ในที่สุด ครอบครัวของเราก็ต้องจำใจต้อนรับสมาชิกใหม่อย่างเสียมิได้คนที่ต้องสนิทกับเพื่อนใหม่ก็คือ พ่อน้องซันเพื่อนเข้ามาตีสนิทโดยไม่ทันได้รู้ตัวมารู้อีกที ก็ stage 4 ซะแล้วเกาะอยู่ที่โพรงจมูกแต่คุยกะคุณหมอ เค้าว่ารักษาได้ ไม่ได้เป็นอยู่ในที่อันตรายคีโม 6 หลัง ฉายรังสี 35 ครั้งแต่ยังไงซะคำว่ามะเร็ง ย่อมน่ากลัวเสมอทั้งตัวโรคเองและผลข้างเคียงของการรักษาเร็วไปไหมกับคำว่า "มะเร็ง" สำหรับคนอายุ 33 ในวัยที่กำลังสร้างครอบครัว ก่อนหน้านี้เราสองคนเพิ่งคุยกันถึงอนาคตหลังจากผ่อนรถหมดเราจะเริ่มเก็บเงินไว้ดาวว์บ้านหลังเล็กๆสักหลังดีกว่าอาศัยเค้าอยู่ตอนนี้ผ่อนมา 59 งวดแล้ว เหลืออีกงวดเดียวก็หมดก็กลายเป็นว่าต้องออกจากงานมาพักรักษาตัวเราก็ต้องเลี้ยงลูก ก็ลงเอยกันที่ไม่มีงานทำ แต่จำเป็นต้องใช้เงินบอกไม่ถูกกับภาระที่เหมือนจะหนักอึ้งกับการต้องดูแลสามี และลูกวัยเก้าเดือนเศษแต่ตอนนี้เค้าต้องไปนอนให้คีโมอยู่ รพ.ไม่ได้ไปเฝ้าเพราะต้องเลี้ยงลูก (ซึ่งไม่ยอมอยู่กะใครทั้งสิ้น)ไม่สามารถเดินทางไปเยี่ยมได้บ่อยๆไปแต่ละทีก็มีค่าใช้จ่าย ในขณะที่ไม่มีรายได้แล้วยังจะสงสารน้องซันที่ต้องนั่งรถนั่งราทั้งกินทั้งนอนไม่เต็มที่เฮ้อ!!!! ห่วงหน้าพะวงหลัง
ขออย่าให้เป็นอะไรมากไปกว่านี้เลยนะคะ ขอให้หายไวๆ คุณแม่ก้อขอให้เข้มแข็งนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ ต้องพยายามสู้นะคะ 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [