ ของชายผู้หลงรักตัวเลขคนนี้ ฮอฟฟ์แมน ถ่ายทอดและลำดับเรื่องได้อย่างน่าติดตาม ผู้อ่านจะค่อยๆ รู้จักและรักแอร์ดิชขึ้นทีละน้อย ยอมรับอัจฉริยภาพที่เขามีมาตั้งแต่เกิด และเป็นคนหนึ่งที่แสนวิเศษ กับการกระทำในสิ่งที่ตัวเองรักอย่างซื่อสัตย์จนวินาทีสุดท้าย คุณมีอะไรที่หลงรักมากและต้องการจะทำแล้วหรือยัง?   Create Date : 03 มีนาคม 2548 3 comments Last Update : 15 เมษายน 2548 16:37:01 น. Counter : 1317 Pageviews. Share Tweet

เร็วๆเด้อ ฟังชื่อแล้วอยากรู้เรื่องง ส่งหนังสือมาให้เรยได้ป่ะ อิอิอิ   โดย: เกือกซ่าสีชมพู 3 มีนาคม 2548 19:37:08 น.

หนูนัท ไม่บอกที่อยู่ด้วยล่ะ   โดย: สุภารัตถะ (suparatta ) 7 มีนาคม 2548 9:58:52 น.

มาตามอ่านแล้วค่ะ อ่านจบแล้วคงมีอะไรหลงไว้ในความจำให้คิดต่อใช่ไหมคะ หนูนัทชอบความคิดของคนนี้ค่ะ เพียงแต่ อ่านแล้วเหมือนยูโทเปีย (ตะก่อนก็คลั่งไคล้ยูโธเปีย) แต่หลังจากที่โตขึ้น มีอะไรให้รับผิดชอบมากมาย เริ่มรู้ว่า สิ่งที่สำคัญที่สุดในโลกนี้ ไม่ใช่ตัวเองเท่านั้น..ยังมีบางอย่างที่เป็นหน้าที่ของเราที่ต้องทำด้วย ทฤษฎีแบบสุดโลกอย่างนี้เลยเป็นแค่ความฝัน ที่ความเป็นจริงเราควรยึดหลักทางสายกลาง เพื่อไม่หลงไปกับตัวตนของตัวเองจนเกินไปนัก ..ใช่ไหมคะ   โดย: เกือกซ่าสีชมพู 16 มีนาคม 2548 18:40:52 น.